Η Ελσα Νέζου είναι μια ξεχωριστή προσωπικότητα. Απλή, χαμηλών τόνων, γεμάτη μοναδικές εμπειρίες. Η αδελφή του παρουσιαστή Χρήστου Νέζου μιλάει στην «Espresso της Κυριακής» για τα μοναδικά ταξίδια της, το λεύκωμα που ετοιμάζει αλλά και τους κινδύνους που έχει αντιμετωπίσει στους αξέχαστους προορισμούς.
- Πες μας λίγα πράγματα για σένα.
Μένω στο Ναύπλιο και εργάζομαι στον ιδιωτικό τομέα. Είμαι φύσει και θέσει αισιόδοξο άτομο και πάντα έτοιμη να αντιμετωπίσω τη μεγαλύτερη αντιξοότητα τη μεγαλύτερη συμφορά. Με λίγα λόγια, δεν θέλω να με πιάσει εξ απήνης η ζωή. Είμαι ο άνθρωπος που τηρώ με ευλάβεια το μην κάνεις ό,τι δεν θέλεις να σου κάνουν. Σέβομαι πάνω απ’ όλα τον εαυτό μου και έτσι τυγχάνουν του σεβασμού μου και της δίκαιης συμπεριφοράς μου οι άνθρωποι που συναναστρέφομαι. Ενα κύριο χαρακτηριστικό μου είναι η έλλειψη εγωισμού αλλά και η περισσή δόση υπερηφάνειας, η οποία δεν εξαγοράζεται με όλα τα λεφτά του κόσμου. Είναι ο ανεκτίμητος θησαυρός μου θα μπορούσαμε να πούμε. Είμαι ο άνθρωπος που δεν του αρέσει η προβολή και η επίδειξη. Τώρα θα μου πεις πώς δίνεις συνέντευξη σε εφημερίδα! Κατ’ αρχάς, δεν προβάλλω τον εαυτό μου. Προβάλλω την αγάπη μου για τα ταξίδια, για τη φωτογραφία μέσα από το ταξίδι κι, αν θέλεις, έναν διαφορετικό τρόπο σκέψης στα πράγματα.
- Με ποια ματιά βλέπεις ένα ταξίδι;
Η ματιά μου είναι ανθρωποκεντρική. Επικεντρώνω πάντα στους ανθρώπους έχοντας μια συγκεχυμένη εικόνα του πολιτικού και κοινωνικού background τους, τόση ώστε να μου παρέχει τη δυνατότητα να καταλάβω τη συμπεριφορά τους. Μπορεί να μη γνωρίζω σε βάθος το πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας που επισκέπτομαι (εξάλλου, δεν είναι δημοσιογραφική η δουλειά μου, δεν είμαι κοινωνικός ή πολιτικός παρατηρητής) αλλά βλέπω, μυρίζω, γεύομαι, οσφραίνομαι
ι το γίγνεσθαι της χώρας. Λειτουργώ λοιπόν με τις αισθήσεις, ταξιδεύω μ’ αυτές και με ταξιδεύουν!
- Πόσες χώρες έχεις επισκεφθεί και πώς προέκυψε αυτό το ενδιαφέρον;
Από τα περίπου 195 αναγνωρισμένα κράτη έχω ταξιδέψει στα 165. Το εφαλτήριο ήταν η λατρεία του συντρόφου μου για τα ταξίδια. Εγώ ακολουθούσα. Δεν με ένοιαζε ο προορισμός αλλά το ταξίδι, όπως λέει και ο Καβάφης. Μου αρέσουν οι εναλλαγές. Μου αρέσει να βλέπω όσο το δυνατόν περισσότερα πράγματα. Αλλοι θέλουν να μένουν σε ένα μέρος για καιρό για να μπορέσουν να το μάθουν, να το καταλάβουν. Εμένα διψάνε τα μάτια μου για καινούργιες εικόνες!
ΚΙΝΔΥΝΟΙ
- Κινδύνεψες σε κάποιο από τα ταξίδια σου;
Αν κινδύνεψα; Κάποιες φορές δεν αισθάνθηκα πως θα χάσω τη ζωή μου, ίσως γιατί δεν λιποψυχώ εύκολα, αλλά ένιωσα έντονα τον κίνδυνο. Κίνδυνο ένιωσα όταν φτάσαμε στην Καμπούλ, στο Αφγανιστάν, βραδάκι και με το που μπήκαμε στο ξενοδοχείο, ήρθαμε αντιμέτωποι με οπλισμένους Αμερικανούς στρατιώτες που βρίσκονταν σε έντονη κινητικότητα. Μια βόμβα λίγο παρακάτω είχε στοιχίσει τη ζωή αρκετών ανθρώπων. Εγινε συσκότιση στην πόλη και πηγαινοέρχονταν αρματοφόρα οχήματα στους δρόμους. Τότε άρχισα να παρατηρώ με τη «διαστροφή» του ταξιδιώτη την όλη κατάσταση! Σε ένα εθνικό πάρκο στην Ουγκάντα το όχημα όπου ήμασταν δέχθηκε επίθεση από ελέφαντα, την ησυχία του οποίου διαταράξαμε κατά την πρωινή ενασχόλησή του με την υγιεινή του. Για πότε έπεσε η φωτογραφική μου κάμερα από τα χέρια, ενώ πριν φωτογράφιζα γεμάτη έξαψη το αμμόλουτρο του ελέφαντα, δεν το θυμάμαι. Το μόνο που σκεπτόμουν ήταν να μη μας προλάβει! Ετρεχε και γρήγορα παρ’ όλα τα κιλά του! Τώρα βεβαίως, μετά την μπόρα, γελάω πάρα πολύ όταν το θυμάμαι. Στο Ελ Σαλβαδόρ είχαμε σταματήσει με το αυτοκίνητο σε κόκ
κινο φανάρι, όταν είδαμε να κατευθύνεται προς εμάς ένας τύπος κραδαίνοντας ένα κλομπ έτοιμος να σπάσει το αυτοκίνητο και ίσως κι εμάς στο ξύλο για να μας ληστέψει. Σημειωτέον, σε όλη τη χώρα τα περισσότερα αυτοκίνητα που κυκλοφορούν έχουν ραγισμένα παρμπρίζ από επιθέσεις. Φύγαμε φυσικά πριν ανάψει πράσινο και ευτυχώς αποφύγαμε και τις δύο συγκρούσεις, και του ληστή αλλά και των διερχομένων αυτοκινήτων!
Η ΑΞΕΧΑΣΤΗ ΧΕΙΡΟΝΟΜΙΑ
- Κάποιο περιστατικό έντονα χαραγμένο στη μνήμη σου;
Θα σου περιγράψω ένα συμβάν στην Αφρική, που έχει μείνει ανεξίτηλο στη μνήμη μου: ταξιδεύουμε με ένα mini bus για πολλές ώρες από μια πόλη του Μάλι σε μια άλλη πόλη της Burkina Faso. Στην Αφρική τα mini bus, πέραν του ότι δεν είναι αναπαυτικά, γεμίζουν και ασφυκτικά, έτσι ώστε να μην πέφτει καρφίτσα. Φυσικά, δεν υπάρχει διάδρομος για να περνάς! Είμαστε τέσσερα άτομα στριμωγμένα στη σειρά του mini bus! Σε μια στάση έρχεται και σφηνώνεται στην κυριολεξία ο πέμπτος δίπλα μου. Τα νεύρα μου, κουρέλι, βρίζω, αναθεματίζω την τύχη μου που δεν βρήκα άλλο μέσο να ταξιδέψω στην επόμενη πόλη, είμαι μέσα στην γκρίνια. Επειτα από αρκετές ώρες ταξιδιού λοιπόν και αφού το mini bus κάνει μια στάση για να ξεμουδιάσουμε (αφού ούτε το πόδι μας να αλλάξουμε δεν μπορούσαμε από το στριμωξίδι, και μη νομίζεις πως οι ντόπιοι διαμαρτύρονται ή δυσανασχετούν, τα δέχονται όλα με στωικότητα), ο ρακένδυτος διπλανός μου, τον οποίο καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού δεν έχω σταματήσει να του σιγομουρμουρίζω βρισιές, έχει αγοράσει δύο τηγανιτά ψάρια διπλωμένα σε εφημερίδα και... μου προσφέρει το ένα! Οταν το θυμάμαι, θέλω πάλι να ανοίξει η γη να με καταπιεί από την ντροπή μου! Κάποιος που την επομένη μπορεί να μην έχει να φάει ούτε μια κουταλιά ρύζι μπορεί να σου προσφέρει από το
υστέρημά του με ευχαρίστηση! Κάπως έτσι είναι οι άνθρωποι στα «υποανάπτυκτα» μέρη, εκεί όπου ο τουρισμός δεν τους έχει αγγίξει για τα καλά!
- Σκέπτεσαι να φύγεις κάποια στιγμή από την Ελλάδα;
Οχι, την Ελλάδα δεν την αλλάζω με τίποτα. Δεν θα ήθελα πουθενά αλλού να ζήσω πέρα από αυτήν. Θα σου πω κάτι μακάβριο, που εκφράζει όμως το τι νιώθω για την πατρίδα μου. Οσοι ταξιδεύουμε με αεροπλάνα έχουμε κάνει τη σκέψη μιας επερχόμενης συντριβής. Αυτό που με αγχώνει εμένα είναι ο τόπος της συντριβής και όχι αυτή καθαυτή η συντριβή. Θέλω να είναι πάνω από ελληνικό έδαφος, να νιώσω ότι με αγκαλιάζει και πάλι η μήτρα που με έβγαλε!
«Εχουμε τις ίδιες αρχές»
- Μίλησέ μας για τη σχέση σου με τον αδελφό σου.
Με τον αδελφό μου είμαστε τόσο ίδιοι αλλά και τόσο διαφορετικοί συγχρόνως! Ναι, οφείλω να το παινευτώ και για τους δυο μας ότι έχουμε κάποιες αρχές που ναι μεν είναι πολύ ντεμοντέ αλλά εμείς σε πείσμα των καιρών τις ενστερνιζόμαστε. Σεβασμός της προσωπικότητας του άλλου. Αυτό έτσι κι αλλιώς ο αδελφός μου το δείχνει εμπράκτως με τη συμπεριφορά του στον χώρο του απέναντι στους συνεντευξιαζομένους του κυρίως. Τα πάντα για μας είναι θέμα τιμής, απότισης σεβασμού και κοινωνικής υπόληψης.
«Οσα πρόλαβα να απαθανατίσω»
- Πες μας για το βιβλίο που ετοιμάζεις…
Είναι ένα λεύκωμα, ένα άλμπουμ με τη δικιά μου ματιά πάνω στον άνθρωπο, τη φύση, τα ζώα, τις δημιουργίες. Είναι αυτά που με συγκίνησαν, προκάλεσαν το ενδιαφέρον μου. Είναι αυτά που πρόλαβα να απαθανατίσω, γιατί αυτά που δεν πρόλαβα είναι έντονα χαραγμένα μέσα μου, είναι οι εικόνες και οι εμπειρίες που σε αφήνουν άφωνο, απορροφούν την προσοχή σου και καταγράφονται στο φιλμ της ψυχής σου, δίνοντας σε αυτήν χρώμα!
ΣΑΣΑ ΣΤΑΜΑΤΗ
