Τρεις πετυχημένες ιστορίες

’’Μου δίνεις 10 πεντόβολα,
σου δανείζω μετά τα 5 από αυτά,

άρα μου χρωστάς αυτά τα 5 πεντόβολα.

Μου είχες δώσει 10 συνολικά, σου έχω επιστρέψει (μέσω δανεισμού) τα 5,

συνεπώς σου χρωστάω άλλα 5 πεντόβολα,

πατσίζουμε τα χρέη μας και είμαστε εντάξει. Σύμφωνοι;’’

Ήταν μια συνηθισμένη σπαζοκεφαλιά που συντρόφεψε πολλούς στα παιδικά τους χρόνια, ανάλογη της ερώτησης ‘’τι είναι βαρύτερο, πέντε κιλά βαμβάκι ή πέντε κιλά σίδερο;’’

Και όμως, όποιος νόμισε ότι αυτά ανήκουν...

στο δωματιάκι των παιδικών ασυννέφιαστων αναμνήσεων, πρέπει να το ξανασκεφτεί.

Ποια είναι η πρώτη  ιστορία; 

‘’Κέρδη 9 δισ. ευρώ για την ΕΚΤ από τα ελληνικά ομόλογα!’’

Ας τη δούμε πιο αναλυτικά:

‘’Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αναμένεται να έχει κέρδη 70 έως 80 δισ. ευρώ από τις αγορές κρατικών ομολόγων των χωρών της περιφέρειας της Ευρωζώνης, κατά την περίοδο μεταξύ 2009 και 2012, εκ των οποίων τα 9 δισ. ευρώ θα προέλθουν από τα ελληνικά ομόλογα, εκτιμά ο επικεφαλής της γερμανικής επενδυτικής εταιρείας Allianz Global Investors, Αντρέας Ούτερμαν, σε άρθρο του στην εφημερίδα Financial Times.’’

Και για να δείτε, ότι το τεχνασματάκι με τα αθώα πεντόβολα, απεικονίζει τα οικονομικά του σύγχρονου καπιταλισμού, θαυμάστε και τη συνέχεια:

 «Αν υπάρξει η ανάγκη περαιτέρω οικονομικής βοήθειας στην Ελλάδα, με τη συμμετοχή του δημόσιου τομέα για πρώτη φορά, τότε τουλάχιστον μέρος του κόστους πρέπει να καταβληθεί από τα κέρδη που είχε η ΕΚΤ από προηγούμενα προγράμματα», τονίζει ο κ. Ούτερμαν και προσθέτει ότι «αν αυτό γινόταν καλύτερα κατανοητό, τότε ίσως θα περιοριζόταν η λαϊκή αντίθεση στα προγράμματα διάσωσης».

Για να μας πείσει ότι αυτό δεν είναι κάτι το ανήθικο, αλλά συμβαίνει σε όλες τις ‘’καλές οικογένειες’’, ο αρθογράφος, μας ενημερώνει ότι με τον ίδιο τρόπο έχουν αποκομίσει αντίστοιχα κέρδη,   η ομοσπονδιακή κεντρική τράπεζα των ΗΠΑ (Fed), το  Ταμείο Αγοράς Στοιχείων Ενεργητικού της Τράπεζα της Αγγλίας ( Asset Purchase Facility), και άλλα ευαγή ιδρύματα.

Είναι καλύτερα να  ζευγαρώσουμε τα ευχάριστα αυτά νέα, με την δεύτερη ιστορία:

‘’Μείωση 18% στα εισοδήματα και αύξηση 52% στους φόρους  των μισθωτών’’

Πρόκειται για επεξεργασία των ΠΕΡΥΣΙΝΩΝ φορολογικών δηλώσεων.

Το μέσο εισόδημα  λοιπόν που δήλωσαν  για το έτος 2011 οι περισσότεροι από 4.800.000 μισθωτοί και οι συνταξιούχοι διαμορφώθηκε σε 14.640 ευρώ, όταν το αντίστοιχο εισόδημα για το έτος 2010  ήταν 17.928 ευρώ.

Αυτο σημαίνει ότι μέσα σε ένα χρόνο το ετήσιο εισόδημα σημείωση σημαντική πτώση κατά 18,3%.

Ενώ το μέσο δηλωθέν εισόδημα μειώθηκε, η φορολογία αυξήθηκε σημαντικά καθώς ο φόρος που πλήρωσαν κατά μέσο όρο οι μισθωτοί και συνταξιούχοι το 2012 ήταν 1.654 ευρώ ενώ το 2011 ήταν 1.091 ευρώ (αύξηση 52%).

Που οφείλεται αυτή η αύξηση:

• Στο γεγονός ότι μειώθηκε το αφορολόγητο όριο από τις 12.000 ευρώ στις 5.000 ευρώ με ταυτόχρονη επιβολή φόρου 10% στη διαφορά των 7.000 ευρώ, στις μειώσεις των αφορολόγητων ορίων για τα παιδιά,
• στην αύξηση των φορολογικών συντελεστών για τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα,
• την αύξηση των τεκμηρίων διαβίωσης για  κατοικίες και αυτοκίνητα,
• το «ψαλίδι» στις εκπτώσεις δαπανών από το φόρο εισοδήματος κτλ. 

Ειδικότερα:

• 1.098.510 μισθωτοί και συνταξιούχοι, που αντιστοιχούν στο 22,86% του συνόλου, δήλωσαν ετήσιο εισόδημα έως 6.000 ευρώ, δηλαδή έως 500 ευρώ τον μήνα. Από αυτούς 65.185 δήλωσαν ετήσιο εισόδημα μέχρι 1.000 ευρώ.
• Σχεδόν έξι στους δέκα μισθωτούς και συνταξιούχους δήλωσαν πέρυσι εισοδήματα από 6.000 έως 20.000 ευρώ.

Και ας κλείσουμε με μια τρίτη  ιστορία.

‘’Συμφωνία Σαμαρά - εφοπλιστών για εθελοντική εισφορά 75 εκατ. το χρόνο’’

‘’Συνυποσχετικό σύμφωνο οικειοθελούς προσφοράς προς το Ελληνικό Δημόσιο υπέγραψαν σήμερα ο πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαρά και το προεδρείο της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών κατά την συνάντησή τους στο Μέγαρο Μαξίμου στην οποία συμμετείχαν οι υπουργοί, Οικονομικών κ. Γιάννης Στουρνάρας και Ναυτιλίας κ. Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης. Θα δοθούν άμεσα 75 εκατ. ευρώ’’

 Αυτή είναι η ακριβής είδηση.

Μα γιατί αυτοί δίνουν λεφτά οικιοθελώς αφού δεν τους υποχρεώνει κανείς; Ρωτάει ο αφελής. Υπάρχει όμως απάντηση από τον ελεγχόμενο από τους εφοπλιστές τύπο:

‘’Στόχος να δώσουν μία  ηχηρή απάντηση  στις  κατηγορίες περί φοροδιαφυγής που εκτοξεύονται από το πολιτικο-οικονομικούς κύκλους του εξωτερικού.  Σύμφωνα με πληροφορίες, θα δοθούν άμεσα σε πρώτη φάση 75 εκατ. ευρώ και από εκεί και πέρα η Ένωση θα ενισχύει τον κρατικό προϋπολογισμό με 140 εκατ. το χρόνο για τα επόμενα τέσσερα χρόνια’’.

Να τι είπε και ο Σαμαράς:

‘’Είναι  συγκινητική συμφωνία  και αποδεικνύει ότι, πράγματι, η Ναυτιλία σε όλες τις κρίσιμες, τις δύσκολες περιόδους του Έθνους ήταν πάντοτε, ως Εθνικός Πρωταθλητής, άλλωστε, μία δύναμη πατριωτισμού’’.

Και επειδή αυτοί που  παίζουν πεντόβολα, μάλλον μπορούν να κάνουν μια διαίρεση, προκύπτουν το εξής:

Οι μισθωτοί για το 2011 πλήρωσαν 7,9 δις ενώ οι εφοπλιστές, στην καλύτερη των περιπτώσεων, θα  πληρώσουν 140 εκατομμύρια σε ένα χρόνο! Μπήκαν, έφαγαν, ήπια, άφησαν απλήρωτο το λογαριασμό, έδωσαν ένα γλίσχρο φιλοδώρημα, εισέπραξαν τις ευχαριστίες και τις γονυκλισίες του ταβερνιάρη  και άντε γεια.

Πως θα μπορούσαμε άραγε να συνοψίσουμε τις τρεις ειδήσεις;

Στην παλαιο-κομμουνιστική γλώσσα, θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για άγρια ταξική εκμετάλλευση και κλοπή των μισθωτών, προς όφελος αυτών ‘’που έχουν τον κώλο πίσω’’, που επιβάλλεται με την  βίαιη δράση ενός κράτους, μιας κυβέρνησης και ενός πολιτικού συστήματος απόλυτα δοσμένων στα συμφέροντα του κεφαλαίου.

Στην σύγχρονη ευρώ-εκσυγχρονιστική οικονομική αργκό, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για ‘’δημιουργικές προσαρμογές, στην κατεύθυνση της ενθάρρυνσης του υγιούς επιχειρηματικού κλίματος, με παράλληλη προοδευτική απομάκρυνση από νοσηρές καταστάσεις φοροδιαφυγής των εργαζομένων’’.

Στην  γλώσσα του Πρωθυπουργού Σαμαρά, είναι δυνατόν να ειπωθεί πιο απλά: ‘’SUCCESS STORY! Πάμε καλά, όπου να ‘ναι  τους τελειώνουμε! ΓαμѠ το κεφάλι μου, μ@λάκα!’’

Είναι δύο χέρια απλωμένα η όλη κατάσταση.

Από τη μια μεριά οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι. Η κοινωνική πλειονότητα. Ο λαός. Αυτός ο κόσμος  πρέπει να είναι με το χέρι απλωμένο, παρακαλετό. Πεινασμένος, φτωχός, ζήτουλας.

Από την άλλη ο κόσμος του κεφαλαίου, της εξουσίας, των συμβούλων, των πληρωμένων γραφιάδων. Ο κόσμος των χορτάτων και του διαφεντέματος. Αυτός ο κόσμος  μπορεί να απλώνει το χέρι για να ...ελεήσει.  Αφού πρώτα έχει χτυπήσει,  φιμώσει, κλέψει και βιάσει.

Με λίγα λόγια, έχουμε μια κανονική χούντα με όλο το θρησκευτικό και εθνικιστικό  τελετουργικό. Και οι χούντες φεύγουν μόνο με το Πολυτεχνείο που τους αναλογεί...

Share