Λέγεται Ναόμι Κλάιν, είναι δημοσιογράφος, ακτιβίστρια, συγγραφέας, δεν φοβάται και αποκαλύπτει μια σκληρή οικονομική θεωρία ,που σοκάρει και η οποία στηρίζει όλες τις διεθνείς οικονομικές αποφάσεις. Λέγεται το "Δόγμα του Σοκ", της περίφημης Σχολής του Σικάγου, που έχει συμβουλεύσει τους μεγαλύτερους δικτάτορες και τα πιο αυταρχικά καθεστώτα του πλανήτη. Η Σχολή αυτή, λίκνο του φιλελεύθερου καπιταλισμού, εκπαιδεύει στελέχη, που έχουν το παρατσούκλι "Chicago Boys", προς την κατεύθυνση της εφαρμογής ριζοσπαστικών καπιταλιστικών μεταρρυθμίσεων, για την επίτευξη μιας εντελώς ελεύθερης αγοράς, ελεύθερης από οποιαδήποτε κυβερνητική ρύθμιση. Γκουρού της Σχολής ο Αμερικανός οικονομολόγος (και νομπελίστας παρακαλώ) Μίλτον Φρίντμαν, ο οποίος γράφει "Μόνο μία κρίση, πραγματική ή φανταστική, μπορεί να φέρει αληθινή αλλαγή". Μια τέτοια κρίση - σοκ αφήνει τους ανθρώπους τρομαγμένους, αποπροσανατολισμένους, έτοιμους να συμφωνήσουν με οτιδήποτε τους πει η "πατρική φιγούρα-εξουσία".Αρκεί να γίνει γρήγορα. ";Εξι με εννέα μήνες είναι το σωστό διάστημα για μια κυβέρνηση να προωθήσει τα σχέδιά της" λέει ο κ. Φρίντμαν. Ποια σχέδια; Διαβάστε μετά από κάποια τέτοια σοκ, τι σχέδια εφαρμόστηκαν.
Αγγλία - Κυβέρνηση Θάτσερ
Το σοκ: Πόλεμος στα νησιά Φώκλαντ. Νεκροί: 255 Αγγλοι, 655 Αργεντινοί.
Αποτέλεσμα: Κατατροπώθηκαν οι απεργούντες ανθρακωρύχοι, τους οποίους η Θάτσερ απεκάλεσε "εσωτερικούς εχθρούς". Ιδιωτικοποιήθηκαν: η British Airways, η βρετανική τηλεφωνία, η εταιρεία αερίου, τα αεροδρόμια και η βρετανική βιομηχανία ατσαλιού.
Κίνα - Πρόεδρος Ντενγκ
Το 1983 η κυβέρνηση υποδέχθηκε τις ξένες επενδύσεις και μείωσε την προστασία 
των εργαζομένων, ενώ την ίδια ώρα εκπαίδευσε 400.000 άτομα, που απετέλεσαν την Ένοπλη Λαϊκή Αστυνομία, που θα προστάτευε τη νέα τάξη πραγμάτων από τους ";οικονομικούς εγκληματίες"; δηλαδή τους διαδηλωτές, τους εργάτες και τους απεργούς. Αποτέλεσμα: μείωση μισθών, αύξηση τιμών, ανεξέλεγκτες απολύσεις, τεράστιο κύμα ανέργων.
Το σοκ: Πλατεία Τιεν Αν Μεν. Χιλιάδες διαδηλωτές. Τα τανκς κατέβηκαν και έρριξαν στο ψαχνό. Νεκροί παντού. Οι ";οικονομικοί εγκληματίες"; κατατροπώθηκαν. Αποτέλεσμα: Ανεξέλεγκτη εισροή ξένου κεφαλαίου, άκρατη ροή φτηνών κινέζικων προϊόντων στον κόσμο, ρυθμός ανάπτυξης 12%. Το πιο πετυχημένο μοντέλο ελεύθερης αγοράς, της οποίας το προϊόν πάει όλο στις τσέπες των κομματικών στελεχών. Ο λαός απλά είναι ακόμη υπό την επήρεια του σοκ!!
Ηνωμένες Πολιτείες Πρόεδρος Μπους
Το απόλυτο σοκ: Τι κάνεις, προκειμένου να ξεπουλήσεις μια ολόκληρη χώρα; Παρακαλάς να πέσουν 2 αεροπλάνα πάνω στα πιο κεντρικά κτίρια της μεγαλύτερης 
πόλης σου! Η κυβέρνηση του Μπους, από την πρώτη μέρα της εξουσίας της ένα σκοπό είχε και μόνο. Να παραδώσει τη χώρα και τους πολίτες στα ιδιωτικά συμφέροντα, να μην υπάρχει κανένας δημόσιος έλεγχος σε καμμία υπηρεσία. Έτσι, μετά την πτώση των δίδυμων πύργων, το σοκ άφησε σε κατάσταση απόλυτου τρόμου τον αμερικάνικο λαό. Αποτέλεσμα: Κατακόρυφη αύξηση της αστυνόμευσης, της επίβλεψης, του περιορισμού, του ελέγχου και της στρατιωτικής ετοιμότητας. Επόμενο βήμα, η ανεύρεση ιδιωτικών εταιρειών με τεχνολογία ελέγχου, οπλικών συστημάτων, λογισμικού ταυτοποίησης προσώπων, ψηφιακών διαβατηρίων κ.λπ. Και το σπουδαιότερο! Να επιβάλλει το Δόγμα του Σοκ σε κρίσεις διαφόρων οικονομιών και το οποίο θα επιτρέψει στον ασύδοτο καπιταλισμό να επιβάλει όλο το φρικτό ";μεγαλείο"; του.
Ιράκ: Η απόλυτη δικαίωση των Chicago Boys. Όταν θα αρχίσει η ανοικοδόμηση της χώρας, μόνο αμερικάνικες εταιρείες θα δουλέψουν. Ούτε Ευρωπαϊκές, ούτε Διεθνείς. Μόνο Αμερικάνικες.
(Πληροφοριακό υλικό από σχετικό άρθρο του περιοδικού ELLE, τεύχος Αυγούστου)
Γεωργία - Πρόεδρος Σαακασβίλι ή "Αι Σιχτίρι"
Με σπουδές πληρωμένες από την Αμερικάνικη Κυβέρνηση, ο κ. Πρόεδρος είναι ο αχυρένιος άνθρωπος της Κυβέρνησης Μπους.. Προσέξτε τώρα παρακαλώ διάφορους συσχετισμούς.
ΗΠΑ: Εκλογές εν όψει. Οι Δημοκρατικοί καλπάζουν, ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών παραπαίει.
Γεωργία: Απέτυχε στη σύνοδο του Βουκουρεστίου να μπει στο ΝΑΤΟ.
-Ο Πρόεδρος, με την ενθάρρυνση του "μπαμπά του" -Μπους επιτίθεται στη Ν. Οσετία. Χιλιάδες σφαγμένοι Νότιοι Οσετιανοί από τα Γεωργιανά στρατεύματα, κοινώς γενοκτονία. Όχι, ο κ. Πρόεδρος "Αι Σιχτίρι" δεν θα λογοδοτήσει στο Διεθνές Δικαστήριο, διότι απλούστατα δεν είναι Σέρβος. Σημειώστε παρακαλώ ότι οι ΗΠΑ δεν έχουν υπογράψει την ιδρυτική πράξη του Διεθνούς Δικαστηρίου, έτσι μπορούν να σφάζουν οποιονδήποτε και οπουδήποτε ανενόχλητοι. Μαζί και οι προστατευόμενοί τους. Όπως π.χ. η Γεωργία
-Οι Ρώσοι μπαίνουν στο παιγνίδι. Ο Πρόεδρος "Αι σιχτίρι" κατηγορεί τη Ρωσία ότι αυτή επετέθη. Ο ανατριχιαστικός Μπους το επαναλαμβάνει ξανά και ξανά, έτσι που, όπως ο Ναζί Γκαίμπελς πρέσβευε, οι Αμερικανοί, που πιστεύουν ό,τι τους σερβίρει η φρικοδέστερη Κυβέρνηση που πέρασε από τις ΗΠΑ, θα το "χάψουν" και αυτό.
-Οι ΗΠΑ, με κείνη τη φρικτή Κοντολίζα, εκτοξεύει καταρράκτες ψυχροπολεμικών κατηγοριών εναντίον της Ρωσίας, τέτοιων που γνωρίζει πολύ καλά τόσο αυτή όσο και ο αχαρακτήριστος "αφέντης της" ότι θα αρχίσουν να φοβίζουν τον αμερικάνικο λαό. Ο Ρώσος-μπαμπούλας!!
Αποτέλεσμα: Τα ποσοστά του Ρεπουμπλικανού υποψήφιου άρχισαν να ανεβαίνουν!!
-Υπογραφή της σχετικής συμφωνίας με την Πολωνία για την αντιπυραυλική ασπίδα. Τώρα, πώς η Πολωνία θα προστατεύει τις ΗΠΑ, μένει να αποδειχθεί.
Σχεδόν σίγουρο αποτέλεσμα: Σύντομα η Γεωργία θα είναι στο ΝΑΤΟ
Όποιος φαντάζεται ότι όλα τα αρπακτικά που έχουν ενσκήψει σιγά σιγά σε όλον τον κόσμο, με πρώτη τις ΗΠΑ, θα αφήσουν να χάσουν ό,τι κέρδισαν με τον Μπους, είναι γελασμένος μέχρις αηδίας.
Απορία: Πώς μπορεί ένας ολόκληρος λαός (ο Αμερικάνικος) να γίνεται κορόιδο πολλάκις, με αρχηγό της κοροϊδίας του τον Μπους, και να συνεχίζει να πιάνεται κορόιδο ξανά και ξανά;;; Μυστήριο!
Και στην Ελλαδίτσα μας;; θα ρωτήσετε. Τι σοκ να περιμένουμε;
Αντε καλέ, εμείς δεν χρειαζόμαστε σοκ! Αποβλακωμένοι στην καταναλωτική μας αποβλάκωση, τι να το κάνουμε το σοκ. Αλλωστε δεν βλέπετε, δεν αντιλαμβάνεστε τι γίνεται γύρω μας;; Όλα αλλάζουν, οι μισθοί μειώνονται, οι ώρες εργασίας αυξάνονται, οι συντάξεις μόνο για την κηδεία φτάνουν. Η ζωή τραβάει την κατηφόρα και από την άλλη η διαφθορά, η κονόμα, η αρπαγή, η απόλυτη περιφρόνηση στον πολίτη είναι η καθημερινή πρακτική. Δεν μπορούμε πια να μιλάμε για ποιότητα ζωής και ίσως σε λίγο δεν θα μπορούμε να μιλάμε ούτε για ποσότητα ζωής. Πώς είπατε; Αν υπάρχει ελπίδα; Για μένα όχι.
