Σε καλό κλίμα ολοκληρώθηκε η τηλεδιάσκεψη του EuroWorking Group για το ελληνικό ζήτημα, ωστόσο η λύση-πακέτο θα δρομολογηθεί πιθανότατα την Μεγάλη Τετάρτη ώστε στις 24 Απριλίου να διευθετηθούν όλες οι εκκρεμότητες στο προγραμματισμένο Eurogroup στην Λετονία.
Σύμφωνα με πληροφορίες, η ελληνική πρόταση ήταν να υπάρξουν πρόωρες δράσεις για μερική εκταμίευση χρημάτων, ωστόσο αυτή απερρίφθη από την πλευρά των Θεσμών.
Τα τρία αγκάθια αφορούν στο Ασφαλιστικό, τις συλλογικές συμβάσεις και τις ιδιωτικοποιήσεις.
Οι εταίροι προτείνουν μείωση στις επικουρικές συντάξεις από 75% έως 80% μέσω της ρήτρας μηδενικού ελλείμματος. «Κόκκινο πανί αποτελούν επίσης οι συλλογικές συμβάσεις». Χάσμα απόψεων επικρατεί όσον αφορά το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων.
Σύμφωνα πάντως με το βρετανικό περιοδικό Economist, το μεγαλύτερο
αγκάθι στις διαπραγματεύσεις μεταξύ της Ελλάδας και των πιστωτών της
είναι οι συντάξεις.
Σε δημοσίευμά του το περιοδικό σημειώνει:
«Για ακόμη μία φορά, η νέα αριστερή κυβέρνηση της Ελλάδας παρέδωσε στις κυβερνήσεις της ευρωζώνης και το ΔΝΤ μια λίστα από μεταρρυθμίσεις, με την ελπίδα πως θα διασφαλίσει την εκταμίευση της επόμενης δόσης του προγράμματος διάσωσης της χώρας. Η λίστα επρόκειτο να αξιολογηθεί από τους ανώτατους αξιωματούχους στην Ευρωζώνη την 1η Απριλίου, αλλά η αρχική αντίδραση ήταν απορριπτική».
Και συνεχίζει: «Κάποια από τα πιο παγερά σχόλια αφορούσαν τις συντάξεις» επισημαίνουν οι Βρετανοί δημοσιογράφοι και αναφέρουν ότι «οι ελληνικές δαπάνες για αυτές είναι οι υψηλότερες στην Ευρώπη αναλογικά με ο ΑΕΠ της», τονίζοντας ότι το 2012 άγγιζαν «το δυσθεώρητο 17,5% του ΑΕΠ».
Σύμφωνα με το Economist αυτό έρχεται «σε αντίθεση με τις δαπάνες της τάξης του 12,3% του ΑΕΠ στη Γερμανία, τον μεγαλύτερο δανειστή της Ελλάδας».
Το «Economist» αναφέρει ότι οι δαπάνες για συντάξεις στην Ελλάδα είναι οι διπλάσιες σε σχέση με τη «φτωχότερη» Σλοβακία, η οποία είναι μεταξύ των «σκληρότερων επικριτών» της Ελλάδας.
«Οι υπερβολικές δαπάνες για τις ελληνικές συντάξεις έχουν αποτελέσει πηγή δριμείας διαφωνίας μεταξύ της χώρας και των βόρειων πιστωτριών χωρών, εδώ και πέντε χρόνια» αναφέρει το άρθρο.
Ωστόσο, οι βρετανοί συντάκτες παραδέχονται πως «στην πραγματικότητα, μια σειρά από μεταρρυθμίσεις έχουν περιορίσει τις δαπάνες για συντάξεις. Μια μεγάλη αναμόρφωση το 2010, περιόρισε τις κυβερνητικές υποσχέσεις που θα προκαλούσαν την εκτόξευση των δαπανών για τις συντάξεις στο 25% του ΑΕΠ μέχρι το 2050» προσθέτουν και αναφέρουν: «Τα όρια ηλικίας αυξήθηκαν στα 67 έτη από το 2013». Παράλληλα, γίνεται λόγος και για την περικοπή της 13ης και 14ης σύνταξης.
«Παρ' όλα αυτά, οι μεταρρυθμίσεις δεν προχώρησαν όσο θα έπρεπε» σχολιάζει το Economist που αναφέρει ότι «παρά το γεγονός πως η αναθεωρημένη λίστα περιλαμβάνει τη δέσμευση για μείωση των πρόωρων συντάξεων, ωστόσο οι πιστωτές της Ελλάδας θέλουν να δουν ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία και αυτό θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο».
Το δημοσίευμα καταλήγει: «Το ποσοστό των ατόμων μεταξύ 55-64 ετών που εργάζονται στην Ελλάδα ήταν μόλις το 36% για το 2013, ασυνήθιστα χαμηλό, ενώ στη Γερμανία ήταν 63%. Υπάρχουν πολλά που πρέπει να γίνουν για να καλυφθεί το χαμένο έδαφος».
«Για ακόμη μία φορά, η νέα αριστερή κυβέρνηση της Ελλάδας παρέδωσε στις κυβερνήσεις της ευρωζώνης και το ΔΝΤ μια λίστα από μεταρρυθμίσεις, με την ελπίδα πως θα διασφαλίσει την εκταμίευση της επόμενης δόσης του προγράμματος διάσωσης της χώρας. Η λίστα επρόκειτο να αξιολογηθεί από τους ανώτατους αξιωματούχους στην Ευρωζώνη την 1η Απριλίου, αλλά η αρχική αντίδραση ήταν απορριπτική».
Και συνεχίζει: «Κάποια από τα πιο παγερά σχόλια αφορούσαν τις συντάξεις» επισημαίνουν οι Βρετανοί δημοσιογράφοι και αναφέρουν ότι «οι ελληνικές δαπάνες για αυτές είναι οι υψηλότερες στην Ευρώπη αναλογικά με ο ΑΕΠ της», τονίζοντας ότι το 2012 άγγιζαν «το δυσθεώρητο 17,5% του ΑΕΠ».
Σύμφωνα με το Economist αυτό έρχεται «σε αντίθεση με τις δαπάνες της τάξης του 12,3% του ΑΕΠ στη Γερμανία, τον μεγαλύτερο δανειστή της Ελλάδας».
Το «Economist» αναφέρει ότι οι δαπάνες για συντάξεις στην Ελλάδα είναι οι διπλάσιες σε σχέση με τη «φτωχότερη» Σλοβακία, η οποία είναι μεταξύ των «σκληρότερων επικριτών» της Ελλάδας.
«Οι υπερβολικές δαπάνες για τις ελληνικές συντάξεις έχουν αποτελέσει πηγή δριμείας διαφωνίας μεταξύ της χώρας και των βόρειων πιστωτριών χωρών, εδώ και πέντε χρόνια» αναφέρει το άρθρο.
Ωστόσο, οι βρετανοί συντάκτες παραδέχονται πως «στην πραγματικότητα, μια σειρά από μεταρρυθμίσεις έχουν περιορίσει τις δαπάνες για συντάξεις. Μια μεγάλη αναμόρφωση το 2010, περιόρισε τις κυβερνητικές υποσχέσεις που θα προκαλούσαν την εκτόξευση των δαπανών για τις συντάξεις στο 25% του ΑΕΠ μέχρι το 2050» προσθέτουν και αναφέρουν: «Τα όρια ηλικίας αυξήθηκαν στα 67 έτη από το 2013». Παράλληλα, γίνεται λόγος και για την περικοπή της 13ης και 14ης σύνταξης.
«Παρ' όλα αυτά, οι μεταρρυθμίσεις δεν προχώρησαν όσο θα έπρεπε» σχολιάζει το Economist που αναφέρει ότι «παρά το γεγονός πως η αναθεωρημένη λίστα περιλαμβάνει τη δέσμευση για μείωση των πρόωρων συντάξεων, ωστόσο οι πιστωτές της Ελλάδας θέλουν να δουν ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία και αυτό θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο».
Το δημοσίευμα καταλήγει: «Το ποσοστό των ατόμων μεταξύ 55-64 ετών που εργάζονται στην Ελλάδα ήταν μόλις το 36% για το 2013, ασυνήθιστα χαμηλό, ενώ στη Γερμανία ήταν 63%. Υπάρχουν πολλά που πρέπει να γίνουν για να καλυφθεί το χαμένο έδαφος».
stis-diapragmateyseis-oi-syntaxeis#ixzz3W8dB1s18
