Με αφορμή την «λευκή» απεργία των ιπταμένων των μαχητικών μας αεροσκαφών, των ανθρώπων δηλαδή που καθημερινά με κίνδυνο της ζωής τους οργώνουν κυριολεκτικά τους αιθέρες προκειμένου να προστατέψουν –αν και εφόσον αυτό χρειαστεί- την τιμή και την περιουσία του ελληνικού λαού, κάποιος επιφανής υπουργός της παρούσης ξεσπάθωσε.Άρθρωσε λόγο ασεβή και παράφορο ο πρωτοκλασάτος, σε μια προσπάθεια, θαρρείς, εκτόνωσης όλου εκείνου του θαμμένου στα εσώβαθα της «σοσιαλιστικής» του ψυχής μίσους εναντίον αυτών που τόλμησαν ν’ αντιδράσουν στα κελεύσματα της άδικης και αντιλαϊκής πολιτικής των κρατούντων.
Τα ελληνικά φτερά δεν έχουν ανάγκη από τέτοιους βοναπαρτισμούς, κύριοι. Οι πιλότοι της Πολεμικής μας Αεροπορίας δεν αντιδρούν «συντεχνιακά» ούτε πετούν με κίνητρο το απτό κέρδος. Ανέστιοι, οι αετοί αυτοί των αιθέρων και αθίγγανοι της γης μας, δίνουν δυναμικά το «παρών» οσάκις η ανάγκη το απαιτεί, ρισκάροντας την ζωή τους και την ευτυχία των οικογενειών τους. Το επίδομα που διανοηθήκατε να πετσοκόψετε δεν είναι μποναμάς ευκαιρίας, αλλά οικονομικό βοήθημα αντικρίσματος. Δεν μιλούμε για πτητικό επίδομα, κύριε υπουργέ, μιλούμε για κατ’ ουσίαν επίδομα επικινδυνότητας, πολύ μικρότερο άλλωστε από το τροφαντό επίδομα «ξάπλας» πολλών θεσιθήρων πολιτικών και λοιπών άλλων αρπακτικών. Μην προσπαθείτε, λοιπόν, να πετσοκόψετε τα «ελληνικά φτερά». Αρκεί που πετσοκόψατε, όλοι σας, πρώην και νυν, τα φτερά των ελπίδων μας.
Καταλαβαίνω, είναι κάτι που δεν είστε σε θέση να αισθανθείτε, έννοιες όπως αυτοσεβασμός, αυτοθυσία, τιμή και συνείδηση είναι για εσάς αφηρημένες λέξεις κενές νοήματος, ορφανές ερμηνείας. Αιθεροβάμων όποιος πιστεύει σε δικαιοσύνη και πατρίδα. Αναλογιστείτε μόνο πως η θυσία που καθημερινά καλούνται να κάνουν αυτοί οι ήρωες δεν είναι ένστικτη, όπως η αχόρταγη ψυχή σας, αλλά εκούσια και συνειδητή. Η καρδιά τους φουσκώνει από υπερηφάνεια, ενώ η δική σας «σοσιαλιστική» τσέπη φουσκώνει από τον ιδρώτα μας. Δεν είναι ασβοί που τρυπώνουν στα λαγούμια της Ιστορίας οι πιλότοι μας. Είναι ιπτάμενοι και μάλιστα τζέντλεμεν (αν βεβαίως εννοείτε τι εννοώ).
Βάλτε, λοιπόν, το σπαθί στο θηκάρι και μετρήστε τα λόγια σας. Στο πιλοτήριο του μαχητικού δεν είναι τόσο άνετα όπως στην καμπίνα των λιμουζινών σας, κι ο εχθρός που υπερίπταται του πατρίου εδάφους δεν έχει κανένα κοινό σημείο με το κουτορνίθι που σέρνετε κάθε τέσσερα χρόνια στις «κάλτσες». Για να πετάξεις και να πολεμήσεις στους αιθέρες θέλει τσαγανό -και κάτι ακόμη εκεί κάτω, χαμηλά, που εσείς μάλλον το έχετε αχρηστέψει, επειδή συγκαήκατε εξαιτίας του καθισιού.
