Πολύ κακό για το τίποτα, άνθραξ ο θησαυρός! Η πολυδιαφημισμένη συνέντευξη Νικολαΐδη ήταν κάποιες αποσπασματικές δηλώσεις Ντέμη, ενταγμένες σε μια εκπομπή την οποία μονοπώλησαν δημοσιογράφοι, κατά σύμπτωση οι περισσότεροι του ίδιου εκδοτικού συγκροτήματος. Το “Κουτί της Πανδώρας”άνοιξε με καθυστέρηση δυόμισι ωρών, αλλά τελικώς ήταν “άδειο”. Ο Ντέμης δεν είπε τίποτα πιο ουσιαστικό και αποκαλυπτικό απ' αυτά που δημοσιοποιήθηκαν μέσω του τρέιλερ και οι δημοσιογράφοι αναλώθηκαν σε αναμασήματα για...
τη διαφθορά στο ελληνικό ποδόσφαιρο.
Ιδού όλα όσα ανέφερε αποσπασματικά ο Ντέμης Νικολαΐδης:
“Είμαι χαρούμενος, αισθάνομαι καλά με τα στοιχεία που βγήκαν στην επικαιρότητα. Είμαι επιφυλακτικός, όμως. Μπήκαμε στο ποδόσφαιρο σε ομάδα που αγαπούσαμε, βάλαμε χρήματα, αλλά δεν είμαστε δυνατοί στο παρασκήνιο. Μάλιστα ο Τύπος μας κατηγορούσε επειδή δεν ήμασταν... δυνατοί στο παρασκήνιο. Θέλαμε να κάνουμε τα αυτονότητα. Καθαρό ποδόσφαιρο, να μπορούν οι οικογένειες να πηγαίνουν στο γήπεδο. Είναι όνειρο να καθαρίσει αυτό το πράγμα
Θυμάμαι ένα περιστατικό το 2006, όταν ήμουν πρόεδρος της ΑΕΚ, και ένας άνθρωπος που είναι πολύ... διάσημο στην Παράγκα νούμερο 1 μέσω ενός γνωστού ήθελε να συναντηθούμε. Προσωπικά, προσπαθούσα να το αποφύγω, γιατί δεν ήξερα ποιος ήταν ο λόγος. Το εκμυστηρεύτηκα σε έναν δικηγόρο, τον κ. Οικονομόπουλο, που και τώρα ασχολείται με την υπόθεση Ψωμιάδη. Με τα πολλά, συναντηθήκαμε στο σπίτι ενός κοινού γνωστού. 12 το βράδυ. Ήθελα να δω για ποιο λόγο ήθελε να με συναντήσει. Αν και όλα αυτά τα φανταζόμουν, σοκαρίστηκα.
Είχα έναν άνθρωπο μπροστά μου, ο οποίος επί 3 ώρες έκανε βόλτες και μου περιέργαφε από το 1996-2003, ενώ έπαιζα δηλαδή, πως στηνόταν το πρωτάθλημα! Oύτε ένα παιχνίδι δεν άφηναν. Άκουγα τον τύπο που εκπροσωπούσε το σύστημα τότε που με έκλεβε. Εμένα, έκλεβε όχι απλά χρήματα, τα συναισθήματά μου, τον κόσμο. Όλους. Και δεν μπορούσα να κάνω και τίποτα. Ξεκινήσαμε, αλλά δεν είχα εμπιστοσύνη στην Ελληνική δικαιοσύνη. Μίλησα με δικηγόρο και προσπαθήσαμε κάτι να κάνουμε. Ξεκινήσαμε και πήγαμε στην Αγγλία, επειδή δεν είχα εμπιστοσύνη στις ελληνικές αρχές και λυπάμαι που το λέω, βρήκαμε μια εταιρεία ερευνών, πληρώσαμε κάποια χρήματα και στη συνέχεια μας είπε ότι για να συνεχίσει το ποσό ήταν από 700.000 ευρώ ως 1,5 με 2 εκατομμύρια ευρώ.
Και τότε ήμουν ενάντια να παίρνει χρήματα το ποδόσφαιρο από το κράτος. Με κοιτούσαν σαν UFO. Με εμένα δεν είχαμε κρατικό χορηγό, έστω κι αν δεν είχαμε λεφτά. Με χορηγό Έλληνα φορολογούμενο δεν μπορεί να λειτουργήσει μια ανώνυμη επαγγελματική εταιρεία.
Είτε έχει δίκιο μια ομάδα επαρχιακή μιας πόλης είτε έχει άδικο, βάζει μπροστά τον κόσμο και βγαίνουν οι πολιτικοί που βάζουν μπροστά τον εαυτό τους για να ξαναψηφιστούν και υποστηρίζουν ομάδες για να τους ψηφίσουν οι οπαδοί. Τραγικό φαινόμενο.
Οι οπαδοί είναι τα θύματα,. Όχι ότι είναι άγιοι, αλλά είναι τα θύματα. Το σύστημα αφήνει ανθρώπους να γεννούν ελπίδες -με τον κόσμο να προσπαθεί μετά να τους προστατέψει. Στέλνουν κάποια άτομα να πάρουν την τάδε ομάδα σαν να είναι εργολαβία. Στο παρελθόν το έβλεπες. Δεν ξέρω τι γινότανε. Του έλεγαν "θα πάρεις 2-3 δημόσια έργα, αν πάρεις αυτή την ομάδα, να ηρεμήσουμε"; Δεν ξέρω... Κοροϊδεύουν τον κόσμο. Κάποια στιγμή καταλαβαίνουν ότι είναι λαμόγιο, φεύγει -μετά έρχεται ένα άλλο που πάλι καταλαβαίνουν ότι είναι λαμόγιο κι έτσι συνεχίζεται η κατάσταση.
Ο πρωταρχικός στόχος είναι να εξολοθρεύσεις τη μαφία του ποδοσφαίρου που είναι εδώ και 20 χρόνια. Το ποδόσφαιρο μόνο του, έτσι όπως είναι στημένο, δεν μπορώ να πιστέψω ότι θα καθαρίσει. Θέλει κρατική βοήθεια, τη βοήθεια της UEFA. Αλλά έτσι όπως είναι στημένο, δεν το πιστεύω.”
