Λαϊκή υπερκομματική πρωτοβουλία για την έξοδο από την ΕΕ, για να σωθούν τα υπαρξιακά θεμέλια της Αυστρίας
Σε απάντηση της προσπάθειας για μία βίαιη επιβολή της Συνθήκης της Λισαβόνας, ομάδα πολιτών δρομολόγησε μια εθνική πρωτοβουλία για να εξασφαλιστεί η έξοδος της Αυστρίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Πρόκειται πρώτα – πρώτα να εξασφαλιστεί η πολιτική ελευθερία των πολιτών και να διασωθεί η υπαρξιακή βάσης της Αυστρίας: (επαν-) ανάπτυξη της εσωτερικής αγοράς προστατευμένη από εξωτερικές κρίσεις, σύσταση ενός κράτους πρόνοιας, που είναι δυνατόν μόνο στα πλαίσια ανεξαρτήτων κρατών, ανάκτηση της παραδοσιακής ουδετερότητας αναφορικά με την εξωτερική πολιτική, ελευθερία αποδοχής ή απόρριψης των ΓΤΤ (Γενετικά Τροποποιημένες Τροφές), επαναφορά ενός εθνικού νομίσματος και εγκαθίδρυση μιας άμεσης δημοκρατίας, σύμφωνα με το ελβετικό μοντέλο.
Τα κυριαρχικά δικαιώματα που μεταβιβάστηκαν στους κοινοτικούς οργανισμούς, όπως προβλέπεται στη Συνθήκη της Λισαβόνας, περιορίζονται και σε συνέπεια αυτού του γεγονότος, δεν είναι δημοκρατικά νομιμοποιημένα.
Δεδομένου ότι πάνω από το 80% των νόμων επιβάλλονται από την ΕΕ με υποχρεωτικές απαιτήσεις, οδηγίες, αποφάσεις και άλλα, δεν υπάρχει πλέον κανένας πολιτικός που να φέρει την ευθύνη για αυτούς τους νόμους.
Ούτε οι βουλευτές, «οι εκπρόσωποι του λαού», ούτε το αυστριακό Συνταγματικό Δικαστήριο δεν αντιτίθενται σε αυτή την αντιδημοκρατική ευρωπαϊκή πολιτική.
Η πλειοψηφία του αυστριακού λαού αντιτίθεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Έτσι δείχνει η έρευνα που πραγματοποίησε το Ινστιτούτο Έρευνας Απόψεων της Linz. (Linzer Meinungsforschungsinstitut) IMAS, αποκαλύπτοντας ότι το 54% του πληθυσμού πιστεύει ότι η ΕΕ έχει περισσότερα μειονεκτήματα παρά πλεονεκτήματα για τη χώρα («Wiener Zeitung της 14/15 Αυγούστου).
Τι να κάνουμε…;
Οι πολίτες καλούνται να πάρουν πίσω τα πολιτικά τους δικαιώματα και αυτό γίνεται μόνο με την έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Πρέπει να δοθούν πίσω στον αυστριακό λαό τα πολιτικά του δικαιώματα.
Οικονομία
Οι εγχώριες εταιρίες, έχουν όλο και λιγότερες πιθανότητες να επιβιώσουν σε ένα υπερεθνικό σύστημα.
Η Αυστρία δεν μπορεί να συνάψει εμπορικές συμφωνίες ζωτικής σημασίας για την προστασία της εθνικής της οικονομίας, λόγω της συμμετοχής της στην ΕΕ.
Το διεθνές εμπόριο είναι εξ ολοκλήρου στα χέρια των κεντρικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πολλές μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις έχουν κλείσει από την ένταξη της χώρας στην ΕΕ, ανάμεσα σ αυτές πολλές εταιρείες που παράγουν εμπορεύματα, προσφέροντας στους νέους θέσεις μαθητείας και εργασίας, και συμβάλλουν έντονα στην εθνική οικονομία.
Χωρίς την οικονομική κυριαρχία, ένα κράτος δεν μπορεί να εκπληρώσει την αποστολή του να διασφαλιστεί η οικονομική σταθερότητα και δεν μπορεί ούτε να την διατηρήσει ούτε να την επεκτείνει.
(…)
Κοινωνικό Κράτος
Η υπέρτατη αρχή της ΕΕ, είναι η «ελευθερία της αγοράς», με άλλες λέξεις η ελευθερία της απεριόριστης διακίνησης εμπορευμάτων και υπηρεσιών, ελευθερία της κυκλοφορίας των εργαζομένων, καθώς και η ελεύθερη κυκλοφορία των κεφαλαίων.
Το τελευταίο είναι απαραίτητο για τις πολυεθνικές, αφού επιτρέπει μια πολιτική με στόχο το μέγιστο κέρδος, αιτία σημαντικών δυσκολιών για πολλούς ανθρώπους.
Η πολιτική αυτή υποστηρίζεται εδώ και δεκαετίες από το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ).
Σε αυτό, η κοινωνική πολιτική απουσιάζει τελείως.
Η απόδειξη δίνεται με τη σταθερή αύξηση της ανεργίας, με τη μείωση των συντάξεων και με το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών που συνεχώς μεγαλώνει.
Ουδετερότητα
Ουδέτερη ορίζεται μια χώρα που διεξάγει τη δική της εξωτερική πολιτική (όπως η Ελβετία), παραμένοντας αυστηρά μακριά από κάθε στρατιωτικό σύμφωνο και συνεπώς υπηρετώντας την ειρήνη.
Λόγω του στρατού της, που συμβάλει και η Αυστρία, η ΕΕ είναι η ίδια ένα στρατιωτικό σύμφωνο.
Σε αυτό πρέπει να προσθέσουμε τη στενή σχέση της με το ΝΑΤΟ, του οποίου η πλειοψηφία των χωρών της ΕΕ είναι μέλη.
Στο τελευταίο έγγραφο σχετικά με την πολιτική ασφαλείας της αυστριακής ομοσπονδιακής κυβέρνησης, γίνεται λόγος να εμπλακεί η χώρα σε διεθνείς δομές ασφαλείας, το ΝΑΤΟ προσλαμβάνει μεγαλύτερη σημασία, καθώς ενισχύονται οι υποχρεώσεις παροχής βοήθειας και συμμετοχής σε στρατιωτικές αποστολές.
Η Συνθήκη της Λισαβόνας μας υποχρεώνει να βελτιώνουμε συνεχώς τις στρατιωτικές δυνατότητες μας (υποχρέωση στρατικοποίησης) και να συμμετέχουμε, ενδεχομένως, σε πολεμοχαρείς παρεμβάσεις, που συνήθως αναφέρονται ως «αποστολές για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας».
Τέτοιες αποστολές καταλήγουν μερικές φορές σε επιθετικούς πολέμους σε όλο τον κόσμο.
Μόνο με την έξοδο από την ΕΕ, θα είναι δυνατόν να ανακτηθεί η ουδετερότητα ως βάση για την αυστριακή εξωτερική πολιτική.
Ελευθερία αποδοχής η απόρριψης των ΓΤΤ
Λόγω της υποχρεωτικής «απεριόριστης ελευθερίας της αγοράς», δεν είναι δυνατόν για ένα κράτος μέλος της ΕΕ να αποτραπεί η εισαγωγή ΓΤΤ ζωοτροφών, όπως οι πατάτες που καλλιεργούνται βιομηχανικά (Amflora) ή τελειωμένων προϊόντων με βιολογικά μεταλλαγμένα συστατικά ΓΤΟ.
Είναι απολύτως απαραίτητο να γίνει σεβαστή η βούληση των 1,2 εκατομμυρίων Αυστριακών οι οποίοι απορρίπτουν τη γενετική τεχνολογία είτε στη γεωργία είτε σε προϊόντα διατροφής. Οι διεκδικήσεις της λαϊκής πρωτοβουλίας του 1997 για το θέμα αυτό εξακολουθούν να ισχύουν:
1. Καμία τροφή που παράγεται από τα εργαστήρια της γεννητικής μηχανικής στην Αυστρία,
2. Καμία άδεια για την κυκλοφορία ζωντανών ων γεννητικά τροποποιημένα,
3. Κανένα δίπλωμα ευρεσιτεχνίας με σχέση τη ζωή.
Η πολιτική της ΕΕ μάς απαγορεύει την προστασία αυτή, οπότε οφείλουμε να αποχωρήσουμε.
Εθνικό νόμισμα
Το εθνικό νόμισμα είναι ένα ουσιαστικό χαρακτηριστικό ενός κράτους.
Η Αυστρία δεν είναι πλέον σε θέση να κατευθύνει την οικονομία της μέσω μιας νομισματικής και πιστωτικής πολιτικής, για αυτό το λόγο πρέπει να ξαναβρεί το δικό της νόμισμα (το πρώην Σελίνι), για να εξασφαλιστεί η οικονομική σταθερότητα της.
Πρόσφατα, η Αυστρία υποχρεώθηκε να καταβάλει 2,3 δισ. ευρώ για τη λεγόμενη «βοήθεια προς την Ελλάδα» και 12,6 δισ. ευρώ για τη «διάσωση» του ευρώ.
Η διαδικασία αυτή είναι αντισυνταγματική και παραβιάζει τις Συμφωνίες – σύμφωνα με τους εμπειρογνώμονες.
Το αποτέλεσμα αυτής της εσφαλμένης πολιτικής είναι ο πληθωρισμός και ο κίνδυνος της συναλλαγματικής μετατροπής στις πλάτες των φορολογουμένων.
(…)
Γεωργία
Η γεωργία πρέπει να προστατευτεί με την επαναφορά των δασμών και των εμπορικών περιορισμών.
Αυτό θα διασφαλίσει τον εφοδιασμό της χώρας με τοπικά προϊόντα.
Χρειαζόμαστε μια γεωργική πολιτική που στοχεύει στον εφοδιασμό του πληθυσμού με ασφαλή προϊόντα, τη διαφύλαξη της καλλιεργήσιμης γης και την οικολογική εκμετάλλευση της.
Πρέπει να εφαρμοστούν στους παραγωγούς τιμές σύμφωνες με το παραγόμενο έργο τους και, στο μέτρο του δυνατού, να γίνει εφικτή η προώθηση της άμεσης πώλησης των βασικών προϊόντων, είτε από τον ίδιο τον γεωργό είτε μέσω των γεωργικών συνεταιρισμών.
Η ΕΕ μας επιβάλλει μια βιομηχανική παραγωγή των τροφίμων από τεράστια αγροκτήματα και καταστρέφει με αυτόν τον τρόπο τις οικογενειακές δομές που είναι προσαρμοσμένες στις περιφερειακές ανάγκες της φύσης, του ανθρώπου και των ζώων.
Οι αγρότες εξαρτώνται από την παγκόσμια αγορά, τις τιμές και τις επιδοτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Μόνο με την έξοδο από την ΕΕ θα επιβιώσει η γεωργία.
Η ελευθερία και η δημοκρατία είναι το αποτέλεσμα μιας μακράς πάλης, οι ισχυροί δεν άφησαν ποτέ ηθελημένα την εξουσία.
Πώς θα υποστηρίξετε αυτή τη λαϊκή πρωτοβουλία;
Όλοι οι Αυστριακοί πολίτες, ηλικίας 16 ετών και άνω, δικαιούνται να υπογράψουν τις λαϊκές πρωτοβουλίες.
Μόλις συγκεντρωθούν 8.032 υπογραφές (1 τοις χιλίοις του πληθυσμού), το Υπουργείο Εσωτερικών θα ανακοινώσει δημοσίως σε πια εβδομάδα θα συλλεχτούν υπογραφές για το σύνολο της χώρας.
Υπάρχει φώς απο πουθενά;
Καλά τα είπαμε στα προηγούμενα άρθρα, είπαμε για τους Προδότες (δεν ολοκληρώθηκε ακόμη η σειρά άρθρων) για τη σημερινή κατάσταση, είπαμε για το τέλος του μεταπολιτευτικού κόσμου, αναλύσαμε το σημερινό χάος, οχι μόνο εμείς εδώ στο ΛΟΓΙΟ ΕΡΜΗ αλλά σε όλα τα ελεύθερα ελληνικά μπλόγκ, ειπωθηκαν όλων των λογιών οι απόψεις, είτε σε μορφή σχολίων πάνω σε δημοσιευμένα άρθρα είτε σε μορφή άρθρων με "ποιητικό" η μή λόγο, νομίζω πως το θέμα "Ανάλυση" έχει κορεστεί.
Ο μέσος Ελληνας έχει πανω-κάτω ενημερωθεί. Ξέρει τη κατάστασή του (άλλος λίγο, άλλος πολύ), ξέρει το σημερινό του εφιάλτη γιατί τον βιώνει μέρα με τη μέρα, τα ξέρει όλα αυτά.
Αυτό που ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ, είναι το "τί μέλλει γενέσθαι" πλέον.
Επίσης, ακόμη ένα που είναι σίγουρο, είναι οτι ΤΑ ΣΗΜΕΡΙΝΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΞΕΠΕΡΑΣΜΕΝΑ. Δε μιλάμε και δεν αναφερόμαστε στο ΠΑΣΟΚ ή στη ΝΔ. Διότι το μέν πρώτο βιώνει τις τελευταίες του στιγμές ζωής, η δε δεύερη είναι ΗΔΗ ΝΕΚΡΗ.
Μιλάμε για τους...δορυφόρους τους, δηλαδή τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΚΕ, το ΛΑΟΣ, το κόμμα της ...Μπακογιάννη (εδώ πραγματικά σκάμε στα γέλια!), ακόμη και τον "νέο" κομματικό σχηματισμό "ΑΡΜΑ ΠΟΛΙΤΩΝ" του τέως δημοσιογράφου Γιάννη Δημαρά, ενός σχηματισμού που είναι ένα κράμα ΠΑΛΑΙΩΝ ΣΤΕΛΕΧΩΝ του ΠΑΣΟΚ και κάποιων αριστερίζουσας απόχρωσης πολιτευτών.
Αλλωστε, δεν πρέπει να ξεχνάμε οτι ο ίδιος ο Γιάννης Δημαράς, υπήρξε ΕΝΘΕΡΜΟΣ ΟΠΑΔΟΣ του ΜΟΙΡΑΙΟΥ ΠΡΟΔΟΤΗ του Εθνους των Ελλήνων, του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ.
Στέλεχος λοιπόν του ΠΑΣΟΚ μέχρι και την εποχή Σημίτη, όπου το νέο "κατεστημένο" του κόμματος τον εξωβέλισε κι απο τότε κινείται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας. Ούτε κατά διάνοια λοιπόν δεν μπορούμε να τον εμπιστευτούμε. Το είδαμε άλλωστε και στην - προ ολίγων ημερών - ιδρυτική διακύρηξή του. Παλιές "συνταγές" σε μια ...μεταμοντέρνα έκδοσή τους.
Μετά απ' όλ αυτά, μπορεί και να αναρωτηθείτε: Μα φτάσαμε δηλαδή στο τέλος των ...ιδεολογιών";
Μάλιστα κύριοι! Ναί, ΕΚΕΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΦΤΑΣΑΜΕ! Στο ΤΕΛΟΣ ΤΩΝ ΙΔΕΟΛΟΓΙΩΝ που γεννήθηκαν και αναπτύχθηκαν στις αρχές και κατα τη διάρκεια του 20ού Αιώνα. Η κομμουνιστική θεωρία του Μάρξ, όπως αναπτύχθηκε και εφαρμόστηκε απο τους Λένιν και Στάλιν στη Ρωσία, απο τον Μάο στη Κίνα και απο τον Κάστρο στη Κούβα, έχει πεθάνει.
Προ πολλού. Πρίν ακόμη "πέσουν" τα αδελφά καθεστώτα στην ανατολική Ευρώπη και πρίν ακόμη την πτώση της ίδιας της Σοβιετικής Ενωσης. Τα μόνα καθεστώτα που επιζούν ακόμη με τον μανδύα του κομμουνισμού είναι αυτό της Κίνας, όπου έχει μετατραπεί σε ένα ΑΠΟΛΥΤΑ ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΠΑΝΘΡΩΠΟ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ, που ούτε κάν κομμουνισμός είναι, ούτε κάν καπιταλισμός! Ενα ...υβρίδιο διαφθοράς είναι, που δημιουργεί πολίτες δύο κατηγοριών: Τους διεφθαρμένους πολίτες-μαφιόζους και τους εργάτες πολίτες που βλέπουν τη διαφθορά ως το μόνο τρόπο σωτηρίας τους. Αρκεί να πούμε οτι κάθε μέρα αναρτώνται 25-30 ιντερνετικά σάιτ που πουλάνε...ηλεκτρονικά σε εξευτελιστικές τιμές, ΟΛΑ ΨΕΥΤΙΚΑ και που τα διακινεί η Κινέζικη Μαφία και καταληστεύουν τους δυτικούς "πλούσιους" πολίτες, διαφημίζοντάς τα μέσω "χάκινγκ" των ηλεκτρονικών τους λογαριασμών email και αλλοίμονο σε αυτούς που θα πεσουν θύματά τους.
Τα υπόλοιπα καθεστώτα είναι αυτά της Βόρειας Κορέας (που είναι έτοιμη να αιματοκυλίσει τον κόσμο με το ανεξέλεγκτο πυρηνικό της οπλοστάσιο) και της Κούβας (που είναι σχεδόν παρόμοιο με αυτό της Κίνας). Ο κομμουνισμός λοιπόν σαν ιδεολογία είναι τόσο ξεπερασμένος, όσο και η ...φεουδαρχία στον Μεσαίωνα!
Ο Σοσιαλισμός, επίσης σαν ιδεολογία είναι νεκρός. Το είδαμε στην Σουηδία (απο κεί πήρε ιδέες άλλωστε ο Παπανδρέου τότε για την προπαγάνδα του) το είδαμε στη Γαλλία, το είδαμε στη...Λιβύη.
Ο νεοφιλελευθερισμός είναι αυτός που έχει επικρατήσει των άλλων, η χειρότερη λαίλαπα που παρουσιάστηκε ποτέ, έχει απλώς δημιουργήσει τις ...πιο κατάλληλες συνθήκες για την μεγαλύτερη εξαθλίωση του ανθρωπίνου γένους. Είναι η ιδεολογία που εφαρμόζεται στις μέρες μας, με το πιο αποκρουστικό προσωπείο, αυτό του ίδιου του Δαίμονα που περιέγραψε ο Ιωάννης στα οράματά του με τίτλο ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ. Είναι η Διεθνής του Χρήματος, δέκα φορές, εκατό φορές χειρότερη απο την αντίστοιχη Διεθνή των Ναρκωτικών.
Ο νεοφιλελευθερισμός δημιουργεί κράτη-σκλάβων, που στόχο έχει μια παγκόσμια δικτατορία με έναν κυβερνήτη, τον Πλανητάρχη χωρίς εισαγωγικά και που θα είναι όργανο δικό τους ή και το αντίθετο. Οτι το καρτέλ του χρήματος θα είναι ΟΡΓΑΝΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ. Οπως θέλετε πάρτε το. Σαν ιδεολογία, είναι όχι απλώς νεκρός, αλλά κάτι χειρότερο.
Αρα, τί μένει; Σε μας τουλάχιστον; Εμείς τι κάνουμε ως πολίτες πλέον όχι για να ...ευημερίσουμε, αλλά ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΟΥΜΕ ΑΠ ΤΟΝ ΓΚΡΕΜΟ; Τι μας χρειάζεται;
Μα είναι απλό! Ενας Ηγέτης!
Θα μου πείτε "Σώωωπα! Τώρα μας φώτισες μεγάλε! Λες και δε το ξέρουμε!"
Κι όμως, ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΟΥΜΕ! Τουλάχιστον ΑΚΟΜΗ!
Καιρός όμως είναι να αρχίσουμε να το μαθαίνουμε! Δεν έχουμε άλλωστε και καθόλου καιρό μπροστά μας! Αυτό είναι και το πιο δραματικό της όλης ιστορίας! Θα πρέπει λοιπόν να αρχίσουμε να σκιαγραφούμε στη μνήμη μας ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ αυτού του ΗΓΕΤΗ που θα του εμπιστευτούμε τις τύχες μας απο αύριο ή μαλλον ίσως, την ίδια μας την ΥΠΑΡΞΗ ΩΣ ΕΘΝΟΣ!
Δεν ήταν λίγες οι φορές, που διάφοροι αναγνώστες των κειμένων μου, οι περισσότεροι νεαροί, σχεδόν παιδιά ακόμη, σχολιάζοντας τα κέιμενα μου με ρωτούσαν τι προτείνω εγώ ως λύση για το μέλλον μας ή καλύτερα, για το ΜΕΛΛΟΝ ΤΟΥΣ. Εγώ αδέλφια, ούτε κανένας σπουδαίος είμαι, ούτε κάνένας...χαρισματικός. Αρα, η δική μου ταπεινή άποψη, δεν θα πρέπει και να αποτελέσει πανάκεια για όλους μας. Μπορεί όμως να ληφθεί υπ' όψιν απο όλους εσάς, κάπου στην άκρη του μυαλού σας, καθώς θα επεξεργάζεστε τα ...δεδομένα τα οποία προτίθεμαι να σας δώσω στις παρακάτω αράδες.
Εχουμε λοιπόν και λέμε. Ποιά είναι τα δεδομένα μας; Εχουμε κάποιο ή κάποια παραδείγματα απο την πρόσφατη Ιστορία μας ή την Ιστορία άλλων λαών;
Απάντηση: Ασφαλώς και έχουμε!
Τρανό, ΜΕΓΙΣΤΟ παράδειγμα, η Ρωσία του Βλαδίμιρου Πούτιν! Η καλύτερα, ο ΙΔΙΟΣ ο Βλαδίμιρος Πούτιν! Πρώην Πρόεδρός της και νύν Πρωθυπουργός της!
Ποιός είναι όμως ο Βλαδίμιρος Πούτιν και τι έχει κάνει ως τώρα για τη πατρίδα του; Ας ανατρέξουμε λοιπόν στον μόνο ΜΠΟΥΣΟΥΛΑ που μπορούμε να εμπιστευτούμε και να συμβουλευτούμε: την Ιστορία.
Ο Βλαδίμιρος Πούτιν ήταν Αξιωματικός του Ρωσικού Στρατού στον Ψυχροπολεμική περίοδο της Σοβιετικής Ενωσης, επι προεδρίας Λεοντίντ Μπρέζνιεφ, έχοντας παράλληλα τελειώσει την Νομική Σχολή του πανεπιστημίου της Αγ. Πετρούπολης (τότε Λένινγκραντ) με άριστα και είχε ήδη στη κατοχή του Διδακτορικό δίπλωμα στα Οικονομικά.
Αμέσως οι μεγάλοι του καθεστώτος τον πρόσεξαν για την ιδιαίτερη ευστροφία του, την αποφασιστικότητά του και την ιδιαίτερη αγάπη προς τη πατρίδα του και αποφασίζουν να τον προωθήσουν στην KGB. Κίνηση ΚΑΘΟΛΟΥ λανθασμένη, αντιθέτως μάλιστα. Βρισκόμαστε ήδη στην εποχή Γκορμπατσώφ, όπου τα πράγματα στην άλλοτε κραταιά υπερδύναμη αρχίζουν σιγά-σιγά να αλλάζουν. Ολα, εκτός απο τον Βλαδίμιρο. Αυτός ακαολουθεί ασυμβίβαστα τον δικό του δρόμο, βλέποντας οτι κάτι άλλο πάει να παιχτεί πίσω απο τη πλάτη της πατρίδας του. Η KGB το 1985 τον διορίζει σταθμάρχη της στην Ανατολική Γερμανία και μέλος της Επιτροπής Κρατικής Ασφάλειας. Η δράση του εκεί υπήρξε αξιοθαύμαστη, εξαρθρώνοντας δύο μεγάλα κέντρα κατασκοπείας της CIA με κινήσεις άκρως αθόρυβες, τόσοπου κανένας δεν είχε πάρει μυρουδιά!
Μέσα σε μια νύχτα, συλλαμβάνονται ή εκτελούνται 35 (!) πράκτορες της CIA και της MI6 (όχι, αναμεσά τους ΔΕΝ ηταν ο ...James Bond!), προκαλώντας πανικό σε Αγγλοσάξωνες και Αμερικανούς, οι οποίοι θάβουν κυριολεκτικά το γεγονός, μην αφήνοντας να διαρρεύσει το παραμικρό! Τέλος πάντων για να μη σας κουράζω, η Σοβιετική Ενωση διαλύεται, η Ρωσία είναι πια ανεξάρτητο κράτος και ο Βλαντιμίρ επιστρεφει στη γενέτειρά του Αγία Πετρούπολη και εντάσεται στη "Νέα Ρωσία", δημοκρατικό κομμα που είχε ο Δήμαρχος της πολης Ανατόλι Σομπτσάκ και γίνεται σύμβουλός του. Στο μεταξύ, ο Μπόρις Γιέλτσιν είναι πλέον ο Πρόεδρος της Ρωσίας, άνθρωπος με απίθμενα πάθη, γυναικάς, μέθυσος και παντελώς διεφθαρμένος.
Είναι φανερό οτι ήταν ΑΧΥΡΑΝΘΡΩΠΟΣ κάποιων, που είχαν βάλει στόχο όχι μόνο τη διάλυση της χώρας, αλλά κυριολεκτικά την ΕΞΑΦΑΝΙΣΗ της απο τον πολιτικό χάρτη, αρπάζοντας τον φυσικό της πλούτο και τη βιομηχανία της και καθιστώντας την πυθήνιο όργανό τους και άρμα του νεοφιλελευθερισμού. Ο Πούτιν, με μελετημένες κινήσεις και χωρίς να δώσει τον παραμικρό στόχο, φτάνει στα υψηλά κλιμάκια της εξουσίας και απο Πρόεδρος Διεθνών Σχέσεων του Δήμου Αγίας Πετρούπολης και πρώτος Αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου βρίσκεται αντιπρόεδρος του Εκτελεστικού Γραφείου του Προέδρου ενώ το 1998 ορίστηκε Διοικητής της Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Πληροφοριών της Ρωσίας, διάδοχος της Επιτροπής της Κρατικής Ασφάλειας.
Ο Βλαδίμιρος παρακολουθεί με σφιγμένες τις γροθιές τη λαίλαπα του ΔΝΤ να ξεπουλάει ανενόχλητη σε μεγαλοκαρχαρίες, Ρώσους και αλλοδαπούς, τη βιομηχανία Ενέργειας και Τεχνολογίας της Ρωσίας και όλο τον φυσικό πλούτο της και να ρίχνει τον ρωσικό λαό στην απόλυτη πείνα και ανέχεια (απο τότε άλλωστε ξεκίνησε η σωματεμπορία των γυναικών της Ρωσίας προς την Δυτική Ευρώπη με ολέθρια αποτελέσματα για τις ίδιες, που το μόνο που ζητούσαν ήταν μια αξιοπρεπή ζωή) και καταστρώνει τα σχέδιά του. Κατορθώνει να αποσπάσει την εύνοια του παντελώς άχρηστου Προέδρου της, ο οποίος βρίσκεται συνεχώς με ένα μπουκάλι βότκα στα χέρια του και απ' την άλλη, βάζει ειδικούς πράκτορες να παρακολουθούν τα πάντα απο τις κινήσεις του Υπουργού Οικονομικών Ανατόλι Τσουμπάις, του εκλεκτού του ΔΝΤ (οποιαδήποτε ομοιότης με τον κύριο Παπακωνσταντίνου ΔΕΝ είναι ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΗ) και υπευθύνου για το ...Ρωσικό Μνημόνιο και να υποκλέπτουν έγγραφα, συμφωνίες κλπ που δέσμευαν το Ρωσικό Δημόσιο έναντι των τραπεζιτών με σκοπό να τα χρησιμοποιήσει εναντίον τους όταν θα ερχόταν η ώρα.
Και η ώρα δεν άργησε να έρθει ή μάλλον, την έκανε ΕΚΕΙΝΟΣ να έρθει, μπαίνοντας μια μέρα στο δωμάτιο του Γέλτσιν (είχε πρόσβαση ακόμη και στα ιδιαίτερά του) με το πιστόλι στο χέρι και αφού του άρπαξε το μπουκάλι με τη βότκα απ τα χέρια, του πέταξε μπροστά του ένα έγγραφο με την παραίτησή του απο Πρόεδρος της Ρωσίας και με την απειλή του όπλου, τον αναγκάζει να το υπογράψει, λέγοντάς του συνάμα οτι αν βγάλει έστω και το παραμικρό προς τα έξω απο το συμβάν αυτό, την ίδια στιγμή μια σφαίρα θα του θρυμμάτιζε το κρανίο.
Ο έντρομος Γιέλτσιν το υπογράφει αμέσως και όντως τσιμουδιά δε βγήκε απ' το στόμα του για τίποτε. Ετσι, ο Βλαντιμίρ Πούτιν ορίζεται "κατα επιθυμία" του Γέλτσιν ως προσωρινός Πρόεδρος της Ρωσίας και αργότερα, στις προεδρικές εκλογές της ίδιας χρονιάς (2000), εκλέγεται κανονικά ως ο νέος Πρόεδρός της. Είναι η στιγμή της δράσης για τον νέο ηγέτη και της ανάκτησης της Πατρίδας του απο τα νύχια των καρχαριών του ΔΝΤ και των ντόπιων μαφιόζων.
Τι έκανε ο Βλαδίμιρος για να επανακτήσει τη χώρα του; Πράγματα πάρα πολύ απλά. Ηξερε οτι ο μόνος τρόπος για να ...λυγίσουν οι μαφιόζοι ήταν η βία. Η απειλή του όπλου. Η διπλωματία εδώ δεν χώραγε. Αλλωστε, ήταν ένα παιχνίδι ζωής και θανάτου. Πρώτα απ' όλα, απομονώνει τον υπέύθυνο, δηλαδή τον Ανατόλι Τσουμπάις. Σιγά-σιγά, βγάζει εντέχνως στη δημοσιότητα τα μυστικά έγγραφα της προδοσίας και τον στέλνει στη δικαιοσύνη. Το ΔΝΤ και οι βαρώνοι, που στο μεταξύ είχαν αρχίσει να συνέρχονται απο το σόκ της παραίτησης Γιέλτσιν και την ανάληψη της εξουσίας απο τον Βλαδίμιρο, προσπαθούν να τον προσαιτεριστούν με δωροδοκίες, η γνωστή συνταγή.
Ο Βλαδίμιρος απλά τους πέταξε στα μούτρα τις επιταγές και τους έδιωξε απ' το γραφείο του. Ο "μηχανισμός" τότε κατάλαβε οτι έχει να κάνει με άνθρωπο αποφασισμένο, που δε χωρατεύει και βάζει μπρός την επιχείρηση "Εξόντωση Πούτιν". Εδώ ασφαλώς, μπαίνει στο παιχνίδι τόσο η CIA όσο και η MI6, υπηρεσίες με τις οποίες ο Βλαδίμιρος είχε αφήσει ανοιχτούς λογαριασμούς μετά τη "σκούπα" του Βερολίνου το 1986. Στο μεταξύ ο Βλαδίμιρος με μια κίνηση "μάτ" επανακρατικοποιεί τις κλεμμένς βιομηχανίες Ενέργειας και Τεχνολογίας και μετά "μαζεύει" όλους τους βαρώνους - συνεργάτες του ΔΝΤ, δηλαδή την Ελίτ που συντήρησε τον Γιέλτσιν, τον Ανατόλι και τα άλλα παιδιά στο γραφείο του και με την απειλή των πολυβόλων των ανδρών της πρώην KGB, τους "πείθει" να εκχωρήσουν τα δικαιώματα τους στην υπηρεσία της μητέρας πατρίδας, με αντάλλαγμα ίσως το πολυτιμότερο όλων. Την ίδια τους τη ζωή.
Ο "μηχανισμός" απάντησε σύντομα με την γνωστή κατάληψη του θεάτρου της Μόσχας όπου ήταν και το πρώτο crash test για τον "ανεπιθύμητο" ηγέτη. Χρησιμοποιήθηκαν οι εκεί "κόνδορες" που δεν ήταν άλλοι από τους Ισλαμοφασίστες που είχαν απ' ευθείας συνεργασία με την CIAική Αλ Κάιντα (σας θυμίζει μήπως τα Ελληνικά τεκταινόμενα που ως φαίνεται επωάζονται;). Εκεί ο Πούτιν έδειξε ότι κρατά τις υποσχέσεις του: "Εάν δεν πειράξετε τους ομήρους, έχετε την ευκαιρία να φύγετε ζωντανοί". Τη συνέχεια τη ξέρετε. Οι "τρομοκράτες" δεν πείστηκαν (τέτοιες διαταγές είχαν) και τότε οι άνδρες του Πούτιν με μια κίνηση "μάτ", μπουκάρουν μέσα και τους εξοντώνουν όλους, σε ένα απίστευτο λουτρό αίματος.
Ο "μηχανισμός" όμως δεν το βάζει κάτω. Δημιουργεί με τη βοήθεια "αυτονομιστών" εξέγερση στην Οσετία, μικρό κρατίδιο της Ρωσικής Ομοσπανδίας, ελπίζοντας πως ο Βλαδίμιρος θα αιφνιδιαστεί. Ο Βλαδίμιρος όμως έχει έτοιμα τα τανκς που εισβάλλουν στην Οσετία και δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφισβήτησής τους.
Και τέλος, μετά την "δια πυρός και σιδήρου" πορεία του Βλαδίμιρου, η Ρωσία σήμερα φτάνει και πάλι στα επίπεδα που είχε ως Υπερδύναμη πριν 20 χρόνια, έχοντας εξουδετερώσει προδότες, ΔΝΤ, Βαρώνους, "επαναστάτες" και χρηματιστιριακά Golden Boys που πήγαν να παίξουν με τη τιμή και την υπερηφάνεια ενός αδούλωτου Εθνους και τωρα είναι η δύναμη που δεν έχει πεί την τελευταία της λέξη στο μεγάλο ενεργειακό παιχνίδι που "παίζεται" αυτή τη στιγμή στη Μεσόγειο και που θα διεκδικήσει οπωσδήποτε μερίδιο, αλλα ούτε και στο άλλο "παιχνίδι" που πάει να παιχτεί στο...υπογάστριό της, στη Μαύρη Θάλασσα, απο τα "παιδιά" του ΝΑΤΟ και των...άλλων δημοκρατικών δυνάμεων....
Ο Βλαδίμιρος Πούτιν λοιπόν ήταν ο ΗΓΕΤΗΣ που πήρε στις πλάτες του μια ολόκληρη - πρώην - αυτοκρατορία και την κατέστησε και πάλι Υπερδύναμη με όλη τη σημασία της λέξης.
Μπορεί η Ρωσία αυτή τη στιγμή να μην...μετέχει σε κανενός είδους πολέμου (πλήν ίσως τη στρατιωτική της παρουσία στην Τσετσενία και τη συγκέντρωση στρατιωτικών δυνάμεων στα σύνορα με τη Γεωργία και το Αζερμπαιτζάν), αλλά η οικονομία της είναι τέτοια, που μπορεί να ανταπεξέλθει με μεγάλη επιτυχία ακόμη και σε ...τρία πολεμικά μέτωπα! Πράγμα που της ήταν ΑΔΥΝΑΤΟΝ να κάνει πρίν 12-13 χρόνια.
Το πώς το έκανε, το είδαμε. Η Ιστορία θα τον κρίνει αν έπραξε σωστά. Εγώ προσωπικά ως Ιστορικός, λεώ "Ναί!" Επραξε ΟΛΟΣΩΣΤΑ.
Ωραία, θα μου πείτε. Είδαμε τον Βλαδίμιρο. Καλά, δικούς μας ηγέτες δεν είχαμε τέτοιους στο παρελθόν; Απάντηση. Καλά σοβαρολογείτε αδέρφια;
Ας αναφέρουμε έστω, τους ΠΛΕΟΝ ΠΛΕΟΝ ΠΛΕΟΝ ΠΛΕΟΝ σημαντικούς κι ας μας σχωρέσουν οι υπόλοιποι.
Η Ελλάδα, που και τότε σπαρασσόταν απο τα μίση και τα πάθη, σχεδόν ερείπιο απο τον αδελφοκτόνο Εμφύλιο Πόλεμο, γνωστό και ως Πελοποννησιακό Πολεμο, βρισκόταν μπροστά στην απόλυτη παρακμη. Και έρχεται το λοιπόν ο Φίλιππος ο Β'. Απ' το βασίλειο της Μακεδονίας. Ούτε Αθηναίος δηλαδή (του ...κατεστημένου) ούτε και Σπαρτιάτης (των ...αρχιεγωίσταρων του "και καλά εμείς είμαστε οι πρώτοι και σείς οι ...τίποτα"). Ο Φίλιππος ήταν απ΄την ...τρίτη Ελλάδα ή αν θέλετε, την ΑΝΑΠΤΥΣΣΟΜΕΝΗ Ελλάδα, αυτήν που οι άλλοι δυό την είχαν του ...παραπεταμού!
Καράβλαχους τους ανέβαζαν τους Μακεδόνες οι Αθηναίοι, αρχιβάρβαρους τους κατέβαζαν οι Σπαρτιάτες. Μύλος. Και ασφαλώς, ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΟΜΟΙΟΤΗΣ ΜΕ ΣΗΜΕΡΙΝΕΣ ...ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΙΚΗ!
Παρ' όλα αυτά όμως, έρχεται ο Φίλιππος. Και προτείνει στους ...άλλους Ελληνες, απλά και ...δημοκρατικά. "Κύριοι, ο μόνος εχθρός μας είναι οι Πέρσες. Τουτέστιν, πρέπει να ενωθούμε και να αφήσουμε τις...μακακίες κατα μέρος και να τους αντιμετωπίσουμε και να ελευθερώσουμε όλοι μαζί τα αδέλφια μας στη Μικρασία.
Ο Αρχηγός θα είμαι εγώ, γιατί εγώ έχω αυτή τη στιγμή τον καλύτερο στρατό, θέλετε δε θέλετε. Που σημαίνει, ή ερχεστε με το καλό - το καλό που σας θέλω! - ή σας μαζεύω με το ζόρι! Διαλέχτε!" Ωρε μανα το τί έγινε! Τόσο στην Αθήνα, όσο και στη Σπάρτη! Ιδίως στη Σπάρτη, μιας και οι κύριοι...Μανιάτες (απο τότε αντιδραστικοί μέχρι Παναγίας!) είχαν βλέπετε την ...Ηγεμονία, πως λοιπόν να του τη ...δώσουν του "αγροίκου" με τόνα μάτι; Αμ οι Αθηναίοι; Οι κύριοι κύριοι "μή μου άπτου" και "εμείς είμαστε το φώς της ...δημοκρατίας" και άλλα τέτοια; Αυτοί βάζουν μπροστά τον Δημοσθένη, το ...βαρύ πυροβολικό της Ρητορικής που τον περνάει τον Φίλιππο γενεές ...πενηντατέσσερις και ...στεγνό καθάρισμα και ξεσηκώνει το πόπολο εναντίον του. Ε, τότε (ως άλλος ...Βλαδίμιρος) ο ...Φίλιππας τα παίρνει στο κρανίο και στη Μάχη της Χαιρώνειας τους ισοπεδώνει όλους.
Α, μη το ξεχάσω! Μερικά ...καλόπαιδα (Αριστομένης, Νέαρχος, Κλεομένης) είχαν τη...φαινή ιδέα να καλέσουν και...ενισχύσεις απο τον πέρση σατράπη της Αλικαρνασσού, τον Αρταφέρνη (έλεος ρε!) για να...τον κατατροπώσουν, αλλά ευτυχώς που ο Αρταφέρνης τους ...έγραψε κανονικά! Φανταζεστε να έφταναν σ' αυτόν τον εξευτελισμό; Τι θα γινόταν; Μετά έρχεται κι ο γιός του, ο Αλέξανδρος ο Γ', γνωστός ως ο Μέγας και αποτελειώνει απλά και καθαρά το θέμα - με αιματοκύλισμα, το ξέρουμε, αλλά τι να κάνουμε - και ισοπεδώνει τη Θήβα, που η ...φουκαριάρα υποκινήθηκε σε επανάσταση απο τους φανατικούς αντι-Αλεξανδρινούς Αθηναίους, αφήνοντας μόνο όρθιο το σπίτι του ποιητή Πινδάρρου (το μεγαλείο αυτού του ανδρός ήταν απίστευτο!). Για τους δε υπόλοιπους, ασε. Δράμα. Ακόμα δούλοι είναι στα σκλαβοπάζαρα.
Η Ελλάδα ενώνεται για ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ και απλά ΜΕΓΑΛΟΥΡΓΕΙ.
Τα υπόλοιπα είναι γνωστά τοις πάσι. Ο Αλέξανδρος δημιουργεί την ΜΕΓΙΣΤΗ ΕΛΛΑΔΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ, κατακτώντας ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟΝ ΤΟΤΕ ΓΝΩΣΤΟ ΚΟΣΜΟ.
Οσοι τον ξέρουν, κατάλαβαν τι εννοώ. Το νεοσύστατο (μόλις ...300 ετών) Βυζαντινό Κράτος σπαρασσόταν απο έριδες και εμφυλίους, έχοντας ως αυτοκράτορα έναν μέθυσο και παντελώς ανίκανο ανθρωπάριο, ονόματι Φωκά, όπου κόντευε να διαλύσει μιαν ολόκληρη αυτοκρατορία, η οποία πρωτού καλά -καλά δεν είχε συμπληρώσει κάν 300 χρόνια ζωής.
Το κάθαρμα αυτό είχε προηγουμένως ανατρέψει τον Αυτοκράτορα Μαυρίκιο, σημαντικότατο βασιλέα και του σφετερίστηκε το θρόνο για να το παίζει...γυναικάς και πότης με τα λεφτά των άλλων!
Βρισκόμαστε στο 610μ.Χ. και ο Επαρχος της Καρχηδόνας Ηράκλειος ο Α' ένας από τους παλαιούς στρατηγούς του αυτοκράτορα Μαυρίκιου, με σημαντικό ιστορικό θριάμβων στο περσικό μέτωπο κατά τον πόλεμο της περιόδου 572-591, καταλαβαίνει οτι η πατρίδα βρίσκεται στο χείλος του γκρεμού και οτι ό,τι έπρεπε να γίνει, έπρεπε να γίνει γρήγορα. Κι αφού διέκοψε αρχικά την επικοινωνία με την Κων/πολη και την τροφοδοσία της με αφρικανικά σιτηρά, τελικά συγκέντρωσε ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις προκειμένου να κινηθεί εναντίον του Φωκά. Ο πιο κατάλληλος γι αυτό ήταν ο γιός του, Ηράκλειος ο Β', αυτό που λέμε "παιδί του πατέρα του".
Αναλαμβάνει την αποστολή σαλπάρει από την Καρχηδόνα το 609 ενώ ταυτόχρονα ξεκινά ο στρατός από την ξηρά, υπό τη διοίκηση του ανιψιού του Νικήτα, και οι δυο με τελικό προορισμό την Κων/πολη. Συναντώντας παντού θερμή υποδοχή, και ενισχύοντας καθ' οδόν το ήδη σημαντικό στράτευμά του, ο νεαρός Ηράκλειος φτάνει πρώτος στη Βασιλεύουσα το 610.
Μεγαλόσωμος, με ξανθά μαλλιά και επιβλητικό παρουσιαστικό, εισέρχεται θριαμβευτής στην Πόλη με την υποστήριξη των Πρασίνων (πολιτικό κόμμα της εποχής) και χωρίς μάχη. Η ανακτορική φρουρά των Εξκουβιτόρων (η προσωπική φρουρά δηλ. του αυτοκράτορα) αυτομολεί στην πλευρά του και τελικώς ο Φωκάς συλλαμβάνεται και εκτελείται. Η συνέχεια και πάλι γνωστή. Ο Ηράκλειος μετατρέπει την Αυτοκρατορία, απο τυπικώς Ρωμαική σε ουσιαστικώς Ελληνική (εισάγωντας ως κύρια γλώσσα του κράτους την Ελληνική), ισοπεδώνει την Περσία του Χοσρόη, ελευθερώνει τους Αγίους Τόπους και ανακτά και πάλι τον Τίμιο Σταυρό και ο στρατός που έιχε στο μεταξύ αφήσει στην Πόλη (έφυγε για την εκστρατεία αφήνοντας πίσω του σπουδαία οχυρωματικά έργα και καλοεκπαιδευμένο στρατό), αντιμετωπίζει με άκρα επιτυχία την πολιορκία των Αβάρων (τουρκμενικής καταγωγής) και τους σκορπίζει στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.
Ηρωας του Κρητικού Αγώνα και θεμελιωτής της Ενωσης του νησιού με την Ελλάδα, δε δίστασε να τα ...βάλει μέ ΟΛΗ την Υφήλιο (των Μεγάλων Δυνάμεων) που είχε το νησί στα χέρια της, έχοντας ένα ανδρείκελο για κυβερνήτη και που τον ονόμαζε Ύπατο Αρμοστή. Ποιός ήταν; Μα ο ...ευγενής γόνος των Γλυξμπουρκέων Πρίγκηπας Γεώργιος!
Ο Βενιζέλος, που στο μεταξύ είχε δικό του Υπουργείο στην αυτόνομη αυτή κυβέρνηση, τον παραφύλαγε στη γωνία. Και τη κατάλληλη στιγμή, υποκινεί επανάσταση στον Θέρισσο, πόλη της Κρήτης και εκεί ανακυρήσσεται η Ενωση της Κρήτης με την υπόλοιπη Ελλάδα, στέλνοντας για ...βρούβες όλο τον...συρφετό!
Μεγάλες Δυνάμεις, Πρίγκηπες, Τούρκους και άλλα ευγενή υποπροιόντα της τότε...παγκοσμιοποίησης. Γιατί άν περίμενε απο τους ...πρωθυπουργίσκους της Ελλάδας (λέγε με Ράλλη και Ζαίμη), η Κρήτη ακόμη θα ήταν υπο...Αρμοστεία, μη σας πω και στα χέρια των Τούρκων! Εδώ την αμφισβητούν τώρα και χτυπάνε τη χοντρή κεφάλα τους στα πατώματα των τζαμιών για το πώς ο ...γκιαούρης αυτός τους την είχε φερει ολωνώνε τότε κανονικά, τότε θα την άφηναν;
Και να' ταν μόνο αυτό; Πήρε σχεδόν τη πρωθυπουργία στην Ελλάδα με το...έτσι θέλω, αναθεωρεί το Σύνταγμα προς όφελος του Λαού και της Δημοκρατίας, ξαναπροκηρύσει εκλογές και ασφαλώς τις ...κερδίζει, πετώντας έξω ό,τι άχρηστο και ελεεινό είχε τότε η πολιτική ζωή του τόπου! Να φανταστείτε οτι στις εκλογές δεν πήρε μέρος ΚΑΝΕΝΑ απο τα παλιά κόμματα. Οχι παίζουμε!
Στους Βαλκανικούς Πολέμους και στον Πρώτο Παγκόσμιο, σαρώνει το σύμπαν! Κι αν δε βάραγε το χέρι του πάνω στο γραφείο του, ουρλιάζοντας σ' αυτόν τον παντελώς άχρηστο, ηλίθιο και ανίκανο...Βασιλιά Κων/νο να μπεί στη Θεσσαλονίκη (επί λέξει: "Μπές στη πόλη ΤΩΡΑ ΑΜΕΣΩΣ αλλοιώς όταν γυρίσεις θα σε σουβλίσω με το ίδιο σου σπαθί, τ' ακούς;") ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΠΡΟΛΑΒΟΥΝ ΟΙ ΒΟΥΛΓΑΡΟΙ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΚΑΘ'ΟΔΟΝ, ε, σήμερα μάλλον θα μιλάγανε οι Θεσσαλονικείς άλλη γλώσσα.
Ελευθερώνει ΟΛΗ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ηπειρωτική και -κυρίως-νησιωτική, ολοκληρώνοντας αυτό που είχε αρχίσει στις 25 του Μάρτη στα 1821 ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και τα άλλα τα παιδιά, δημιουργώντας την Ελλάδα των 2 Ηπείρων και των 5 θαλασσών!
Κι αν δεν έκανε εκείνο το απίστευτα ΜΟΙΡΑΙΟ λάθος, στο να παραιτηθεί δηλαδή και να ζητήσει εκλογές, μεσούσης της Μικρασιατικής Εκστρατείας,(με αποτέλεσμα να τις χάσει, να αναλάβουν οι ανίκανοι υπο τον ...αρτι αφιχθέντα απ την εξορία πανηλίθιο και βλάκα βασιλιά Κων/νο) σήμερα η Ελλάδα, το πιθανότερο, θα ήταν υπερδύναμη. Χωρίς αστεία και ΚΑΘΟΛΟΥ υπερβολή.
Ο δεύτερος τη τάξη ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ της νεώτερης Ελλάδας, που θα τον δούμε κι αυτόν εκτενέστερα στη νέα σειρά άρθρων με τίτλο "Μεγάλοι Ελληνες του 20ού Αιώνα".
Φοβερό μυαλό, τρομερή οξυδέρκεια, αποφασιστικότητα, θάρρος, γενναιότητα. Τα πέντε του μεγάλα προτερήματα. Εγωισμός και εγωπάθεια. Τα δύο του μεγάλα ελαττώματα. Με τα 5 πρώτα μεγαλουργεί, φέρνοντας τα πάνω-κάτω στην ερειπωμένη Ελλάδα της μετα-πολεμικής και μετα-εμφυλιακής εποχής.
Ως υπουργός Δημοσίων Εργων, "πετάει" με αριστοτεχνικό τρόπο έξω απ' την Ελλάδα τους Αγγλοσάξωνες της εταιρείας παραγωγής ενέργειας (ρεύματος) POWER, βάζοντας στον κρόταφό τους ένα άλλο είδος πιστόλι, αυτό του ... οικονομικού εκβιασμού! "'Η επεκτείνετε το δίκτυο σε όλη την Ελλάδα (μέχρι τότε μόνο οι αστικές περιοχές είχαν ρεύμα, οι υπόλοιπες απλώς τη βγάζανε με τα ...κεράκια) ή σας στέλνω σπιτάκια σας". Οι Αγγλοι χτυπήθηκαν, απείλησαν, εκφόβισαν, ο ...παππούς στα παλαιότερα των υποδημάτων του. Και κάποια στιγμή, τους την αρπάζει την εταιρεία μέσα απο τα χέρια τους (μερική κοινωνικοποίηση,δίνοντάς της το όνομα ΔΕΗ) και τους κουνάει το... μαντήλι όταν επιβιβάζονται στο υπερσύγχρονο αεροπλάνο της British Airways, στέλνοντάς τους σπίτια τους. Απλά πράματα. Μετά βέβαια, τα ...Αγγλοσαξωνάκια που χάσανε τη μεγάλη "δουλειά" του το κράτησαν μανιάτικο, βάζοντας την...άλλη "μέρα" απ το πουθενά την ...Τουρκία στο Κυπριακό, αλλά και πάλι ο "παππούς" τους έγραψε κανονικά.
Η Ελλάδα ανασυγκροτείται με απίστευτους ρυθμούς, μετατρεπόμενη σε ένα απέραντο εργοτάξιο. Εργα, έργα, έργα παντού. Ουδείς τολμάει να του φέρει τη παραμικρή αντίρρηση σε οτιδήποτε. Ξέρει ΟΛΑ τα ονόματα των υπαλλήλων των υπουργείων (αν είναι δυνατόν!) και όταν τους επισκέπτεται, τους απευθύνεται με το ΜΙΚΡΟ ΤΟΥΣ. Και όταν κάποιος "άτυχος" λαμογίσκος, ονόματι Καλομοίρης, γραμματέας του Υπουργείου Μεταφορών, διανοείται να ...πάρει προμήθεια απο κάποια αγορά, ούτε ψύλλος στο κόρφο του! Τον φωνάζει την επόμενη μέρα στο γραφείο του, τον στολίζει μέ ό,τι κοσμητικό επίθετο ήταν γνωστό τότε και τον στέλνει στον εισαγγελέα με τη μία! Πέντε χρόνια κάθειρξη και στη ...στενή ο λαμογιάκος!
Αμ, το άλλο; Με τη Φρειδερίκη που ήθελε να κάνει το ...κομμάτι της στη συνιφάδα της Βασίλισσα Ελισάβετ, κουβαλώντας της μια περιουσία απο δώρα; Το μαθαίνει ο παππούς και με δυό δρασκελιές βρίσκεται στο Παλάτι, χωρίς ουτε κάν να ζητήσει ακρόαση!
"Δωράκια κόστους μισού δις, εν μέσω λιτότητας μεγαλειοτάτη μας, ξεχάστε το!"
"Ορίστε;"
"Αυτό που σας είπα! Αν θέλετε να της στείλετε κάτι, στείλτε τις ευχές σας! Δώρα με τα λεφτά του δημοσίου αποκλείονται! Λεφτά εσείς έχετε μπόλικα, χρόνια τα μαζευατε ξεζουμίζοντας το κόσμο! Πληρώστε απο κεί το λογαριασμό κι αν επιμείνετε, θα πατε και με τα πόδια στην Αγγλια! Τέλος!"
Η Φρειδερίκη μένει άναυδη απ' το σόκ και αποφασίζει να τον "τελειώσει" με συνοπτικές διαδικασίες. Ο "παππούς" το ήξερε, αλλά δεν τον ένοιαζε. Κάποιος έπρεπε κάποτε να τα βάλει μ΄αυτό το σκυλολόι. Στη τρίτη θητεία του ως πρωθυπουργός Εθνικής Ενότητας, με έξυπνες και διορατικές κινήσεις, παγιδεύει τους χουντικούς και τους μαντρώνει όλους στο Κορυδαλλό, ξέροντας οτι κάποια σφαίρα που βρισκόταν σε κάποιο ντουφέκι έχει γραμμένο το όνομά του πάνω της. Και πάλι την αγνοεί και έχει δίκιο. Πετάει έξω το ΝΑΤΟ απ' την Ελλάδα προσπαθώντας να εκβιάσει τους Αμερικάνους για την Κύπρο, αλλά ο θάνατος του Μακαρίου του χαλάει τα σχέδια.
Και τέλος, κόντρα σε κάθε λογική και με λυσσαλέα αντιπολιτευτική δράση του Παπανδρέου και της συμμορίας του, βάζει την Ελλάδα με το "έτσι θέλω" στην ΕΟΚ, θέτοντας τις βάσεις για μιά Ελλάδα
σύγχρονη, ανεπτυγμένη, βιομηχανοποιημένη και με μεγάλες προοπτικές. Πέφτει όμως πάνω στη ΠΑΣΟΚική λαίλαπα που ισοπεδώνει μέσα σε λίγα χρόνια, ό,τι εκείνος είχε χτίσει δεκαετίες ολόκληρες πρίν...
Η Ιστορία λοιπόν αδέρφια, μιλάει απο μόνη της. Εχουμε ως λαός να επιδείξουμε πολύ καλύτερους "Πούτιν" στο παρελθόν μας. Απλά, επέλεξα να αναφέρω αυτόν πρώτα, επειδή ανήκει στην πιο πρόσφατη Ιστορία της εποχής μας και γιατί η χώρα του υπήρξε απο τα πιο τρανά θύματα της Διεθνούς του Χρήματος, του ΔΝΤ και της Μαφίας. Το πόσο τα κατάφερε ο Βλαδίμιρος, το ξέρουμε.
Επίσης ξέρουμε και τό πόσο και τί κατάφεραν οι δικοί μας παλαιότεροι και ίσως, πιο σπουδαίοι απο αυτόν. Εχουμε λοιπόν τα παραδείγματα μπροστά μας. Τι κάνουμε αδέρφια;
Βάζουμε το κεφάλι μας κάτω και στίβουμε το μυαλό μας.
Τι πρέπει λοιπόν να έχει ο Νέος μας Ηγέτης για να καταφέρει αυτό που καρτεράει το Εθνος απο αυτόν; Δηλαδη την ανάτασή μας και την απελευθέρωσή μας απο τα δεσμά των τοκογλύφων και των λαμογιών της πολιτικής;