Πρέπει να πούμε μερικές αλήθειες και για το ευρώ.
Δεν είμαστε όλοι στο ίδιο ευρώ, όσο και αν αυτό δεν είναι ευρέως γνωστό για ευνόητους λόγους.
Η κοινή ευρωπαϊκή νομισματική μονάδα έχει ως εκδότες τις κεντρικές τράπεζες των κρατών-μελών της Ευρωζώνης.
Η κάθε χώρα τυπώνει όσα ευρώ (χαρτονομίσματα) δικαιολογούν το μέγεθος της και η πορεία της οικονομίας της. Αν κοιτάξετε στα ευρώ σας θα δείτε ότι μπροστά από τον αριθμό σειράς, υπάρχει ένα γράμμα. Αυτό υποδηλώνει τον εκδότη του τραπεζογραμματίου. Έτσι κάθε χώρα έχει το δικό της ευρώ.
Η κωδικοποίηση έχει ως εξής:
Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτή η πληροφορία έχει κρατηθεί στο σκοτάδι. Οι πολιτικές και νομισματικές αρχές δεν θέλουν να την γνωρίζετε. Παρατηρήστε δε, ότι το γράμμα-σύμβολο κάθε χώρας δεν έχει την παραμικρή σχέση με το όνομά της. Δηλαδή, γιατί η Γαλλία να μην είχε το F (France) αντί για το U που δεν λέει τίποτα. Ομοίως για την Γερμανία το G για Germany αντί για το X.
Είναι προφανές ότι κάποιοι δεν θέλουν να ξέρουμε τι έχουμε μέσα στο πορτοφόλι μας. Γιατί όμως;
Η απάντηση είναι απλή. Κάντε μια δοκιμή. Ας κάνουμε μια ανάληψη 1000 ευρώ από 1 ATM. Τσεκάρετε τους κωδικούς των χαρτονομισμάτων. Θα δείτε ότι σχεδόν όλοι είναι από άλλες χώρες. Ελάχιστα θα είναι τα ελληνικά, αν υπάρχουν καθόλου. Κυρίως θα βρείτε γερμανικά και ιταλικά ευρώ. Τι σημαίνει αυτό; Ότι κινούμαστε και ζούμε με ξένα χρήματα, δανεικά από άλλες χώρες. Αν δεν υπήρχε αυτό το οιονεί συνάλλαγμα, αντί για 1000,θα είχαμε 100 στην τσέπη μας.
Αυτό σημαίνει ότι έχουμε χρεοκοπήσει. Οριστικά και αμετάκλητα.
Γιατί, για να τυπωθούν νέα ελληνικά ευρώ πρέπει η οικονομία να αναπτύσσεται (ενώ εμείς είμαστε σε συνεχή ύφεση) ή η ανταγωνιστικότητα προϊόντων και υπηρεσιών να κάνει άλματα (σ.σ: σενάριο επιστημονικής φαντασίας για εμάς).
Η σημασία που έχει ο κωδικός σε κάθε χαρτονόμισμα είναι απλή. Σε τυχόν διάσπαση της Ευρωζώνης, τα ευρώ θα μετατραπούν στο αντίστοιχο, παλιό εθνικό νόμισμα. Οι τραπεζικοί λογαριασμοί θα έχουν ήδη μετατραπεί, εκείνη την Παρασκευή απόγευμα που θα μας ανακοινωθεί το μαντάτο. Σε εμάς εννοείται, με μια υποτίμηση τουλάχιστον 50%, γιατί η νέα δραχμή θα πρέπει να απηχεί και την τρέχουσα κατάσταση της οικονομίας (500-600 δρχ/1 ευρώ).
Αυτό λέγεται και ληστεία της μεσαίας τάξης.
Οι Γερμανοί για παράδειγμα θα δεχτούν για μετατροπή σε μάρκα, στο νέο ισχυρό νόμισμα της Ευρώπης, μόνο όσα ευρώ έχουν το X μπροστά. Τα άλλα χάσανε.
Δυστυχώς με τους πολιτικούς που έχουμε μπλέξει, κάποια στιγμή θα καταφέρουν και το αδιανόητο. Να μας "πετάξουν" έξω από την Ευρωζώνη και το Ευρώ.
