Σχολικά βιβλία "ιστορίας".

Θα ήθελα να θίξω μια πτυχή, που αφορά το σύγχρονο "Μακεδονικό" ζήτημα ή απλά τη "διαμάχη για το όνομα" όπως θέλουν κάποιοι να ονοματίσουν το γνωστό θέμα.

Υπάρχει μια φράση που ενίοτε λέγεται από αμφότερες πλευρές, με διαφορετικό βέβαια προσανατολισμό και είναι ορθή.
"Η διαμάχη δεν αφορά μόνο το όνομα, μιας χώρας κι ενός έθνους, αλλά υπάρχουν πολλά περισσότερα από πίσω".

Θέλω να σταθώ σ' έναν παράγοντα θεμελιώδους σημασίας για κάθε έθνος. Την Παιδεία. Τη διδασκαλία που διαμορφώνει τους αυριανούς πολίτες. Τη διδασκαλία που... θα επηρεάσει τον έφηβο για το πως πρέπει να βλέπει το γείτονα λαό.

Θα σταθούμε στον τρόπο με τον οποίο η ιθύνοντες μιας χώρας, περνάνε μηνύματα και διαμορφώνουν συνειδήσεις στο πλέον ευαίσθητο κομμάτι της κοινωνίας, τους εφήβους μαθητές.

Στο βιβλίο της ογδόης τάξης (αντίστοιχο της ελληνικής β' Γυμνασίου) στα σχολεία της γείτονος ΠΓΔΜ, διαβάζουμε τα παρακάτω. Δεν πρόκειται για κάποια παλιά κι αναχρονιστική έκδοση, αλλά γι' αυτό που διδάσκεται σήμερα.


Εισαγωγικά θα αναφέρω ότι το βιβλίο αναφέρεται στη σύγχρονη ιστορία της "Μακεδονίας". Με τον όρο "Μακεδονία" οι συντάκτες εννοούν τόσο το σημερινό κράτος της ΠΓΔΜ, όσο και τα υπό Ελληνική ή Βουλγαρική "κατοχή" τμήματα της.
Κάθε σύγχρονο ιστορικό γεγονός που συνέβει στα εδάφη αυτά αποτελεί μέρος της "ιστορίας τους".

Διαβάζουμε λοιπόν στη σελίδα 46.


"Με τη συνθήκη ειρήνης του Νιεγύ, συμφωνήθηκε η "εθελοντική" (τα εισαγωγικά είναι του συγγραφέα) ανταλλαγή τον οικείων πληθυσμών μεταξύ Ελλάδας και Βουλγαρίας. Δια της συνθήκης αυτής 86.000 Μακεδόνες υποχρεώθηκαν να μεταναστεύσουν στη Βουλγαρία.
Με τη συνθήκη ειρήνης της Λωζάνης (1923) συμφωνήθηκε η υποχρεωτική ανταλλαγή των μουσουλμάνων της Ελλάδας με τους χριστιανούς της Τουρκίας. Δια της συνθήκης αυτής 350.000 μουσουλμάνοι (Τούρκοι και εξισλαμισμένοι Μακεδόνες) υποχρεώθηκαν να πάνε στην Τουρκία. Έναντι αυτών η Ελλάδα έφερε 650.000 Ελληνικό και μη Ελληνικό πληθυσμό" αλλάζοντας τον εθνικό (μακεδονικό) χαρακτήρα του Αιγειάτικου τμήματος της Μακεδονίας. Σε συνέχεια αυτού όλα τα χωριά, βουνά και ποτάμια βαπτίστηκαν με ελληνικά ονόματα."

Σελ 47



Εδώ επαναλαμβάνεται ότι ακριβώς διαβάζει κανείς στα άπειρα φόρουμ και ιστολόγια και σε εθνικιστικά βιβλία, για την προσπάθεια αφομοίωσης των "Μακεδόνων" και τις διώξεις της ομιλίας της γλώσσας, την αλλαγή των επωνύμων και την αφαίρεση των κυριλικών από τις επιγραφές στις εκκλησίες.

σελ 14


Εδώ φιγουράρει ο γνωστός χάρτης, που κάποιοι λένε πως είναι αναρτημένος σε ορισμένα σχολεία, με ευθύνη των καθηγητών που διαθέτουν υπέρ του δέοντος "πατριωτική" ευαισθησία. Υπό Ελληνική ΚΑΤΟΧΗ, υπό Βουλγαρική ΚΑΤΟΧΗ, υπό Σερβική ΚΑΤΟΧΗ τα αντίστοιχα χρωματισμένα τμήματα.
Δε χρειάζεται χάρτης στον τοίχο υπάρχει στα βιβλία που διδάσκονται ΟΛΑ τα παιδιά.

σελ 87


Αναρωτιέμαι τι επιφυλάσσει το μέλλον και πως μπορούν οι δύο γειτονικοί λαοί να ζήσουν ειρηνικά, να αναπτύξουν τη φιλία και να αφήσουν το παρελθόν, όταν οι καλοί μας γείτονες φροντίζουν να ΕΜΦΥΤΕΥΟΥΝ στους αυριανούς πολίτες τους ότι η χώρα τους είναι διαιρεμένη και τμήματα του ΕΘΝΙΚΟΥ τους εδάφους τελούν υπό ΞΕΝΗ ΚΑΤΟΧΗ!

Συντάκτης: Stefanos.
Πηγή: Βιβλίο Ιστορίας 8ης τάξης ΠΓΔΜ.

Share