Ειρήσθω/ Πού ‘ν τους διανοούμενους;

//

Κ Α Μ Α Ρ Ω Ν Α Μ Ε πως έχουμε τους περισσότερους κατά κεφαλήν μορφωμένους. Πληθώρα και περίσσευμα πτυχιούχων, ημεδαπών και αλλοδαπών πανεπιστημίων. Με μεταπτυχιακά και δοκτοράτα. Στρατιές επιστημόνων και καθηγητών πανεπιστημίων! Ψέματα;

Κ Ι ΕΛΠΙΖΑΜΕ, μαζί με τους γονιούς τους, που πλήρωσαν πρόθυμα πολλοί περιουσίες για να τους σπουδάσουν, την πρόοδο, την ανανέωση, την αναζωογόνηση, την ενδυνάμωση ΚΑΙ του τόπου, από το μορφωτικό τούτο πλεονέκτημα.

Με την προσωπική του καθενός ανέλιξη, πιστεύαμε ότι κι η πατρίδα θα κέρδιζε: «Παιδεία είν’ το μέλλον κι η μόρφωση η αποδοτικότερη επένδυση». Και για το κοινωνικό σύνολο.

Για την πατρίδα, το δημοκρατικό της πολίτευμα, το πολιτεύειν, τις αξίες, τους θεσμούς, τη λειτουργία του κράτους, την περηφάνια και την αυτοπεποίθηση του λαού. Ψέματα;

Π Ρ Ο Σ Δ Ο Κ Ι Ε Σ, λοιπόν, πολλές ότι, απ’ την τόση περίσσια ανωτάτης μορφώσεως, θα κερδίζαμε φωτισμένους και φωτοδότες διανοούμενους.

Άξιους, πρόθυμους και ικανούς να συμβάλουν, με τις ιδέες, τους στοχασμούς, τα επιχειρήματά τους, με την πειστικότητα και το προσωπικό τους παράδειγμα, στην αναμόρφωση, στην εξυγίανση, στην ορθολογιστικότερη, ηθικότερη, δημοκρατικότερη κι αξιοκρατικότερη βελτίωση της πολιτικής και των θεσμών της πολιτείας. Των «κυττάρων της δημοκρατίας», κομμάτων, πρωτίστως και της πολιτικής τάξης του τόπου. Ψέματα;

Δ Υ Σ Τ Υ Χ Ω Σ άχρι τούδε, η απογοητευτική κατάσταση σ’ όλους αλίμονο τους τομείς του δημόσιου βίου διαψεύδει τις ελπίδες.

Ματαιώνει τις προσδοκίες. Αντί ανανέωσης και βελτίωσης, ζούμε την αναπαλαίωση επί τα χείρω: Διεύρυνση, μετάσταση κι εμβάθυνση της παρακμής. Το περίσσευμα μόρφωσης πορεύτηκε στην ιδιώτευση. Και στον ατομικισμό.

Κι όσο… παρέπεσε στον δημόσιο βίο, στα κόμματα, όχι μόνο δεν τάραξε τα λιμνάζοντα, όχι μόνο δεν αντιπάλεψε τη σαθρότητα, αλλ’ επί το πλείστον, κατέστησαν, συμφεροντολογικώς, γλοιώδεις θεραπαινίδες της κομματοκρατίας.

Κακέκτυπα των υπηρετουμένων κομματικών τους προϊσταμένων. Με λιμουζίνες, πούρα Αβάνας, γνώσεις των διαφορών ποιότητας… ουίσκι κι επιδεικνυόμενη γνώση… επιλογής ακριβών οίνων! Ψέματα;

Ζ Η Τ Ο Υ Ν Τ Α Ι, λοιπόν, κατεπειγόντως να ορθώσουν ανάστημα λόγου όσοι διέσωσαν εν αυτοίς την αυθεντικότητα, την ελευθερία, την αξιοπρέπεια, τη συνείδηση για την κοινωφελή αποστολή του διανοούμενου. Να συνδράμουν τους ελάχιστους που δεν υπέστειλαν τη σημαία του καθήκοντος στα κεντρικά μαρμαρένι’ αλώνια του πολιτεύειν…

ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ

Share