Σε εφαρμογή τίθενται από σήμερα οι διατάξεις του νόμου του υπουργείου Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας (ΥΠΟΙΑΝ) για την επιδίωξη εξώδικου συμβιβασμού του οφειλέτη με τους δανειστές (νόμος 3869/2010), η μη επίτευξη του οποίου αποτελεί προϋπόθεση για την υποβολή αίτησης ρύθμισης των χρεών στο δικαστήριο.
Yπενθυμίζεται ότι των ρυθμίσεων μπορούν να κάνουν χρήση καταναλωτές και επαγγελματίες --με την εξαίρεση των εμπόρων-- που βρίσκονται σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων οφειλών στους πιστωτές τους (εάν αυτό δεν έχει συμβεί με δόλο και εάν έχει περάσει τουλάχιστον ένας χρόνος από την ανάληψη των οφειλών και την αίτηση υπαγωγής στη ρύθμιση).
Ο νόμος απαγορεύει τον πλειστηριασμό της κύριας ή μοναδικής κατοικίας οποιουδήποτε οφειλέτη μέχρι την 3.2.2011, εφόσον αυτή δεν υπερβαίνει το αφορολόγητο όριο απόκτησης πρώτης κατοικίας προσαυξημένο κατά πενήντα τοις εκατό.
Η διαδικασία υποβολής των αιτήσεων στα δικαστήρια για τις περιπτώσεις που δεν θα ευδοκιμεί ο εξώδικος συμβιβασμός αρχίζει την 3η Ιανουαρίου 2011.
Στόχος του νόμου, αναφέρει το υπουργείο, είναι αφ' ενός η ενίσχυση της διαπραγματευτικής θέσης των οφειλετών και αφ' ετέρου η παροχή κινήτρων τόσο στους οφειλέτες όσο και στους πιστωτές για επίτευξη συμβιβασμού.
Η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή του Υπουργείου Οικονομίας, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, ανάρτησε στο efpolis.gr υπόδειγμα αίτησης δικαστικού συμβιβασμού με σχέδιο διευθέτησης των οφειλών, το οποίο μπορεί να συμπληρώνει και να υποβάλει προς τους πιστωτές κάθε οφειλέτης, οδηγίες για την επιδίωξη του δικαστικού συμβιβασμού, κατάσταση με τους φορείς που έχουν δηλώσει ότι θα συνδράμουν τους οφειλέτες στην αξιοποίηση της διαδικασίας εξώδικης ρύθμισης των χρεών και υπόδειγμα αίτησης προς τα πιστωτικά ιδρύματα για παροχή πληροφοριών.
Πληροφορίες παρέχονται επίσης στην τηλεφωνική γραμμή της Γραμματείας 1520.
Η Υπουργός Οικονομίας Λούκα Κατσέλη ανέφερε σχετικά ότι πρόκειται για «μία μεγάλη νομοθετική τομή που έρχεται να αντιμετωπίσει ένα από τα μεγαλύτερα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα στη χώρα μας, αυτό της υπερχρέωσης, κατά τρόπο ουσιαστικό, σύγχρονο, ρεαλιστικό, θεσμικό, εναρμονισμένο με τις επιταγές ενός σύγχρονου κοινωνικού κράτους δικαίου».
