Δεν πείραξε απλώς κάποιος τη λίστα Λαγκάρντ, αλλά όπως δείχνουν τα εργαστηριακά ευρήματα, δούλεψε επάνω της συστηματικά, σε χρόνους που δεν συμβαδίζουν με όσα επίσημα έχουν καταθέσει υπουργοί και άλλοι εμπλεκόμενοι. Το μεγαλύτερο ψέμα όμως, σύμφωνα με όσα αποκαλύπτει σήμερα, Πέμπτη, το περιοδικό HOT DOC, είναι το πότε και πώς έφτασε πραγματικά στην Ελλάδα.
Όσοι τη χειρίστηκαν απαντούν με αοριστία, πως έφτασε το φθινόπωρο του 2010, χωρίς κανένας...
Στη συνέχεια, ο Γ. Παπακωνσταντίνου υποστήριξε, πως την αντέγραψε σε ένα USB. Από αυτήν την παραδοχή του πρώην υπουργού Οικονομικών αρχίζουν οι αποκαλύψεις του περιοδικού, που έκανε και την αποκάλυψη των ονομάτων που περιλαμβάνονταν στη λίστα Λαγκάρντ.
Το USB στικάκι που είχε στην κατοχή του ο Κώστας Βαξεβάνης παραδόθηκε στο πιστοποιημένο εργαστήριο ηλεκτρονικής έρευνας, την "Εγκληματολογική Εταιρεία Πραγματογνωμόνων και Τεχνικών Συμβούλων επί θεμάτων εγγράφων και γραφής ψηφιακών πειστηρίων Forencic Associates" για επεξεργασία.
Τι δείχνουν τα εργαστηριακά ευρήματα
Η έρευνα στον ερευνητή της Forencic Associates Γιώργο Καραθανάση ανατέθηκε στις 3 Ιανουαρίου του 2013, με την ενημέρωση ότι, προφανώς το USB στικ που είχε στην κατοχή του ο Κώστας Βαξεβάνης προερχόταν από αντιγραφές που δεν γνωρίζουν, αλλά που ως βάση του είχε ένα CD, αυτό που έφτασε την πρώτη φορά από τη Γαλλία και το οποίο ο κ. Παπακωνσταντίνου αντέγραψε σε USB και το παρέδωσε στο υπουργείο, όπως είπε ο ίδιος.
Το πρώτο πράγμα που ζητήθηκε από τον ερευνητή, ήταν να διαπιστωθεί εάν υπήρξαν ίχνη σβησίματος αρχείων ή επεξεργασίας τους.
Όπως προέκυψε από τον εργαστηριακό έλεγχο, τα αρχεία που είναι γνωστά ως Λίστα Λαγκάρντ, δηλαδή τα 2.062 excel (2.059 στην περίπτωση του στικ - Βαξεβάνη) δημιουργήθηκαν στις 15 Απριλίου του 2009.
Το σύνολο των αρχείων αυτών φαίνεται να τυπώνεται στις 13 Οκτωβρίου του 2009, πριν δηλαδή οι ελληνικές αρχές το παραλάβουν, σύμφωνα με τις επίσημες δηλώσεις που έχουν γίνει στην Ελλάδα, όχι από CD αλλά από άλλο εγγράψιμο μέσο, δηλαδή από κάποιον σκληρό δίσκο κομπιούτερ ή κάποιο USB.
Αυτός είναι και ο λόγος που αφήνεται ίχνος εκτύπωσης. Αν είχαν εκτυπωθεί από κάποιο CD, τότε δεν θα είχαν αποτυπωθεί, εφόσον το CD δεν αφήνει ίχνη.
Ο χρόνος εκτύπωσης είναι ίδιος για όλα τα αρχεία, πράγμα που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η εκτύπωση έγινε σε επαγγελματικό χώρο. Το πρώτο συμπέρασμα λοιπόν είναι, ότι κάποιοι, ίσως οι Γάλλοι, εκτύπωσαν τα αρχεία, όχι όμως από κάποιο CD, έξι μήνες μετά την δημιουργία του αρχείου "ελληνική λίστα Λαγκάρντ".
Κενά στις επίσημες τοποθετήσεις, ποιοι λένε ψέματα
Ένα σημαντικό εύρημα στο USB που παραδόθηκε για ανάλυση, είναι πως αφού το αρχείο αυτό έγινε CD, προφανώς για να παραδοθεί στις ελληνικές αρχές, αυτό αντιγράφτηκε και αποθηκεύτηκε σε μέσο USB, με την ημερομηνία αυτής της αντιγραφής.
Αυτή την αντιγραφή παραδέχεται πως έχει κάνει και ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιώργος Παπακωνσταντίνου. Άρα, η ημερομηνία αντιγραφής του CD που φαίνεται στο USB είναι η ημερομηνία αντιγραφής του CD που παρέλαβε ο κ. Παπακωνσταντίνου στο USB που παρέδωσε στο ΣΔΟΕ.
Άρα, αυτή η ημερομηνία πρέπει θεωρητικά να είναι γύρω στα μέσα Οκτωβρίου, όπως έχει καταθέσει στην Επιτροπή Διαφάνειας ο κ. Παπακωνσταντίνου.
Όμως, όπως έδειξε η έρευνα, η μετατροπή του CD σε USB έγινε στις 4 και 5 Αυγούστου του 2010, περίοδο κατά την οποία όσοι ενεπλάκησαν στην υπόθεση, διαβεβαιώνουν πως δεν είχαν καν τη λίστα.
Αυτό μπορεί να σημαίνει δύο πράγματα: Ή είναι ψέματα όσα λέγονται για την ημερομηνία παραλαβής της λίστας ή πρόκειται για λίστα από δύο διαφορετικές παραδόσεις, δηλαδή πριν από την επίσημη παραλαβή, ο Παπακωνσταντίνου ή κάποιος άλλος, πιθανόν να παρέλαβε ένα άλλο CD, το οποίο τελικώς αντέγραψε σε USB και παρέδωσε στο ΣΔΟΕ αντ' αυτού που έφτασε επίσημα στην Ελλάδα.
Υπήρξαν δύο λίστες;
Την πιθανή ύπαρξη δύο λιστών ενισχύει ακόμη ένα εύρημα, τα αρχεία της λίστας που είχε στην κατοχή του ο δημοσιογράφος, έχουν ονομασία που αποτελείται από το λατινικό γράμμα Β και 10 αριθμούς. Όπως προκύπτει όμως από τη λίστα που διαβιβάστηκε για δεύτερη φορά στον εισαγγελέα Πεπόνη, τα αρχεία αυτά έχουν ονομασία που αποτελείται από τα λατινικά γράμματα BUP, μία τελεία και 10 αριθμούς.
Κάθε αρχείο του στικ "Βαξεβάνη" αντιστοιχεί στο ίδιο αρχείο στη λίστα Πεπόνη, μόνο που έχει διαφορετική ονομασία. Είναι πολύ πιθανόν λοιπόν, να υπάρχει η ίδια λίστα από δυο διαφορετικές πηγές.
Δεν αλλάζει το αρχείο, αλλά η λεπτομέρεια στη διαφορετική ονομασία αποκαλύπτει την πηγή του αρχείου. Αυτό άλλωστε αποτελεί συνήθη πρακτική των μυστικών υπηρεσιών, για να διαπιστώσουν, εάν κάποια έγγραφα εμπιστευτικά, παραδίδονται κατόπιν διαρροής.
Επίσης, είναι πιθανόν, ένας αντιγραφέας που είχε παρέμβει στη λίστα να άλλαξε την ονομασία των αρχείων, για να είναι σίγουρος για το ποια είναι η πρωτότυπη λίστα και το ποια είχε δεχθεί παρέμβαση.
Η λίστα πέρασε από 2ήμερη επεξεργασία
Πώς όμως έγινε η μοναδική αντιγραφή του CD σε USB στις 4 και 5 Αυγούστου του 2010; Στις 4 Αυγούστου, από το CD που φέρεται ως CD Παπακωνσταντίνου αντιγράφονται 1.962 αρχεία.
Η αντιγραφή αυτή, σύμφωνα με την εργαστηριακή έρευνα διήρκεσε 7 ώρες, 20 λεπτά και 33 δευτερόλεπτα. "Τα 1.962 αρχεία αντιγράφηκαν από το μέσο αποθήκευσής τους σε αποθηκευτικό μέσο - πιθανώς USB - όχι με τη διαδικασία COPY, αλλά με τη διαδικασία OPEN - SAVE AS.
Με τον ίδιον τρόπο, την επόμενη μέρα, αντιγράφονται τα υπόλοιπα 97 αρχεία, τα οποία δεν είναι σε σειρά με τα προηγούμενα. Η συμπληρωματική αντιγραφή διαρκεί 21 λεπτά και 30 δευτερόλεπτα. Στις 4 Αυγούστου, αυτός που αντέγραψε τα αρχεία, διέκοψε τη διαδικασία για 2 ώρες και 16 λεπτά.
Αυτό που συμπεραίνεται είναι, ότι αυτός που έκανε την αντιγραφή άνοιγε κάθε ένα από τα αρχεία, τα διατηρούσε ανοιχτά για περίπου 15 δευτερόλεπτα, χρόνο που δικαιολογεί επεξεργασία και στη συνέχεια το αποθήκευσε σε νέο αρχείο στο USB.
Είναι αδύνατον, σύμφωνα με τους επιστήμονες, να εντοπιστεί πόσα και ποια αρχεία έχουν πειραχθεί. Η μόνη βεβαιότητα είναι, ότι αποθηκεύτηκαν σε αφύσικο χρόνο, που δικαιολογεί πρόθεση επεξεργασίας.
Τα σβησμένα αρχεία
Η αντιγραφή του επίμαχου CD σε USB με τον τρόπο που έγινε δεν αφήνει ίχνη διαγραφής. Δεν πήρε δηλαδή κάποιος συνολικά τα αρχεία να τα αντιγράψει και στη συνέχεια να σβήσει όσα ήθελε.
Έγινε αντιγραφή κάθε αρχείου ξεχωριστά, αφήνοντας έξω τα ανεπιθύμητα. Πρακτικά λοιπόν, δεν υπάρχει σβήσιμο, αλλά μη αντιγραφή των τριών συγγενών του κ. Παπακωνσταντίνου, οπότε δεν υπάρχει κανένα ίχνος.
Η πιθανότητα ο άνθρωπος που αντέγραψε το επίμαχο CD σε φλασάκι να χρησιμοποίησε άλλους χρόνους στο κομπιούτερ του, πράγμα που δεν είναι αδύνατον, δεν αλλάζει το γεγονός ότι η αντιγραφή έγινε με ανορθόδοξο τρόπο που δηλώνει σκοπιμότητα, ούτε αλλάζει το γεγονός, ότι οι δύο λίστες, παρότι ίδιες με διαφορά τα τρία ονόματα, φέρουν διαφορετική ονομασία. Άρα, εάν δεν την δημιούργησε ο ίδιος ο αντιγραφέας, προέρχονται από διαφορετική πηγή.