«Η δήλωση με την οποία ο Κώστας Σημίτης εξέφρασε «θλίψη και οργή» για τον χρηματισμό του πρώην υπουργού των κυβερνήσεών του Τ.Μαντέλη από τη Siemens, προκάλεσε ακριβώς τα ίδια συν-αισθήματα, δηλαδή «θλίψη και οργή», στη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών, ανεξάρτητα από πολιτικές και κομματικές πεποιθήσεις. Οι πολίτες θεώρησαν τη δήλωση του πρώην πρωθυπουργού υποκριτική. Και αυτό γιατί απλούστατα διαθέτουν μνήμη και κρίση.
Ο Τ.Μαντέλης υπήρξε επί 20 συναπτά έτη το alter ego του Κ.Σημίτη. Ως υπουργός Εθνικής Οικονομίας, μετά το 1985, ο Κ. Σημίτης τον διόρισε διοικητή του ΟΤΕ και των ΕΛΤΑ. Όταν το '93 έγινε υπουργός Βιομηχανίας, τον επέλεξε για τη νευραλγική θέση του γενικού γραμματέα του υπουργείου του. Και όταν εξελέγη πρωθυπουργός "έχρισε" τον διευθυντή του Πολιτικού του Γραφείου Τ.Μαντέλη στην αρχή γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου και κατόπιν υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών, στη θέση του έντιμου και ικανού Χάρη Καστανίδη, ο οποίος εξωθήθηκε τότε σε παραίτηση. Γιατί;
Απλούστατα, γιατί είχε τη γενναιότητα αλλά και την "αφέλεια" να επιδιώξει τη θέσπιση κανόνων διαφάνειας και τη δημιουργία αδιάβλητου μηχανισμού για την ανάθεση των δημοσίων έργων και προμηθειών. Είναι εξόχως χαρακτηριστικά όσα ο ίδιος ο Χ. Καστανίδης έγραφε στις 30 Αυγούστου του 1997 στην παραίτησή του: "Αισθάνομαι ότι ορισμένοι εκλαμβάνουν την παρουσία μου στο υπουργείο Μεταφορών ως εμπόδιο στην ελεύθερη άσκηση των παιγνίων τους"... Ο Χ. Καστανίδης έφυγε και η Siemens ήρθε! Ο Τ. Μαντέλης, που τον διαδέχθηκε, υπέγραψε ταχύτατα όλες τις μεγάλες συμβάσεις με τον γερμανικό κολοσσό.
Ο Κώστας Σημίτης, που σήμερα παριστάνει τον έκπληκτο και τον οργισμένο με όσα αποκαλύπτονται για τον πάλαι ποτέ υπουργό του, είναι ο πρωθυπουργός επί των ημερών του οποίου η χώρα έζησε το μεγαλύτερο σκάνδαλο της πρόσφατης ιστορίας της. Το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου. Και βέβαια, είναι ο πρωθυπουργός που είχε δίπλα του, "στρατηγό" του επιτελείου του, τον Θεόδωρο Τσουκάτο, που παραδέχθηκε ότι "παρέλαβε" βαλίτσα με 1 εκατ. ευρώ από τη Siemens και την παρέδωσε στο κομματικό ταμείο.
Παράλληλα, κανείς δεν ξεχνά ότι ο νόμος περί ευθύνης υπουργών, στον οποίο προσκρούουν τα τελευταία χρόνια οι προσπάθειες κάθαρσης του δημόσιου βίου, ψηφίσθηκε επί των ημερών του. Πρό-κειται, δε, για τον πρωθυπουργό που κατηγορήθηκε ότι "μαγείρεψε" τα οικονομικά στοιχεία που έδινε η χώρα στις Βρυξέλλες, προκει-μένου να επιτύχει την είσοδό μας στη ζώνη του ευρώ.
Είναι βέβαιο ότι ο Κ. Σημίτης καθόλου δεν εκπλήσσεται με όσα αποκαλύπτονται το τελευταίο διάστημα για τον βίο και την πολιτεία προσώπων του στενού περιβάλλοντός του. Τα γνώριζε ήδη από καιρό. Ακόμη και αν ορισμένα έγιναν πίσω από την πλάτη του, οι ευθύνες του παραμένουν μεγάλες. Και για τις επιλογές των προσώπων της αυλής του και για το γεγονός ότι δίπλα του γινόταν "πάρτι" διαπλοκής και διαφθοράς και ο ίδιος δεν καταλάβαινε τίποτε, όπως τουλάχιστον διατείνεται... Μεγάλες είναι επίσης οι ευθύνες του για τη συγκάλυψη των σκανδάλων, όταν αυτά αποκαλύφθηκαν. Δεν έστειλε στο εδώλιο του κατηγορουμένου ούτε έναν από τους επίορκους συνεργάτες του. Αντίθετα, κατ' ουσίαν τους προστάτευσε. Τώρα ήρθε η ώρα να απολογηθεί».
