Παράλληλα, κάτι που γίνεται για πρώτη φορά, θα πρέπει να καταβάλλουν όλες τις προβλεπόμενες αποδοχές σε όσους έχουν δικαιωθεί με δικαστικές αποφάσεις.
Με την πρόταση – βόμβα ο κ. Σχοινιωτάκης ανοίγει το δρόμο και για τη μονιμοποίηση σημαντικού αριθμού συμβασιούχων, αφού αναγνωρίζει ότι δεν αντιβαίνει στο άρθρο 103 παρ. 8 του Συντάγματος η δικαστική μετατροπή της υφιστάμενης εργασιακής σχέσης σε αορίστου χρόνου, εφόσον αποδεδειγμένα καλύπτονται πάγιες και διαρκείς ανάγκες.
Πρόκειται για εισήγηση - ορόσημο, αφού αναμένεται να θέσει φρένο στα σχέδια της «νεοθατσερικής» κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ για μαζικές απολύσεις υπαλλήλων που δεν ανήκουν στην κατηγορία του τακτικού προσωπικού, αλλά ασκούν ίδια καθήκοντα με αυτό, έχοντας ακόμη και το δικαίωμα υπογραφής σε δημόσια έγγραφα.
Κι αυτή όπως και πολλές άλλες αποφάσεις των αρμοδίων οργάνων της δικαστικής εξουσίας προκλήθηκε μετά από ερώτημα του γνωστού εργατολόγου Χρήστου Νικολουτσόπουλου, που έχει θέσει στόχο ζωής την επαγγελματική αποκατάσταση των συμβασιούχων που χρόνια τώρα περιπαίζονται από τα κόμματα εξουσίας.
Το σκεπτικό του κ. Σχοινιωτάκη που βασίζεται σε ισχυρές νομικές βάσεις και βέβαια στο ίδιο το Σύνταγμα, επιτρέπει ν’ ανθίσουν τα χαμόγελα στις τάξεις όλων όσων κινδυνεύουν να δουν την πόρτα της εξόδου από το δημόσιο τομέα, με αστήρικτες ερμηνείες των νόμων και του καταστατικού χάρτη της χώρας.
Η άποψη του γενικού επιτρόπου του Ε.Σ. ότι το Δημόσιο, οι ΟΤΑ και οι οργανισμοί τους πρέπει να συμμορφώνονται με τις δικαστικές αποφάσεις και να πληρώνουν κανονικά τους συμβασιούχους, οι οποίοι δεν χάνουν επίσης τη δουλειά τους, αναμένεται ν’ αποτελέσει καταλύτη για θετικές εξελίξεις στο μείζον αυτό θέμα που απασχολεί σημαντικό μέρος της ελληνικής κοινωνίας.
Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι σήμερα το Δημόσιο και οι παραφυάδες του αρνούνταν να υλοποιήσουν τις αποφάσεις αυτές, στηριζόμενοι στο ν. 3301/2004 που κρίθηκε με την απόφαση 2347/09 του Αρείου Πάγου ως αντισυνταγματικός!
Ο συγκεκριμένος παρείχε στο κράτος το δικαίωμα να αποδέχεται κατά προτίμηση τις προσωρινές διαταγές ή τα ασφαλιστικά μέτρα, κάτι που προσβάλλει καταφανώς το περί δικαίου αίσθημα.
Ο κ. Σχοινιωτάκης υιοθετεί και την έκθεση της Εθνικής Επιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία εκδόθηκε στο τέλος του 2009, σύμφωνα με την οποία «η μη υλοποίηση των προσωρινών διαταγών ή των ασφαλιστικών μέτρων, είναι αντίθετη προς τις διεθνείς συμβάσεις και νόμους, ενώ παραβιάζει σαφώς τα ανθρώπινα δικαιώματα (άρθρο 6 ΕΣΔΑ και άρθρο 1 του Πρωτοκόλλου του ΕΣΔΑ).
Αποδεικνύοντας ότι το Ελεγκτικό Συνέδριο πρωτοστατεί στην αποκατάσταση της συνταγματικής νομιμότητας υπέρ των συμβασιούχων, ο γενικός επίτροπος του κορυφαίου οικονομικού δικαστηρίου αποδέχεται «ως ισχύουσα νομολογία την ιστορική για τους συμβασιούχους υπ’ αριθμ. 18/2006 απόφαση της πλήρους ολομέλειας του Αρείου Πάγου».
Σύμφωνα με αυτή, ο Α.Π. δεχόταν ότι «το Σύνταγμα δεν αποτελεί εμπόδιο για τη δικαστική αναγνώριση της υφιστάμενης εργασιακής σχέσης ως αορίστου χρόνου εφόσον καλύπτει πάγιες και διαρκείς ανάγκες».
Για τον κ. Νικολουτσόπουλο, που αναδεικνύεται σε άνθρωπο – κλειδί για τη θετική έκβαση του δικαστικού αγώνα χιλιάδων εργασιακών ομήρων των τελευταίων κυβερνήσεων, το Ε.Σ. αποκαθιστά, για μια ακόμη φορά, τη νομιμότητα.
Ο ίδιος παροτρύνει τους συμβασιούχους με όλες τις σχέσεις εργασίας που υπηρετούν ή υπηρετούσαν σε όλο το φάσμα του Δημοσίου τομέα να μην παραιτηθούν από τις προσφυγές τους στη Δικαιοσύνη, όπως επιθυμεί διακαώς η κυβέρνηση.
Και καλεί αυτούς να εξαντλήσουν όλα τα ένδικα μέσα που προβλέπει το Εργατικό Δίκαιο και μεταξύ αυτών και την προσφυγή στα ασφαλιστικά μέτρα.
