Πάλι νυχτοκάματο έκαναν οι υπουργοί μας. Όλη τη νύχτα «διαπραγματεύονταν» με τους τροϊκανούς.
Περνούσαν ένας ένας (από τον πάγκο), άκουγαν, ψέλλιζαν, έφευγαν και μετά ερχόταν άλλος.
Βέβαια στα λεξικά ο ορισμός τού «διαπραγματεύομαι» έχει αλλάξει. Σημαίνει «ακούω και συναινώ, ενίοτε σιωπηλά». Στο λήμμα προστίθεται ότι «συνήθως στο τέλος φράσης με το ρήμα διαπραγματεύομαι, ακολουθεί η δήλωση... ‘
‘η ανάπτυξη άρχισε’’».
Εξαντλημένοι οι υπουργοί από τη σκληρή συναινετική διαπραγμάτευση, αποκαμωμένοι αποχωρώντας, σωριάζονταν στους καναπέδες του προθάλαμου για να ηρεμήσουν. Και έριχναν ματιές στην τελετή για τα Όσκαρ.
Όλοι ενθουσιάστηκαν από το αποτέλεσμα για την καλύτερη ταινία – και αυτή θα ψήφιζαν αν μπορούσαν. Έβρισκαν τόσο κοντά μας το «12 χρόνια σκλάβος».
