Στο δρόμο της πνευματικής αναζήτησης, κάποια στιγμή, συναντά κανείς την ιδιαίτερη προσωπικότητα του Ναστραντίν Χότζα, εκείνου του δερβίση του οποίου τα ανέκδοτά του είναι κατασκευάσματα μεγάλων δασκάλων της Ανατολής. Το κάθε ένα μπορεί να γίνει κατανοητό σε πολλά επίπεδα. Πέρα από το προφανές αστείο που μεταφέρουν, πάντοτε ξαφνιάζουν επειδή κρύβουν μια βαθιά αλήθεια για τις ψεύτικες αξίες που έχουν συχνά οι άνθρωποι. Τον τελευταίο καιρό με όλο αυτό τον απίστευτο βομβαρδισμό, προπαγανδισμό, εξευτελισμό, οργή, θυμό και την απίστευτη ανασφάλεια που βιώνουμε, ένα πράγμα μου έχει καρφωθεί στο μυαλό. Ο Ναστραντίν Χότζας. Μου διηγήθηκαν κάποτε μια ιστορία του ... και θέλω να την μοιραστώ μαζί σας.
Ο Ναστραντίν Χότζας αγόρασε κάποτε ένα γάιδαρο. Ο πωλητής γνωρίζοντας ότι ο Χότζας δεν ήξερε και πολλά πράγματα από τετράποδα, του έδωσε τις σχετικές οδηγίες. Ανάμεσα στα άλλα του είπε ότι ο γάιδαρος πρέπει να τρώει κάθε μέρα τρεις οκάδες κριθάρι. Ο Χότζας ακολούθησε την οδηγία αυτή για ένα μήνα περίπου αλλά μετά αναρωτήθηκε: «Δηλαδή αν του δώσω δυο οκάδες την ημέρα τι θα πάθει;»
Χωρίς δεύτερη σκέψη από την άλλη μέρα περιόρισε την τροφή σε δυο οκάδες. Ο γάιδαρος άρχισε να αδυνατίζει αλλά το αδυνάτισμα ήταν σταδιακό και ο Χότζας δεν το πρόσεξε. Άλλωστε ο γάιδαρος εξακολουθούσε να μεταφέρει αδιαμαρτύρητα τον Χότζα στη ράχη του. Έτσι μετά από είκοσι μέρες ο Χότζας σκέφτηκε : «Μια χαρά τα πάει ο γάιδαρος και με τις δυο οκάδες. Άρα και μια οκά την ημέρα να του δώσω δεν έχει ανάγκη». Πράγματι από την επομένη, το κριθάρι περιορίστηκε στο μισό της προηγούμενης ποσότητας. Βέβαια ο γάιδαρος έδειχνε σημάδια κακής διατροφής και εξάντλησης αλλά ο Χότζας δεν έδινε σημασία. Μάλιστα σε καμιά δεκαριά μέρες ελάττωσε πάλι την ημερήσια δόση τροφής φτάνοντας στη μισή οκά την ημέρα. Φυσικά ο γάιδαρος είχε καταντήσει «πετσί και κόκκαλο» και μόλις και μετά βίας μπορούσε να αντέξει το βάρος του αφεντικού του. Ο Χότζας όμως ενθουσιασμένος από την «επιτυχία» του πειράματος, ούτε που πρόσεξε την κατάντια του ζώου. Αντίθετα σκέφτηκε ότι αφού ο γάιδαρος άντεξε την περικοπή της τροφής κατά δυόμιση οκάδες, θα μπορούσε να αντέξει και μια μικρή περικοπή κατά μισή οκά ακόμη. Έτσι σε μια βδομάδα περίπου έκοψε εντελώς το κριθάρι. Αλλά ενώ ο Χότζας ήταν ενθουσιασμένος γιατί κατά τη γνώμη του, είχε κατορθώσει να εκπαιδεύσει τον γάιδαρο να ζει χωρίς τροφή, ο γάιδαρος δεν άντεξε άλλο την πείνα και μετά από 5 μέρες πλήρους νηστείας ψόφησε. Ο Χότζας έπεσε σε βαριά κατάθλιψη, τόσο που οι συγγενείς και φίλοι άρχισαν αν τον επισκέπτονται και να τον παρηγορούν για το χαμό του ζώου.
Κι εκεί που του έλεγαν να κάνει κουράγιο και να μη στενοχωριέται τόσο πολύ, ο Χότζας απαντούσε με μια έκφραση απελπισίας και αγανάκτησης:
«Δεν με νοιάζει τόσο πολύ που τον έχασα. Εκείνο που με στενοχωρεί είναι ότι παιδεύτηκα τόσο καιρό να τον μάθω να ζει χωρίς φαΐ και μόλις έμαθε να μην τρώει ψόφησε!»
Αν σας φαίνεται ανόητη η λογική του Χότζα, βάλτε στη θέση του την εξουσία, βάλτε και στη θέση του ατυχούς γαϊδάρου όλους εμάς δηλαδή τον λαό και τότε θα καταλάβετε ότι δεν διεκδικεί μόνον ο Χότζας το βραβείο της βλακείας. Ήδη ο λαός είναι σε απελπιστική κατάσταση, αλλά δεν υπάρχει λόγος να ανησυχεί γιατί όσα υπομένει είναι αποτέλεσμα της εκπαίδευσής του στην νέα πραγματικότητα. Πρέπει να μάθει να ζει χωρίς να τρώει. Στο τέλος όμως θα τα καταφέρει. ΝΑΙ όπως τα κατάφεραν όλοι οι λαοί που τα κατάφεραν και σώθηκαν μετά από την εμπλοκή του ΔΝΤ στην διακυβέρνηση της χώρας τους.
Χωρίς δεύτερη σκέψη από την άλλη μέρα περιόρισε την τροφή σε δυο οκάδες. Ο γάιδαρος άρχισε να αδυνατίζει αλλά το αδυνάτισμα ήταν σταδιακό και ο Χότζας δεν το πρόσεξε. Άλλωστε ο γάιδαρος εξακολουθούσε να μεταφέρει αδιαμαρτύρητα τον Χότζα στη ράχη του. Έτσι μετά από είκοσι μέρες ο Χότζας σκέφτηκε : «Μια χαρά τα πάει ο γάιδαρος και με τις δυο οκάδες. Άρα και μια οκά την ημέρα να του δώσω δεν έχει ανάγκη». Πράγματι από την επομένη, το κριθάρι περιορίστηκε στο μισό της προηγούμενης ποσότητας. Βέβαια ο γάιδαρος έδειχνε σημάδια κακής διατροφής και εξάντλησης αλλά ο Χότζας δεν έδινε σημασία. Μάλιστα σε καμιά δεκαριά μέρες ελάττωσε πάλι την ημερήσια δόση τροφής φτάνοντας στη μισή οκά την ημέρα. Φυσικά ο γάιδαρος είχε καταντήσει «πετσί και κόκκαλο» και μόλις και μετά βίας μπορούσε να αντέξει το βάρος του αφεντικού του. Ο Χότζας όμως ενθουσιασμένος από την «επιτυχία» του πειράματος, ούτε που πρόσεξε την κατάντια του ζώου. Αντίθετα σκέφτηκε ότι αφού ο γάιδαρος άντεξε την περικοπή της τροφής κατά δυόμιση οκάδες, θα μπορούσε να αντέξει και μια μικρή περικοπή κατά μισή οκά ακόμη. Έτσι σε μια βδομάδα περίπου έκοψε εντελώς το κριθάρι. Αλλά ενώ ο Χότζας ήταν ενθουσιασμένος γιατί κατά τη γνώμη του, είχε κατορθώσει να εκπαιδεύσει τον γάιδαρο να ζει χωρίς τροφή, ο γάιδαρος δεν άντεξε άλλο την πείνα και μετά από 5 μέρες πλήρους νηστείας ψόφησε. Ο Χότζας έπεσε σε βαριά κατάθλιψη, τόσο που οι συγγενείς και φίλοι άρχισαν αν τον επισκέπτονται και να τον παρηγορούν για το χαμό του ζώου.
Κι εκεί που του έλεγαν να κάνει κουράγιο και να μη στενοχωριέται τόσο πολύ, ο Χότζας απαντούσε με μια έκφραση απελπισίας και αγανάκτησης:
«Δεν με νοιάζει τόσο πολύ που τον έχασα. Εκείνο που με στενοχωρεί είναι ότι παιδεύτηκα τόσο καιρό να τον μάθω να ζει χωρίς φαΐ και μόλις έμαθε να μην τρώει ψόφησε!»
Αν σας φαίνεται ανόητη η λογική του Χότζα, βάλτε στη θέση του την εξουσία, βάλτε και στη θέση του ατυχούς γαϊδάρου όλους εμάς δηλαδή τον λαό και τότε θα καταλάβετε ότι δεν διεκδικεί μόνον ο Χότζας το βραβείο της βλακείας. Ήδη ο λαός είναι σε απελπιστική κατάσταση, αλλά δεν υπάρχει λόγος να ανησυχεί γιατί όσα υπομένει είναι αποτέλεσμα της εκπαίδευσής του στην νέα πραγματικότητα. Πρέπει να μάθει να ζει χωρίς να τρώει. Στο τέλος όμως θα τα καταφέρει. ΝΑΙ όπως τα κατάφεραν όλοι οι λαοί που τα κατάφεραν και σώθηκαν μετά από την εμπλοκή του ΔΝΤ στην διακυβέρνηση της χώρας τους.
Αξίζει να δούμε κάποιες από τις χώρες είναι αυτές και τα αποτελέσματά τους:
Ρουμανία (Μάρτιος 1999, δάνειο 12,9 δις ευρώ). Η χώρα απέλυσε 137.000 δημόσιους υπαλλήλους. Μείωσε μισθούς και συντάξεις. Αύξησε φόρους. Το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 7,1 %.
Ουγγαρία (στα τέλη του 2008 έλαβε δάνειο 12,5 δις ευρώ). Η χώρα κατάργησε το 13ο μισθό και τη 13η σύνταξη. Έκανε περικοπές σε μισθούς και συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων κατά 30%. Το ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε κατά 6,1%.
Ουκρανία (Δάνειο το Νοέμβριο 2008) με περικοπές κρατικών δαπανών. Το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 15%.
Λετονία (το 2009 δάνειο 1,7 δις ευρώ). Το δημόσιο μείωσε μισθούς κατά 30%. Επέβαλε πάγωμα μισθών και συντάξεων. Η ανεργία εκτινάχτηκε στο 17%.
Ισλανδία (Οκτώβριος 2008 δάνειο 1,7 δις δολλάρια). επέβαλε μείωση κρατικών δαπανών κατά 10% και αύξηση επιτοκίων δανεισμού.
Βρετανία (δανείστηκε το 1976 με 2,3 δις στερλίνες). Έκανε περιορισμούς κρατικών δαπανών.
Αργεντινή (δανείστηκε το 1999 με 7,2 δις δολάρια το 2000 με 39,7 δολάρια) με μείωση μισθών δημοσίων υπαλλήλων κατά 20% και πάγωμα καταθέσεων). Η ανεργία τινάχτηκε στο 40%. Παραιτήθηκε η κυβέρνηση και η νέα κυβέρνηση κήρυξε πτώχευση.
Μεξικό (δανείστηκε το 1995 με 30 δις δολάρια). Το όριο της φτώχειας έφθασε το 50% του πληθυσμού. Απολύσεις 20% υπαλλήλων του Δημοσίου.
Ρωσία (δανεισμός 20 δις δολάρια το διάστημα 1992-1996). Τελικά κήρυξε πτώχευση.
Τουρκία (δανεισμοί από το 1999 έως το 2004 με 21,5 δις δολάρια), με απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων και μείωση κρατικών δαπανών).
Ρουμανία (Μάρτιος 1999, δάνειο 12,9 δις ευρώ). Η χώρα απέλυσε 137.000 δημόσιους υπαλλήλους. Μείωσε μισθούς και συντάξεις. Αύξησε φόρους. Το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 7,1 %.
Ουγγαρία (στα τέλη του 2008 έλαβε δάνειο 12,5 δις ευρώ). Η χώρα κατάργησε το 13ο μισθό και τη 13η σύνταξη. Έκανε περικοπές σε μισθούς και συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων κατά 30%. Το ΑΕΠ της χώρας μειώθηκε κατά 6,1%.
Ουκρανία (Δάνειο το Νοέμβριο 2008) με περικοπές κρατικών δαπανών. Το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 15%.
Λετονία (το 2009 δάνειο 1,7 δις ευρώ). Το δημόσιο μείωσε μισθούς κατά 30%. Επέβαλε πάγωμα μισθών και συντάξεων. Η ανεργία εκτινάχτηκε στο 17%.
Ισλανδία (Οκτώβριος 2008 δάνειο 1,7 δις δολλάρια). επέβαλε μείωση κρατικών δαπανών κατά 10% και αύξηση επιτοκίων δανεισμού.
Βρετανία (δανείστηκε το 1976 με 2,3 δις στερλίνες). Έκανε περιορισμούς κρατικών δαπανών.
Αργεντινή (δανείστηκε το 1999 με 7,2 δις δολάρια το 2000 με 39,7 δολάρια) με μείωση μισθών δημοσίων υπαλλήλων κατά 20% και πάγωμα καταθέσεων). Η ανεργία τινάχτηκε στο 40%. Παραιτήθηκε η κυβέρνηση και η νέα κυβέρνηση κήρυξε πτώχευση.
Μεξικό (δανείστηκε το 1995 με 30 δις δολάρια). Το όριο της φτώχειας έφθασε το 50% του πληθυσμού. Απολύσεις 20% υπαλλήλων του Δημοσίου.
Ρωσία (δανεισμός 20 δις δολάρια το διάστημα 1992-1996). Τελικά κήρυξε πτώχευση.
Τουρκία (δανεισμοί από το 1999 έως το 2004 με 21,5 δις δολάρια), με απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων και μείωση κρατικών δαπανών).
Όπως βλέπετε καμιά χώρα δεν βγήκε ζημιωμένη από το σκληρό εναγκαλισμό του ΔΝΤ! ... γιατί δεν αναφέρθηκε μέχρι σήμερα ούτε ένας θάνατος γαϊδάρου.
