Τη διαγραφή όλων των προστίμων που έχουν επιβληθεί από την πολιτεία για την διατήρηση αυθαιρέτων κτισμάτων και κατασκευών, εντός δασικής έκτασης, προβλέπει απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, σε περίπτωση που ο ιδιοκτήτης των αυθαιρέτων αποδεχτεί οικειοθελώς να τα παραδώσει για κατεδάφιση. Ειδικότερα, οι σύμβουλοι Επικρατείας του Ε' τμήματος του ΣτΕ, ερμηνεύοντας τη δασική νομοθεσία και τη νομοθεσία περί αυθαιρέτων κτισμάτων που έχουν κατασκευαστεί αυθαιρέτως σε δάσος ή δασική ή αναδασωτέα έκταση, έκριναν ότι οι δυσμενείς για τους πολίτες συνέπειες αίρονται, αν οι αυθαίρετες κατασκευές παραδοθούν οικειοθελώς προς κατεδάφιση.
Δηλαδή στις περιπτώσεις αυτές οι πολίτες απαλλάσσονται από την υποχρέωση καταβολής της ειδικής αποζημίωσης που τους έχει επιβληθεί με σχετικό πρωτόκολλο για τη διατήρηση των αυθαιρέτων, σε όποιο ποσό και αν έχει ανέλθει αυτή.
Η υπόθεση για τη οποία λήφθηκε η απόφαση
Τον Δεκέμβριο του 1994 διατάχθηκε από το Νομάρχη Ανατολικής Αττικής η κατεδάφιση τμήματος κατοικίας, μάντρας και περίφραξης, τα οποία κατασκευάστηκαν αυθαίρετα τον Μάρτιο του 1993, σε δημόσια δασική έκταση στη θέση ''Καμίνη- Κακή Θάλασσα'' του Δήμου Κερατέας Αττικής. Η έκταση αυτή τον επόμενο χρόνο κηρύχθηκε αναδασωτέα.
Ο ιδιοκτήτης του αυθαιρέτου προσέφυγε στην Δικαιοσύνη κατά της πράξης κατεδάφισης, η οποία από το Διοικητικό Πρωτοδικείο Αθηνών απορρίφθηκε το έτος 1996.
Από την άλλη πλευρά, το 1998 ο δασάρχης Λαυρίου με σχετικό πρωτόκολλο επέβαλε ειδική αποζημίωση ύψους 39.005 ευρώ για διατήρηση αυθαιρέτου κτίσματος επί 1.691 ημέρες.
Η ακύρωση του πρωτοκόλλου
Κατά του πρωτοκόλλου του δασάρχη ο ιδιοκτήτης του αυθαιρέτου άσκησε και πάλι ενώπιον της Δικαιοσύνης προσφυγή, η οποία έγινε δεκτή και ακυρώθηκε το επίμαχο πρωτόκολλο, καθώς οι αυθαίρετες κατασκευές παραδόθηκαν οικειοθελώς προς κατεδάφιση από τον ιδιοκτήτη τους.
