Του πολίτη
Παναγιώτη Παπαγαρυφάλλου
Α΄Αντιπροέδρου της Επιτροπής Ενημερώσεως για τα Εθνικά Θέματα
Ετούτα τα χρόνια της κοινωνικής, πολιτικής και εθνικής Σαπουνόπερας στην οποία πρωταγωνιστούν παντός είδους, μορφής και επιπέδου «προοδευτικοί» του τίποτα, το έθνος των Ελλήνων μπήκε στο στόχαστρο για ρατσιστική συμπεριφορά.
Ιστορία, παραδόσεις, θρησκεία, ήθη, έθιμα και...
γλώσσα περνούν από το μικροσκόπιο των αντιρατσιστών, οι οποίοι επομένως αναζητούν ρατσιστικές συμπεριφορές και ψήγματά τους για να εξαπολύσουν τους... προοδευτικούς… τους μύδρους…
Το τι επιθέσεις και υπονομεύσεις – δίκην εθνικών τερμιτών – κάνουν όλα ετούτα τα χρόνια με την αμέριστη συμπαράσταση των Νεοταξικών πατρώνων τους είναι γνωστό.
Ανάμεσα στα «προοδευτικά» τους ενδιαφέροντα περιλαμβάνεται και η γλώσσα, την οποία επιθυμούν διακαώς να την κατατάξουν ως ισοδύναμη με κάποια γλώσσα αφρικανικής φυλής, έστω κι αν αυτή χρησιμοποιεί χίλιες λέξεις!
Στο όνομα της αρρωστημένης ισότητας και του χυδαίου αντιρατσισμού αγνοούν σκόπιμα ότι: «Η ελληνική γλώσσα στο βιβλίο Γκίνες αναφέρεται ως η πλουσιότερη του κόσμου με πέντε εκατομμύρια (5.000.000) λέξεις και εβδομήντα εκατομμύρια λεκτικούς τύπους (70.000.000), ενώ τα αγγλικά έχουν μόνο 490.000 λέξεις, από τις οποίες οι εκατόν πενήντα χιλιάδες (150.000) είναι ελληνικές» (Πληθώρα ενδιαφερόντων στοιχείων για την ελληνική γλώσσα και το που διδάσκεται ανά την Υφήλιο υπάρχουν στην εμπεριστατωμένη και διαφωτιστική εισήγηση του ακαδημαϊκού Α. Κουνάδη, στην Αλεξάνδρεια, στις 20/10/2008 με θέμα: «Η Οικουμενικότητα της Ελληνικής», η οποία δημοσιεύεται στο περιοδικό «Αγγελιοφόρος Ερμής», τεύχ. 2 (Νοεμβρίου 2009), που εκδίδει το πολιτιστικό σωματείο «Ελληνική Γλωσσική Κληρονομιά».
Αυτή, λοιπόν, τη γλώσσα, την Ελληνική, την μητέρα των γλωσσών, η νυν υπουργός της α-παιδείας, με την ιδιότητά της ως Επιτρόπου της Ελλάδος στην Ε.Ε. – δύσμοιρη πατρίδα σε τι χέρια έπεσες – πρότεινε πριν από χρόνια (στην «Καθημερινή» ν’ αντικαστασταθεί από την Αγγλική την οποία ήθελε ως επίσημη γλώσσα (αν θυμάμαι καλά)!
Όταν, λοιπόν, αυτός ο λαός αναδεικνύει τέτοιους κυβερνήτες και μάλιστα για τόσες δεκαετίες, είναι πρόδηλο ότι αποφάσισε ν’ αυτοκτονήσει ή να στερηθεί της πατρίδας του, αν ακούσουμε τον Ν. Καζαντζάκη, ο οποίος χαρακτηρίζει τη γλώσσα «ως αληθινή πατρίδα ενός λαού».
Με τη σειρά της η καθηγήτρια Γ. Καραμάνου στα πλαίσια της ίδιας προσπάθειας για την υπεράσπιση της γλώσσας μας, μιλώντας στην Κύπρο (12/11/2007), με θέμα: «Ελληνική Γλώσσα και Κλασικές Σπουδές», επικαλέστηκε δύο απόψεις για τη σημασία της γλώσσας στη ζωή ενός λαού και ενός έθνους. Η μία ανήκει στον «ρατσιστή»(!) Λένιν που είπε: «Αν θέλεις να εξαφανίσεις έναν λαό, εξαφάνισε τη γλώσσα του» και η άλλη στον επίσης φοβερό «ρατσιστή» Ν. Βρεττάκο που είπε: «Φθορά της γλώσσας, φθορά του έθνους» (Βλ. το πιο πάνω περιοδικό, σελ. 21).
Τώρα θα μπορούσε να πει κανείς: Τι μετρά η προοδευτικότητα και ο αντιρατσισμός αυτών των δύο ανδρών μπροστά στην... αντιρατσιστική και προοδευτική ορμή της Άννας; Τίποτα! Τίποτα!
Α, ρε, βρεγμένη σανίδα που χρειάζεται!
ethnikonthematon.blogspot.com
