Υπολογίστε τη σύνταξή σας μέσω διαδικτύου

    Τις νέες ηλεκτρονικές εφαρμογές που αφορούν στη συντάξεις του δημοσίου παρουσίασαν με ανακοίνωσή τους ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας και ο γενικός γραμματέας Πληροφοριακών Συστημάτων του υπουργείου Οικονομικών, Χαράλαμπος Τσαβδάρης.

Συγκεκριμένα:

    - Έχει τεθεί σε λειτουργία η διαδικτυακή πύλη (portal) με στόχο την ενημέρωση των ενδιαφερομένων και τη προώθηση της αναγκαίας διαφάνειας.

    Μέσω του portal, οι ενδιαφερόμενοι πολίτες έχουν ήδη τη δυνατότητα υπολογισμού της σύνταξής τους και, από την 1η Ιανουαρίου 2013, παρακολούθησης της πορείας της αίτησης συνταξιοδότησής τους.

    - Έχει τεθεί σε λειτουργία, από την 1η Ιανουαρίου 2014, σχετική εφαρμογή και πλέον διατίθενται ηλεκτρονικά τα ενημερωτικά σημειώματα συντάξεων του Δημοσίου, από τη διαδικτυακή πύλη.

    Η πληροφόρηση είναι προσωποποιημένη, και ακολουθεί τους γενικότερους κανόνες ασφαλείας, που ισχύουν για τις συναλλαγές των πολιτών με την Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων.

    Η ηλεκτρονική ενημέρωση γίνεται είτε μέσω του εν λόγω portal είτε από τον γενικό ιστότοπο της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων (www.gsis.gr) ακολουθώντας τις κάτωθι οδηγίες:

* Στις «Δράσεις» (γαλάζια περιοχή) επιλέγετε το πεδίο «Μισθοί - Συντάξεις».

* Επιλέγετε το πεδίο «Συντάξεις» (επάνω δεξιά στην σελίδα).

* Επιλέγετε το πεδίο «Προσωποποιημένη πληροφόρηση» (αριστερά στη μέση της σελίδας).

* Εισάγετε τον κωδικό πρόσβασης (κωδικός Taxisnet).

* Επιλέγετε το πεδίο «Μηνιαίο Ενημερωτικό Σημείωμα».

* Επιλέγετε τον μήνα και έτος του ενδιαφέροντος σας.

* Επιλέγετε το πεδίο «Εμφάνιση».

    Οι εφαρμογές αυτές όπως σημειώνει το υπουργείο Οικονομικών με τη χρήση των νέων τεχνολογιών αποτελούν μέρος μιας σειράς δυνατοτήτων, που θα τεθούν στη διάθεση του πολίτη το προσεχές χρονικό διάστημα, με στόχο την μείωση της γραφειοκρατίας και την επιτάχυνση των διαδικασιών.

Το δραματικό χρονικό της ελληνοτουρκικής κρίσης στις νήσους Ίμια (24 - 31 Ιανουαρίου 1996)

Τετάρτη, 24 Ιανουαρίου 1996

Εκτεταμένο ρεπορτάζ του τηλεοπτικού σταθμού Αntenna (ΑΝΤ1) αποκαλύπτει το περιστατικό στα Ίμια και το περιεχόμενο των ρηματικών διακοινώσεων που αντάλλαξαν οι δύο πλευρές. Παράλληλα, και σε συνέχεια της σύσκεψης της 23ης Ιανουαρίου, οι αστυνομικές Αρχές στη Θράκη αύξησαν τα μέτρα επιτήρησης, προσπαθώντας όμως για τη μέγιστη δυνατή διακριτικότητα.

Παρασκευή, 26 Ιανουαρίου 1996
Ο υπουργός Εξωτερικών Θεόδωρος Πάγκαλος παραδέχεται εμμέσως το περιστατικό στα Ίμια, επιβεβαιώνοντας την αποστολή ρηματικής διακοίνωσης από την Τουρκία και την απάντηση της ελληνικής πλευράς. Επίσης δηλώνει ότι «το θέμα έχει κλείσει» και ότι δεν το θεωρεί ζήτημα ικανό για δημιουργία ατμόσφαιρας κρίσης, αλλά «εξωφρενική απαίτηση». Η τουρκική εφημερίδα «Τζουμχουριέτ» αναφέρει ότι το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών και το γενικό επιτελείο άρχισαν τη χαρτογράφηση νησίδων στο Αιγαίο, και ότι μετά το πέρας της η Τουρκία θα καλέσει την Ελλάδα για διαπραγματεύσεις, όπου και θα τη «στριμώξει». Μάλιστα χαρακτηρίζει την κίνηση αυτή ως απάντηση σε σχετική ελληνική νομοθετική πρωτοβουλία που εκδηλώθηκε πριν τρεις μήνες και προέβλεπε τον «εποικισμό» των βραχονησίδων (για την ακρίβεια, την οικονομική αξιοποίησή τους - βλ. παρακάτω).
Από αυτό το χρονικό σημείο ξεκινάει η διαδικασία κατακόρυφης κλιμάκωσης της κρίσης.

Σάββατο, 27 Ιανουαρίου 1996
Το περιστατικό που συνέβη την ημέρα αυτή μπορεί να χαρακτηριστεί η κορυφαία πράξη κλιμάκωσης. Δημοσιογράφοι της τουρκικής εφημερίδας «Χουριέτ», από το γραφείο της εφημερίδας στη Σμύρνη, μεταβαίνουν με ιδιωτικό ελικόπτερο, που απογειώθηκε στις 13.00΄ από το αεροδρόμιο «Αντνάν Μεντερές» της Σμύρνης, στην Ανατολική Ίμια, όπου και προσγειώνονται στις 14.10΄. Εκεί, σπάζοντας τον ιστό, κατεβάζουν την ελληνική σημαία και ανυψώνουν στη θέση της την τουρκική. Αποχωρούν, παίρνοντας μαζί τους την ελληνική σημαία. Η ενέργειά τους μαγνητοσκοπείται και παρουσιάζεται σε τηλεοπτική εκπομπή τουρκικού τηλεοπτικού δικτύου. Δύο εκ των μελών της αποστολής είναι άτομα που τους έχει απαγορευθεί η είσοδος στην Ελλάδα, καθώς εμπλέκονται στην πρόκληση επεισοδίων στη Θράκη και θεωρούνται ενεργούμενα των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών. Η πράξη τους εμφανίζεται ως «ιδιωτική πρωτοβουλία» και, αρχικώς τουλάχιστον, αποδοκιμάζεται από το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών.



Κυριακή, 28 Ιανουαρίου 1996
Το ελληνικό παράκτιο περιπολικό «ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ ΙΙ» P70 κατά τη διάρκεια περιπολίας του στην περιοχή των Ιμίων στις 08.10΄, νωρίς το πρωί, εντοπίζει την τουρκική σημαία. Ενημερώνεται το υπουργείο Εθνικής Άμυνας και δίνει εντολή για την άμεση υποστολή της. Για τις ενέργειες αυτές ενημερώνεται η Κυβερνητική Επιτροπή. Περί τις 10.30΄ το περιπολικό «ΑΝΤΩΝΙΟΥ» P286 υποστέλλει την τουρκική σημαία, αλλά και την αντικαθιστά με την ελληνική.

Τα δύο ελληνικά περιπολικά παρέμειναν στην περιοχή. Μια μεγάλη μονάδα του Στόλου έσπευσε στην ευρύτερη περιοχή (η φρεγάτα «ΝΑΒΑΡΙΝΟ» F461). Περίπου την ίδια χρονική περίοδο ο αρχηγός ΓΕΣ αντιστράτηγος Κωνσταντίνος Βούλγαρης, ο αρχηγός ΓΕΝ αντιναύαρχος Ιωάννης Στάγκας και ο αρχηγός ΓΕΑ αντιπτέραρχος Αθανάσιος Τζογάνης συσκέπτονταν στο γραφείο του Α/ΓΕΕΘΑ ναύαρχου Χρήστου Λυμπέρη για την εκτίμηση της κατάστασης και την ανάγκη αποστολής τμήματος στην Ανατολική Ίμια, καθώς ήταν πλέον αυτονόητο ότι οι συνθήκες επέβαλλαν τη φύλαξη της σημαίας που είχε αναρτηθεί.

Για τη συγκεκριμένη σύσκεψη, που στην ουσία ήταν ένα άτυπο ΣΑΓΕ (Συμβούλιο Αρχηγών Γενικών Επιτελείων), ο ναύαρχος Λυμπέρης αναφέρει στο βιβλίο του («Πορεία σε ταραγμένες θάλασσες», σελ. 560): «Ζητάω από τον Α/ΓΕΣ να διαθέσει ομάδα ειδικών δυνάμεων για τη φύλαξη της σημαίας στα Α. Ίμια. Ο Α/ΓΕΣ στρατηγός Βούλγαρης δεν ανταποκρίνεται θετικά. Προβάλλει αντιρρήσεις για ανάληψη της αποστολής, επικαλούμενος αδυναμίες και ελλείψεις σε σχέση με υποχρεώσεις [σε άλλο σημείο του βιβλίου (σελ. 548) αναφέρεται ότι ο Α/ΓΕΣ επικαλέστηκε «προβλήματα διαθεσιμότητας προσωπικού»]. Η φύλαξη εδάφους της ελληνικής επικράτειας (βραχονησίδας) είναι ευθύνη του ΓΕΣ/ΑΣΔΕΝ (Ανωτάτη Στατιωτική Διοίκηση Εσωτερικού Νήσων).

Ο διοικητής ΑΣΔΕΝ αντιστράτηγος Σπυρίδων, ο υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ αντιστράτηγος Σταμπουλής και ο διευθυντής Ειδικών Δυνάμεων του ΓΕΣ υποστράτηγος Νικολαΐδης είχαν αντίθετη άποψη με τον Α/ΓΕΣ. Απευθύνομαι στον Α/ΓΕΝ και του ζητάω να διαθέσει βατραχανθρώπους. Ο Α/ΓΕΝ ανταποκρίνεται θετικά. Με προφορική μου εντολή προς Α/ΓΕΣ και Α/ΓΕΝ διέταξα να έρθουν σε άμεση ετοιμότητα δύο ομάδες βατραχανθρώπων και να μεταφερθούν με ελικόπτερο του ΣΞ (Στρατός Ξηράς) από την Κω ή την Κάλυμνο, καθώς και να έρθει σε ετοιμότητα τμήμα Ειδικών Δυνάμεων νήσου περιοχής».

Ουδείς είναι σε θέση να γνωρίζει με ασφάλεια αν η κρίση θα είχε περαιτέρω κλιμακωθεί, αν η εντολή αφορούσε μόνο στην υποστολή της τουρκικής σημαίας και την κατόπιν ανταλλαγή της με την ελληνική σημαία που είχαν πάρει μαζί τους οι «απεσταλμένοι» της «Χουριέτ» στα Ίμια. Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, η εντολή του Γεράσιμου Αρσένη ήταν ακριβώς αυτή, απλά και μόνο η υποστολή της τουρκικής σημαίας, ώστε να αποφευχθεί η κλιμάκωση της κρίσης.

Τέτοια όμως εντολή θα μπορούσε να ερμηνευθεί και ως αποδοχή ότι η κυριαρχία επί της βραχονησίδας τελεί «υπό αμφιβολία». Σαφώς το υπουργείο Εθνικής Άμυνας επιθυμούσε την αποτροπή περαιτέρω κλιμάκωσης, ωστόσο η ανύψωση της ελληνικής σημαίας μπορεί να ερμηνευθεί ως ένα είδος υπόμνησης της ελληνικότητας της βραχονησίδας. Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας ζητάει το λόγο από τον Α/ΓΕΝ αντιναύαρχο Ιωάννη Στάγκα, στον οποίο είχε δώσει σαφείς εντολές τηλεφωνικά, το πρωί της ίδιας ημέρας. Ο Α/ΓΕΝ θέτει την παραίτησή του στη διάθεση του υπουργού. Η κατάσταση εξετάζεται σε συνεδριάσεις του ΣΑΓΕ, που έγινε στις 10.30΄ το πρωί, και του Συμβουλίου Άμυνας (ΣΑΜ) που ακολούθησε. Σε αυτό, που συνεδρίασε στις 14.30΄, συμμετείχαν ο υπουργός Γεράσιμος Αρσένης, ο υφυπουργός, πτέραρχος εν αποστρατεία, Νικόλαος Κουρής και οι αρχηγοί των τεσσάρων Επιτελείων.

Στο διάστημα που μεσολάβησε από τη λήψη της διαταγής του ΓΕΕΘΑ μέχρι και την έγκρισή της από το ΣΑΜ, το ΓΕΝ διατάζει τη Μονάδα Υποβρυχίων Καταστροφών (ΜΥΚ) να προετοιμάσει ένα στοιχείο της (14 άντρες). Σύμφωνα με πληροφορίες, υπήρξε κινητοποίηση και των Ειδικών Δυνάμεων του Ελληνικού Στρατού. Ο τότε διοικητής ΑΣΔΕΝ αντιστράτηγος Δημήτριος Σπυρίδων ανέφερε ότι μέχρι τις 13.15΄ υπήρχαν έτοιμες δύο ομάδες καταδρομέων στην Κω με δύο ελικόπτερα UH-1H Huey, έτοιμες για μεταφορά στα Ίμια.

Στο μεταξύ από το μεσημέρι ξεκινάει «μπαράζ» ναυτικών επεισοδίων στην περιοχή των Ιμίων με την επαναλαμβανόμενη παραβίαση των ελληνικών χωρικών υδάτων από δύο τουρκικές ακταιωρούς, οι κυβερνήτες των οποίων αρνούνται να υπακούσουν στις διαταγές των κυβερνητών ελληνικών πολεμικών πλοίων που είχαν πλησιάσει στην περιοχή, εγκαταλείποντας εκ των πραγμάτων τη «διακριτική παρακολούθηση» της κατάστασης, σύμφωνα με τις εντολές που ίσχυαν μετά την ενημέρωση του ελληνικού υπουργείου Εθνικής Άμυνας για την κατάσταση από το υπουργείο Εξωτερικών.

Νωρίς το βράδυ της ίδιας ημέρας αποστέλλεται η ομάδα των βατραχανθρώπων της ΜΥΚ στη νησίδα για φύλαξη της ελληνικής σημαίας. Συγκεκριμένα με ελικόπτερο CH-47C Chinook οι βατραχάνθρωποι μεταφέρθηκαν στην Κάλυμνο πριν από τη δύση του ηλίου και από εκεί επιβιβάστηκαν στην κανονιοφόρο «ΠΥΡΠΟΛΗΤΗΣ» P61 που κατευθύνθηκε στην περιοχή των Ιμίων. Το στοιχείο διαιρέθηκε σε δύο υποστοιχεία των 7 αντρών το καθένα και ανέλαβε την εκτέλεση της αποστολής. Το πρώτο στοιχείο θα αποβιβαζόταν στην Ανατολική Ίμια, ενώ το δεύτερο θα παρέμενε σε ετοιμότητα επί της κανονιοφόρου.

Η αποβίβαση στη βραχονησίδα επρόκειτο να γίνει με ελαστική λέμβο, η οποία θα προσέγγιζε με κωπηλασία και όχι με τη χρήση εξωλέμβιου κινητήρα, ώστε η όλη ενέργεια να γίνει όσο το δυνατόν πιο αθόρυβα. Τελικά περί τις 20.45΄ η αποβίβαση πραγματοποιήθηκε χωρίς -όπως αργότερα αποδείχτηκε- να γίνει αντιληπτή από τον εχθρό. [Στο σημείο αυτό πρέπει να αναφερθεί ότι μαρτυρία ατόμου (που παρουσιάσθηκε ως μέλος του συγκεκριμένου στοιχείου στην τηλεοπτική εκπομπή «Φάκελοι» του Αλέξη Παπαχελά) αναφέρει ότι λόγω περιορισμένου χρόνου η ενημέρωση και σχεδίαση της αποστολής ήταν ελλειμματική, με αποτέλεσμα αρχικά το στοιχείο να προσεγγίσει και αναγνωρίσει λάθος βραχονησίδα. Όταν διαπιστώθηκε το λάθος, η διαδικασία επαναλήφθηκε και τελικά το υποστοιχείο αποβιβάστηκε στην Ανατολική Ίμια.

Το υπουργείο Εξωτερικών αναλαμβάνει να ενημερώσει για την κατάσταση τους πρεσβευτές των Ηνωμένων Πολιτειών, των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ρωσίας.
» Δευτέρα, 29 Ιανουαρίου 1996

Στις 05.30΄, οι βατραχάνθρωποι αφήνουν την Ανατολική Ίμια και επιστρέφουν στον «ΠΥΡΠΟΛΗΤΗ». Η ενέργεια έγινε κατόπιν πολιτικής εντολής που έβρισκε αντίθετο τον Α/ΓΕΕΘΑ.
Στις 09.00΄ συσκέπτεται το ΣΑΓΕ και οι αρχηγοί συμφωνούν με την άποψη του Α/ΓΕΕΘΑ περί αποστολής και πάλι των βατραχανθρώπων στη βραχονησίδα. Κατόπιν ο ναύαρχος Λυμπέρης μεταφέρει την άποψή του στον υπουργό, και στις 10.00΄ το υποστοιχείο βατραχανθρώπων που είχε παραμείνει στην κανονιοφόρο αποβιβάζεται στην Ανατολική Ίμια. Η ενέργεια πραγματοποιείται υπό το φως της ημέρας. Για πέντε ώρες περίπου η σημαία και η νησίδα είχαν παραμείνει αφύλακτες.
Το πρωί σημειώνεται και αεροπορικό επεισόδιο, όταν τουρκικό ελικόπτερο που ίπταται στην περιοχή, εντός του ελληνικού εναέριου χώρου, αναχαιτίζεται από ελληνικό μαχητικό
F-4E Phantom II. Λόγω της κλιμακούμενης έντασης, ο Α/ΓΕΕΘΑ «αποδεσμεύει» τους κανόνες εμπλοκής για κάθε είδους αποβατική ενέργεια. Το σήμα που εξέδωσε στις 10.25΄ το ΓΕΕΘΑ προς τα Γενικά Επιτελεία ανέφερε: «Επιτρέπεται η χρήση βίας για αυτοάμυνα και, σε περίπτωση μη συμμόρφωσης των επιχειρούντων αποβίβαση, να αποτραπεί προσέγγιση τουρκικού ελικοπτέρου στη νησίδα Ίμια. Εγκρίνεται η χρήση προειδοποιητικών βολών». Η αναφορά σε «νησίδα» μπορεί να θεωρηθεί ότι επικεντρώνει όλο το ενδιαφέρον της ελληνικής πλευράς στην Ανατολική Ίμια όπου υπήρχε η σημαία. Η συγκεκριμένη ενέργεια του Α/ΓΕΕΘΑ θεωρείται ότι αποτελούσε υπέρβαση των αρμοδιοτήτων του, καθώς η αποδέσμευση ανήκει στις αποκλειστικές αρμοδιότητες του ΚΥΣΕΑ. Ωστόσο ελάχιστοι στην κυβέρνηση έδειχναν να γνωρίζουν τη σημασία του όρου «κανόνες εμπλοκής». Εικάζεται πως ο Α/ΓΕΕΘΑ φοβήθηκε αποβατική ενέργεια την οποία θα παρακολουθούσαν αμέτοχες οι ελληνικές δυνάμεις μη έχοντας εξασφαλίσει την απαραίτητη άδεια να αμυνθούν.
Στο μεταξύ, από τα ξημερώματα το Δ΄ Σώμα Στρατού στον Έβρο τίθεται σε επιφυλακή, ενώ ξεκινά και η εθνική διακλαδική άσκηση επί χάρτου (ΤΑΑΣ) «Αλέξανδρος», που διευθύνεται από τον Α/ΓΕΕΘΑ και συμμετέχουν τα Γενικά Επιτελεία, οι μεγάλοι σχηματισμοί και των τριών Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, υπουργεία και δημόσιοι Οργανισμοί.

Το μεσημέρι καλείται στο τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών ο Έλληνας πρεσβευτής στην Άγκυρα Δημήτρης Νεζερίτης, όπου του επιδίδεται νέα ρηματική διακοίνωση στην οποία αμφισβητείται ευθέως η ελληνικότητα των βραχονησίδων Ίμια και διατυπώνεται η τουρκική «πρόταση απεμπλοκής», σύμφωνη με την πάγια τουρκική πολιτική στο Αιγαίο: προτείνεται η διεξαγωγή διαπραγματεύσεων για την οροθέτηση των θαλασσίων συνόρων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Η συγκεκριμένη ενέργεια φαίνεται πως δικαιώνει όσους ερμηνεύουν την κρίση ως τμήμα της τουρκικής στρατηγικής για την αποτροπή της επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων από τα 6 ναυτικά μίλια στα 12, σύμφωνα με τις προβλέψεις της Διεθνούς Συνθήκης για το Δίκαιο της Θάλασσας, όπως αυτή συμφωνήθηκε το 1982 στο Μοντέγκο Μπέι της Τζαμάικα και τέθηκε σε ισχύ στις αρχές της δεκαετίας του 1990, μετά την επικύρωσή της από τον αριθμό των κρατών που προβλεπόταν. Ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών δήλωσε ότι υπάρχουν στο Αιγαίο και άλλα νησιά, νησίδες και βραχονησίδες των οποίων το νομικό καθεστώς είναι ασαφές.

Το απόγευμα διατυπώνεται η πρώτη έκφραση ανησυχίας των Ηνωμένων Πολιτειών, ιδίως λόγω της συσσώρευσης δυσανάλογα ισχυρών ναυτικών δυνάμεων σε πολύ περιορισμένη γεωγραφικά περιοχή.
Όντως, ο αριθμός των ελληνικών ναυτικών μονάδων στην περιοχή, πέραν των δύο παράκτιων περιπολικών («ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ ΙΙ» P70, «ΑΝΤΩΝΙΟΥ» P289), αυξήθηκε με την προσθήκη του επίσης παράκτιου περιπολικού «ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ ΙΙΙ» P96, των πυραυλακάτων «ΜΥΚΟΝΙΟΣ» P22, «ΞΕΝΟΣ» P27 και «ΣΤΑΡΑΚΗΣ» P29, καθώς και των κανονιοφόρων «ΠΥΡΠΟΛΗΤΗΣ» P57 και «ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ» P61, που έχουν αναπτυχθεί στην ευρύτερη περιοχή.

Αντίστοιχα μονάδες κρούσης του τουρκικού στόλου κινήθηκαν από τα Δαρδανέλια και το ναύσταθμο του Ακσάζ προς τα Δωδεκάνησα. Στην επίμαχη περιοχή υπήρχαν τέσσερις ακτοφυλακίδες (οι SG-67 και SG-62 τύπου SAR-33 που έχουν ως βάση τους τη Σμύρνη, η SG-56 που ναυλοχεί στην Αλικαρνασσό, και η SG-32 τύπου SG-21 που ναυλοχεί στο Ακσάζ). Επιπρόσθετα στην Κω η ομάδα των αμφίβιων καταδρομέων και τα δύο ελικόπτερα Huey παρέμεναν σε ετοιμότητα 15 λεπτών.
Στις 14.00΄ το ΓΕΕΘΑ διέταξε τη συγκρότηση δύο ομάδων αμφίβιων καταδρομέων στην Κω, «με δυνατότητα ανάληψης αποστολής αποτροπής/αναχαίτισης ενέργειας αποβίβασης σε βραχονησίδες Ίμια και για άμυνα διατήρησής τους». Στις 15.23΄ αποπλέουν από το ναύσταθμο του Ακσάζ οι πυραυλάκατοι τύπου Dogan «GOURBET» P346 και «FIRTINA» P347 (εξοπλισμένες με κατευθυνόμενα βλήματα επιφανείας-επιφανείας Harpoon). Παρατηρήθηκε σημαντική κινητοποίηση τουρκικών δυνάμεων στη Θράκη και στη νοτιοανατολική Τουρκία με ταυτόχρονο τριπλασιασμό των παραβιάσεων του ελληνικού εναερίου χώρου από τουρκικά αεροσκάφη. Το βράδυ συνεδριάζει το Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας. Σύμφωνα με τις ανακοινώσεις που ακολούθησαν από την πρωθυπουργό Τανσού Τσιλέρ, ζητείται η άμεση αποχώρηση των ελληνικών αγημάτων επί των βραχονησίδων και η υποστολή-απομάκρυνση της ελληνικής σημαίας.
Ένα σκοτεινό σημείο που, αν φωτιζόταν, πιθανόν να έδινε κάποιες απαντήσεις στην υπόθεση είναι και το έγγραφο της ΕΥΠ με αριθμό πρωτοκόλλου 115/24/40 το οποίο περιείχε συνομιλίες Τούρκων αξιωματικών της αντικατασκοπίας και υπεκλάπησαν το βράδυ της Δευτέρας, 29 Ιανουαρίου.
Το εν λόγω έγγραφο της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών προειδοποιούσε το Γενικό Επιτελείο Ναυτικού για τις προθέσεις των Τούρκων να καταλάβουν τη βραχονησίδα 24 ώρες πριν από την κατάληψή της.

Το έγγραφο είχε δημοσιευτεί σε περιοδικό ποικίλης ύλης μεταξύ 20 και 22 Φεβρουαρίου του 1996, αλλά στις 23 του ίδιου μήνα το ΥΕΘΑ σε επίσημη ανακοίνωσή του ανέφερε ότι «κατά τη διάρκεια της κρίσης στα Ίμια, υπήρχε ροή άλλων πληροφοριών για τις δραστηριότητες των δυνάμεων της Τουρκίας. Από την ανάλυση των πληροφοριών αυτών δεν προέκυπτε καμία ένδειξη για τις προθέσεις της Άγκυρας». Τις επόμενες ημέρες ο τότε υφυπουργός Άμυνας Νίκος Κουρής ισχυρίσθηκε ότι δεν υπήρξε ποτέ το συγκεκριμένο έγγραφο, δηλώνοντας πως «ουδέποτε το ΓΕΝ, το ΓΕΕΘΑ ή το υπουργείο έλαβε έγγραφη αναφορά της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών».

» Τρίτη, 30 Ιανουαρίου 1996
Από τα μεσάνυχτα διαπιστώνεται αυξημένη δραστηριότητα στους τουρκικούς ναυστάθμους της Σμύρνης και του Ακσάζ.
Στις 00.55΄ αποπλέουν από τη Σμύρνη τα περιπολικά τύπου HISAR (PC 1638) «SULTAN HISAR» P111 και «DEMIR HISAR» P112 με κατεύθυνση την περιοχή Σάμου - Ικαρίας.
Στις 02.50΄ αποπλέει από το ναύσταθμο του Ακσάζ η φρεγάτα «EGE» F256 τύπου Knox κατευθυνόμενη προς τη Χάλκη - νοτιοανατολικά της Τήλου.
Στις 04.00΄ σημαίνει συναγερμός στο ΕΘΚΕΠΙΧ καθώς τουρκικές ναυτικές δυνάμεις αναπτύσσονται στο Αιγαίο.
Περί τις 04.10΄ εντοπίζεται, κινούμενη προς την περιοχή των Ιμίων, μια τουρκική φρεγάτα MEKO-200 Track 1, η «YAVUZ» F240 (είχε αποπλεύσει από το ναύσταθμο του Ακσάζ), συνοδευόμενη από πυραυλάκατους, αυξάνοντας περαιτέρω την τουρκική ισχύ πυρός στην περιοχή.
Στις 05.00΄, κατά τη διάρκεια σύσκεψης της πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας του υπουργείου Εθνικής Άμυνας, επαναβεβαιώνεται η εντολή αυξημένης ετοιμότητας και στους τρεις Κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων, ανακαλούνται οι άδειες του προσωπικού, και οι αεροπορικές δυνάμεις τίθενται σε κλιμακωτές ετοιμότητες 2, 5, 10 και 15 λεπτών.
Στη βάση αυτών των αποφάσεων η Ελλάδα απαντάει με την προσέγγιση στην περιοχή και άλλων πολεμικών πλοίων. Η συνολική ναυτική ισχύς της στην περιοχή είναι, έστω οριακά, ισχυρότερη από την αντίστοιχη τουρκική, σύμφωνα με δηλώσεις του υπουργού Εθνικής Άμυνας Γεράσιμου Αρσένη. Η κατάσταση κλιμακώνεται και στον αεροπορικό τομέα με τις συνεχείς παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου μεταξύ Σάμου και Κω από 17 (εκ των οποίων πέντε οπλισμένα) τουρκικά μαχητικά (F-16C Fighting Falcon,
F-4E Phantom II και RF-4E Phantom II σε εννέα σχηματισμούς) και δύο ελικόπτερα. Για την αναχαίτισή τους έγιναν 14 έξοδοι ελληνικών μαχητικών και δύο από τις αναχαιτίσεις κατέληξαν σε εμπλοκές. Σε δηλώσεις του ο Γεράσιμος Αρσένης απορρίπτει τα «αιτήματα» της Τσιλέρ, όπως αυτά προέκυψαν μετά τη σύσκεψη του τουρκικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας.
Στις 07.20΄ η τουρκική φρεγάτα φθάνει στα Ίμια και προβαίνει σε παραβίαση των ελληνικών χωρικών υδάτων. Την ίδια ώρα (07.16΄) εντοπίζεται δεύτερη τουρκική φρεγάτα τύπου Knox, η «TRAKYA» F254, προερχόμενη από τα Στενά, που κατευθύνεται επίσης προς τα Ίμια.
Στις 08.00΄ ελικόπτερο απονηώνεται από την τουρκική φρεγάτα και εκτελεί υπέρπτηση  των Ιμίων.
Στις 09.00΄ λέμβος, προερχόμενη από τις μικρασιατικές ακτές με περίπου 6-7 επιβαίνοντες, προσπαθεί να προσεγγίσει τα Ίμια, αλλά παρεμποδίζεται και τελικά απωθείται από ελληνικό περιπολικό.
Στις 09.00΄ το πρωί ο Α/ΓΕΕΘΑ αναλαμβάνει την επιχειρησιακή διοίκηση των Ενόπλων Δυνάμεων. Υπάρχει σκέψη για συγκρότηση ειδικού τμήματος ειδικών δυνάμεων μεικτής σύνθεσης, τόσο από καταδρομείς-αλεξιπτωτιστές όσο και από άντρες του Ειδικού Τμήματος Αλεξιπτωτιστών (ΕΤΑ). Τελικά αποφασίζεται να συγκροτηθεί δύναμη ταχείας ενίσχυσης από μονάδες ειδικών δυνάμεων της Αττικής, τον πυρήνα της οποίας θα αποτελούσαν ομάδες της εδρεύουσας στον Ασπρόπυργο 2ης Μοίρας Αλεξιπτωτιστών-2 ΜΑΛ και του ΕΤΑ. Η τυχόν προώθησή τους ως «ενίσχυση της αμυντικής ικανότητας νησιωτικών χώρων στα Δωδεκάνησα» θα υλοποιόταν με ελικόπτερα ή μεταφορικά αεροσκάφη C-130 Hercules.

Τις πρωινές ώρες ο αρχηγός ΓΕΣ αντιστράτηγος Κωνσταντίνος Βούλγαρης υποβάλλει ερώτημα προς το διοικητή του 1ου Τάγματος Επιθετικών Ελικοπτέρων (1 ΤΕΕΠ), που εδρεύει στο Στεφανοβίκειο Μαγνησίας και επιχειρεί τα επιθετικά ελικόπτερα AH-64A Apache, εάν η νεοσύστατη μονάδα του μπορεί να εκτελέσει πολεμική αποστολή. Η απάντηση είναι θετική, υπό την προϋπόθεση της έγκρισης εσπευσμένης εκτέλεσης βολών σε ελληνικό έδαφος. Η άδεια δίνεται και δύο ελικόπτερα εκτέλεσαν βολές πυραύλων AGM-114 Hellfire και ρουκετών στο πεδίο βολής αρμάτων Λιτοχώρου.
Στις 10.00΄ λαμβάνει χώρα η πρώτη τηλεφωνική συνομιλία του πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη με τον Αμερικανό Πρόεδρο Μπιλ Κλίντον, και του υπουργού Εθνικής Άμυνας Γεράσιμου Αρσένη με τον Αμερικανό ομόλογό του Ουίλιαμ Πέρι. Η Ελλάδα εμφανίζεται πρόθυμη να αποσύρει το άγημα της ΜΥΚ που φύλαγε τη βραχονησίδα Ανατολική Ίμια, όχι όμως και τη σημαία. Ο Ουίλιαμ Πέρι αναφέρει στον Γεράσιμο Αρσένη ότι οι ΗΠΑ αποσύρονται διότι δεν μπορούν να βοηθήσουν, σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουν στην Ελλάδα την πεποίθηση ότι δεν μπορούν να αποτρέψουν τους Τούρκους εάν επιλέξουν τη χρήση στρατιωτικής βίας. Παρόμοιο είναι το μήνυμα που μεταφέρει προς τον Α/ΓΕΕΘΑ ναύαρχο Λυμπέρη ο αρχηγός των Αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων στρατηγός Τζον Σαλικασβίλι. 

Λίγο μετά τις 10.30΄ το πρωί, συγκαλείται σύσκεψη υπό τον πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη για την εξέταση της κατάστασης, με τη συμμετοχή των υπουργών Εξωτερικών Θεόδωρου Πάγκαλου, Εθνικής Άμυνας Γεράσιμου Αρσένη, Εσωτερικών Άκη Τσοχατζόπουλου, Εθνικής Οικονομίας Γιάννου Παπαντωνίου, Τύπου Δημήτρη Ρέππα και του Α/ΓΕΕΘΑ ναύαρχου Χρήστου Λυμπέρη. Μετά το πέρας της σύσκεψης παραχωρείται από τους υπουργούς Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας -Θεόδωρο Πάγκαλο και Γεράσιμο Αρσένη- συνέντευξη Τύπου στην οποία απορρίπτονται με τον πλέον επίσημο τρόπο οι τουρκικές προκλητικές απαιτήσεις. Ωστόσο έχει ήδη διαφανεί η ασυνεννοησία μεταξύ του πρωθυπουργικού γραφείου, του υπουργείου Εξωτερικών και του υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Στις 11.00΄ δίνεται εντολή για τον απόπλου του Στόλου.

Μέχρι το μεσημέρι το ΓΕΕΘΑ θα διατάξει τη διατήρηση των ομάδων αμφίβιων καταδρομών στην Κω σε δεκαπεντάλεπτη ετοιμότητα, την αύξηση της ετοιμότητας των ομάδων του ΕΤΑ και της 2ης ΜΑΛ στην Αττική σε 30 λεπτά και θα θέσει την 2η ΜΑΛ και το 575 Τάγμα Πεζοναυτών (575 ΤΠΝ) σε ετοιμότητα δύο ωρών.  
Στις 12.00΄ τουρκική φρεγάτα επιχειρεί αβλαβή διέλευση από τα ελληνικά χωρικά ύδατα μεταξύ Λέρου και Λειψών και κατόπιν επιστρέφει στα τουρκικά χωρικά ύδατα. Όλη η κίνηση γίνεται υπό την παρακολούθηση του ελληνικού αντιτορπιλικού «ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ» D221.
Στις 13.00΄, μεγάλο μέρος του ελληνικού στόλου, υπό τη συνεχή τηλεοπτική κάλυψη από ελικόπτερο τηλεοπτικού σταθμού (Σκάι), εγκαταλείπει το ναύσταθμο της Σαλαμίνας και οδεύει προς την ευρύτερη γεωγραφική περιοχή της κρίσης. Η Τουρκία από την πλευρά της στέλνει περισσότερες φρεγάτες στην περιοχή.

Αργά το μεσημέρι παραδίδεται non-paper σε διπλωματικούς υπαλλήλους Ελλάδας και Τουρκίας στην Ουάσινγκτον, από το βοηθό υπουργό Εξωτερικών των Ηνωμένων Πολιτειών Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, το οποίο προωθείται στα υπουργεία Εξωτερικών των δύο χωρών. Κεντρική ιδέα είναι η προσπάθεια αποκλιμάκωσης σε επίπεδο ναυτικών δυνάμεων, καθώς εκεί εντοπιζόταν ο κίνδυνος απότομης-κάθετης κλιμάκωσης που θα οδηγούσε σε στρατιωτική σύγκρουση μεταξύ των πολεμικών ναυτικών Ελλάδας και Τουρκίας, με ορατό-άμεσο τον κίνδυνο να ξεσπάσει συνολικός πόλεμος.
Το μεσημέρι όμως, ο Έλληνας πρεσβευτής στην Άγκυρα Δημήτρης Νεζερίτης είχε μεταβεί στο τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών όπου και λαμβάνει χώρα συνάντηση με τον υφυπουργό Ονούρ Οϊμέν. Ο κ. Νεζερίτης προειδοποιεί την Άγκυρα για τον κίνδυνο θερμού επεισοδίου εάν δεν σταματήσουν οι παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και των χωρικών υδάτων.
Ο κ. Οϊμέν θέτει ως προϋπόθεση την επιστροφή στο status quo ante, περιγράφοντάς το ως «την αποχώρηση των πλοίων, στη συνέχεια του προσωπικού και τέλος των σημαιών». Είναι η πρώτη φορά που γίνεται λόγος για το «συμβιβασμό απεμπλοκής», που τελικά υιοθετήθηκε. Αυτό  πιθανότατα υποδηλώνει είτε προηγούμενη συνομιλία και αποδοχή του από τους Αμερικανούς είτε προσπάθεια πειθαναγκασμού της Ελλάδας να τον αποδεχθεί μέσω της τήρησης από την τουρκική ηγεσία σκληρής γραμμής, πάντα υπό την απειλή της στρατιωτικής σύγκρουσης.   Σύμφωνα με την τουρκική «ανάγνωση», ο «συμβιβασμός» αυτός αποδεικνύει ότι και η Ελλάδα συναινεί στον αμφισβητούμενο χαρακτήρα του νομικού καθεστώτος της περιοχής.

Στις 14.30΄ το μεσημέρι, στη θαλάσσια περιοχή γύρω από τα Ίμια έχουν αναπτυχθεί σημαντικές ναυτικές δυνάμεις και των δύο χωρών. Από ελληνικής πλευράς στην ευρύτερη περιοχή βρισκόντουσαν:
• Bόρεια των Ιμίων, η φρεγάτα τύπου Standard «ΝΑΒΑΡΙΝΟ» F461, που η κρίση τη βρήκε να εκτελεί καθήκοντα πλοίου «σκοπούντος» στο δυτικό Αιγαίο. Ο κυβερνήτης της αντιπλοίαρχος Ι. Λιούλης ανέλαβε καθήκοντα τοπικού διοικητή,
• Nότια των Ιμίων, το αντιτορπιλικό τύπου Charles F. Adams «ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΗΣ» D221, που επίσης εκτελούσε καθήκοντα «σκοπούντος» στο Κρητικό,
• Tρεις πυραυλάκατοι, οι «ΜΥΚΟΝΙΟΣ» P22 (στην Ψέριμο), «ΞΕΝΟΣ» P27 (στην Καλόλιμνο) και «ΣΤΑΡΑΚΗΣ» P29 (στην Κάλυμνο), καθώς και
• Oι κανονιοφόροι «ΠΥΡΠΟΛΗΤΗΣ» P57 και «ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ» P61.
Λόγω των άσχημων καιρικών συνθηκών τα μικρότερου εκτοπίσματος περιπολικά αποσύρθηκαν καθώς δεν μπορούσαν να επιχειρούν πλέον. Από τουρκικής πλευράς είχαν αναπτυχθεί τρεις φρεγάτες, δύο πυραυλάκατοι, δύο κανονιοφόροι και τέσσερα περιπολικά. Οι ναυτικές αυτές μονάδες δεν έμελλε να διαφοροποιηθούν κατά τη διάρκεια των επόμενων κρίσιμων 18 ωρών.
Στο κεντρικό Αιγαίο είχε εντοπιστεί και παρακολουθείτο τουρκική ναυτική δύναμη αποτελούμενη από δύο φρεγάτες, ένα αντιτορπιλικό συνοδείας και δύο πυραυλακάτους. Το Πολεμικό Ναυτικό είχε ήδη αναπτύξει τρεις φρεγάτες, ένα αντιτορπιλικό και τέσσερις πυραυλακάτους. Οι Τούρκοι προέβησαν επίσης σε κινητοποιήσεις χερσαίων δυνάμεων στην ανατολική Θράκη, στη δυτική, νότια και νοτιοανατολική Τουρκία.
Επίσης μεταστάθμευσαν στα δυτικά τουρκικά αεροδρόμια περί τα 40 ως 50 μαχητικά αεροσκάφη. Τη χρονική αυτή περίοδο σε συνεδρίαση του τουρκικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας αποφασίζεται η διεξαγωγή της επιχείρησης «Δελφίνι 1». Δύο ομάδες βατραχανθρώπων μεταφέρονται αεροπορικώς στην Αλικαρνασσό από τη βάση τους στο Βόσπορο. Ταυτόχρονα δύο ελικόπτερα Black Hawk μεταφέρουν τον οπλισμό τους και τις ελαστικές τους λέμβους.
Στις 14.56΄ το ΓΕΕΘΑ διατάζει την αύξηση της επιτήρησης και του ελέγχου των ελληνικών μικρονησίδων στο ανατολικό Αιγαίο μεταξύ των νήσων Σάμου και Κω.
Στις 15.20΄ το ΓΕΕΘΑ διατάζει την Ανώτατη Στρατιωτική Διοίκηση Εσωτερικού Νήσων (ΑΣΔΕΝ) να αποβιβάσει στη νησίδα Καλόλιμνο ομάδα καταδρομέων που διατηρούνταν σε ετοιμότητα στην Κω. Αποστολή της ομάδας ήταν αφενός η αποτροπή αποβίβασης Τούρκων στη νησίδα και αφετέρου η επιτήρηση της ευρύτερης περιοχής.
Περίπου στις 16.00΄ δύο τουρκικά ελικόπτερα πετούν κοντά στις βραχονησίδες Ίμια σε μια προσπάθεια εντοπισμού των θέσεων των ελληνικών πλοίων.

Περί τις 18.00΄ τουρκική τορπιλάκατος πλησιάζει την Ίμια και παρεμποδίζεται από ελληνικό περιπολικό. Όμως το τουρκικό πλοίο, αντί να απομακρυνθεί, επιχειρεί με ελιγμούς να πλησιάσει τη βραχονησίδα κινούμενο πλαγιομετωπικά. Παράλληλα εντοπίζεται ελαστική λέμβος με στρατιωτικό προσωπικό και την τουρκική σημαία, η οποία επιχειρεί επίσης να προσεγγίσει. Τα ελληνικά περιπολικά την απωθούν.
Το απόγευμα αποφασίζεται η επιστροφή της φρεγάτας «ΥΔΡΑ» F452 τύπου MEKO-200HN από την Αδριατική, όπου είχε διατεθεί στη ΝΑΤΟϊκή επιχείρηση αποκλεισμού της Σερβίας. Η «ΥΔΡΑ» ήταν η νεότερη μονάδα του στόλου, η μόνη από τις τέσσερις υπό παραγγελία φρεγάτες τύπου ΜΕΚΟ που είχε μέχρι τότε παραδοθεί. Η κορύφωση της κρίσης βρήκε τη φρεγάτα να πλέει ολοταχώς κάπου στο νότιο Ιόνιο, στην προσπάθειά της να ενταχθεί έγκαιρα στη δύναμη του υπόλοιπου ελληνικού στόλου.
Ο Α/ΓΕΕΘΑ προτείνει την αποστολή ομάδας καταδρομέων στο Φαρμακονήσι. Η πρόταση όμως δεν γίνεται αποδεκτή από την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας (επιπρόσθετα το ΓΕΣ αδυνατούσε όμως να παραχωρήσει δυνάμεις για τη φύλαξη της βραχονησίδας). Ως εναλλακτική λύση διατάχθηκε η επιτήρηση με ναυτική περιπολία.
Τις πρώτες νυχτερινές ώρες, δίδεται εντολή και δύο επιθετικά ελικόπτερα AH-64A Apache μετασταθμεύουν στη Σαντορίνη. Για άγνωστο λόγο δεν προωθούνται εγγύτερα στην περιοχή ενδιαφέροντος.
Στις 21.00΄ το βράδυ λαμβάνει χώρα τηλεφωνική επικοινωνία του Αμερικανού Προέδρου Κλίντον με τον Τούρκο Πρόεδρο Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ. Καταβάλλεται προσπάθεια αποκλιμάκωσης της έντασης.
Στις 21.36΄ παρέβαλε στην Αλικαρνασσό το τύπου Sarucabey αρματαγωγό «KARAMURSELBEY» NL-124, που είχε αποπλεύσει νωρίτερα την ίδια ημέρα από τη Σμύρνη.

Στις 23.30΄ τη νύχτα έχουμε νέες τηλεφωνικές επικοινωνίες του Αμερικανού υπουργού Άμυνας και του αρχηγού των Αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων με τον Έλληνα υπουργό Εθνικής Άμυνας. Γνωστοποιήθηκε εκ νέου η αρνητική τουρκική θέση για την αποκλιμάκωση της κρίσης εάν δεν απομακρυνθεί η ελληνική σημαία από την Ανατολική Ίμια. Διατάσσεται με πρωτοβουλία του Α/ΓΕΕΘΑ η επιστράτευση των τοπικών εφεδρειών στον Έβρο και στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.
Στις 23.57΄, τρία λεπτά πριν από τα μεσάνυχτα, το ΓΕΝ διατάζει τον απόπλου του συνόλου των πλοίων του στόλου, σε εφαρμογή μέτρων ενισχυμένου συναγερμού.

Τετάρτη, 31 Ιανουαρίου 1996
Η κρίση έχει κορυφωθεί.
Στη 01.00΄ μετά τα μεσάνυχτα πραγματοποιείται στο γραφείο του πρωθυπουργού στη Βουλή σύσκεψη του Κυβερνητικού Συμβουλίου Εξωτερικών και Άμυνας (ΚΥΣΕΑ).
 Συμμετέχουν, εκτός των τακτικών μελών, ο γραμματέας του Υπουργικού Συμβουλίου Τάσος Μαντέλης και οι σύμβουλοι του πρωθυπουργού Ν. Θέμελης και Δ. Καραϊτίδης. Μεσολαβούν δύο τηλεφωνικές συνδιαλέξεις Πάγκαλου - Χόλμπρουκ, και στις 02.00΄ π.μ. ενημερώνεται το ΚΥΣΕΑ για την κατάληψη της αφρούρητης βραχονησίδας στα Ίμια από Τούρκους κομάντος.
Στη σύσκεψη φθάνει με καθυστέρηση μισής περίπου ώρας ο υπουργός Εξωτερικών Θεόδωρος Πάγκαλος, λόγω συμμετοχής του σε... τηλεοπτική εκπομπή! Ο διοικητής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΕΥΠ) δεν καλείται να συμμετάσχει, παρότι βρίσκεται έξω από την αίθουσα της σύσκεψης... Στην εν λόγω σύσκεψη, όταν ο Α/ΓΕΕΘΑ ζητάει την αποδέσμευση των κανόνων εμπλοκής, λαμβάνει την απάντηση ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις. Επίσης, όταν μετά από ερώτηση ο ναύαρχος Λυμπέρης απαντάει ότι είναι εξαιρετικά δύσκολη απόφαση η απόσυρση της σημαίας, καθότι «εκεί ορκίζονται οι αξιωματικοί», λαμβάνει την... αποστομωτική απάντηση «είστε υπερβολικός και συναισθηματικός».

Λίγο μετά τη 01.30΄ π.μ. ενημερώνεται ο Α/ΓΕΕΘΑ μέσω σημειώματος που αναγκάστηκε να του αποστείλει ο υπαρχηγός ΓΕΕΘΑ αντιστράτηγος Σταμπουλής, καθώς η σύσκεψη δεν γινόταν στο Κέντρο Επιχειρήσεων στα υπόγεια του Γενικού Επιτελείου, αλλά στη Βουλή (...), ότι η τουρκική φρεγάτα «YAVUZ» είχε απονηώσει δύο ελικόπτερα τα οποία κινούνταν προς τις βραχονησίδες Ίμια. Η αδυναμία εκτίμησης ότι πιθανότατα η αεροκίνηση αποτελούσε κίνηση παραπλάνησης επέτρεψε την αποβίβαση στη Δυτική Ίμια Τούρκων κομάντος μέσα σε δυσμενέστατες καιρικές συνθήκες.
Την πληροφορία για την απονήωση των ελικοπτέρων είχε δώσει η φρεγάτα «ΝΑΒΑΡΙΝΟ» F461 στο ΓΕΝ στις 00.47΄. Εντός πέντε λεπτών απαντάει το ΓΕΝ, δίνοντας εντολή να αποτραπεί η τυχόν αποβίβαση τουρκικών δυνάμεων με ελικόπτερα. Συγκεκριμένα διατάχθηκε η ρίψη προειδοποιητικών βολών σε περίπτωση προσέγγισης και εφόσον αυτό δεν λειτουργήσει αποτρεπτικά και τα ελικόπτερα συνεχίσουν πορεία, τότε θα έπρεπε να καταρριφθούν. Ζητήθηκε επίσης από τις ελληνικές ναυτικές δυνάμεις να προστατέψουν τόσο τα Ίμια όσο και το Φαρμακονήσι.
Στη 01.00΄ τη νύχτα αποπλέει από το ναύσταθμο η φρεγάτα «ΕΛΛΗ» F450, επί της οποίας επιβαίνει ο αρχηγός Στόλου.
Στη 01.04΄ π.μ. το ΓΕΝ ενημερώνεται από τη φρεγάτα «ΝΑΒΑΡΙΝΟ» F461 ότι δύο τουρκικά ελικόπτερα τύπου Black Hawk βρίσκονται στην περιοχή. Το ένα αιωρείται πλησίον της τουρκικής φρεγάτας «YAVUZ» F240 τύπου MEKO-200 Track 1 σε απόσταση 1.000 μέτρων από τα Ίμια, ενώ ένα ακόμη υπερίπταται της «YAVUZ».
Στη 01.05΄ π.μ. πραγματοποιείται τηλεφωνική επικοινωνία του Έλληνα υπουργού Άμυνας με τον Αμερικανό ομόλογό του Ουίλιαμ Πέρι. Ο Έλληνας υπουργός ενημερώνεται ότι επίκειται τουρκική επίθεση χωρίς να προσδιορίζεται ο τόπος και ο χρόνος.
Στη 01.25΄ π.μ. το ΓΕΝ ζητεί από τις φίλιες ναυτικές μονάδες τη στοχοποίηση κάθε τουρκικού πλοίου και διατάζει την πλήρη ετοιμότητα διά παν ενδεχόμενον.
Στη 01.37΄ π.μ. δίδεται νέα εντολή από το ΓΕΝ προς τη φρεγάτα «ΝΑΒΑΡΙΝΟ» F461. Συγκεκριμένα διατάχθηκε η κατ’ αρχήν ρίψη φωτοβολίδας στην περίπτωση που τα τουρκικά ελικόπτερα επιχειρήσουν να αποβιβάσουν προσωπικό σε ελληνική βραχονησίδα. Αν δεν αναστελλόταν η επιχείρηση, διατάχθηκε η ρίψη -σε δεύτερο χρόνο- προειδοποιητικών βολών, και ως τρίτη ενέργεια η κατάρριψη των ελικοπτέρων.

Στη 01.40΄ π.μ. ο Έλληνας πρωθυπουργός ενημερώνεται ότι, σύμφωνα με επίσημη ανακοίνωση της τουρκικής κυβέρνησης, Τούρκοι καταδρομείς κατέλαβαν τη δεύτερη νησίδα των Ιμίων.
Στη 01.55΄ π.μ. η φρεγάτα «ΝΑΒΑΡΙΝΟ» F461 αναφέρει ότι τα ελικόπτερα είναι κοντά στην τουρκική φρεγάτα, που πλέον βρίσκεται μόλις 500 μέτρα από τα Ίμια.
Στις 02.00΄ π.μ. τα τουρκικά ελικόπτερα απομακρύνονται από την περιοχή και το ΓΕΝ εφιστά την προσοχή της φρεγάτας «ΝΑΒΑΡΙΝΟ» F461 για το ενδεχόμενο η απομάκρυνση των ελικοπτέρων να είναι παραπλανητική ενέργεια προκειμένου στη συνέχεια να εκτελεστεί αποβίβαση στο Φαρμακονήσι.
Στις 02.17΄ π.μ. η φρεγάτα «ΝΑΒΑΡΙΝΟ» ενημερώνει το ΓΕΝ: «Ο επικεφαλής της ομάδας των ΟΥΚ εκτιμά ότι, αν προσγειωθεί ελικόπτερο στο βράχο, ο αριθμός των αντρών είναι μικρός. Ζητάει ενισχύσεις. Προτείνει να αποβιβαστεί και η δεύτερη ομάδα».
Στις 02.50΄ π.μ. το ΓΕΝ απορρίπτει το αίτημα.
Στις 03.00΄ π.μ. φθάνουν οι πρώτες πληροφορίες στο Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων
(ΕΘΚΕΠΙΧ) περί κατάληψης των Δυτικών Ιμίων από Τούρκους καταδρομείς.
Στις 03.15΄ π.μ. το ΓΕΝ γνωστοποιεί στη «ΝΑΒΑΡΙΝΟ» F461 ότι ίσως κάτι γίνεται στα Δυτικά Ίμια. Ζητά εξακρίβωση της κατάστασης και αναφορά.
Στις 03.16΄ π.μ. δίδεται εντολή από τον υφυπουργό Εθνικής Άμυνας στον Α/ΓΕΝ να σταλεί η δεύτερη διαθέσιμη τοπικά, επί της κανονιοφόρου «ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ» ομάδα επτά βατραχανθρώπων της ΜΥΚ στη συγκεκριμένη νησίδα. Το ΓΕΝ ζητά από τη «ΝΑΒΑΡΙΝΟ» F461 να διατάξει την κανονιοφόρο «ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ» P61 να αποβιβάσει άμεσα την ομάδα των βατραχανθρώπων στα Δυτικά Ίμια. Πράγματι, οι βατραχάνθρωποι κινούνται προς τα εκεί, αλλά καθυστερούν για λίγο προκειμένου να περάσουν πρώτα από τα Ανατολικά Ίμια για να πάρουν φορτισμένες μπαταρίες ασυρμάτων. Αν αυτό δεν συνέβαινε, τότε Έλληνες και Τούρκοι θα βρισκόντουσαν πρόσωπο με πρόσωπο στο συγκεκριμένο νησάκι. Το ΓΕΝ ζητά επίσης αναφορά για την έναρξη και το πέρας της ενέργειας.
Στις 03.30΄ π.μ. το ΓΕΝ γνωστοποιεί στη «ΝΑΒΑΡΙΝΟ» F461 ότι υπάρχει πληροφορία περί ύπαρξης 30 περίπου ατόμων στα Δυτικά Ίμια. Διατάζει την προσέγγιση της νησίδας από την κανονιοφόρο «ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ» P61 πρώτα για διενέργεια ελέγχου με τον προβολέα και στη συνέχεια για αποβίβαση των βατραχανθρώπων.
Στις 03.35΄ π.μ. η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών (ΕΥΠ) ενημερώνει τον πρωθυπουργό για δήλωση του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών περί αποβίβασης Τούρκων καταδρομέων στη Δυτική Ίμια.
Στις 03.36΄ η φρεγάτα «ΝΑΒΑΡΙΝΟ» F461 αναφέρει έναρξη επιβίβασης της ομάδας των βατραχανθρώπων στη βάρκα που κατέβασε η κανονιοφόρος «ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ» P61. Ανέφερε επίσης ότι η ενέργεια θα ολοκληρωνόταν σε 30 λεπτά.
Στις 03.38΄ π.μ. το ΓΕΝ ζητά από τη «ΝΑΒΑΡΙΝΟ» F461 άμεση αναφορά περί ύπαρξης τουρκικού πλοίου κρατημένου στα Δυτικά Ίμια. Ζητούνται άμεσα πληροφορίες περί ύπαρξης ή μη προσωπικού στο νησί.
Στις 03.42΄ π.μ. το ΓΕΝ ζητά την απογείωση του ελικοπτέρου της «ΝΑΒΑΡΙΝΟ» για να ελέγξει την τυχόν ύπαρξη προσωπικού στη νησίδα πριν επιχειρηθεί η αποβίβαση των αντρών της ΜΥΚ.

Στις 04.00΄ π.μ. ο Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ επιβεβαιώνει την κατάληψη της βραχονησίδας, προκαλώντας σύγχυση στην ελληνική πλευρά. Παράλληλα διαβιβάζεται μέσω του ίδιου διαύλου τουρκικό τελεσίγραφο: Σε περίπτωση προσβολής των Τούρκων κομάντος, αυτό θα σήμαινε αυτομάτως ολοκληρωτικό πόλεμο. Λόγω της απουσίας του ΚΥΣΕΑ από το ΕΘΚΕΠΙΧ οι τελευταίες ενέργειες έγιναν εν αγνοία του πρωθυπουργού. Είναι προφανές ότι θα μπορούσε να είχε ξεσπάσει σύγκρουση, ενώ ο κ. Σημίτης θα πίστευε ότι είχε τον έλεγχο της κατάστασης στα χέρια του. Άραγε τι θα είχε συμβεί εάν η Ελλάδα είχε προβεί στη συγκεκριμένη ενέργεια χάραξης «κόκκινης γραμμής» νωρίτερα; Προ της αποβίβασης των Τούρκων κομάντος είχε αποφασισθεί η αποβίβαση δυνάμεων της ΜΥΚ, που βρισκόντουσαν στην περιοχή επάνω στην κανονιοφόρο «ΠΟΛΕΜΙΣΤΗΣ», στη Δυτική Ίμια.
Τότε διαπιστώθηκε πως οι μπαταρίες των ασυρμάτων που έφεραν οι Έλληνες βατραχάνθρωποι... απλώς δεν υπήρχαν, καθώς τις είχαν πάρει οι κομάντος που φύλαγαν την Ανατολική Ίμια. Ένα απλούστατο, όσο και τυχαίο περιστατικό, το οποίο μάλλον έπαιξε καταλυτικό ρόλο στις εξελίξεις... Εάν είχαν αποβιβασθεί οι Έλληνες νωρίτερα, ίσως η τουρκική αποβίβαση να είχε αποτραπεί, ίσως να είχε αποκρουστεί από τους Έλληνες, ίσως όμως -εάν είχε στο μεταξύ προκύψει σύγκρουση και είχαν σκοτωθεί κομάντος της μιας ή της άλλης ή και από τις δύο πλευρές- να είχε ξεσπάσει σύγκρουση...
Ακολουθεί ένταση στο ΚΥΣΕΑ μεταξύ πολιτικής και στρατιωτικής ηγεσίας, αλλά και μεταξύ των κυβερνητικών στελεχών για το χειρισμό. Μία ώρα αργότερα αποφασίζεται να γίνει αποδεκτή η «φόρμουλα απεμπλοκής» που πρότειναν οι Ηνωμένες Πολιτείες, με την αποχώρηση πολεμικών πλοίων, στρατιωτών και τέλος των σημαιών (no ships - no flags - no troops). Υπενθυμίζεται ότι η συγκεκριμένη φόρμουλα είχε αναφερθεί και στις 29 Ιανουαρίου, όταν οι Τούρκοι είχαν παραδώσει στον Έλληνα πρεσβευτή στην Άγκυρα ρηματική διακοίνωση. Εγγυητής της διαδικασίας απεμπλοκής θα ήταν το State Department (Κρίστοφερ - Χόλμπρουκ), που μεσολαβούσε στην επικοινωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Oι συμμετέχοντες στη σύσκεψη δεν πείθονται για την ύπαρξη Τούρκων κομάντος στη Δυτική Ίμια. Πώς να πεισθούν αφού εκεί που βρισκόντουσαν δεν υπήρχε δυνατότητα άμεσης διασταύρωσης των πληροφοριών. Ως αποτέλεσμα ζητείται η διαπίστωση με φίλια μέσα του τι ακριβώς συμβαίνει...
Στις 04.25΄ π.μ. η «ΝΑΒΑΡΙΝΟ» F461 αναφέρει ότι έχει ήδη απογειώσει το ελικόπτερο της AB-212ASW «ΠΝ21» που αυτή τη στιγμή βρίσκεται πάνω από τη νησίδα και αναμένει την αναφορά των αποτελεσμάτων της αναγνώρισης από το πλήρωμά του.
Στις 04.26΄ π.μ. η ίδια φρεγάτα αναφέρει ότι το ελικόπτερο δεν έχει εντοπίσει ακόμη τίποτα.
Στις 04.28΄ π.μ. η φρεγάτα «ΝΑΒΑΡΙΝΟ» F461 αναφέρει ότι βρέχει στην περιοχή, η ορατότητα είναι χαμηλή και το ελικόπτερο προσπαθεί να εντοπίσει οτιδήποτε.
Στις 04.29΄ π.μ. το ΓΕΝ γνωστοποιεί στη φρεγάτα ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός αναμένει την άμεση ενημέρωσή του για τα αποτελέσματα της αναγνώρισης του ελικοπτέρου.
Στις 4.47΄ π.μ. η φρεγάτα «ΝΑΒΑΡΙΝΟ» F461 αναφέρει ότι το ελικόπτερο έχει μέχρι στιγμής εκτελέσει τέσσερις διελεύσεις πάνω από τη νησίδα σε ύψος 40-50 μέτρων, με αρνητικά αποτελέσματα εντοπισμού ατόμων.
Στις 04.50΄ π.μ. η φρεγάτα «ΝΑΒΑΡΙΝΟ» F461 αναφέρει ότι το ελικόπτερο εντόπισε άτομα πάνω στη Δυτική Ίμια και ότι πρόκειται για 10 περίπου Τούρκους καταδρομείς. Αμέσως μετά την επιβεβαίωση της παρουσίας Τούρκων στη νησίδα, ο Α/ΓΕΕΘΑ ναύαρχος Λυμπέρης εισηγήθηκε τρεις λύσεις στην πολιτική ηγεσία της χώρας. Η πρώτη λύση αφορούσε τον άμεσο ναυτικό βομβαρδισμό της νησίδας, η δεύτερη προέβλεπε την προσβολή της από αέρος με το πρώτο φως, και η τρίτη την ανάληψη επιχείρησης ανακατάληψης με καταδρομείς. Ο πρωθυπουργός απέρριψε τις δύο πρώτες λύσεις και ζήτησε την άμεση ανάληψη ενέργειας αποβίβασης καταδρομέων στη νησίδα για σύλληψη των Τούρκων εντός 45 λεπτών. Η τρίτη λύση που ζητήθηκε δείχνει το μέγεθος της άγνοιας για τέτοιας μορφής επιχειρήσεις. Είναι σίγουρο ότι σε μια τέτοια ενέργεια θα υπήρχαν νεκροί και τραυματίες. Τ
Tο ιδιαίτερα μικρό χρονικό περιθώριο που τέθηκε στον Α/ΓΕΕΘΑ απέρρεε από τις δεσμεύσεις της ελληνικής πλευράς προς την αμερικανική. Αυτό αποδεικνύει ότι ο κ. Σημίτης είχε συναίσθηση ότι το τουρκικό τετελεσμένο τον εξουδετέρωνε διαπραγματευτικά. Ο
Α/ΓΕΕΘΑ ανέφερε ότι δεν μπορούσε να ολοκληρώσει τέτοια επιχείρηση στον τεθέντα ελάχιστο χρόνο.
Στις 05.02΄ π.μ. το ΓΕΝ διατάζει τη μη αποβίβαση των Ελλήνων βατραχανθρώπων.
Στις 05.04΄ π.μ. το ΓΕΝ διατάζει τη «ΝΑΒΑΡΙΝΟ» F461 να ειδοποιήσει το ελικόπτερο να επιστρέψει.
Στις 05.05΄ π.μ. η «ΝΑΒΑΡΙΝΟ» F461 αναφέρει ότι έχει απώλεια επικοινωνίας με το ελικόπτερο. Γνωστοποιεί ότι στην τελευταία επικοινωνία το ελικόπτερο ανέφερε κατάσταση έκτακτης ανάγκης («emergency») και βρισκόταν 1,5 μίλι βόρεια του σημείου ενδιαφέροντος.
Στις 05.40΄ π.μ. επιτυγχάνεται συμφωνία απεμπλοκής με τη διαμεσολάβηση του αμερικανικού παράγοντα και κοινή απόφαση για επαναφορά στην προηγούμενη της κρίσης κατάσταση («status quo ante»). Συμφωνήθηκε η αποχώρηση του συνόλου των ναυτικών μονάδων και των δύο χωρών από την επίμαχη περιοχή. Στη συμφωνία περιλήφθηκε επίσης και η απομάκρυνση της ελληνικής σημαίας από τη Δυτική Ίμια.
Στις 05.58΄ π.μ. το ΓΕΝ διαβιβάζει οδηγίες προς τη φρεγάτα «ΝΑΒΑΡΙΝΟ» F461 σε εφαρμογή των συμφωνηθέντων σε διπλωματικό επίπεδο. Δίδεται εντολή η κανονιοφόρος «ΠΥΡΠΟΛΗΤΗΣ» P61 να απομακρυνθεί τελευταία από την περιοχή αφού παραλάβει τους Έλληνες βατραχανθρώπους και τη σημαία από τη Δυτική Ίμια.
Στις 06.10΄ π.μ. σημειώνεται η έναρξη απομάκρυνσης των ναυτικών μονάδων από την περιοχή των Ιμίων. Η ελληνική πλευρά ισχυρίζεται ότι αποσύρει τη σημαία «για να την προστατέψει από τη βεβήλωση», ενώ ο Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ αναφέρει ότι η υποστολή αποτελεί μέρος της συμφωνίας απεμπλοκής.
Στις 07.12΄ π.μ. το ΓΕΝ ζητά από τον «ΠΥΡΠΟΛΗΤΗ» P61 να αρχίσει να επιβιβάζει τους βατραχανθρώπους. Ζητά επίσης επιβεβαίωση ότι οι τουρκικές ναυτικές μονάδες απομακρύνονται σταδιακά από την περιοχή.

Περί τις 08.00΄ το πρωί στην περιοχή δυτικά της Ικαρίας, και συγκεκριμένα από Ψαρά μέχρι δυτικά της Πάτμου, είχαν αναπτυχθεί οι τουρκικές φρεγάτες «TURGUT REIS» F241 τύπου MEKO-200 Track I και «AKDENIZ» F278 τύπου Knox και τα αντιτορπιλικά «YUCETEPE» D345 τύπου FRAM και «PIYALE PASA» D350 τύπου FRAM εξοπλισμένο με κατευθυνόμενα βλήματα επιφανείας-επιφανείας Harpoon. Όλα είχαν εξέλθει τις βραδινές ώρες της 30ής Ιανουαρίου από τα Στενά του Ελλήσποντου.
Λίγο πριν ξεκινήσει η διαδικασία απεμπλοκής λοιπόν, περίπου στις 05.00΄ τα ξημερώματα, το ελικόπτερο «ΠΝ21» της φρεγάτας «ΝΑΒΑΡΙΝΟ» F461 καταπίπτει στη θάλασσα, κατά τη διάρκεια αποστολής πάνω από τα Ίμια, σε μια προσπάθεια οριστικής επιβεβαίωσης της κατάληψης της δεύτερης αφύλακτης βραχονησίδας από τους Τούρκους κομάντος, όπως ζήτησε η πολιτική ηγεσία. Αποτέλεσμα, ο θάνατος των τριών μελών του πληρώματος, του κυβερνήτη υποπλοίαρχου Χριστόδουλου Καραθανάση, του συγκυβερνήτη υποπλοίαρχου Παναγιώτη Βλαχάκου, και του χειριστή ραντάρ αρχικελευστή Έκτορα Γιαλοψού...
Η συναισθηματική φόρτιση των πληρωμάτων των παρακείμενων ελληνικών πολεμικών πλοίων, σε συνδυασμό με το τακτικό πλεονέκτημα που είχε πετύχει το Πολεμικό Ναυτικό και η στοχοποίηση του τουρκικού στόλου, έκαναν την κατάσταση να κρέμεται κυριολεκτικά από μία κλωστή...
 Σύμφωνα με τους υπολογισμούς που έγιναν εκ των υστέρων, σε περίπτωση που ξεκινούσε σύγκρουση, η Τουρκία θα έχανε επτά φρεγάτες και η Ελλάδα δύο ως τρεις. Το είδος της απάντησης της τουρκικής ηγεσίας, κυρίως της στρατιωτικής, σε ένα τόσο βαρύ πλήγμα στο γόητρο των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων δεν μπορεί να εκτιμηθεί εκ των υστέρων.
Ο ολοκληρωτικός πόλεμος δεν μπορεί να αποκλειστεί ως πιθανότητα, του οποίου το τελικό αποτέλεσμα δεν θα ήταν εύκολο να προβλεφθεί. Ούτε το χρονικό σημείο της νομοτελειακά βέβαιης παρέμβασης των Ηνωμένων Πολιτειών για τον περιορισμό του αντίκτυπου που θα είχε η σύγκρουση στη συνοχή της Ατλαντικής Συμμαχίας (ΝΑΤΟ) μπορεί να προσδιοριστεί. Ως μόνη βεβαιότητα προβάλλουν οι καταστροφές και στις δύο χώρες και οι μεγάλες ανθρώπινες εκατέρωθεν.


Πηγή

defencenet.gr

Και όμως, έχουν σχέδιο που υλοποιούν…

Τα όσα συμβαίνουν στην πολιτική ζωή της χώρας, είναι ένα φαινόμενο που αξίζει να μελετηθεί (και που σίγουρα στο μέλλον θα γίνει αντικείμενο μελέτης της ιστορίας των πολιτικών επιστημών), αλλά κυρίως, να απαντηθούν τα αίτια και οι σκοποί που έχει υπάρξει αυτή η πλήρης κατάπτωση και πλήρης απαξίωση της ίδιας της πολιτικής.
Ποιοι και γιατί συνήργησαν στο να βρεθεί η χώρα στο σημείο που σήμερα βρίσκεται;
Υπήρξε κάποιο σχέδιο και που στόχευε αυτή η ανυπαρξία ουσιαστικής βούλησης μίας πολιτικής παρέμβασης;
Υπήρξε σχέδιο διάλυσης της χώρας, καταρράκωσης των θεσμών και ταυτόχρονης δημιουργίας συνθηκών μίας πολύ-επίπεδης και απόλυτης καταστροφής;

Τις τελευταίες ημέρες, παρατηρούμε να δίνεται μία ιδιαίτερη βαρύτητα και απαξία στην πολιτική δράση του ΣΥΡΙΖΑ και κυρίως, στις πολιτικές του στοχεύσεις. Κάποιοι αναρωτιούνται γιατί άραγε συμβαίνει αυτό, ενώ άλλοι «κατανοούν» πως είναι ένα προπαγανδιστικό παιχνίδι μείωσης της ισχύος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Κανένας όμως δεν σκέφτεται ότι ενδέχεται να υλοποιείται μία καλοζυγισμένη «κίνηση» της μεθεπόμενης ημέρας που αφορά την πολιτική σκηνή της χώρας. Μίας χώρας που εξόφθαλμα βυθίζεται στην πολιτική απαξία και στο πολιτικό χάος. Και αυτό είναι κάτι που –φυσιολογικά- δεν επιθυμούν οι «δανειστές» μας. Είναι όμως έτσι;

Οι «επικυρίαρχοι» δεν ενδιαφέρονται για το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ και κανενός κόμματος. Πλήρη ισοπέδωση της πολιτικής στην Ελλάδα επιθυμούν. Ισοπέδωση των ιδεολογιών, προκειμένου να προκαλέσουν πλήρη σύγχυση στους πολίτες. Στη συνέχεια, θα εμφανίσουν την δική τους πρόταση διακυβέρνησης της χώρας... ως «μάννα εξ ουρανού», και που φυσικά θα λειτουργεί ανακουφιστικά για τον λαό, αλλά θα πρόκειται για ουσιαστική κατάληψη της χώρας, συναινούντος του λαού.

Σήμερα είμαστε μάρτυρες ενός νέου είδους κατακτητικού πολέμου. Υπάρχουν νεκροί, υπάρχει δυστυχία, υπάρχει απελπισία, υπάρχουν αδιέξοδα... Μόνο που δεν υπάρχουν όπλα και εμφανείς εχθροί.
Είμαστε η χώρα όπου εφαρμόζεται στον υπέρτατο βαθμό (έχοντας ξεπεράσει και τα "λογικά" όρια, το "Δόγμα του Σικάγο").
Και, το ερώτημα που πρέπει να μας απασχολεί (προ πολλού καιρού), είναι γιατί συμβαίνουν όλα αυτά.
Άραγε, πρόκειται για ένα μαζικό πείραμα που αφορά την Παγκοσμιοποίηση και τη Νέα Τάξη Πραγμάτων (που βιάζονται να εγκαθιδρύσουν) ή πρόκειται μήπως για οργανωμένη επίθεση με σκοπό την καταλήστευση μίας χώρας, της οποίας οι πλουτοπαραγωγικές πηγές (ορυκτός πλούτος και όχι μόνο) αποτελούν το μέγιστο δέλεαρ εκείνων που είναι απόλυτα εξαρτώμενοι από την ενέργεια;
Ενδεχομένως να ισχύουν και τα δύο.

Από την σκέψη αυτή αρχικά συνάγεται το συμπέρασμα πως μεθοδικά καταληστεύουν τη χώρα, μεθοδικά πτωχεύουν τον λαό, μεθοδικά διαλύουν την οικονομία και μεθοδικά ισοπεδώνουν τους θεσμούς που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως ασπίδες άμυνας για την ίδια τη χώρα.
Οι φωνές του ευρωκοινοβουλίου για παράνομη λειτουργία της τρόικα, οι παραδοχές των λαθών που έγιναν στην περίπτωση της Ελλάδας, δεν είναι τίποτε άλλο παρά το άλλοθι των εγκληματιών που γνωρίζουν όχι μόνο τι ακριβώς έχουν κάνει, αλλά και ότι παρανομούν με βάση το Διεθνές Δίκαιο που αφορά την λειτουργία και την ύπαρξη των κρατών.

Αν, για παράδειγμα, ελέγξουμε τον τρόπο με τον οποίο πτωχεύουν το λαό (μείωση μισθών) προκειμένου να έλθει η περιβόητη ανάπτυξη, κατανοούμε ότι, ενώ γνωρίζουν πολύ καλά πως μείωση των μισθών συνεπάγεται μείωση και της ικανότητας κυκλοφορίας χρήματος (πτώση της οικονομίας της αγοράς), αλλά και μείωση της φοροδοτικής ικανότητας (πτώση των φορολογικών εσόδων), αντιλαμβανόμαστε πως στοχευμένα προχώρησαν στην ενέργεια αυτή, αφού γνώριζαν πως θα προκαλέσουν μεγαλύτερα προβλήματα από εκείνα που υφίσταντο προ της απόφασής τους.
Με ταυτόχρονη αύξηση στις τιμές των αγαθών, αλλά και πολυποίκιλη αύξηση των φόρων, διόγκωσαν το πρόβλημα και επιτάχυναν την διαδικασία πτώχευσης του λαού, ο οποίος επιπλέον εκβιάζεται και με απώλεια της προσωπικής του περιουσίας (π.χ. σπίτι).
Αφού, λοιπόν, γνωρίζουν πολύ καλά πως η ανάταξη μίας προβληματικής οικονομίας απαιτεί την πρόσθεση κυκλοφορούντος χρήματος, γιατί κάνουν το ακριβώς αντίθετο "σκουπίζοντας" το ρευστό από την αγορά;

Αυτό πρέπει να μας προβληματίσει και στο σημείο αυτό βρίσκεται η μεγάλη απάντηση που φοβούνται οι "δανειστές" και επικυρίαρχοί μας, οι οποίοι επιτίθενται στην Ελλάδα και επιδιώκουν την απόλυτη φτώχεια και απελπισία για τους Έλληνες, προκειμένου στη συνέχεια να προτείνουν το δικό τους "σοφό" μοντέλο ανάταξης της χώρας (τονίζεται στο σημείο αυτό πως ήδη άρχισε να "κυκλοφορεί" η άποψη ότι το μνημόνιο είναι ελληνικό δημιούργημα και όχι των "δανειστών").

Γιατί λοιπόν, ενώ πιέζουν για την πτώχευσή μας, συνεχίζουν να μας "δανείζουν" (με εικονικό χρήμα, αλλά λογίζεται ως δανεισμός και μάλιστα έντοκος και με υποθήκες);
Αφού σήμερα όλοι ομολογούν ότι πτωχεύσαμε, γιατί επιμένουν να μας σώσουν, αφού δεν σωζόμαστε;
Είναι επειδή αγαπάνε την Ελλάδα και τους Έλληνες; Φυσικά όχι, κι αυτό φαίνεται από τις εξευτελιστικές τους δηλώσεις τόσο κατά της χώρας όσο και κατά των Ελλήνων.

Γιατί, λοιπόν, συνεχίζουν να μας τροφοδοτούν με άυλο χρήμα, τη στιγμή που είναι απολύτως επιβεβαιωμένο πως δεν πρόκειται να το πάρουν πίσω;
Να υποθέσουμε ότι επιδιώκουν τις υποθήκες; Και αν ναι, ποιές είναι αυτές οι υποθήκες;
Μήπως τα τεράστια ενεργειακά κοιτάσματα που αίφνης εμφανίστηκαν στην χώρα, ενώ προ διετίας θεωρούνταν γραφικός όποιος αναφερόταν σε αυτά;
Μαθαίνουμε πως (μέχρι στιγμής) στο Ιόνιο πέρα από φυσικό αέριο έχει και... πετρέλαιο σε μεγάλες ποσότητες. Την ίδια στιγμή πωλείται πλέον η ΔΕΗ σύμπασα (ακόμη και ο υπεδάφιος λιγνίτης) σε τιμή που θα είναι εξευτελιστική (ηλεκτροπαραγωγικά φράγματα, υπεδάφια κοιτάσματα, εργοστάσια παραγωγής ρεύματος, δίκτυο, εγκαταστάσεις, μηχανήματα... τα πάντα όλα... η αξία των οποίων είναι ανυπολόγιστη...
Έτσι η ερώτηση επανέρχεται: ενδιαφέρονται οι επικυρίαρχοι για την πολιτική ζωή της χώρας;
Φυσικά όχι. Αδιέξοδα χτίζουν, για να προχωρήσουν στην καταλήστευση εκείνων που οι ίδιοι έχουν άμεση ανάγκη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ από την πλευρά του, δυστυχώς, εστιάζει μόνο στην οικονομική πλευρά του θέματος, είναι (επιεικώς) επικίνδυνος στα εθνικά θέματα και ταυτόχρονα πολλά υποσχόμενος πως θα καταρρεύσει πολύ πιό γρήγορα από τον χρόνο της ανόδου του.

Εμείς, ως πολίτες απαιτείται να κατανοήσουμε πλήρως ότι αυτό το πολιτικό τσίρκο (όλα πολυδιαφημισμένα κόμματα, αποκόμματα, πώματα και πολιτικά πτώματα, που ονειρεύονται να ασκήσουν εξουσία και να μετατραπούν σε «τελείες») σκοπεύει να δώσει πολλές παραστάσεις, με πολλές παραλλαγές, με πρόσωπα και υποσχέσεις... Μέσα από όλα αυτά δεν θα κάνουν τίποτε περισσότερο από το να προσθέσουν πολύτιμο χρόνο στους κλέφτες, στην οργανωμένη συμμορία που επιτίθεται στη χώρα.

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε την ελάχιστη αίσθηση ευθύνης, σοβαρότητας και κρισιμότητας των όσων συμβαίνουν στην χώρα, θα είχε προ πολλού προστρέξει στο Διεθνές Δικαστήριο προκειμένου να προστατεύσει την Ελλάδα από τους "σωτήρες" της.
Δυστυχώς, δεν το έκανε, επειδή δεν θέλει να το πράξει. Περιμένει στην σειρά του, με την μέθοδο του ώριμου (ή σάπιου) φρούτου, να αναλάβει την εξουσία σε μία χώρα κατεστραμμένη, για να κάνει τί;

Το θέμα στην επί του πρακτέου ύπαρξη και λειτουργία ενός πολιτικού κόμματος (που σέβεται τον εαυτό του, τους πολίτες και την χώρα) είναι η αντιμετώπιση ή η πρόληψη επικίνδυνων φαινομένων;
Η επιστήμη της πολιτικής είναι σαφώς προσανατολισμένη στην πρόληψη αρνητικών φαινομένων και στην ταυτόχρονη δημιουργία συνθηκών αποφυγής και αντιστροφής τους.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως και το σύνολο των παρόντων πολιτικών (ή πωλητικών;) κομμάτων της χώρας, αντιμετωπίζει με ασπιρίνες τα συμβαίνοντα και δεν έχει καν την διάθεση να κινηθεί προς την κατεύθυνση πρόληψης και αποφυγής τους.

Μας την έχουνε στημένη. Είναι απλό.
Αυτοί που μας κυβερούν έχουν ανταλλάξει τη χώρα μαζί με τους κατοίκους, προκειμένου να ικανοποιήσουν την ματαιοδοξία τους και να εξασφαλίσουν την ατιμωρησία τους (επειδή τους βαραίνουν τεράστιες ευθύνες που δεν είναι απλά πολιτικές). Συντάχθηκαν προ καιρού με τους εισβολείς και πρόδωσαν τη χώρα.

Αυτά όλα είναι γνωστά. Όπως και το ότι αποκρύπτονται επιμελώς προκειμένου να μην συμβεί η έκρηξη που δεν επιθυμούν (επιζητούν "ελεγχόμενη" έκρηξη για να την εκμεταλλευτούν δεόντως).
Και αυτή η έκρηξη είμαστε όλοι εμείς, οι απλοί πολίτες, που δεν είμαστε σε καμία λίστα, που δεν πήραμε καμία μίζα, που δεν συζητήσαμε σε κλειστά γραφεία με διεθνή και εγχώρια λαμόγια, που πιστεύαμε ότι δεν υπάρχει δόλος και ατιμία σε εκείνους που οδηγούν το «καράβι Ελλάδα, αλλά και που ταυτόχρονα εμμένουμε να είμαστε παρατηρητές στην σκλαβοποίησή μας, αρνούμενοι να κοιτάξουμε στο αντίθετο σημείο από το δάχτυλο που επιμένε να μας δείχνει τα.. γεγονότα.
Η απάντηση στο ασφυκτικό και θανάσιμο πρόβλημα που βιωνουμε είμαστε εμείς και η ίδια η χώρα. Η αυτοδιαχείριση της χώρας, είναι το ζητούμενο. Η διαχείρισή της με την "βοήθεια" ξένων, το κακό που απατείται να αποφύγουμε ή να παύσουμε (αφού ήδη συμβαίνει).

Επανερχόμενοι στο πολιτικό τσίρκο, και στη σιωπηλή συναίνεσή του στα όσα συμβαίνουν σήμερα, ένα πρέπει να τονιστεί: Εάν οι πολιτικοί ηγέτες της σημερινής αντιπολίτευσης της χώρας ήθελαν, θα μπορούσαν να ζητήσουν από τον λαό να κατέβει μαζί τους σε πραγματικές και ουσιαστικές μορφές αγώνα και να τελείωνε το όλο θέμα. Όμως, δεν θέλουν. Και δεν θέλουν, επειδή είτε γνωρίζουν την ανικανότητά τους ή την ανεπάρκειά τους, είτε επειδή γνωρίζουν ότι και οι ίδιοι είναι άμεσα ή έμμεσα εκβιαζόμενοι...
Έτσι, μας έχουν παραδώσει σε έναν αργό θάνατο, του οποίου κυνικοί θεατές (με φωνές διαμαρτυρίας) είναι οι ίδιοι, γεμίζοντας ταυτόχρονα και τις τσέπες τους... 

Είναι επιτακτική ανάγκη, για όλους τους πολίτες, να κατανοήσουν πως ήρθε ο καιρός που θα γεννηθεί κάτι νέο. Είτε θα το "γεννήσουμε" εμείς, είτε θα το "γεννήσουν" οι σημερινοί επικυρίαχοι - κατακτητές της χώρας. Η επικείμενη γέννα είναι δύσκολη και ήδη συντελείται. Το αποτέλεσμά της, εξαρτάται από εμάς και από όσα μέχρι σήμερα διδαχθήκαμε... Το μόνο βέβαιο είναι πως το "γέννημα" των κατακτητών μας θα είναι ένα τέρας, του οποίου την τροφή θα αποτελέσουμε εμείς και τα παιδιά μας...

Εν κατακλείδι, η οικονομία υπάρχει τρόπος να αναταχθεί (και ας μας τον κρύβουν), εάν όμως υπάρξει εθνική απώλεια (επί εδάφους, αέρος ή θάλασσας) θα πρέπει να χυθεί αίμα πολύ για να παρθούν πίσω τα απωλεσθέντα... 

Ολετήρες είναι όλοι τους, και μάλιστα, ο καθένας έχει και την "ειδικότητά" του...(όποιος από αυτούς ισχυρίζεται το αντίθετο, να το αποδείξει με πράξεις και όχι με λόγια).

Κοινά πρεζόνια της εξουσίας, που για να ικανοποιήσουν την ανάγκη της "δόσης" τους, εγκληματούν επί σειράς ετών και κατ' επανάληψη, εις βάρος της πατρίδας που ποτέ δεν νοιάστηκαν, που ποτέ δεν αγάπησαν και που ποτε δεν πόνεσαν πραγματικά.

Υπηρέτες των άνομων συμφερόντων είναι και ως σύγχρονοι εφιάλτες διέλυσαν τις άμυνες της Ελλάδας και την παρέδωσαν στις ορέξεις ιστορικών διεθνών εγκληματιών...

Αυτούς θέλουμε; Αν όχι, ας κάνουμε κάτι να διορθώσουμε τα λάθη μας, γιατί συνεχιζόμενη και παρατεταμένη ύπαρξή τους στην εξουσία είναι δικό μας λάθος...

Αν για όλα τα παραπάνω έχουμε άδικο, ζητούμε συγνώμη…
Αν όμως υπάρχει κάποιο δίκιο, ας κάνουμε μία αρχή, να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους και να δούμε τι πραγματικά μπορούμε να κάνουμε (ακόμη και χωρίς καν να ματώσουμε) για να σώσουμε τη χώρα και για να σωθούμε και οι ίδιοι.
Γιατί δεν γίνεται να σωθούμε εμείς και να καταστραφεί η χώρα ή να σωθεί η χώρα και να καταστραφούμε εμείς. Σε αυτό που θα γίνει, καταστροφή ή απόλυτη επαναφορά, χώρα και κάτοικοι θα είναι μαζί.
Και, να θυμόμαστε, πως κανείς δεν θα έρθει να μας σώσει, αν δεν προσπαθήσουμε να σωθούμε μόνοι μας. Άλλωστε, ιστορικά, ποτέ και κανείς δεν στάθηκε στο πλευρό μας, όταν είχαμε πραγματική ανάγκη...


Παναγιωτίδης Μάρκος

Δείτε το βίντεο που «τα σπάει» στο Διαδίκτυο και διακωμωδεί τα υπέρ και τα κατά του μέσου Έλληνα

Ένα βίντεο, μια ταινία διάρκειας μόλις 8 λεπτών, κατάφερε να “πιάσει” το σφυγμό, την εικόνα, την “ψυχή” της Ελλάδας και να γίνει θέμα συζήτησης στο χώρο του Διαδικτύου.

Οι ηθοποιοί-δημιουργοί του βίντεο, “Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει”, δεν έκαναν τίποτε περισσότερο από το να μας θυμίσουν όλα όσα λέμε καθημερινά στη δουλειά, στο σπίτι, στο καφενείο. Να “παίξουν” με τα συναισθήματά μας, να ψέξουν τα κουσούρια μας, να μας διακωμωδήσουν και εν τέλει να σκιαγραφήσουν την Ελλάδα και τον Έλληνα.


Που “ποτέ δεν πεθαίνει”, αλλά πάντα θα βρίσκει λόγους για να “τρώγεται”. Που πάντα θα έχει τη διάθεση να “ενωθεί και να πολεμήσει τους... εχθρούς”, αλλά επίσης πάντα θα τα “σπάσει” με τον γείτονα και τον φίλο για το κόμμα ή την ομάδα.

Σε τελική ανάλυση η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει ακριβώς γιατί έτσι είμαστε φτιαγμένοι όλοι εμείς, οι Έλληνες.

ΙΜΙΑ : Zώσα προσωπικη βιωματική μαρτυρία περί του «θερμού επεισοδίου» στα Ιμια τον Ιανουαριο του 1996

Του Μαρίνου Ριτσούδη
Απόστρατου Μάχιμου Υποπλοίαρχου
ΣΝΔ τάξεως 1990
"Μου ζητήθηκε να εκφράσω τα προσωπικά βιώματα, τη ψυχική φόρτιση και τη συναισθηματική έκρηξη, «το κροτάλισμα της καρδιάς των Ελλήνων ανδρών του Π.Ν.» που έζησα εμπλεκόμενος ή μάλλον μαχόμενος κατά την διάρκεια του «θερμού επεισοδίου»· ως Έλληνας Μάχιμος Αξιωματικός του Π.Ν. στο νεοαποκτηθέν Α/Γ ΣΑΜΟΣ.
και ταυτόχρονα υπερασπιστής της Πατρίδος μας και της Σημαίας μας στα Ιμια το 1996. Δημοσιεύματα υπήρξανε πάρα πολλά με αναφορά και ενδελεχή ανάλυση στις τακτικές και στα σχέδια, αλλά και στις πολιτικές ευθύνες και στις προεκτάσεις, στα παρασκηνιακά πολιτικά «παιχνίδια» και στο ρόλο που παίξανε οι «σύμμαχοί μας». Πέραν αυτού όμως υπήρξε ελάχιστη η αναφορά στο ηθικό φρόνιμα των ανδρών που λάβανε μέρος, στην ψυχική δοκιμασία, στην εναλλαγή συναισθημάτων που κυριάρχησε και τούτο αποτελεί παράλειψη αναφοράς, μπορεί και αδικία για όλους τους Έλληνες, που ζήσανε έστω και με την σκέψη τους και την προσευχή τους την αγωνία, για την έκβαση, για την ντροπή και τον αποτροπιασμό, για την προδοσία και τον φόρο τιμής των Εθνομαρτύρων πεσόντων χειριστών του Ε/Π Π.Ν. 21. Αυτή η βιωματική αγωνία με την ένταση, τη σκέψη και την προσευχή, μάς έκανε κοινωνούς ...


της παλαιάς λεβέντικης Ελλάδας, των Γιγάντων Εθνομαρτύρων μας, που θυσιάστηκαν για τα «Ιερά και τα Όσιά μας» για την Ελευθερία και το ξέπλυμα της ντροπής και της σκλαβιάς, για την νίκη του θανάτου και την Ανάσταση.

Πολλά θαυμαστά γεγονότα λάβανε χώρα τις ημέρες εκείνες, απίστευτα για τα μάτια τα δικά μας, αλλά ακόμη περισσότερο απίστευτα και για τα αυτιά εκείνων που ζητήσανε αργότερα να μοιραστούν τις εμπειρίες μας, τις εντυπώσεις μας, τις αγωνίες μας. Άξιον Θαυμασμού αποτελεί σήμερα στις μέρες μας να βλέπουμε στιγμές μεγάλης λεβεντιάς, ζηλευτής ρωμιοσύνης και παλικαριάς, τέτοιες που ούτε στα πιό αισιόδοξα όνειρα των αγαπόντων την Πατρίδα ονειροπόλων Ελλήνων, δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν· εκείνων που απογοητεύονται για την «κατάντια του νεοέλλ! ηνα της καφετέριας και της τεμπελιάς». Άξιον θαυμασμού και συγκινήσεως βλέποντας το βράδυ εκείνο της έντασης, τα φορτηγά του Ν.Σ., ολονύκτια να πηγαινοέρχονται στο Ναύσταθμο με βοή και ταχύτητα, χωρίς φρένα η και χωρίς φώτα, γεμάτα πυρομαχικά η και καύσιμα από τους ναύτες του Ν.Σ. -που άλλοτε τεμπελιάζανε και άλλοτε κοιμόντουσαν στις βάρδιες η και την κοπανούσανε ακόμη,- με σβελτάδα, επιδεξιότητα και άκαμπτο φρόνημα κούρασης ψυχής και σώματος. Διαταχθήκανε να μεταφέρουν ολονύκτια πυρομαχικά, υλικά και καύσιμα για την ανάληψη πλήρης επιχειρησιακής ετοιμότητας απόπλου της φρεγάτας ΑΙΓΑΙΟΝ που διέκόψε τις εργασίες επισκευής ΠΕΑΚ για να αποπλεύσει στις 0300 την 31 ΙΑΝ 1996, «ανοίγοντας» τα σχέδια επιχειρήσεων που είχαν διαταχθεί και να ενσωματωθεί στή θέση «ακροβολισμού». Άξιον Θαυμασμού αποτελεί το γεγονός ότι παρά την απειλή του πολέμου οι άνδρες Αξιωματικοί, Υπαξιωματικοί, και στρατευμένοι, κατόπιν πολεμικής ανακλήσεως επιστρέφανε στα πλοία του στόλου, όσο γρηγορότερα μπορούσαν, με οποιοδήποτε μέσον, άλλοι δακρυσμένοι και άλλοι χαρούμενοι, προφέροντας στα χείλη τους και στην καρδιά τους το «πόλεμος, πόλεμος, θα τους τσακίσουμε…» και βέβαια όχι από μίσος ούτε από εκδικητικότητα, αλλά από αγανάκτηση και ενθουσιασμό, από περηφάνια και λεβεντιά, γιατί ο Έλληνας δεν θέλει να αδικεί, αλλά δεν επιτρέπει και την αδικία, ούτε για σπιθαμή γής αλλά ούτε και για απομακρυσμένο άγονο κατσάβραχο της θάλασσας. Το θαυμαστό είναι ότι κανείς δεν απουσίασε, κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε, κανείς δεν δείλιασε, αλλά πληροφορήθηκα ακόμη ότι και κάποιοι που είχανε αναρρωτική άδεια για διάφορες ελαφρές ασθένειες, δώσανε το πολεμικό παρόν στο πολεμικό σάλπισμα, και προκαλέσανε τον θαυμασμό και τη ρίγη συγκινήσεως των ανωτέρων τους. Άλλοι πάλι διακόψανε από μόνοι τους τις κανονικές άδειές τους και επιστρέφανε στην υπηρεσία τους από τον τόπο των διακοπών τους, πρίν ακόμη φτάσει η διαταγή της ανάκλησής τους. Τούτη η πύρωση της καρδιάς και η ανάφλεξη της λεβεντιάς, δεν οφείλονταν σε έκρηξη παρορμιτισμού η και άγονου επιφανειακού ενθουσιασμού, αλλά στην χρόνια θρασύδειλη τακτική παραβιάσεων και ενοχλήσεων των Τούρκων στο Αιγαίο, είτε με σκάφη θαλασσίων ερευνών, είτε με ακταιωρούς, είτε με τους θρασύδειλους ψαράδες τους, αλλά και με τα μαχητικά τους ακόμη τα οποία τα ζούσαμε χρόνια «στο πετσί μας», με αγανάκτηση και αποστροφή και δεν τα ανεχόμαστε, διότι για μας είναι υποχώρηση και παράδοση Εθνικών δικαιωμάτων και ιδανικών στους Τούρκους· και πάντοτε αναρωτιόμασταν πότε θα έρθει η ώρα, να τους δείξουμε ότι είμαστε άξιοι απόγονοι των εθνομαρτύρων πατέρων μας του Μιαούλη, του Κουντουριώτη, του Κανάρη και όλων των αγνώστων αφανών Ελλήνων ηρώων μας. Διότι θαυμαστή παράδοση ανδρείας και λεβεντιάς κουβαλάμε και δεν είναι τυχαίο γεγονός που κάθε πολεμικό πλοίο, φέρει όνομα λαμπρής ιστορίας, νίκης, θυσίας, πατριωτισμού και ηρωισμού, και τούτο αποτελεί ξεχείλισμα ιστορίας ξεχείλισμα ανδρείας, υπέρβαση λεβεντιάς διότι πάντοτε οι «μια φούχτα Έλληνες» με την Πίστη τους σε Αληθινό Θεό κάνανε το θαύμα, το απίστευτο, το αναπάντεχο, θαύμα μόνο για εκείνους βέβαια που είναι ορθολογιστές και μετράνε τις αξίες και τις δυνάμεις με τα νούμερα και τους εξοπλισμούς και όχι με την παλικαριά το ανδρείο φρόνημα και την ελεύθερη ψυχή που αψηφά, περι! γελά αλλά και κοροϊδεύει και τον ίδιο το θάνατο.

Μετά τον απόπλου των πλοίων και την έξοδό τους από την Ψυτάλλεια, ο Εθνικός μας Ύμνος ηχούσε από τα μεγάφωνα, όπου τον υποδεχόμασταν με ρίγη συγκινήσεως και δάκρυα χαράς και με χαμόγελο στα πρόσωπά μας, αλλά και κάποιοι με σιγανή φωνή και μεγάλη κατάνυξη ψάλανε το «Υπερμάχω Στρατηγό τα νικητήρια…» προς την Προστάτιδα Παναγία μας, που πάντοτε υπερασπιζόταν την Ελλάδα μας. Μετά αυτού πολεμικός συναγερμός στα μεγάφωνα και όλοι στις θέσεις τους με εγρήγορση, με συγκίνηση, με καρδιοχτύπι αλλά και νηφαλιότητα και καθαρό μυαλό, χαμογελαστοί και λεβέντες, επεξεργαζόμασταν όλες τις πληροφορίες και τις εξελίξεις όλες τις υποκλοπές και το εξελισσόμενο σχέδιο δράσης. Το πολεμικό σήμα που «πέρασε» από την Κ-11 του Γ.Ε.Ν. με την ευχή του ΑΓΕΝ και την προσδοκία να φανούμε αντάξιοι της ένδοξης ιστορίας του Π.Ν. καθώς και την ευχή για την Βοήθεια του Θεού στις εξελισσόμενες επιχειρήσεις, μάς έφερε δάκρυα, τρέμουλο στα πόδια, ρίγος πατριωτισμού, λεβεντιά, Χάρη Θεού, αλλά και αγανάκτηση και αποστροφή για το Τούρκικο θράσος. Ήμασταν πλέον σίγουροι ότι πάμε για πόλεμο, γνωρίζαμε ότι γράφαμε ιστορία, αλλά το ηθικό των ανδρών γινόταν ακόμη πιο υψηλό και ακόμη πιό άκαμπτο.

Τούτες οι στιγμές ήτανε φοβερές και θαυμαστές διότι ώρες ολόκληρες παραμέναμε πανφυλακή στις θέσεις συναγερμού, ακούραστα χωρίς διόλου ραθυμία και τεμπελιά. Αλλά και οι τεμπέληδες οι ναύτες και οι «κοπανατζήδες του καφέ και του τσιγάρου», οι μέχρι πρότινος αδιάφοροι για τα πολεμικά συστήματα και τις τακτικές πολέμου, παρέδωσαν όλον τον εαυτόν τους ως «θυσία ευάρεστη» ενώπιον Θεού και Έθνους στο πολεμικό κάλεσμα της Πατρίδας μας και με συνοπτικές διαδικασίες ενημερώνονταν στα οποιοδήποτε πόστα τους, είτε πύργο πυροβόλων, είτε Κέντρο Παρακολούθησης Μάχης, είτε Οπτήρες στη Γέφυρα, είτε Μηχανικοί στα Μηχανοστάσια, αλλά και στο Μαγειρείο ακόμη η βάρδια και η προσφορά γινόταν με σβελτάδα, με παλικαριά, με μεγάλη κατάνυξη και Ύμνους προς την Παναγία μας και την Ελλάδα μας. Η γεμάτη ρίγη, ζωηρή, κοφτή, παλικαρίσια αναφορά των στόχων, πρόδιδε τα σκιρτήματα της καρδιάς τους, πρόδιδε την θέλησή τους να βοηθήσουν όσο καλύτερα μπορούσαν το έργο του πλοίου. Το άξιον θαυμασμού, που μέχρι το επόμενο πρωί, όσα τα πληρώματα σε θέσεις πολεμικού συναγερμού, ήταν με ξηρά τροφή και ακούραστα, παρά την ολονύκτια αγρυπνία και αν για οποιονδήποτε υπήρχε λόγος να «κατέβει για λίγο από το πόστο του για λόγους ανθρώπινης φύσεως», η επαναφορά του ήτανε αστραπιαία και αποφασιστική.

Παγερές οι νύχτες εκείνες του χειμώνα, αλλά δεν μας άγγιξε το κρύο, ούτε η αϋπνία, ούτε η πείνα, ούτε η απουσία από τα σπίτια μας, ούτε οι δυσμενείς καιρικές συνθήκες· παρά μόνο η προδοσία για την υποστολή της σημαίας μας στα Ίμια, η προδοσία για την «λάθος τακτική των Ο.Υ.Κ.» η προδοσία για την παράδοση δικαιωμάτων στους Τούρκους, η προδοσία για τίς αμφισβητούμενες πλέον «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο και στις βραχονησίδες· που μπορεί να είναι ακατοίκητες, αλλά όχι αχώριστες από την λαμπρή ιστορία μας, διότι χύθηκε πολύ δάκρυ και πολύ αίμα από τους αδελφούς μας και πατέρες μας Εθνομάρτυρες, για να είναι σήμερα Ελληνικά και Ελεύθερα.

Πληροφορούμασταν από τα τακτικά δίκτυα επικοινωνιών την τακτική κατάσταση και διαπιστώναμε ότι είχαμε το τακτικό πλεονέκτημα αιφνιδιασμού στο Αιγαίο, αφού η βόρεια ομάδα κρούσεως είχε στοχοποιήση την βόρεια ομάδα των Τούρκικων Α/Τ που κινούνταν προς τα Νότια. Μάταια περιμέναμε να δοθεί εντολή από το δίκτυο για βολή των βλημάτων και καταστροφή της βόρειας ομάδας. Εμείς ως ομάδα Α/Γ κινηθήκαμε νότια Ύδρας και περιμέναμε διαταγή για πλεύση, σύμφωνα με το σχέδιο «Ε», για επιβίβαση και μεταφορά πεζοναυτών, σε περιοχή για ανακατάληψη ΝήσοÏ! … από τις Τούρκικες δυνάμεις. Η νότια ομάδα κρούσεως κινήθηκε προς τα Ιμια όπου είχε ανακτήσει πλήρη τακτική εικόνα και πλήρη στοχοποίηση και μετά αυτού, έτοιμοι για βολή βλήματος. Κάποια μικρότερα σκάφη, πυραυλάκατες, κανονιοφόροι, περιπολικά, είχανε αναπτύξει περιπολία γύρω από τα Ιμια επειδή υπήρχε η πληροφορία για πιθανή απόβαση Τούρκων κομάντο στις βραχονησίδες. Μέσα στο κρύο και στη νύχτα, ώρες ατέλειωτες, αγήματα οπλισμένα ναυτών και υπαξιωματικών, παραμένανε με τα παγωμένα G3 και με το χέρι στην σκανδάλη στα ρέλια των πλοίων για οπουδήποτε απαιτηθεί να ρίξουν.

Κάποια στιγμή μέσα στην προχωρημένη νύχτα, και ενώ εκτελούσα καθήκοντα Αξιωματικού Φυλακής Γέφυρας, ο Κυβερνήτης του πλοίου, με πλησίασε ιδιαιτέρως και με σπασμένη, ραγισμένη φωνή, μπορεί και με δάκρυα, -δεν είδα λόγω απουσίας φωτισμού,- μού είπε· «Μαρίνο..…μας πήραν το νησί.....», και χάθηκε από μπροστά μου γρήγορα, βγαίνοντας στην δεξιά βαρδιόλα… προφανώς να μείνει μόνος. Αστραπιαία κρύος ιδρώτας με έλουσε και με διαπέρασε ρίγος σε όλο μου το σώμα, ταυτόχρονα ένα βουβό κλάμα με αναφιλητά, με ανάγκασε να τραβηχτώ προς τα πίσω, στη σκοτεινή γέφυρα του πλοίου για να μην με δούνε, να μην με καταλάβουν. Κάλυψα το πρόσωπό μου με τα χέρια μου και έκλαιγα, έκλαιγα, έκλαιγα, γοερά και με αναφιλητά. Τα πόδια μου τρεμάμενα, οχι από φόβο αλλά από το πνίξιμο της αγανάκτησης, της αδικίας της κατάντιας και της ντροπής, πώς μέσα από τα χέρια μας, πήραν το νησί... Δεν το είπα σε κανέναν φοβούμενος την «πτώση» του υψηλού ηθικού. Μαθεύτηκε όμως λίγο αργότερα…

Δεν θυμάμαι μετά πόση ώρα με ενημερώσανε για την πτώση του Ε/Π Π.Ν.21 άλλοι λέγανε ότι μας το ρίξανε, άλλοι ατύχημα, όλοι προσπαθούσαμε να καταλάβουμε από την ακρόαση των δικτύων την κατάσταση που επικρατούσε και τις πιθανές εκδοχές. Αισθανόμασταν την ευθύνη και την αγωνία όλων των Ελλήνων στο «πετσί μας», αισθανόμασταν την αγωνία, το καρδιοχτύπι, τα δάκρυα αλλά και το πείσμα και την απογοήτευση· και οι σκέψεις δεν αφήνανε περιθώρια ούτε για χαλάρωση ούτε για ψυχική ξεκούραση.

Κάποια στιγμή κοντά στις πρώτες πρωινές ώρες, δόθηκε απομάκρυνση όλων των αγημάτων από τις βραχονησίδες με την ταυτόχρονη διαταγή για υποστολή της Ένδοξης Ελληνικής Σημαίας από την Ελληνική Βραχονησίδα .Ήταν τόσο απίστευτο το άκουσμα στο δίκτυο, που οι τακτικοί διοικητές και κυβερνήτες πλοίων ζητούσαν ξανά την επιβεβαίωση και την αξιοπιστία της πηγής και της διαταγής από το δίκτυο. Μείναμε άφωνοι, μείναμε εκστατικοί, σαστισμένοι, παγωμένοι, απορημένοι, προδομένοι, ντροπιασμένοι, απίστευτη η εξέλιξη, απίστευτη υποχώρηση και αμφισβήτ! ηση των Ελληνικών αιματοβαμμένων βραχονησίδων. Μονομιάς σκύψαμε το κεφάλι ντροπιασμένοι, και άκρα σιωπή ξεκίνησε από το φωνητικά δίκτυα και απλώθηκε στις γέφυρες των πλοίων, στα Κ.Π.Μ., στα Καρρέ Αξιωματικών, Υπαξιωματικών, στην τραπεζαρία Πληρώματος. Δεν μας άγγιξε η κούραση της αϋπνίας και μας «τσάκισε» μονομιάς η προδοσία της παράδοσης Ελληνικής γης στους Τούρκους. Δεν μας άγγιξε το ότι πηγαίναμε για πόλεμο, και μας «γκρέμισε» η προδοσία από τους «ηγέτες» μας. Δεν μας άγγιξε η παγωνιά της νύχτας και η υπερένταση και μας «ισοπέδωσε» μονομιάς η προδοσία της υποστολής της Ένδοξης Ελληνικής Σημαίας. Αστραπιαία, ασήκωτο βάρος πλάκωσε τις ψυχές μας, τις καρδιές, τις συνειδήσεις μας. Θυμάμαι χαρακτηριστικά και έντονα το ξημέρωμα εκείνης της ημέρας· ήτανε έντονα γκρίζο, βαθύ νεφελώδες, χωρίς ήλιο, η θλίψη απλωνότανε παντού στη φύση, στα δέντρα στα πουλιά. Όλοι οι άνδρες του Π.Ν. ήμασταν σκυθρωποί, αμίλητοι, μελαγχολικοί, ντροπιασμένοι, ήτανε μία Μεγάλη Παρασκευή του Έθνους και της Ιστορίας μας. Ήμασταν σταυρωμένοι και εγκλωβισμένοι στην προδοσία. Δεν σκεφτόμασταν ποίοι φταίνε, ποιοι μας «πουλήσανε», παρά μόνο την ντροπή και την αγανάκτηση. Καμαρώναμε στο παρελθόν ότι το Π.Ν. δεν είχε ποτέ υποστείλει την Ένδοξη Σημαία του, αλλά το πράξαμε τότε. Αισθανόμασταν ότι προδώσαμε την Ελλάδα, το Έθνος μας τους Ήρωες εθνομάρτυρές μας.

Μετά τόσα χρόνια έχοντας καταλαγιάσει τα συναισθήματα, οι σκέψεις, οι εντάσεις, αισθάνομαι περήφανος που με αξίωσε ο Θεός να είμαι Έλληνας και Χριστιανός και που συμμετείχα στην πολεμική επιχείρηση στα Ιμια, όπου ήμασταν αποφασισμένοι να υπερασπιστούμε την Πατρίδα μας. Εκείνα τα «σπασίματα της καρδιάς μας» αποδειχθήκανε κατά πολύ ανώτερα από όλη τη χλιδή του κόσμου τούτου, διότι υπηρετήσαμε ύψιστα, αθάνατα, αιώνια ιδανικά και ιδεώδη Αληθούς Πίστεως, Πατρίδος, παραδόσεως και λαμπρής ιστορίας. Εκείνα τα «σπασίματα της καρδιάς μας» της νύχτας εκείνης, μας κάνανε ανδρειότερους, γενναιότερους, δυνατότερους, ανίκητους, πιο ελεύθερους, πιο τολμηρούς, να αψηφούμε το θάνατο και να χαιρόμαστε την Ζωή. Αντιληφθήκαμε την ΑΞΙΑ της «ισχύς εν τη ενώσει» και ακόμα σε τέτοιες στιγμές παραμερίζονται τα ανθρώπινα πάθη, οι μεταξύ μας έχθρες και αντιπάθειες και γινόμαστε γροθιά μπρος στην Τούρκικη θρασυδειλία. Ήμασταν έτοιμη για τόν υπέρτατο σκοπό της ύπαρξής μας, δηλαδή της θυσίας τής ζωή μας, για τις οικογένειές μας, για τις οικογένειες όλων των Ελλήνων, για «τα ιερά και τα όσιά μας» ! και για τούτο θεωρούμαστε «τῃ προαίρεση Εθνομάρτυρες», εφόσον κρινόμαστε σύμφωνα με την προαίρεση της καρδιάς μας και όχι σύμφωνα με την έκβαση της πράξεως. Αισθάνομαι περήφανος που ο Θεός μού έδωσε τις αληθινές αξίες του Έλληνα, Αληθινή Πίστη, αξιοπρέπεια και συνείδηση, επίγνωση της αποστολής μου και ανδρείο φρόνημα, ακεραιότητα ήθους και αξιοπρέπεια, αθάνατες αξίες «θρεμμένες με το αντρειωμένο γάλα της παράδοσης και της ανδρειοσύνης»Κόντογλου που μας καθιστούν μοναδικούς στον κόσμο για την λεβεντιά μας και τον ηρωισμό μας. Αισθάνομαι περήφανος που μέσα από την υπηρεσία μου στην Πατρίδα μου, γνώρισα ότι η αξία του ανθρώπου δεν έγκειται στην οικονομική επιφάνεια, στους τίτλους ευγενείας και στο αξίωμα, αλλά στο ήθος στην ακεραιότητα χαρακτήρα και στην λεβεντιά, βασικά και παραδοσιακά χαρακτηριστικά των προγόνων μας των Ελλήνων, σε εκείνους που χαρακτηριστήκανε ήρωες και που πολεμήσανε και υποτάξανε τον θαυμασμό και την παραδοχή όλου του κόσμου.

Δικαίως ο Πρωθυπουργός UΚ Τsortsil όρισε ότι ¨οι ήρωες πολεμούν σαν τους Έλληνες¨. Τέλος αισθάνομαι περήφανος που κατάλαβα ότι πολλοί ήταν εκείνοι οι μορφωμένοι ηγέτες που προδώσανε όλα τα ιδανικά τους για προσωπικές φιλοδοξίες και κακές σκοπιμότητες και καταντήσανε να ξεφτιλίζονται, να κατακρίνονται και να κολάζονται αιώνια στις συνειδήσεις του κόσμου και στην ιστορία. Πολλοί ήταν και εκείνοι οι αγράμματοι ανώνυμοι, που με την λεβεντιά τους και την αυτοθυσία τους, λαμπρύνανε το Έθνος μας στους απελευθερωτικούς αγώνες και μας χαρίσανε την σημερινή ελεύθερη Ελλάδα και αναπαύονται δικαιωμένοι, απολαμβάνοντας τιμές και δόξες από όλους τους Έλληνες σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου και της ιστορίας.

Τούτη η κατάθεση ψυχής, αποτελεί χρέος, φόρος τιμής, αγάπης και αφοσίωσης απέναντι στην Ελλάδα μας, απέναντι στους Ήρωες που θυσιαστήκανε μέχρι της τελευταίας ρανίδας του αίματός τους, για να ζούμε εμείς σήμερα ελεύθεροι.
Τούτη η κατάθεση καρδιάς αποτελεί φόρος τιμής και απέναντι σε όλους τους νεοέλληνες που αγωνιούν για την ιστορία της και εργάζονται με τον δικό τους τρόπο να διατηρηθεί η φλόγα του ανδρειωμένου Έλληνα και να διαδοθεί παντού το μήνυμα της λεβεντιάς, της αρετής, αλλά και της τόλμης, για την αληθινή ελευθερία".