ΤΑ ΤΡΙΑ ΜΕΓΑΛΑ ΜΕΤΩΠΑ ΠΟΥ ΑΝΑΚΑΤΕΥΟΥΝ ΤΗ «ΜΑΡΜΙΤΑ» ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΘΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΨΗΦΟ ΣΕ ΜΙΑ ΕΠΟΜΕΝΗ ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ – ΟΙ ΚΑΤ’ ΑΡΧΗΝ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΚΑΙ ΠΩΣ ΔΙΑΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΤΟ «ΜΩΣΑΪΚΟ» ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΒΙΟΥ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ
Με δεδομένη πλέον την ρευστότητα που επικρατεί στο επίπεδο της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της χώρας, η αλλαγή των συσχετισμών στο επίπεδο της πολιτικής μοιάζει πλέον ως φυσικό επακόλουθο της προβληματικής κατάστασης που δημιούργησαν τα Μνημόνια και οι κυβερνήσεις που τα στήριξαν και τα εφάρμοσαν.
Του Χρήστου Θ. Παναγόπουλου
Τρία μεγάλα μέτωπα βρίσκονται υπό καθεστώς αλλαγής και νέων ζυμώσεων αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα: η Κεντροαριστερά, με τα κόμματα που την απαρτίζουν να βρίσκονται ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Δημοκρατία, η Κεντροδεξιά που αποκτά έναν αμιγώς νεοφιλελεύθερο προφίλ μετά την αλλαγή ηγεσίας στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και το μέτωπο της λεγόμενης λαϊκής πατριωτικής Δεξιάς, η οποία κινείται σαφώς δεξιότερα του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Η ανασυγκρότηση των δύο αυτών πολιτικών χώρων έρχεται και ως απότοκο του πολυκερματισμού του κοινοβουλευτικού συστήματος, το οποίο βιώνει εδώ και καιρό στιγμές αντίστοιχες με εκείνες της γειτονικής Ιταλίας, αφού, σε μια επόμενη εκλογική αναμέτρηση, ο αριθμός των κομμάτων που θα διεκδικήσουν την ψήφο του λαού δεν θα είναι μικρός.
Σε αυτό το σημείο, όμως, αναδεικνύεται ένα μείζον πρόβλημα που κουβαλούν μαζί τους αυτές οι μικρές ψηφίδες του πολιτικού «μωσαϊκού»: το εάν και κατά πόσον μπορούν να εκπροσωπήσουν τη βούληση των πολιτών και με ποιο τρόπο θα ξεπεράσουν τις «αγκυλώσεις» αλλά και την «ξύλινη γλώσσα» του παρελθόντος, δύο σημαντικές παθογένειες του πολιτικού συστήματος στην Ελλάδα.
Κεντροαριστερά
Υπό το πρίσμα αυτό, στο «στρατόπεδο» της Κεντροαριστεράς επικρατεί αναβρασμός, ιδίως μετά τις πρωτοβουλίες που ανέλαβαν από κοινού τόσο η πρόεδρος της Δημοκρατικής Συμπαράταξης (ΠΑΣΟΚ – ΔΗΜΑΡ) Φώφη Γεννηματά όσο και ο επικεφαλής του Ποταμιού Σταύρος Θεοδωράκης για τη συγκρότηση μιας «Επιτροπής Θέσεων και Διαλόγου», με σκοπό να αντιμετωπιστούν τα μεγάλα και πολύ σοβαρά προβλήματα της χώρας.
Ο Στ. Θεοδωράκης, σε δηλώσεις που έκανε την Παρασκευή (01/04/2016) ανέφερε ότι η συγκεκριμένη επιτροπή δεν θα αποτελέσει σε καμία περίπτωση τον προθάλαμο για τη συγχώνευση του Ποταμιού με το ΠΑΣΟΚ. Ταυτόχρονα, μέσω της κίνησης αυτής, άφησε να διαφανεί ότι προτίμησε να «παγώσει» την επαφή του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη και να μετατοπιστεί προς αριστερότερα μονοπάτια.
«Το Ποτάμι έχει ξεκαθαρίσει ότι δεν διατίθεται για να ενωθεί με το ΠΑΣΟΚ. Δεν μας ενδιαφέρει να επιστρέψουμε σε σχήματα του παρελθόντος. Αυτό που μας ενδιαφέρει, όμως, είναι να δούμε πόσος κόσμος στην κοινωνία αναζητά κάτι μεγάλο, έξω από εμάς και έξω από τα υπάρχοντα σχήματα», επανέλαβε ο ίδιος και πρόσθεσε: «Εγώ θέλω να αποδειχτεί ότι αυτή η συζήτηση για το νέο και το μεγάλο συγκινεί ένα μεγάλο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας. Το ότι συγκινεί τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ή τους βουλευτές του Ποταμιού καλό είναι, αλλά δεν είναι επαρκής λόγος για να γίνει κάτι μεγάλο».
«Από τη μεριά μας, από την πλευρά της Δημοκρατικής Συμπαράταξης θα συνεχίσουμε τις προσπάθειες. Θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατό προκειμένου να διαμορφωθεί ένα δυναμικό, προοδευτικό, μεταρρυθμιστικό ρεύμα που θα δώσει ελπίδα στους προοδευτικούς πολίτες, που θα απαντήσει στις αγωνίες του Ελληνικού Λαού και θα σταθεί απέναντι στην προσπάθεια της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ να διαμορφώσουν ένα διχαστικό δίπολο που μόνο σε αδιέξοδο οδηγεί», σημείωσε από την πλευρά της η Φ. Γεννηματά.
Σε αυτή την ομάδα έρχονται να προστεθούν και άλλα πρόσωπα, «απόκληροι» σοσιαλιστές και κεντροαριστεροί, όπως ο πρώην πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. Μάλιστα, ο ίδιος, ως επικεφαλής του Κινήματος Δημοκρατών Σοσιαλιστών, έσπευσε να αποδεχθεί με ιδιαίτερη θέρμη την επιστολή του Στ. Θεοδωράκη, με την οποία τον προσκαλούσε στο διάλογο για την ανασυγκρότηση του κεντροαριστερού χώρου.
Κεντροδεξιά
Η έλευση του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της ΝΔ, σηματοδότησε την αλλαγή ρότας για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η ιδεολογική μετατόπιση προς τον κεντροδεξιό χώρο είναι εμφανής, αν και ως πολιτικός σχηματισμός η ΝΔ δεν παύει να έχει ισχυρά νεοφιλελεύθερα στοιχεία.
Αυτή η στροφή φέρνει το νυν «γαλάζιο» αρχηγό πολύ κοντά σε ανθρώπους, οι οποίοι παλαιότερα ανήκαν στο λεγόμενο «εκσυγχρονιστικό μπλοκ» του άλλοτε κραταιού ΠΑΣΟΚ. Σε αυτούς εντάσσονται, βεβαίως, πρόσωπα όπως ο πρώην πρωθυπουργός Κώστας Σημίτης, ενώ θα μπορούσαν να βρίσκονται και πολιτικοί όπως η Άννα Διαμαντοπούλου και γενικά όσοι έχουν διαφωνήσει ανοικτά με την ρότα που έχει θέσει στο τωρινό ΠΑΣΟΚ η Φ. Γεννηματά.
Βεβαίως, ούτε και εδώ κανείς μιλάει για «συγχωνεύσεις» σχηματισμών και προσώπων υπό μία στέγη, αλλά για έναν ανοικτό δίαυλο επικοινωνίας, που μέσα από τη σύνθεση ιδεών και απόψεων θα δημιουργήσει μια νέα δυναμική στα πολιτικά πράγματα.
Ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης φαίνεται πως ποντάρει αρκετά σε αυτό το ρεύμα και δεν αποκλείεται μέσα στο επόμενο διάστημα να υπάρξει σειρά επαφών με πρόσωπα αυτού του χώρου.
Δεξιά
Η ιδεολογική μετατόπιση της ΝΔ προς την Κεντροδεξιά άφησε εκτός ένα σημαντικό κομμάτι του λεγόμενου παραδοσιακού δεξιού χώρου. Το κομμάτι της λαϊκής πατριωτικής δεξιάς, προετοιμάζεται πυρετωδώς, με βάση και τις πρωτοβουλίες που ανέλαβαν τόσο ο πρόεδρος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος (ΧΡΙ.Κ.Ε.) Ελλάδος Νίκος Νικολόπουλος όσο και ο επικεφαλής του Λαϊκού Ορθόδοξου Συναγερμού (ΛΑ.Ο.Σ.) Γιώργος Καρατζαφέρης για τη συγκρότηση ενός νέου κόμματος που θα απευθύνεται στο μέτωπο της λαϊκής πατριωτικής Δεξιάς.
Εδώ εντάσσονται όλοι εκείνοι που βρίσκονται εντός ΝΔ και ένιωσαν πως αυτό που πρεσβεύει ο Κυρ. Μητσοτάκης, τους αφήνει απ’ έξω. Τοποθετούνται σαφώς δεξιότερα του νυν προέδρου της ΝΔ, παραμένουν σαφώς προσανατολισμένοι στην Ευρώπη αλλά χωρίς Μνημόνια.
Ταυτόχρονα – κι εδώ είναι ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον στοιχείο – δηλώνουν κατηγορηματικά πως δεν επιθυμούν σχέσεις ή συνεργασίες με τη Χρυσή Αυγή. Ήταν, άλλωστε, χαρακτηριστική η απάντηση που έδωσε ο Ν. Νικολόπουλος την περασμένη Δευτέρα (28/03/2016), όταν, ερωτηθείς κατά τη διάρκεια πολιτικής εκδήλωσης στην ΕΣΗΕΑ, για το εάν θα υπήρχε περίπτωση συνεργασίας του υπό ίδρυση νέου πολιτικού φορέα με το κόμμα του Νίκου Μιχαλολιάκου, εκείνος απάντησε: «Σας το δηλώνω μονολεκτικά και κατηγορηματικά. Όχι. Και είμαι ξεκάθαρος. Δεν θα συνεργαστούμε με ένα κόμμα που κινείται εκτός του δημοκρατικού τόξου».
Μάλιστα, ο ίδιος ανέφερε ότι το νέο κόμμα, μέσα από ανοικτές διαδικασίες, θα επιχειρήσει να μεταστρέψει τις προτιμήσεις των ψηφοφόρων που απογοητεύτηκαν από τη δράση των «παραδοσιακών» κομμάτων «και ψήφισαν», όπως είπε «τη Χρυσή Αυγή στις πρόσφατες εκλογές από αντίδραση, αν και ιδεολογικά και πολιτικά δεν ανήκαν ποτέ σε αυτό το χώρο».
Το «παζλ» των πολιτικών συμμαχιών αναδεικνύει μια διαδικασία ανασύνθεσης του πολιτικού συστήματος, είτε μέσω της γέννησης νέων δομών, είτε διά της ανασύνθεσης θέσεων και απόψεων από πρόσωπα που είχαν διαδραματίσει παλαιότερα πρωταγωνιστικό ρόλο στα δρώμενα της χώρας.
Αυτές οι τάσεις και στα τρία μέτωπα θα αρχίσουν να ξεδιπλώνονται λίγο μετά το Πάσχα, μετά και τις εξελίξεις που θα δρομολογήσει η ψήφιση στη Βουλή μέσα στη Μεγάλη Εβδομάδα του νέου ασφαλιστικού νομοσχεδίου. Και σίγουρα, οι τοποθετήσεις τους αναμένονται με εξαιρετικό ενδιαφέρον.
