Ο Μαρινάκης ...δεν ειναι αχαριστος !!!!

Ότι ο Βαγγέλης Μαρινάκης δεν τσιγκουνεύεται καθόλου και βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη για να καλύπτει όλες τις ανάγκες του Ολυμπιακού, το γνωρίζουν καλά όλοι.
Ακόμα και στις εκδηλώσεις σε νυχτερινά κέντρα, αυτός από την τσέπη του τα πληρώνει όλα και τα πληρώνει καλά.
Στα μέσα του Δεκέμβρη με αφορμή το φιλικό κατά της φτώχειας είχε κλείσει ολο το Βίλα Μερσέντες. Προχθές είχε κλείσει όλο το μαγαζί που τραγουδάνε Καρράς και Κοκκίνου...

Βέβαια, το πλήρωσε λιγάκι ακριβούτσικα, αλλά όπως έλεγε άξιζε τον κόπο για τέτοιες βραδιές χαράς. Κοντά στα 220.000 ευρώ κόστισε η όλη βραδιά, λεφτά που ένας κοινός θνητός δεν τα βγάζει ούτε με 10 χρόνια δουλειάς...

Υπενθυμίζουμε ότι ιδιοκτήτης του μαγαζιού που έγινε το μεγάλοκυριακάτικο γλέντι, είναι ο Αχιλλέας Μπέος.!!!!!!!!!!!
Και το χρέος ξεχρεωνεται σιγά-σιγά και με το νομο !!!!!

Τέρμα η ταλαιπωρία για τους ασφαλισμένους του ΙΚΑ

Οι ασφαλισμένοι και οι συνταξιούχοι του ΙΚΑ, θα μπορούν από εδώ και στο εξής, να θεωρούν τα βιβλιάρια υγείας... και να πληρώνουν παροχές ασθένειας, σε οποιοδήποτε υποκατάστημα θέλουν.

Η απόφαση αυτή θα φέρει ανακούφιση σε χιλιάδες ασφαλισμένους και συνταξιούχους που ταλαιπωρούνταν μέχρι τώρα από την γραφειοκρατία που επικρατούσε στο ΙΚΑ.

Εξαίρεση, αποτελούν ορισμένες παροχές, που συνδέονται με συγκεκριμένο υποκατάστημα, όπως είναι αυτές, που απαιτείτε γνωμάτευση υγειονομικής επιτροπής, καθώς και οι αποφάσεις απόδοσης δαπάνης έκτακτης νοσοκομειακής περίθαλψης.

Στην περίπτωση αυτή, για τη χορήγηση των παραπάνω παροχών, αρμόδιο ορίζεται το υποκατάστημα του τόπου κατοικίας του ασφαλισμένου και συνταξιούχου του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ.

Ποιος ευθύνεται για τη χρεοκοπία της χώρας;

Είναι γνωστή σε όλους η φράση του Ουίνστον Τσόρτσιλ, η νίκη έχει πολλούς πατεράδες ενώ η ήττα είναι ορφανή. Κάτι ανάλογο ισχύει και με την ελληνική χρεοκοπία. Δίκην εξώγαμου, ο καθένας την φορτώνει στον άλλον...
Είναι φυσικό σε τέτοιες καταστάσεις να παρεισδύουν οι καιροσκόποι και να προσπαθούν να διαβάλουν τους ανταγωνιστές τους ή όσους τέλος πάντων θεωρούν ανταγωνιστές.
Όσοι μελετούν τις βασικές αρχές του εξουσιάζειν γνωρίζουν πως πολλές φορές ο «τσοπάνος» για να κρατάει το κοπάδι συντεταγμένο προσπαθεί να...

προσδιορίσει κάποιον «λύκο» που τριγυρνά και ευθύνεται για τα μύρια όσα δεινά.
Ο ξύλινος λόγος των κομμάτων συνήθως έχει σαν σκοπό, όχι να διαφωτίσει την κοινή γνώμη, αλλά να κρατήσει το κοπάδι συσπειρωμένο.

Εκτός όμως από την εικόνα που έχουμε σαν πρόσωπα ή ομάδες για την πραγματικότητα, υπάρχει και μια αντικειμενική διάσταση αυτής...

Ποιος ευθύνεται λοιπόν για την ελληνική χρεοκοπία;
α) Οι δανειστές που δολίως μας δάνειζαν ενώ έπρεπε να ήξεραν πως θα χρεοκοπήσουμε (greek statistics) προκειμένου να βάλουν στο χέρι τα ακίνητα να χτίσουν ξενοδοχεία και να μας κάνουν γκαρσόνια;...

- Ερώτημα: Γιατί πριν τη χρεοκοπία απαγορευόταν να επενδύσει κάποιος στην ελληνική τουριστική βιομηχανία ή τον ορυκτό πλούτο; Τα ίδια εμπόδια γραφειοκρατίας και διαφθοράς που υπήρχαν και τότε παραμένουν ακόμη.

Ευελπιστούμε πως με τις ανάγκες που θα δημιουργήσει η στάση των δανεικών, να αλλάξει το καθεστώς. Υπάρχει κάποιος που υποστηρίζει πως το καθεστώς της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς δεν πρέπει να αλλάξει ούτως ή άλλως;

β) Οι Γερμανοί καθώς έτσι θα έχουν την ευκαιρία να πετύχουν όσα δεν πέτυχαν με τον πόλεμο. Να επιβάλουν δηλ. νέα κατοχή στην Ευρώπη και ειδικά την Ελλάδα;

- Ερώτημα: Στην Ελλάδα είναι διάχυτη η πεποίθηση πως μας εκμεταλλεύονται οι Γερμανοί δανείζοντάς μας με τοκογλυφικά επιτόκια.

Στη Γερμανία είναι διάχυτη η πεποίθηση πως ο Γερμανός φορολογούμενος που παίρνει σύνταξη στα 67 δανείζει τους άσωτους Έλληνες που έχουν δεκάδες χιλιάδες συνταξιούχους στα πέριξ των 50 ετών... Επίσης στη Γερμανία αμφιβάλλουν αν η Ελλάδα θα μπορέσει να επιστρέψει ποτέ αυτά τα κεφάλαια.

Ποιος έχει δίκιο;
γ) Της μόδας είναι εσχάτως και το επαχθές χρέος... το οποίο αν εντοπίσουμε μπορούμε να επιδιώξουμε να μην πληρώσουμε το αντίστοιχο ποσό του στους δανειστές.

- Ερώτημα: Στο ασφαλιστικό ταμείο των υπαλλήλων των σιδηροδρόμων της Βρέμης ή των οινοπαραγωγών κάποιας Πορτογαλικής επαρχίας μπορούμε να πούμε πως δεν σας πληρώνουμε τα ομόλογα γιατί τα υποβρύχια που αγοράσαμε τα πήραμε σε διπλάσια τιμή από όση τα πήραν κάποιοι άλλοι. Δεν πιστεύω πως υπάρχει δικαστήριο που θα μας δικαιώσει, αυτό που διακρίνω σε τέτοια επιχειρήματα είναι το γαρ πολύ της απουσίας λογικών επιχειρημάτων γεννά παραφροσύνη...

Που οφείλεται το ελληνικό χρέος...

Μια ορφανή κορασίδα όμως διαθέτει DNA και μέσω αυτού κάποιος μπορεί να επιχειρήσει να αναζητήσει την πατρότητα.

Αναλόγως μπορεί να συμβεί και με μια ορφανή χρεοκοπία. Η χρεοκοπία δεν διαθέτει DNA, όμως έστω και ορφανή, αποτελεί άθροισμα αριθμών.
Ας μην κοροϊδευόμαστε, ιχνηλατώντας τους αριθμούς μπορούμε να επιμερίσουμε τις ευθύνες της ελληνικής χρεοκοπίας.
Βέβαια ένα από τα προβλήματα της διάλυσης του ελληνικού κράτους και της ελληνικής κλεπτοκρατίας είναι πως δεν υπάρχουν πουθενά σαφείς λογαριασμοί. Οι κλέφτες ως γνωστόν φροντίζουν να μην αφήνουν ίχνη.
Θα προσπαθήσουμε όμως να περιγράψουμε τα μεγέθη κατά προσέγγιση...
Κατ’ αρχάς πόσα από τα 300 δισ. χρέους πήγαν σε μεγάλα και μικρά έργα, στην Ολυμπιάδα και στους εξοπλισμούς, άρα και στις υπερτιμολογήσεις και τις μίζες τους;
Η εικόνα που έχει εδώ ο μέσος πολίτης είναι ότι πρόκειται για την μερίδα του λέοντος.
Δεν είναι έτσι. Η αναζήτηση που έκανα έβγαλε πως όλα τα μεγάλα έργα της τελευταίας δεκαπενταετίας δεν μας στοίχισαν με τις υπερτιμολογημένες υψηλές τιμές και τις μίζες που τα συνόδεψαν πάνω από 10 δισ. ευρώ. (Μιλάμε για ΜΕΤΡΟ περί τα 2 δισ. ευρώ, Αττική Οδός 1,3 δισ. σύνολο 420 εκατ. η συμμετοχή του κράτους, γέφυρα Ρίου Αντιρρίου 800 εκατ. σύνολο περί τα 350 κρατική συμμετοχή, αεροδρόμιο, Εγνατία κλπ.).

Το συνολικό κόστος των σημαντικότερων μεγάλων έργων αθροίζει περί τα 15 δισ. με την κρατική συμμετοχή κάτω από τα 10 δισ. ευρώ από την οποία αν αφαιρεθούν οι κοινοτικές συμμετοχές είναι ακόμη χαμηλότερα.

Ολυμπιάδα 2004
Για την Ολυμπιάδα του 2004 οι εκτιμήσεις ολόκληρου του κόστους με τα βοηθητικά κοινόχρηστα έργα, κινούνται μεταξύ 9 και 13 δισ. ευρώ χωρίς να έχουν αφαιρεθεί από αυτά τα άμεσα και τα έμμεσα έσοδα...

Άμεσα είναι τα εισιτήρια, οι χορηγίες και τα δικαιώματα και έμμεσα π.χ. η φήμη της χώρας που βοήθησε η τουριστική κίνηση από 14,7 εκατ. το 2003 να σκαρφαλώσει σε 18,7 εκατ. το 2007.

Αν αθροίσουμε τη συμμετοχή του κράτους στα μεγάλα έργα της τελευταίας 15ετίας δεν βγάζουμε πάνω από 20 δισ. ευρώ...

Ο ΟΣΕ μόνο σε 10 χρόνια έχει επιβαρύνει το δημόσιο χρέος με 10 δισ. ευρώ. Με όσα δηλ. θα είχαμε άλλα πέντε Μετρό σαν της Αθήνας ή 12,5 γέφυρες σαν το Ρίο-Αντίρριο. Προσοχή, 12,5 γέφυρες σαν του Ρίου - Αντίρριου σε ονομαστική τιμή, γιατί με βάση την κρατική συμμετοχή των 350 εκατ. περίπου θα χρηματοδοτούσαμε 28,5 γέφυρες... Αν οι υπεράριθμοι κομματικοί πελάτες του ΟΣΕ σε δέκα χρόνια μας στοίχισαν 28,5 Γέφυρες ή Ολυμπιακή, οι αστικές συγκοινωνίες, και λοιπές δεκάδες αμαρτωλές ΔΕΚΟ πόσο μας στοίχισαν;

Οι μίζες
Οι τιμές των 20 δισ. ευρώ για τα μεγάλα έργα εμπεριέχουν μέσα και τις υπερτιμολογήσεις των διαπλεκομένων και τις μίζες των διεφθαρμένων πολιτικών. Με βάση όσα συζητά η πιάτσα, ότι δηλ. οι μίζες αφορούν το 5-10% της αξίας των έργων, τα τελευταία 15 χρόνια θεωρητικά έχουμε να κάνουμε με 1-2 δισ. σε μίζες. Δεν έχω καμιά αντίρρηση πως οι επίορκοι πρέπει να αναζητηθούν και να τιμωρηθούν για λόγους ηθικής τάξης και παραδειγματισμού για το μέλλον.
Επαναλαμβάνω, δεν δίνω άφεση σε κανένα να αναζητηθούν και να τιμωρηθούν όλοι όσοι εμπλέκονται σε κακοδιαχείριση και μίζες, αλλά να ξέρουμε περίπου και τι μας συμβαίνει...

Οι αμυντικές δαπάνες...
Οι εξοπλιστικές δαπάνες τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια ανέρχονται σε περίπου 30-35 δισ. ευρώ. Αναλυτικότερα αποτελούν σημαντική παράμετρο και το 10% του συνολικού δημόσιου χρέους. Αν υπολογίσουμε και μίζες της τάξης του 5-10% βγαίνει πως από αυτές πήγαν σε τσέπες επιτήδειων «πατριωτών» περί τα 2-3 δισ. ευρώ.

Αισίως όμως φτάσαμε τα 50-55 δισ. δαπάνες σε 15 χρόνια συμπεριλαμβανομένων εκτός μεγάλων έργων που γίνονται κάθε 100 χρόνια στη χώρα, μιας Ολυμπιάδας και της γάγγραινας των εξοπλιστικών προγραμμάτων που πρέπει να βρούμε τρόπο να μειώσουμε και να εξυγιάνουμε.

Καλώς... Τα άλλα 250 δισ. από πού μαζευτήκαν σε δεκαπέντε χρόνια;

Ποιος πληρώνει όλο αυτό τον κόσμο;
Είχαμε γράψει πρόσφατα για τη δήλωση του δήμαρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη για το κόστος αποκομιδής των σκουπιδιών στο δήμο που φτάνει τα 280 ευρώ ο τόνος ενώ οι ιδιώτες αναλαμβάνουν την ίδια δουλειά με 80 ευρώ. Όπως και για τους 150 υπαλλήλους της καθαριότητας του δήμου που δεν εμφανίζονταν στη δουλειά τους αλλά πληρώνονταν κανονικά...

Αποτελεί κοινό τόπο πως το ελληνικό δημόσιο καθώς και ο ευρύτερος δημόσιος τομέας βρίθουν υπαλλήλων εξαφανισμένων και «εξαφανισμένων». Πόσα από τα χρήματα που καταβάλουμε κάθε χρόνο σαν αμοιβές ή σαν ποικίλες δαπάνες που καταλήγουν σαν αμοιβές είναι καταχρηστικά και αφορούν πελατειακές εξυπηρετήσεις και κακοδιοίκηση και διαφθορά;

Οι φανερές δαπάνες του δημοσίου για μισθούς και συντάξεις το 2009 ήταν περί τα 27 δισ. ευρώ. Για μισθούς ήταν περί τα 20 και για συντάξεις τα υπόλοιπα. Τα ποσά αυτά αφορούν το στενό δημόσιο και όχι τις ΔΕΚΟ. Επιπλέον ένα σημαντικό μέρος από τα κονδύλια άλλων κατηγοριών κατέληγε πάλι σε μισθούς και επιδόματα...

Υπολογίζεται πως το 70% του ελληνικού προϋπολογισμού αφορά μισθούς και συντάξεις. Το πόσο είναι τερατώδες καθώς αντιπροσωπεύει ετησίως ένα ποσό σχεδόν 1,5 φορά πάνω από όσα ξοδέψαμε σε 15 χρόνια για μεγάλα έργα, ολυμπιάδα και εξοπλισμούς... Όπου και αυτά σηκώνουν περικοπές...

Λάβετε υπόψη πως το 2002 που είχαμε τον πρώτο προϋπολογισμό σε ευρώ οι δαπάνες για μισθούς και συντάξεις του δημοσίου ήταν 8,3 δισ. συν 3,1 δισ. ευρώ. Το 2002 οι πρωτογενείς δαπάνες ήταν 24 δισ. ευρώ ενώ το 2009 ανέβηκαν στα 54,1 δισ. ευρώ.

Δεν είχαμε λιγότερο κράτος ούτε καλύτερο το 2002. Και μόνο αν φέρναμε τις δαπάνες κοντά σε εκείνα τα μεγέθη θα καταφέρναμε να θέσουμε το πρόβλημα υπό έλεγχο, καθώς θα είχαμε πρωτογενές πλεόνασμα...

Συμπέρασμα
Αν σε ένα χρόνο έχουμε περί τα 30-40 δισ. ευρώ σε δαπάνες πελατειακής ανταμοιβής και μη παραγωγικής απασχόλησης δεν χρειάζεται να ψάξουμε πολύ για το ποιος ευθύνεται για τη μερίδα του λέοντος της ελληνικής χρεοκοπίας...

Η διαπίστωση μαζί τα φάγαμε έχει βάση του κ. Πάγκαλου έχει βάση. Απλά ο κ. Πάγκαλος (και μερικές χιλιάδες πολιτικοί και συνδικαλιστές όλων των κόμματών) όντας από τότε που θυμάται τον εαυτό της η γενιά μου, μέλος των ελληνικών κυβερνήσεων, έχουν περισσότερες ευθύνες για αυτό που έχει συμβεί, από τον κάθε δύστυχο αφισοκολλητή που έκανε τα πάντα να του δοθεί η ευκαιρία να αράξει στο δημόσιο.... Βλέπε: Αυτά δεν τα φάγαμε μαζί...

2) Στην τελική ευθεία...
Η κρίση χρέους σε ό,τι αφορά το ελληνικό χρηματιστήριο φαίνεται να μπαίνει στην τελική ευθεία, καθώς οι αγορές και ο διεθνής τύπος προεξοφλούν εξελίξεις...

Αν συνεχιστούν οι πιέσεις αυτές ίσως χρειαστεί να υπάρξει έκτακτη σύνοδος κορυφής πριν τον Ιούνιο...

Τα πράγματα στο ελληνικό χρηματιστήριο αρχίζουν να αποκτούν ενδιαφέρον μετά την υπνηλία, καθώς ό,τι κινείται βίαια αν βρει εμπόδιο ή αλλαγή δεδομένων αναπηδά και βίαια...

Το πρόβλημα άρχισε να αγγίζει και την άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Αυτό ίσως επιταχύνει μια διορθωτική κίνηση των αμερικάνικων χρηματιστηριακών αγορών, αλλά χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια ακόμη μέχρι να μιλήσουμε πως ανατρέπει τον ανοδικό κύκλο που ξεκίνησε το 2009.


3) Νέα δημοσκόπηση
Κατά τη γνώμη σας ποιος ευθύνεται περισσότερο για τη χρεοκοπία της χώρας

- Ο Κ. Σημίτης;
- Ο Κ. Καραμανλής;
- Ο Γ. Παπανδρέου;


4) Χάθηκε η ευκαιρία...
Αυτή η κυβέρνηση είχε στην αρχή το λαό συμπαραστάτη και έπρεπε από τον πρώτο μήνα να ξεβρωμίσει τη χώρα από κλέφτες πολιτικούς και απατεώνες συνδικαλιστές που είναι ο άλλος πόλος της σαπίλας, της τεμπελιάς και της κλεψιάς (βλέπε επιδοτήσεις της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ). Τώρα έχασε τη λαϊκή στήριξη και ίσως είναι αργά γι΄ αυτήν. Καραμανλοποιήθηκε

capital.gr

Τι σημαίνει αναδιάρθρωση χρέους;

Τα κράτη δεν μπορούν να πτωχεύσουν από τη φύση τους, καθώς η δυνατότητα αυτή αναφέρεται αποκλειστικά στα νομικά πρόσωπα που... ασκούν εμπορική δραστηριότητα (βλ. Πτωχευτικό Νόμο) και στα φυσικά πρόσωπα (βλ. νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά). Άλλωστε, ακόμα και αν αυτό ήταν εφικτό, ένα τέτοιο ενδεχόμενο για κάποιο κράτος θα απέβαινε από μόνο του καταστροφικό, καθώς θα το απέκλειε, αν όχι διά παντός, τουλάχιστον για αρκετές δεκαετίες, από τις παγκόσμιες αγορές.

Έτσι, η μόνη δυνατότητα που που απομένει στα κράτη που αντιμετωπίζουν δυσχέρεια κάλυψης των δανειακών τους υποχρεώσεων είναι αυτή της αναδιάρθρωσης, δηλαδή της ρύθμισης, με ελεγχόμενο και κατόπιν συμφωνίας με τους πιστωτές τρόπο.
Η αναδιάρθρωση είναι δυνατό να λάβει πολλές μορφές, όπως το αποκαλούμενο από τους οικονομολόγους "haircut", σύμφωνα με το οποίο οι οφειλές προς τους πιστωτές του κράτους "ψαλιδίζονται", με αποτέλεσμα να απομειώνεται η αξία των δανειακών τους απαιτήσεων προς την οφειλέτιδα χώρα και οι απαιτήσεις τους αυτές, τα ομόλογα ή άλλοι τίτλοι χρέους, να χάνουν μέρος της αξίας τους κατά ένα ορισμένο ποσοστό.
Άλλη μορφή αναδιάρθρωσης και, ενδεχομένως, πιο ομαλή, είναι η επιμήκυνση, που ανάγεται στην μετατροπή δανειακών απαιτήσεων βραχείας ή μέσης διάρκειας σε αντίστοιχες απαιτήσεις μακρύτερης διάρκειας. Σε αυτή την περίπτωση είναι δυνατή και η μείωση του επιτοκίου.
Το μέτρο αυτό, που έχει πρόσφατα αποτελέσει τη θρυαλλίδα εντονότατης κινδυνολογίας στη χώρα μας, έχει χρησιμοποιηθεί από αρκετές χώρες που αδυνατούν να αντεπεξέρθουν διαφορετικά στος δανειακές τους υποχρεώσεις και δεν είναι από μόνο του η πηγή όλων των κακών. Το σημαντικό είναι να χρησιμοποιηθεί σωστά, τόσο από άποψη χρόνου όσο και μορφής, συνδυασμένο με στοχευμένες επικοινωνιακές μεθόδους και να συμβάλλει στην αποφυγή καταστροφικότερων οικονομικών επιπτώσεων που, διαφορετικά, θα επέρχονταν

Τέχνης έργα.

Με το πενάκι των ξένων γελοιογράφων.

Σε γνωρίζω από την πράξη.

Δεν Νομίζω Τάκη;

EYΧΕΣ

Εκ μέρους του Δ.Σ. του ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΑΠΟΦΟΙΤΩΝ Σ.Σ.Α.Σ.

Η ΑΝΕΑΕΔ ΕΥΧΕΤΑΙ ΚΑΛΗ Μ.ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΚΑΙ….

Η γιούχα άρχισε από την Κυριακή των Βαίων

Μια πρώτη γεύση άρχισαν να παίρνουν οι πολιτικοί για το τι τους περιμένει το Πάσχα τώρα που θα επιστρέψουν στις περιφέρειες τους.

Οι πρώτοι που τα άκουσαν ήταν ο υφυπουργός Θ. Μωραίτης και ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ανδ. Μακριπίδης ενώ παρών ήταν και ο βουλευτής της Ν.Δ. Κ. Καραγκούνης παρέστησαν στην λιτάνευση των εικόνων την Κυριακή των Βαΐων στο Μεσολόγγι που συνέπεσε με τους εορτασμούς της πόλης για την «ηρωική έξοδο» του 1825

Το τι άκουσαν δεν λέγετε. Οι αποδοκιμασίες κάλυπταν τις ψαλμωδίες των ιερέων. Οι πολιτικοί είχαν κατεβάσει χαμηλά τις ομπρέλες τους για να μην μπορούν να τους διακρίνουν....

Δείτε το βίντεο με τις αποδοκιμασίες

Παραγκα.....

Του πολιούχου του ....πολυμετοχικού....