Η συγκεκριμένη έκθεση του ΟΟΣΑ αναφέρει ότι το 38% των δημοσίων υπαλλήλων της κεντρικής κυβέρνησης είναι ηλικίας 50 ετών και άνω, σε σύγκριση με το 23% του 2004 και ότι εξ αυτών η πλειοψηφία εργάζεται στο δημόσιο για περισσότερα από 20 χρόνια.
Σύμφωνα με την έκθεση απαιτούνται περισσότερες και γρηγορότερες απολύσεις υπαλλήλων άνω κάποιας ηλικίας.
Η έκθεση καταγράφει πως απαιτούνται περισσότερες και γρηγορότερες απολύσεις υπαλλήλων άνω κάποιας ηλικίας : "Οι μακροχρόνιοι περιορισμοί στις προσλήψεις δεν έχουν μειώσει σημαντικά τη μισθοδοσία της κεντρικής κυβέρνησης λόγω του χαμηλού αριθμού των εξόδων από την υπηρεσία, αλλά έχουν οδηγήσει σε σημαντική δημογραφική μετατόπιση μεταξύ των κεντρικών δημοσίων υπαλλήλων. Η Ελλάδα έχει ένα αρκετά ηλικιωμένο και ταχέως γηράσκον ανθρώπινο δυναμικό στην κεντρική της κυβέρνηση, σε σχέση με τα πρότυπα του ΟΟΣΑ".
Πρόωρη σύνταξη μετά το 53ο έτος
Σύμφωνα με το "ΒΗΜΑ" της Κυριακής, στόχος του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης είναι να απολυθούν οι εν λόγω εργαζόμενοι, όταν έχουν συμπληρώσει το 53ο έτος της ηλικίας τους με τη μέθοδο της "πρόωρης σύνταξης" χωρίς να περάσουν από εργασιακή εφεδρεία. Αυτή θα είναι η πρώτη "δέσμη" κινήσεων προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος της απομάκρυνσης 150.000 δημοσίων υπαλλήλων ως το 2015.
Στελέχη του ΟΟΣΑ έχουν προτείνει, κάτι που έγινε και αποδεκτό από τον πρώην υπουργό Δ. Ρέππα, την κατάργηση του 30% των δομών του κράτους.
Η κατάργηση του 50% και όχι του 30% των δομών του κράτους που προέβλεπε η "ρύθμιση Ρέππα" σημαίνει, ότι το Δημόσιο από τις αρχές του επόμενου έτους θα λειτουργεί με τους μισούς σχεδόν τμηματάρχες, διευθυντές και γενικούς διευθυντές.
Στην επικαιροποιημένη έκθεσή του ΟΟΣΑ, διαπιστώνεται ότι οι δομές φτάνουν τις 302 κατά μέσο όρο ανά υπουργείο σε κεντρικό επίπεδο και σε 137 σε περιφερειακό.
Οι εμπειρογνώμονες του ΟΟΣΑ επιμένουν στην άμεση ολοκλήρωση και της διαδικασίας της κατάργησης των κενών οργανικών θέσεων, κάτι το οποίο προωθεί τη ηγεσία του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης, παρότι κωλυσιεργεί εσκεμμένα η δημοσιοϋπαλληλική ιεραρχία με την ανοχή και ενθάρρυνση των πολιτικών προϊσταμένων των υπουργείων.