"Θέλω κάποιον που να κάθετε ώρες ολόκληρες ακίνητος κοιτάζοντας το άπειρο για μια σκηνή της νέας μου ταινίας" τους λέει, κι εκείνοι σκοτώνονται να τον βρουν.
Έπειτα από πολύ αναζήτηση βρίσκουν τον κατάλληλο σε ένα ξερονήσι, ένας παππούς που όλη μέρα καθότανε σε ένα καφενέ αμίλητος και κοίταζε το πέλαγος
Ειδοποιούν το μέγα σκηνοθέτη, πηγαίνει εκεί, συμφωνούν, υπογράφουν, στήνουν φώτα, μηχανές και ...πάμε!
Ο σκηνοθέτηςενθουσιασμένος τραβά το κεντρικό πλάνο όπου ο παππους κοιτά το πέλαγος ακίνητος και αμίλητος, με βλέμμα βαθιά σκεπτικό.
Περνάνε 2 ώρες γυρίσματος, 3 ώρες, 6 ώρες, 8 ώρες οπότε κάπου στις 8,5 ώρες ο Αγγελόπουλος πετάγεται από την καρέκλα του.
"Στοοοοοοοοοοοοοπ" φωνάζει και κατευθύνεται προς τον ...πρωταγωνιστή παππού.
"Θέλω έτσι όπως κάθεσαι και κοιτάζεις το πέλαγος να έχουμε και λίγη δράση, να κάνεις "τσακ" και να ρίξεις μια χάντρα από το κομπολόι σου" του λέει ο σκηνοθέτης
Και ο πρωταγωνιστής:
"Τι λε ρε Αγγελόπουλε, εσύ δε ψάχνεις για ηθοποιό, εσύ θέλεις κασκαντέρ!!!!!"
