Οι αμερικανικές Goldman Sachs και JP Morgan Chase και η γερμανική Deutsche..Bank, τρεις από τους μεγάλους πρωταγωνιστές της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης, στοιχηματίζουν πλέον στο... θάνατο των συνταξιούχων για να αποκομίσουν υψηλά κέρδη στην κερδοσκοπική αγορά των παραγωγών!
Τα αμερικανικά ασφαλιστικά ταμεία διαχειρίζονται πάγια που ξεπερνούν τα 23 τρις δολάρια και οι μεγάλοι κερδοσκόποι της Wall Street, με τις τράπεζες και τις ασφαλιστικές εταιρείες επικεφαλής, θέλουν να εξασφαλιστούν από τον «κίνδυνο» οι πελάτες-συνταξιούχοι τους να ζήσουν παραπάνω από τον προβλεπόμενο μέσο όρο! Για το λόγο αυτό, οι κερδοσκοπικές τράπεζες προχώρησαν στη δημιουργία εναλλακτικών προϊόντων παραγώγων που θα διαπραγματεύονται με βάση τον «κίνδυνο μακροβιότητας», δηλαδή διαμέσου δεικτών που θα είναι σε θέση να υπολογίζουν με ασφαλή τρόπο το «ποσοστό θνησιμότητας» των πελατών τους!
Η Goldman Sachs, η Deutsche Bank και η JP Morgan Chase έχουν ήδη υπολογίσει το ρίσκο που θα έχουν οι τίτλοι αυτοί των παραγώγων και αναζητούν επενδυτές για να τους πωλήσουν! Η Wall Street υποδέχτηκε με σχετικό σκεπτικισμό τα «παράγωγα του θανάτου», γιατί απλά χρειάζεται αρκετός χρόνος για να διασφαλιστούν τα υψηλά κέρδη που υπόσχονται. Κανείς στη Wall Street δεν έθεσε «ηθικά» προβλήματα για το γεγονός ότι τα «παράγωγα του θανάτου» ζητούν από τους επενδυτές να στοιχηματίζουν ότι οι συνταξιούχοι θα πεθάνουν γρηγορότερα από τις εκτιμήσεις των εταιρειών! Η Goldman Sachs, η Deutsche Bank, η JP Morgan Chase και άλλες τράπεζες και ασφαλιστικές εταιρείες δικαιολόγησαν την έκδοση των «παραγώγων του θανάτου» εκτιμώντας πως με τις πωλήσεις του νέου αυτού «επενδυτικού προϊόντος» θα αυξήσουν τη ρευστότητά τους και θα διευκολύνουν την κάλυψη των ισολογισμών των ασφαλιστικών ταμείων!
Η λογική είναι σχετικά απλή, αλλά και μακάβρια: Εάν οι κάτοχοι ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών προϊόντων ζήσουν παραπάνω από το προβλεπόμενο όριο, τα ασφαλιστικά ταμεία θα πρέπει να δαπανούν περισσότερα χρήματα από τις εισφορές που πήραν για τη σύνταξη και την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη των δικαιούχων. Οι τράπεζες και οι ασφαλιστικές εταιρείες με την έκδοση των «παραγώγων του θανάτου» θα μετακυλήσουν τμήμα του ρίσκου μακροβιότητας των δικαιούχων στους επενδυτές που θα αγοράσουν τα «παράγωγα του θανάτου». Εάν ο δικαιούχος συνταξιούχος ζήσει περισσότερο από το προβλεπόμενο όριο, οι επενδυτές χάνουν, ενώ αντίθετα ο πρόωρος θάνατός του θα εξαναγκάζει την τράπεζα να καταβάλλει ασφάλιστρο στον επενδυτή!
Η διαδικασία
Η διαδικασία είναι και αυτή απλή. Η ασφαλιστική εταιρεία ή το ταμείο αναθέτει σε μια τράπεζα να βρει επενδυτές που να στοιχηματίζουν ότι οι συνταξιούχοι που καλύπτει θα πεθάνουν πριν από το αναμενόμενο διάστημα. Το «παράγωγο του θανάτου» εκδίδεται όταν ο συνταξιούχος φτάσει, για παράδειγμα, στο 70ό έτος της ηλικίας του, ενώ ο θάνατός του υπολογίζεται στο 90ό έτος. Από τη στιγμή αυτή, κάθε μήνα ή έτος, ανάλογα με το συμβόλαιο του παραγώγου, ο επενδυτής πληρώνει ένα ασφάλιστρο στην ασφαλιστική εταιρεία ή στο ταμείο. Εάν ο συνταξιούχος φτάσει και ξεπεράσει το 90ό έτος, ο επενδυτής συνεισφέρει ένα σημαντικό τμήμα της σύνταξης, χωρίς ανταλλάγματα. Εάν όμως ο συνταξιούχος πεθάνει στο 75ο έτος της ηλικίας του, ο επενδυτής καταβάλλει το ασφάλιστρο της πρώτης πενταετίας και παίρνει από την ασφαλιστική εταιρεία ή το ταμείο τη διαφορά των υπόλοιπων ετών του συμβολαίου. Στην ουσία, λοιπόν, ο επενδυτής έχει τόσο μεγαλύτερο κέρδος, όσο συντομότερα πεθάνει ο συνταξιούχος!...
Με την έκδοση των «παραγώγων του θανάτου» η Goldman Sachs, η Deutsche Bank και η JP Morgan Chase μετρούν την ίδια στιγμή και τις αντιδράσεις των αγορών στην εμπορευματοποίηση του... θανάτου. Μπορούν οι τράπεζες για λόγους ηθικής να αδιαφορήσουν για προϊόντα που μπορούν να πουλήσουν σε μια αγορά 23 τρις δολαρίων; Κανείς δεν μπορεί να ξέρει πώς θα διαμορφωθεί η αγορά των «παραγώγων του θανάτου». Υπάρχει όμως η υποψία ότι οι τράπεζες στοιχηματίζοντας στο... Χάρο θα βγουν και πάλι κερδισμένες...
