Η «πνευματική ηγεσία», παχιά - παχιά, περιφέρει κούτσα - κούτσα την ιδεοληπτική καμπουρίτσα της στις στήλες των συγκροτημάτων. Η κοντοστούπα ψυχή τους πότε μας έδωσε, εδώ και χρόνια μια ανάταση; Αν δεν ήταν κάτι κοσμοκαλόγεροι των βιβλιοθηκών και της έρευνας κι ο Μίκης, που και που, θα κοντεύαμε να ξεχάσουμε πως είναι η πνευματική πρωτοπορία μ' όλους αυτούς τους γκρίζους που πάνε από ΜΚΟ σε «Ανεξάρτητη Αρχή» και τούμπαλιν.
Πότε ήταν η τελευταία φορά που διαβάσατε ή ακούσατε για μια πράξη τους και είπατε; Αααα, μα τι είπε ή τι έκανε ο άνθρωπος και τρέξατε να το μοιραστείτε με τους φίλους σας, το φέρατε σαν παράδειγμα στα παιδιά σας; Πότε νοιώσατε τη βαθιά συγκίνηση που προκαλεί ο αυθεντικός, πρωτογενής Λόγος από μια ψυχή που αναζητά την αλήθεια, την γνώση κι αγαπάει βαθιά τον τόπο και το λαό; Πότε ήταν η τελευταία φορά που νοιώσατε ότι το παράδειγμα κάποιου σας συγκλονίζει και σας καλεί στο καθήκον;
Ήρθανε λοιπόν τρεις πιτσιρικάδες Εύζωνες και αδιαφορώντας για τον προφανή κι άμεσο κίνδυνο, απλώς παρέμειναν στη θέση τους. Άγρυπνοι Φρουροί. Αγέρωχοι. Ακίνητοι. Αμίλητοι. Οι αυτοϊκανοποιούμενοι «επαναστάτες» της πλάκας διατάραξαν την τάξη αλλά έδωσαν την ευκαιρία σε τρεις γιους, αδελφούς κι εγγόνια μας να δώσουν σε όλους ένα μεγάλο μάθημα. Τιμή στους ίδιους και στους γονείς που τους ανάθρεψαν. Τιμή στον Έλληνα Δάσκαλο που τους έμαθε γράμματα και φιλότιμο. Τιμή στον Διοικητή και τους Αξιωματικούς που εμπνέουν τέτοια Πίστη , τέτοια Τιμή.
Λοιπόν, είσαστε να κάνουμε κάτι; Να δώσουμε μια απάντηση στους ρουφιάνους, στους προβοκάτορες, στους ένοπλους «ιεχωβάδες» και στα πρακτόρια;
Αυτή τη Κυριακή το πρωί, να πάρουμε τα παιδιά μας, τους φίλους μας και να πάμε στο Σύνταγμα, στην μεγάλη αλλαγή της Φρουράς. Βγαίνει όλη, με την Σημαία της μπροστά. Με την επίσημη στολή με την χρυσοποίκιλτη φέρμελη. Πάμε να τιμήσουμε το παράδειγμα. Να τιμήσουμε το ένοπλο χέρι του Έθνους, τον θεματοφύλακα της Ελευθερίας μας. Άντε, αφήστε τα πληκτρολόγια και πάμε. Πάμε να δούμε να «περνάει ο Στρατός της Ελλάδος φρουρός». Ναι, ρε, ο Στρατός. Αμ' ποιος; Ο Αλιβιζάτος;
ΦΑΗΛΟΣ ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗΣ
Ο ΤΣΟΛΙΑΣ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΦΕΥΓΕΙ
Μήνυμα αντρίκιο για την ανδρεία τους. Είναι όμως και το 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων που κατέχει ξεχωριστή θέση στην ιστορία κυρίως λόγω της δράσης του κατά τη διάρκεια της Μικρασιατικής Εκστρατείας. Πέρα από την αποτελεσματικότητα του κατά τη διάρκεια των πρώτων στρατιωτικών επιχειρήσεων, το Σύνταγμα αυτό απέκτησε φήμη για τη δράση του μετά την κατάρρευση του ελληνικού μετώπου και την αποσύνθεση του ελληνικού στρατού, τον Αύγουστο του 1922). Πιο συγκεκριμένα, κάτω από την καθοδήγηση του διοικητή του Νικόλαου Πλαστήρα, το 5/42 Σύνταγμα Ευζώνων έφτασε απολύτως συντεταγμένο στον Τσεσμέ, από όπου και διαπεραιώθηκε στο νησί της Χίου. Ο Τσολιάς είναι η Ελληνική Ψυχή. Είναι ο Λαός μας που με τα Τσαρούχια κλωτσοβολάει τον ανεπιθύμητο.
Ο Τσολιάς είναι Εθνικό Σύμβολο. Το ίδιο με τον Παρθενώνα, το ......
Αιγαίο και τον Πολιτισμό του, το Ορθόδοξο ξωκλήσι της Παναγιάς Μας. Ο Τσολιάς είναι ο Αδερφός, Πατέρας, Θείος και Παππούς μας. Η Οικογένεια μας.
Χθες στην Προσβολή που μας έγινε μπροστά στο Εθνικό Κοινοβούλιο, ο Τσολιάς Δεν Έφυγε, Δεν Λάκησε, Δεν Κιότεψε. Δεν Υποχώρησε. Ο Τσολιάς Είμαστε Εμείς. Και Κανένας Δεν Μας Διώχνει από τον Ιερό μας Χώρο. Εμείς σε Πείσμα των Οχτρών Πάμε Παρακάτω, Γιατί Δεν Μπορεί Να Γίνει Διαφορετικά. Με Τον Τσολιά Δεν Τα Βάζεις. Με τον Τσολιά Δεν Τα Βγάζεις Πέρα.
Αυτό είναι το πιο Ελπιδοφόρο Μήνυμα που μας άφησαν τα Ελληνόπουλα, τα Ευζωνόπουλα Παιδιά και Αδερφιά Μας. Δεν Υποχωρούμε, Δεν Κιοτεύουμε και Συνεχίζουμε Πιο Τρελαμένοι για την Ελλάδα μας, την Υπόληψη και την Ακεραιότητα μας.
Τους ευζώνους που αρνήθηκαν να εγκαταλείψουν την θέση τους παρά το προειδοποιητικό τηλεφώνημα για βόμβα το βράδυ του Σαββάτου έξω από την Βουλή δέχθηκε σήμερα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας.
Πρόκειται για τον 19χρονο Μάριο Θεοδώρου από την Λειβαδιά, τον 21χρονο Βασίλη Βερνίκο από τη Νάξο και το Γιάννη Ανδρεάκο 28 ετών από τη Μάνη.
