ΠΕΡΗΦΑΝΗ κάτοχος δύο μεταλλίων από τους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, η Ολλανδέζα Μονίκ φαν ντερ Φορστ (φωτ.) προσευχόταν κάθε μέρα για ένα θαύμα: «Μακάρι να μπορούσα να περπατήσω ξανά και ας μην ξανακέρδιζα ποτέ μου αγώνα». Μία φορά στα χίλια χρόνια, τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα. Οταν το αμαξίδιο της Μονίκ συγκρούστηκε βίαια με ένα αυτοκίνητο, η 27χρονη κοπέλα βρέθηκε στο κρεβάτι του πόνου. Αλλά ο πόνος ερχόταν από τα παράλυτα πόδια της! Το τράκο ενεργοποίησε κάποια κοιμώμενη δύναμη, την οποία η επιστήμη αδυνατεί να εξηγήσει. Επειτα από μήνες φυσιοθεραπείας, η Μονίκ περπατάει ξανά. Για να κινεί το αθλητικό της ποδήλατο, χρησιμοποιεί όχι τα χέρια, αλλά τα πόδια, ναι, τα παράλυτα από το 1998. «Ελπίζω να ταξιδέψω στο Λονδίνο, όχι για τους Παραολυμπιακούς, αλλά για τους Ολυμπιακούς Αγώνες», λέει. «Ακόμα και αν δεν τα καταφέρω, θα χορεύω από τη χαρά μου. Κάποτε θα τρέξω και μαραθώνιο...».
