- ΟΧΙ στην περικοπή της κρατικής χρηματοδότησης του Ασφαλιστικού
- Ανακεφαλαιοποίηση των Ταμείων όπως στις Τράπεζες
- Εθνικό σχέδιο για τις συντάξεις
- Πέντε (5) προτάσεις
Παρά την τραγική κατάσταση των Ασφαλιστικών Ταμείων,
παρά τις ΔΩΔΕΚΑ κατά σειρά μειώσεις των κύριων και επικουρικών συντάξεων (σωρευτική μείωση 40% περίπου) και
παρά τις απώλειες από τις συνδυασμένες μνημονιακές πολιτικές του συστήματος ύψους περίπου 70 δις (βλ. την από 8-10-2015 ανακοίνωση της ΕΝΥΠΕΚΚ), με τελευταία την εξαέρωση της αξίας των μετοχών του χαρτοφυλακίου τους με την ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών,
η κυβέρνηση προχωρεί στη δέσμευσή της προς τους δανειστές για περικοπή της κρατικής τους χρηματοδότησης ύψους 450 εκατ. € για το 2015 και 1,8 δις € για το 2016 και για παντελή αυτοχρηματοδότηση των επικουρικών συντάξεων (γ’ Μνημόνιο ν. 4336/2015 σελ. 1020 και «Κρατικός προϋπολογισμός 2016» σελ. 42).
Έτσι υλοποιεί και τη ρήτρα της ανταγωνιστικής υποτίμησης που κληρονόμησε από το β’ Μνημόνιο (ν. 4046/2012 σελ. 713). Η δέσμευση αυτή δημιούργησε «τεχνικό» ζήτημα αφού χωρίς αυτήν δεν θα υπήρχε η ανάγκη των νέων μειώσεων των συντάξεων.
Δυστυχώς η κρίση στο Ασφαλιστικό Σύστημα αντιμετωπίζεται και σήμερα προς την λάθος κατεύθυνση.
Με τους πρόσφατους εφαρμοστικούς νόμους 4337/2015 και 4354/2015 έγιναν καίριες θεσμικές παρεμβάσεις στην παροχή των νέων συντάξεων (νέα όρια ηλικίας, νέος τρόπος υπολογισμού σύνταξης, καθολική απαγόρευση πρόωρων συνταξιοδοτήσεων ακόμη και για τις κατηγορίες που υπάρχουν υπέρτεροι εθνικοί, κοινωνικοί ή δημογραφικοί λόγοι).
Έτσι, με τη συμπλήρωση των ολοκληρωμένων μνημονιακών ρυθμίσεων, αλλάζει το θεσμικό καθεστώς και υπολογίζεται ότι, από το 2022 και μετά, καμιά σύνταξη δεν θα ξεπερνά τα 1000-1100 €, ανεξαρτήτως ύψους καταβαλλομένων εισφορών.
Όμως η εξίσωση των συντάξεων προς τα κάτω (αμετάκλητη αρχή της νεοφιλελεύθερης πολιτικής) οδηγεί αναπόδραστα στην απαξίωση της συνάρτησης Εργασιακού-Ασφαλιστικού και σε δυσμενείς προσδοκίες για την οικονομία, αφού στην καθημαγμένη ζωή των πατέρων και των παππούδων τους οι νέοι βλέπουν και την κατάληξη του δικού τους εργασιακού βίου!
Η ρεαλιστική πρόταση σήμερα αποτελείται από τις παρακάτω πρωτοβουλίες:
1.Ακύρωση της δέσμευσης για μείωση της κρατικής επιχορήγησης κατά 2,3 δις €, που σωρευτικά κατά τη μνημονιακή περίοδο έχει μειωθεί από τα 19 στα 11 δις €.
2.Κάλυψη των ελλειμμάτων των Ταμείων με ανακεφαλαιοποίηση από το περίσσευμα της διαδοχικής ανακεφαλαιοποίησης των Τραπεζών, προς αναπλήρωση μέρους των απωλειών τους από τις πολιτικές των Μνημονίων.
3.Συγκρότηση Εθνικής Επιτροπής για το Ασφαλιστικό από ανεξάρτητους επιστήμονες, αρμόδιους φορείς και Ινστιτούτα, καθ’υπέρβαση φυσικά της μνημονιακής «λογικής».
4.Απαγόρευση περαιτέρω μείωσης σε συντάξεις και συνταξιοδοτικές αποδοχές κάθε είδους.
5.Ουδεμία αύξηση εισφορών εργαζομένων.
Δυστυχώς στις δεσμεύσεις για το Ασφαλιστικό και το Εργασιακό κρίθηκε η μάχη της διαπραγμάτευσης.
Το ελληνικό κοινωνικό ζήτημα επιδεινώθηκε και αυτό θα το χρεωθεί κάθε παρούσα και μέλλουσα προοδευτική εναλλακτική εξαγγελία, όπως άλλωστε στο πακέτο των ιδιωτικοποιήσεων του διαχρονικού άυλου και υλικού πλούτου της χώρας χάθηκε, προς το παρόν, ο πυρήνας μιας άλληςπροοδευτικής θεώρησης για τη συγκρότηση ενός κρίσιμου πυλώνα δημόσιας και κοινωνικής οικονομίας.-
Αλέξης Π. Μητρόπουλος
Πρόεδρος ΕΝΥΠΕΚΚ
