Η πολλαπλή και αντιφατική (παρα-) πληροφόρηση των ημερών μας έχει ως
αποτέλεσμα, να μη μπορούμε πολλές φορές να αντιληφθούμε και τα μέχρι
πρότινος αυτονόητα. Σ’ αυτό συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό και η άνοδος του
πολιτικού θερμομέτρου λόγω των απίστευτης σκληρότητας αντιλαϊκών μέτρων
που εφαρμόζονται στο πλαίσιο του μνημονίου.
Η έλλειψη καθαρής σκέψης είναι ωστόσο κάτι το ιδιαιτέρως επικίνδυνο
ειδικά στους χαλεπούς καιρούς που διάγουμε. Ας εξετάσουμε για παράδειγμα
ένα φλέγον ζήτημα των τελευταίων ετών: το μεταναστευτικό.
Η εισροή στην πατρίδα μας εκατομμυρίων ψυχών κυρίως από χώρες του
μουσουλμανικού κόσμου -είχαν προηγηθεί οι… επελάσεις από τις χώρες του
πρώην σιδηρού παραπετάσματος- δημιούργησαν καινοφανείς καταστάσεις στην
πατρίδα μας: δημιουργία γκέτο, εκτίναξη της καθημερινής εγκληματικότητας
και δη της οικιακής(!!!), βία, επιβάρυνση των ήδη προβληματικών δομών
και υποδομών, επιβάρυνση της δημόσιας υγείας-επανήλθε η φυματίωση και η
ελονοσία (!!!)-, ρατσισμός, ξενοφοβία.
Στην κοινωνία, αλλά και στην ψυχολογία των Ελλήνων δημιουργήθηκαν δυο
αντίρροπες τάσεις: η πρώτη που αναγνωρίζει το δικαίωμα των ανθρώπων
αυτών να ζήσουν ανθρώπινα και να τύχουν μιας καλής μεταχείρισης, η
δεύτερη που αντικρύζει τη θλιβερή κατάρρευση της καθημερινότητάς μας και
της προσωπικής ζωής του νεοέλληνα, τη δομική, εθνολογική, πολιτισμική
αλλοίωση της πατρίδας μας υπό το φόβητρο/φίμωτρο της ρετσινιάς του
ρατσιστή.
Στο πολιτικό πεδίο δημιουργήθηκαν και ενισχύθηκαν τεχνηέντως δυο ακραίες
τοποθετήσεις (ως να μην υπήρχαν άλλες): οι λεγόμενοι προοδευτικοί
αριστεροί οι οποίοι στο πλαίσιο του πάλαι ποτέ κομμουνιστικού διεθνισμού
υποστηρίζουν την άμεση ένταξη όλων των εισερχόμενων αλλοδαπών σε μια
νεοδημιουργηθείσα πολυπολιτισμική κοινωνία και οι λεγόμενοι Έλληνες
εθνικιστές οι οποίοι υποστηρίζουν την ανωτερότητα της ελληνικής φυλής,
την λατρεία του αίματος και του χώματος κατά το πρότυπο των
εθνικοσοσιαλιστών του 20ου αιώνα (…).
Σε έναν εχέφρονα Έλληνα γίνεται εύκολα κατανοητό ότι όλα τα ανωτέρω
είναι ξενόφερτα και αλλότρια προς αυτόν και την κουλτούρα του όπως αυτή
βιώθηκε από την εποχή του λεγόμενου Βυζαντίου, μέχρι και μερικές
δεκαετίες πριν. Για την κουλτούρα αυτή όλοι οι άνθρωποι ως απόγονοι του
ενός ανθρωπίνου ζευγαριού είναι κατά σάρκα αδέρφια. Μολαταύτα για την
ίδια αυτή κουλτούρα τα αδέρφια αυτά έχουν τις ιδιαιτερότητές τους και τα
σπίτια τους.
Σε καμμία περίπτωση για τον Ρωμιό ο αλλοδαπός, ο μαύρος ή ο ασιάτης δεν
είναι ζώο, άξιο να δουλαγωγηθεί ή να… εκκενωθεί. Είναι συνάνθρωπος άξιος
σεβασμού και υποστήριξης, εφόσον πάσχει, αλλά δεν είναι αυτοαξία,
επειδή είναι ξένος. Από την άλλη ο πολιτισμός μας, η γλώσσα μας, η πίστη
μας, ο αξιακός μας κώδικας είναι ιερά, και πρέπει να τα υπερασπιστούμε
μέχρι τελευταίας ρανίδος του αίματός μας (υπέρ βωμών και εστιών)!
Υπό το πρίσμα αυτό ανακύπτουν συγκεκριμένα ερωτήματα που μπορεί να απαντηθούν σχετικά εύκολα:
1) Μπορούμε να βοηθήσουμε όλους αυτούς τους ανθρώπους;
Προσωρινά ναι, αλλά υπό τις παρούσες συνθήκες κατά τις οποίες Έλληνες
πεινάνε και φυτοζωούν, πρέπει πρωτίστως να συνδράμουμε τους συμπατριώτες
μας σε πιο μόνιμη βάση.
2) Υπάρχει περίπτωση ένταξης του πληθυσμού αυτού στην ελληνική κοινωνία, χωρίς την αλλοίωσή της;
Μηδενική, ήδη μας έρχονται μηνύματα αποτυχίας από πιο οργανωμένες χώρες (Γαλλία-Αγγλία)
3) Η μετακίνηση των πληθυσμών αυτών προκλήθηκε καθαρά από ανθρωπιστικούς λόγους (ανθρωπιστική κρίση);
Όχι, έχουμε σοβαρά δεδομένα και αδιάσειστα στοιχεία, ότι οι μετακινήσεις
αυτές οργανώνονται και χρηματοδοτούνται για την επίτευξη σαφών
πολιτικών και γεωστρατηγικών στόχων.
4) Πρέπει οι άνθρωποι αυτοί να αντιμετωπίζονται ως κτήνη με φυσική και ηθική εκμετάλλευση;
Επουδενί! Πρέπει να προληφθεί οποιαδήποτε τέτοια κατάσταση και να κατασταλεί, εφόσον ήδη υπάρχει.
5) Ποια είναι η οδός προς τη λύση του θέματος αυτού;
Η σταδιακή αποχώρηση των πληθυσμών αυτών προς τις χώρες τελευταίας εισόδου (Τουρκία) με την εφαρμογή του συμφώνου επανεισδοχής.
Οι ερωταποκρίσεις μπορεί να συνεχιστούν εσαεί, αλλά το νόημα είναι ένα:
δεν υποτιμάμε κανέναν πολιτισμό, φυλή ή γλώσσα, αγαπάμε τους λαούς του
κόσμου για τους οποίους ως Έλληνες και Ρωμιοί γίναμε το λυχνάρι φωτός
κατά καιρούς, θέλουμε να διατηρήσουμε την ιδιοπροσωπία μας ως ελληνική
πατρίδα.
Πηγή: http://www.parakato.gr/2014/01/blog-post_676.html#ixzz2pcSvwb6E
