Το διπλό νόμισμα στην ιστορία
Από την
αρχαιότητα έχουν υπάρξει πάμπολλες περιπτώσεις διπλού νομισματικού
συστήματος και σε όλες αυτές τις περιπτώσεις το παράλληλο νόμισμα
χρησιμοποιήθηκε για μια βίαιη ανακατανομή εισοδήματος σε βάρος των
υποτελών τάξεων, ή για τη λεηλασία του εγχώριου πλούτου από ξένους
κατακτητές. Ποιο χαρακτηριστικό παράδειγμα στην πρόσφατη ιστορία μας
είναι η κυκλοφορία της «ράλλικης» δραχμής κατά
τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής. Αλλά και πιο παλιά, πριν τη
χρεοκοπία του 1893 επί κυβερνήσεως Σωτηρόπουλου, όπου κυκλοφόρησε διπλό νόμισμα υπό τη μορφή υποσχετικής (ΙΟU).
Το σενάριο του
διπλού νομισματικού είχε πέσει στο «τραπέζι» από τους Αμερικανούς ήδη
από το 2010, ενώ υιοθετήθηκε από τη Ντόιτσε Μπανκ τον Μάιο του 2012 με
σχετική έκθεσή της που συνέταξε ένας από τους προνομιακούς συνομιλητές
του Βαρουφάκη και της κυβέρνησης Τσίπρα σήμερα, ο Τόμας Μάγιερ, ο οποίος
επανήλθε πρόσφατα με νέα μελέτη που εκδόθηκε στις 20 Μαΐου από το
Κέντρο για Ευρωπαϊκές Πολιτικές Σπουδές (Centre for European Policy
Studies) και υπογράφει ο ίδιος.
To διπλό νόμισμα διχοτoμεί οικονομία & κοινωνία σε 2 ζώνες
Zώνη GEURO
Θα αποτελείται από μισθωτούς του δημόσιου κι ιδιωτικού τομέα και συνταξιούχους, που
θα πληρώνονται στο νέο εθνικό νόμισμα, το οποίο θα είναι υποτιμημένο
ακόμη και κατά 50% έναντι του ευρώ, όπως προτείνει η έκθεση της Ντόιτσε
Μπανκ.