Και μια και μιλάμε για χρέη, απ αυτά που διαβάζω κι εδώ, το πρόβλημα δεν είναι πια ο Παπανδρέου ή ο Σαμαράς ή η Ελλάδα. Εδώ και χρόνια η Ευρώπη -και όχι μόνο- έχει δεχτεί την οικονομική υποταγή στο σύστημα του δανεισμού από τους αιχρούς και ανήθικους πάμπλουτους τζογαδόρους. Καμιά τριακοσαριά κέντρα και πρόσωπα που έχουν καταλύσει την πολιτική, τη δημοκρατία, το άτομο τα κράτη. Είναι η συνέχεια του καπιταλισμού ως νεοφιλελευθερισμού, με τη μορφή που πήρε από το 80 και μετά, με τη Θάτσερ και τον Ρήγκαν. Είναι η δική μας ανοχή και συμμετοχή συνηδειτά ή ασυνήδειτα με τον απερίσκεπτο καταναλωτισμό και την έλλειψη κρίσης να υπερασπιστούμε αξίες ανθρώπινες.
Εκτιμήσαμε λάθος την ελευθερία, τα δικαιώματα και μάθαμε να είμαστε άπληστοι και ανόητοι. Δεν έχουμε καταλάβει ακόμα ότι αν δεν υπάρχει κράτος δηλαδη ο θεσμός που εκπροσωπεί την κοινωνία, τους πολίτες, εμάς, δεν θα χουμε πια ουτε καν ελπίδα ...επανάστασης....
Αυτό κοιτάζουν να αφανίσουν, οι δικτατορίες των αγορών και της κατανάλωσης. Απέναντι σε ποιον θα επαναστατήσουμε άραγε, όταν όλα θα ανήκουν στους ελάχιστους τρελούς που παίζουν με το τζόγο; Σε μια παράσταση που είδα πρόσφατα, εξηγούσαν πως όλη αυτή η οικονομική ψυχοπάθεια είναι ένα είδος εθισμού που εκφράζεται από τους trαders, τους απόφοιτους του Χάρβαντ, τα κέντρα διακίνησης τρομακτικών ποσών, τους κάποιους επαγγελματίες άπληστους πολυεκατομμυριούχους, που θεωρούν ότι είναι παντοδύναμοι. Και μεις τα πρόβατα το χάψαμε το παραμύθι της ευτυχίας των ψεύτικων, δανεικών χρημάτων. Το ψέμα της συσσώρευσης αντικειμένων...
Και δυστυχώς κανείς αυτή τη στιγμή στο δυτικό κόσμο δε παίρνει την ευθύνη να βάλει φρένο σ αυτή την καταστροφή.
Εγώ φοβάμαι πολύ. Και είμαι τόσο θλιμμένη που ίσως δεν έχω το κουράγιο να ρθω στην Ελλάδα το καλοκαίρι...
Σκέφτομαι τα παιδιά μας κι αυτό που τους φορτώνουμε .
Μας μένει να ζουμε μέρα με τη μέρα, ελπίζοντας το απροσδόκητο...
Α.Α.
Α.Α.
