Έτσι, ένα διαμέρισμα στο κεντρικό Δουβλίνο το οποίο στη Χρυσή Εποχή του Κέλτικου Τίγρη θα πωλείτο προς 150.000 Ευρώ, τώρα μπορεί να αποκτηθεί με περίπου 40-50.000 Ευρώ σε μαζική δημόσια δημοπρασία αν και η τιμή εκκίνησης είναι μόλις 25.000 Ευρώ!
Πολλά από τα ακίνητα έχουν κατασχεθεί από τις τράπεζες επειδή οι δανειολήπτες αδυνατούσαν να ανταπεξέλθουν στις δανειακές υποχρεώσεις τους ενώ μερικά ανήκουν σε εργολάβους που δεν βρήκαν αγοραστές και τώρα τα πωλούν εσπευσμένα για να αποφύγουν τις ζημιές.
Είναι δε τέτοια η «βουτιά» στην άλλοτε ανθούσα οικοδομική βιομηχανία της Ιρλανδίας ώστε ανάλογες ευκαιρίες υπάρχουν και για… εργολάβους αφού π.χ. στις 26 Μαρτίου στο Δουβλίνο θα γίνει δημοπρασία 15 γερανών αξίας 500.000 Ευρώ.
Αυτά όμως είναι μία μόλις πλευρά της κρίσης στην Ιρλανδία επειδή πολύ σημαντικότερη είναι η μαζική φυγή των νέων της ακριβώς εξαιτίας αυτής της κατάστασης.
Σύμφωνα με τις προβλέψεις του Οικονομικού και Κοινωνικού Ινστιτούτου της χώρας, τουλάχιστον 50.000 νεαροί Ιρλανδοί θα φύγουν το 2011 για τη Βρετανία, τις ΗΠΑ και αλλού αναζητώντας εργασία ενώ ταυτόχρονα άλλες 25.000 θέσεις εργασίας –κυρίως στον κατασκευαστικό και χρηματοπιστωτικό τομέα- θα χαθούν.
Τα στοιχεία αυτά δείχνουν πως η μετανάστευση νέων από τη σύγχρονη Δημοκρατία της Ιρλανδίας του «ευρωπαϊκού μηχανισμού στήριξης» προσεγγίζει και θα ξεπεράσει τα επίπεδα των αρχών της δεκαετίας του ’80 όταν η μικρή χώρα διήνυε ξανά περίοδο ύφεσης.
