Φόρο στα σκυλόσπιτα επεξεργάζεται η κυβέρνηση...

 ...μετά από σχετική εισήγηση του οικονομικού επιτελείου. Η προεργασία έχει ήδη γίνει από την εποχή των αεροφωτογραφιών για τις πισίνες και τους ημιυπαίθριους χώρους και πλέον απομένει η τελική ανάλυση, για να ταυτοποιηθούν όλα τα σκυλόσπιτα σε αυλές, κήπους και στάνες.  Η φορολόγηση θα γίνει με βάση τον όγκο και όχι με βάση τα τετραγωνικά του σκυλόσπιτου. Οι ιδιοκτήτες μολοσσών και λυκόσκυλων είναι οι χαμένοι, καθώς θα κληθούν να πληρώσουν περισσότερα από τους ιδιοκτήτες κανίς και τσιουάουα.  Στον καθορισμό του φόρου θα συνυπολογιστεί και η αντικειμενική αξία του οικοπέδου που βρίσκεται εγκατεστημένο το σκυλόσπιτο. Στόχος της κυβέρνησης είναι να μην πληρώσουν το ίδιο οι αγρότες ιδιοκτήτες τσοπανόσκυλων και οι Κολωνακιώτες ιδιοκτήτες πεκινουά. Σε περίπτωση που ο ιδιοκτήτης δεν μπορέσει να πληρώσει το φόρο, ράμπο της εφορίας θα προχωρούν σε κατασχέσεις και πλειστηριασμούς. Του ειδικού φόρου εξαιρούνται τα σκυλάδικα.

Το συγκλονιστικό σχολείο της... γέφυρας

Στο Νέο Δελχί, κάτω από μια γέφυρα του Μετρό, συντελείται καθημερινά ένα μικρό θαύμα.

Γύρω στα 70 παιδιά από τις γειτονικές παραγκουπόλεις παρακολουθούν μαθήματα στο υπαίθριο σχολείο που έχει στήσει εκεί ένας αφανής ήρωας: Ο 40χρονος Rajesh Kumar Sharma. Πατέρας τριών παιδιών και ο ίδιος ο Sharma.

Και όπως παρατήρησε το ίδιο ακριβώς συνέβαινε με πολλά παιδιά στην περιοχή. Δεν πήγαιναν σχολείο γιατί οι οικογένειές τους δεν το άντεχαν οικονομικά. «Όποτε περνούσα από την περιοχή έβλεπα παιδιά να χασομεράνε από εδώ κι από 'κει, σπαταλώντας το χρόνο τους» είπε ο ίδιος, εξηγώντας πώς ξεκίνησε το όλο εγχείρημα. Σκέφτηκε λοιπόν να δημιουργήσει ένα δωρεάν σχολείο.

Και επειδή δεν είχε καν την οικονομική δυνατότητα να χτίσει - ή έστω να νοικιάσει - ένα μέρος για να κάνει μάθημα, έβαψε δύο τοίχους μαύρους για να τους χρησιμοποιήσει σαν πίνακα της τάξης και άρχισε να διδάσκει κάτω από μια γέφυρα. Παράλληλα, προσπάθησε να πείσει τους εργάτες και τους αγρότες της περιοχής, να επιτρέψουν στα παιδιά τους να παρακολουθήσουν τα μαθήματα, αντί να δουλεύουν για να συμπληρώσουν το οικογενειακό εισόδημα.

Και πράγματι. Σύντομα, άρχισαν να καταφθάνουν στο «υπαίθριο σχολείο» παιδιά που υπό άλλες συνθήκες θα δούλευαν από εδώ και από κει, χωρίς να έχουν την παραμικρή τύχη να ξεφύγουν από την προδιαγεγραμμένη μοίρα της φτώχειας. Στο σχολείο τα μαθήματα ξεκινάνε από τα βασικά. Στόχος είναι να προετοιμαστούν τα παιδιά, για να συνεχίσουν σε κάποιο δημόσιο σχολείο. Όταν ξεκίνησε πέρσι το εγχείρημα, είχε 140 μαθητές.

Τώρα, τουλάχιστον τους μισούς από αυτούς, όπως λέει ο ίδιος, κατάφερε να τους βάλει σε κανονικά σχολεία. Για να καταφέρει να κρατήσει το «σχολείο» του σε λειτουργία, ο Sharma, αφήνει για δυο ώρες την δουλειά του σε ένα εμπορικό κατάστημα στο Shakarpur, όπου τον αναπληρώνει ο αδερφός του και πάει να διδάξει. «Ο δάσκαλός μας, μας λέει πως για να αντιμετωπίσεις τη φτώχεια, πρέπει να ανοίγεις το μυαλό σου και αυτό γίνεται μόνο με τη μόρφωση», είπε στην τοπική εφημερίδα ένας 15χρονος μαθητής του Sharma.

Η αλληγορία του σπηλαίου , του Πλατωνα (εξαιρετικό!!!)‏

Η αλληγορία του σπηλαίου «The allegory of the cave»

Η Πολιτεία (ή Περί δικαίου) 

είναι ένα από τα γνωστότερα έργα του Πλάτωνα, το οποίο γράφτηκε περίπου το 380 π.Χ. ή ολοκληρώθηκε γύρω στα 374 π.Χ. κι έχει ασκήσει μεγάλη επιρροή τόσο στη φιλοσοφία, όσο και στην πολιτική
θεωρητική.
Στην Πολιτεία, ο Σωκράτης και άλλοι εξέχοντες Αθηναίοι και ξένοι συζητούν τη σημασία της δικαιοσύνης και εξετάζουν κατά πόσο είναι πιο ευτυχισμένος ένας δίκαιος άνθρωπος από έναν άδικο, κατασκευάζοντας μια φανταστική πολιτεία, την Καλλίπολη, με φιλόσοφους-βασιλείς.
Επίσης, συζητείται η φύση του φιλόσοφου, η «Περί Ιδεών» θεωρία του Πλάτωνα, η διαμάχη ανάμεσα στη φιλοσοφία και την ποίηση και η αθανασία της ψυχής.

ΝΕΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ-ΣΟΚ ΣΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΛΣΤΑΤ! ΔΙΕΡΡΗΞΑΝ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ Ν. ΣΤΡΟΜΠΛΟΥ!

Πρώτα αυτό... ΕΣΠΑΣΑΝ ΤΟ ΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΤΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥ ΚΑΙ ΕΚΛΕΨΑΝ ΤΙΣ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΕΛΣΤΑΤ;

Δεν είχαμε μόνο το σπάσιμο του αυτοκινήτου της δικαστικής λειτουργού που διεξάγει τις
ανακρίσεις στην υπόθεση της ΕΛΣΤΑΤ. Είχαμε και τη διάρρηξη στο σπίτι του Νικόλαου Στρόμπλου, πρώην Διευθυντού Εθνικών Λογαριασμών της Στατιστικής Υπηρεσίας και βασικού μάρτυρα στην υπόθεση της αλλοίωσης των στοιχείων του ελλείμματος!
Ο κ. Στρόμπλος, Δόκτορας διεθνώς αναγνωρισμένος για τις δημοσιεύσεις του, ο οποίος υπήρξε ο καθ' ύλην αρμόδιος στην ΕΛΣΤΑΤ, ξηλώθηκε από τον κ. Γεωργίου αμέσως μετά την αμφισβήτηση που εξέφρασε για την ορθότητα των στοιχείων, για να αντικατασταθεί από τον κ. Μολφέτα. Ο κ. Μολφέτας σήμερα είναι συγκατηγορούμενος με τον κ. Γεωργίου.

Για τον κ. Σόμπλο να θυμίσουμε ότι ξηλώθηκε από τον κ. Γεωργίου επειδή αρνήθηκε να υπακούσει στις επιταγές της Eurostat η οποία επιθυμούσε να συμπεριληφθούν στο έλλειμμα και συγκεκριμένες ΔΕΚΟ από τον Μάιο του 2010. Εκείνος αντιτάχθηκε με το επιχείρημα ότι οι επιχειρήσεις κατατάσσονται στους πέντε θεσμικούς τομείς της οικονομίας κάθε πέντε χρόνια και συνεπώς (για να υπάρχει αμεροληψία και αντικειμενικότητα) η αναταξινόμηση θα έπρεπε να γίνει βάσει των στοιχείων του 2005 και όχι μεσούσης της πενταετίας όπως ζητούσε η Eurostat!!! «Ενδιαμέσως μπορούσαν να μεταβληθούν τα στοιχεία στις αρχές του 2011 που θα κοινοποιούσαμε στη Eurostat τα αποτελέσματα της αναθεώρησης του 2005», ειχε επισημάνει ο κ. Στρόμπλος.

Μετά από αυτή την άρνησή του ο κ. Στρόμπλος με απόφαση του κ. Γεωργίου μετατέθηκε αιφνιδίως στις 10 Σεπτεμβρίου του 2010 σε άλλο τομέα. Μετά από λίγες ημέρες η νέα διοίκηση της ΕΛΣΤΑΤ ικανοποίησε πλήρως τις εξωφρενικές απαιτήσεις της EUROSTAT!!! Η διοίκηση που έκανε τα χατίρια της Εurostat απάρτιζαν οι κ.κ. Γεωργίου, Ξενάκη (γενική διευθύντρια της Διεύθυνσης Στατιστικών Ερευνών) και Μολφέτας (νέο διευθυντή Εθνικών Λογαριασμών».
Όπως γίνεται αντιληπτό την υπόθεση αυτή που συγκλονίζει το Πανελλήνιο και θα καταδείξει τους πραγματικούς ενόχους της εθνικής καταστροφής κάποιοι προσπαθούν να την σταματήσουν και να ενσπείρουν τρομοκρατία!
http://www.triklopodia.gr/2013/02/blog-post_5934.html

Ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και ΜΠΡΑΒΟ στον χειριστή του F-16.

Οι πολύ κακές καιρικές συνθήκες που επικρατούσαν στην περιοχή του Ανατολικού Αιγαίου, επιφύλαξαν μια δυσάρεστη έκπληξη στο ζεύγος μαχητικών F-16 Block 52+ που είχε απογειωθεί από την 115 Πτέρυγα Μάχης (ΠΜ), προσπαθώντας να εξακριβώσει την ταυτότητα του αργοκίνητου ίχνους που είχε προηγουμένως εντοπιστεί από το εθνικό σύστημα αεράμυνας προχθές τη νύχτα λίγο πριν τα μεσάνυχτα (θα αναφερθούμε στο θέμα σύντομα…). 

Ένα από τα μαχητικά κατά τη διάρκεια της νυκτερινής έρευνας κτυπήθηκε ξαφνικά από κεραυνό, με αποτέλεσμα να σημάνει αμέσως συναγερμός στο συντονιστικό κέντρο έρευνας και διάσωσης! Ελικόπτερο Super Puma τέθηκε σε επιφυλακή αναμένοντας εντολή για να προβεί σε διάσωση χειριστή, που ενδεχομένως θα είχε εγκαταλείψει το λαβωμένο μαχητικό. Μεσολάβησαν μερικά βασανιστικά και αγωνιώδη λεπτά κι ενώ οι διασώστες βρίσκονταν εντός του ελικοπτέρου, πριν από την αρνητική απάντηση του χειριστού του κεραυνόπληκτου μαχητικού.

Ο χειριστής – …. ένας από τους «ένστολους» που πληρώνουν τις εγκληματικές πολιτικές δεκαετιών, δηλαδή την κοροϊδία – όχι μόνο δεν έχασε την ψυχραιμία του, αλλά ενεργώντας ως πραγματικός έμπειρος ιπτάμενος, αποφάσισε να επιχειρήσει να προσγειώσει το μαχητικό και να διασώσει για την Πολεμική Αεροπορία και την Ελλάδα, το πολύτιμο επιχειρησιακά, αξίας 40 και πλέον εκατομμυρίων ευρώ, αεροσκάφος.

Δεν γνωρίζουμε το μέγεθος της βλάβης που προέκυψε, ούτε εάν το ΓΕΑ σκοπεύει να απονείμει ευαρέσκεια στον αξιωματικό της που κατάφερε και προσγείωσε το μαχητικό, το οποίο σύντομα θα βρίσκεται ξανά στον ουρανό του Αιγαίου στα χέρια κάποιου ιπτάμενου της Αεροπορίας προστατεύοντας την ακεραιότητα της πατρίδας.

Εκείνο όμως που αποδείχτηκε περίτρανα – με αποδέκτες όλους εκείνους που βυσσοδομούν με κάθε ευκαιρία κατά των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων – είναι ότι κάποιοι που παίζουν τη ζωή τους κορόνα γράμματα στον αέρα επί 24ώρου βάσεως, χωρίς αργίες και αποχές (σ.σ. αφορά χειριστές των μαχητικών, πληρώματα και διασώστες των Super Puma και φυσικά πολλούς από τις μάχιμες ειδικότητες πάνω στις οποίες στηρίζεται η έγκαιρη ειδοποίησης και η ασφαλής πτήση των προηγούμενων), αναγκάζονται κάτω από την πίεση των συνθηκών να λαμβάνουν από δύσκολες έως και επικίνδυνες για τη ζωή τους αποφάσεις, προκειμένου να μην χαθεί το πανάκριβο αεροσκάφος που τους εμπιστεύθηκε η πατρίδα.

Ένα μεγάλο μπράβο, μαζί με ένα ακόμη πιο μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ από όλους εμάς που απολαμβάνουμε τις ειδήσεις googlάροντας (ακόμη ένας νεολογισμός…) στον υπολογιστή μας, προς τον Επώνυμο και μαζί Ανώνυμο χειριστή της Πολεμικής Αεροπορίας της 115 Πτέρυγας Μάχης για την επιτυχή προσγείωση του λαβωμένου μαχητικού.

Ίσως κάποιοι να σχολιάσουν «ε, και; Αφού έχει ξανασυμβεί…». Σε αυτούς τους ανειλικρινείς λοιπόν σχολιαστές μιας μόνιμα στρεβλωμένης πραγματικότητας, θα απαντήσουμε ότι η διαφορά μεταξύ ατυχήματος και δυστυχήματος είναι τόσο προκλητικά και συνάμα απελπιστικά μικρή, ώστε να αποκτά ουσία και περιεχόμενο η ευχή την οποία δίδουμε σε όλους ανεξαιρέτως τους Ίκαρους της Πολεμικής Αεροπορίας με την φράση: «ΚΑΛΕΣ ΠΡΟΣΓΕΙΩΣΕΙΣ»…

Σοκ: 4 εκατ. Έλληνες κάτω από το όριο της φτώχειας!

Τον σκοπό τους, τον πέτυχαν. Κατά το ήμισυ. Γιατί ο μισός πληθυσμός της Ελλάδας ζει και επισήμως κάτω από το όριο της φτώχειας.

Το σοκαριστικό αυτό συμπέρασμα εξάγεται από τη μηνιαία έκθεση του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ. Η έκθεση, συμπεραίνει ότι το 2012 σχεδόν 4 εκ. Έλληνες (3,9 εκ. για την ακρίβεια) βρέθηκαν κάτω από το όριο της φτώχειας, όταν μόλις έναν χρόνο πριν ήταν 3,1 εκ.! Αυξήθηκαν δηλαδή περισσότερο από 20%! 

Σύμφωνα με τη ΓΣΕΕ, το φορολογικό σύστημα αποτελεί τον πλέον άδικο μηχανισμό ανισοκατανομής του εισοδήματος σε βάρος της μισθωτής εργασίας και σε όφελος των ανώτερων εισοδηματικών στρωμάτων του πληθυσμού.

Η έρευνα τονίζει ότι μέσα σε μια τετραετία, από το 2010 έως το 2013, οι μισθωτοί θα έχουν χάσει το 50% του εισοδήματος τους και καταθέτει μια δέσμη μέτρων για το φορολογικό, τα οποία θεωρεί ότι πρέπει να εφαρμοστούν παράλληλα με την αποκατάσταση του εισοδήματος μισθωτών και συνταξιούχων ώστε να αντιμετωπιστεί η οικονομική εξαθλίωση των ανθρώπων της μισθωτής εργασίας.

Είναι χαρακτηριστικό, αναφέρει η έκθεση της ΓΣΕΕ, ότι οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι κατέβαλαν ως άμεση φορολογία 6,5 δισ. ευρώ, 47,9% (2009), 6,9 δισ. ευρώ, 52,6% (2010), 7,1 δισ. ευρώ, 55,5% (2011), ενώ οι επιχειρήσεις κατέβαλαν ως άμεση φορολογία 4,7 δισ. ευρώ, 35,1% (2009), 4,1 δισ. ευρώ, 30,7% (2010), 3,6 δισ. ευρώ, 28,7% (2011).

Η ΓΣΕΕ καταγράφει επίσης ότι η ύφεση κατά το 2009-2012 μείωσε σωρευτικά το ΑΕΠ κατά 25% και η ανεργία κατά την ίδια περίοδο τριπλασιάστηκε (1.200.000 άτομα, 2012)

Ανοιχτή επιστολή της Σεμίνας Διγενή στον Κάρολο Παπούλια.

Γράφει η Σεμίνα Διγενή 

Κάποτε ήμουν πραγματικά ηλίθια. Αθώα, ευκολόπιστη, Κάποτε πίστευα με τη μία τους ανθρώπους, μ έπειθαν τα λόγια. Τώρα θυμώνω εύκολα, γιατί μάλλον ξύπνησα, βγήκα από το λήθαργο, μαζί με όλους, ξαφνικά. Εξοργίζομαι λοιπόν, όταν με κοροιδεύουν. 

Ο Κάρολος Παπούλιας, υπήρξε πολύ φίλος μου. Έχουμε κάνει μαζί από τσιπουρομαχίες και συνεντεύξεις σε βάρκα στη λίμνη Παμβώτιδα, μέχρι καταβάσεις σε γκρεμούς του Μετσόβου. Έχω απολαύσει αποκαλυπτικές εξομολογήσεις πολιτικού περιεχομένου και εντυπωσιακά περιστατικά με αρχηγούς κρατών και πιπεράτα παραλειπόμενα, που εννοείται θα κρατήσω μόνο για τον εαυτό μου. Τότε πίστευα, ότι στη μεγάλη σοσιαλιστική επανάσταση, ο Παπούλιας θα κρατούσε αυτοδικαίως το λάβαρο..

Τόσα χρόνια μετά, αγαπητέ Κάρολε, αισθάνομαι απελπιστικά προδομένη από σας, γιατί ΤΙΠΟΤΕ απ όσα σχεδιάζατε εκεί στην ψαροταβέρνα της Αναβύσσου,  ΔΕΝ πραγματοποιήσατε. 

Τι να κάνω την πολυδιαφημισμένη αντιστασιακή θητεία σας στον ΕΛΑΣ. κ. Πρόεδρε, όταν επιμένετε να είστε ακόμη Πρόεδρος..

Ξεγελάσατε όλοι σας, τόσα χρόνια τους Έλληνες, με χάντρες  σαν να ήταν ιθαγενείς. Εξασφαλίσατε τη σιωπή και τη συναίνεσή τους με λίγα ψίχουλα, από τον κρατικό κορβανά, ως μισθό σε διορισμένους στο δημόσιο, με ελάχιστα χρήματα ως επιχορήγηση σε επιχειρήσεις που ιδρύθηκαν απλά και μόνο για την επιχορήγηση (για την οποία πάρθηκαν και οι απαραίτητες μίζες), με επιδόματα και παροχές που προέρχονταν από τα δάνεια που καλούνται να πληρώσουν τώρα κ.α. Υπήρχε περίπτωση διαφορετικά, να μην πάρουν με τις πέτρες, βουλευτή – υπουργό, που ενώ δεν είχε δεύτερο παντελόνι να φορέσει, πριν ο ελληνικός λαός του κάνει την τιμή να τον εκλέξει, αρκούσαν λίγα χρόνια πολιτικής σταδιοδρομίας, για έπαυλη δίπλα στην Ακρόπολη; Ή μήπως θα γλίτωνε ο ανεπάγγελτος, πρώην ζιγκολό, όταν θα μετατρεπόταν σε έναν από τους πλουσιότερους πολιτικούς στην Ευρώπη; Θα γινόταν ποτέ, κάποιος υπουργός, σε υπουργείο, του οποίου οι αποφάσεις θα εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα των πεθερικών του (!) ή θα χρηματοδοτούσε γενναιόδωρα τις δραστηριότητες της μητέρας του και δε θα άνοιγε ρουθούνι; Ή θα επιτρεπόταν να γεμίζουν οι καταθετικοί λογαριασμοί των επιχειρηματιών – αφεντικών σας, μόνο και μόνο για τη ”φροντίδα” της επανεκλογής σας;

Σε όλα τα παραπάνω και σε ακόμα περισσότερα, αν δεν ήσασταν συμμέτοχος, ήσασταν απλός παρατηρητής. Και τα δύο, εκ του αποτελέσματος, κρίνονται ως πράξεις προδοσίας. Έτσι το βλέπω πιά, Κάρολε…

Είχατε αμέτρητες ευκαιρίες,  να ελαφρύνετε εαυτόν, από τις αμαρτίες του παρελθόντος (από το ”δάνειο” του ”κωλόσπιτου” της Εκάλης, μέχρι τη σημερινό ”τουμπεκί” στο ξεπούλημά μας και τη νέα Κατοχή). Θα μπορούσατε να γίνετε Κάρολε, πραγματικό σύμβολο αντίστασης στα σχέδια εξόντωσης του Ελληνικού λαού, αν απλά δεν υπογράφατε τους νόμους και τα διατάγματα που σας έφερνε η ”κυβέρνηση”. Αν είσασταν μ εμάς κι όχι μ αυτούς. Αν υποβάλλατε την παραίτησή σας, εξηγώντας με  διάγγελμα τους λόγους. (Εσείς οι λακωνικοί Δωριείς, γνωρίζετε τον τρόπο να είστε σαφείς…) 

Τότε, μάλιστα, θα αξίζατε με χίλια, ένα νέο γύρο με τσίπουρα.. 

ΥΓ 1 Μαθαίνω, δεν περνάς καλά τελευταία, χτύπησαν το σπίτι σου (επανέρχομαι στον ενικό, αυτά δεν λέγονται σε πληθυντικό) στην Ασκληπιού, πάνω από 30 αναρχικοί. Τις προάλλες σε γιουχάρισαν άγρια στην παρέλαση και στα Θεοφάνεια.. Σε αποκάλεσαν προδότη. Ο κόσμος έχει θυμώσει πολύ.. Και πεινάει πολύ.. Και η αδικία δεν αντέχεται. Θάρθουν και χειρότερα, αν δεν κάνεις κάτι. 

ΥΓ 2 Με θλίβει πραγματικά η εικόνα σου σήμερα... Έχω ακόμη τις φωτογραφίες μας στα Γιάννενα, σ εκείνο το γεύμα, μετά από μια συνέντευξη, που μας είχες καλέσει με το συνεργείο της ΕΡΤ, όταν σε απαθανάτιζε ο φακός, να κυνηγάς την τρίχρονη κόρη μου, για να την πείσεις να φάει. Θυμάμαι ακόμη, εκείνον τον πυροβολισμό, για ένα… κυκλάμινο.

Πού πήγε το χιούμορ σου, η επαναστατικότητά σου, αυτό το ”μέσα σε όλα” που είχες, η εκπληκτική επαφή σου με τον κόσμο, αυτή η ..ψαγμένα κοσμοπολίτικη συμπεριφορά, που σε ξεχώριζε από τους υπόλοιπους ξελιγωμένους Πασοκάνθρωπους, από το κοπάδι με τους βλαχοδήμαρχους, που το έπαιζαν παράγοντες της Αλλαγής; Σου έλεγα τότε, ότι μου θυμίζεις στο προφίλ τον Μάρλον Μπράντο στην ”Ανταρσία” και γέλαγες.. 

Ακόμη Κάρολε, μου τον θυμίζεις,

αλλά  στον ”Νονό”… 

Σεμίνα Διγενή

Η επανάσταση που χρειαζόμαστε

Του Πάσχου Μανδραβέλη

Είναι δύσκολο να γίνει επανάσταση στην Ελλάδα. Οχι μόνο γιατί λείπει το «επαναστατικό υποκείμενο», όπως θα έλεγαν οι μαρξιστές. Το εγχώριο προλεταριάτο (στο οποίο ομνύει και για το οποίο μας έχει ζαλίσει το ΚΚΕ) κρατικοποιήθηκε μαζί με τις προβληματικές τη δεκαετία του ’80. Το προλεταριάτο που απέμεινε στη χώρα είναι άλλης εθνικότητας· είναι οι μετανάστες. Το τελευταίο πράγμα που «της γης οι κολασμένοι» έχουν στο μυαλό τους είναι να αλλάξουν τις κοινωνικές δομές αυτής της χώρας. Περισσότερο τους απασχολεί πώς θα φύγουν για κάποια σοβαρή χώρα της Δύσης παρά πώς θα επαναστατήσουν εδώ. Η επανάσταση στην Ελλάδα είναι αδύνατη για έναν άλλο, πιο καθοριστικό λόγο: προϋπόθεση κάθε επανάστασης είναι κάποια τάξη πραγμάτων. Πρέπει να υπάρχει κάποιο κατεστημένο για να ανατραπεί. Στον τόπο μας τα πάντα είναι χύμα και όταν στον χυλό προστεθεί μια εξέγερση δεν αλλάζει κάτι· απλώς διογκώνεται ο χυλός. Τι πρόσθεσε, πέρα από κάποια καμένα κτίρια και μια νέα γενιά τρομοκρατίας, η αναταραχή του 2008; Τι άλλαξε στη χώρα τόσο ριζικά που να το θυμόμαστε σαν κληρονομιά του Δεκέμβρη; Σύμφωνοι! Υπήρξαν αγωνιστικότητα, οργή και μεταμοντέρνα συνθήματα. Αλλο; Πού θα βρει ο ιστορικός του μέλλοντος το νόημα πίσω από τις φωτιές; Επιπλέον, ποια επανάσταση μπορεί να γίνει σε μια χώρα όπου ακόμη και η εφαρμογή του νόμου είναι στη διακριτική ευχέρεια των πολιτών; Πώς να επαναστατήσει κάποιος σε έναν τόπο που όλοι είναι χύδην επαναστατημένοι και μάλιστα επί παντός; Ολες οι επαναστάσεις, ακόμη και οι καλλιτεχνικές ή επιστημονικές, απαιτούν μια προηγούμενη συναντίληψη του κόσμου, μια κοινή θεωρία. Σ’ αυτήν τη χώρα δεν μπορούμε ακόμη να συνεννοηθούμε για το τι είναι δημοκρατία και τι είναι βία, στην επανάσταση θα τα βρούμε; Χωρίς συναντίληψη του κόσμου κάθε τι που παρουσιάζεται ως «επαναστατικό» είναι απλός θόρυβος. Ισως πρέπει να σκεφθούμε αντίστροφα. Σ’ αυτήν τη χώρα επανάσταση θα είναι μια μέρα κανονικότητας. Οταν δούμε κάποιο πρωτοβάθμιο σωματείο να μη νεκρώνει το κέντρο της Αθήνας, αλλά τους εκατό νοματαίους του να διαδηλώνουν στο πεζοδρόμιο, ή βρίσκοντας άλλους -πιο ευφάνταστους- τρόπους να διαλαλήσουν τα αιτήματά τους. Επαναστατικός θα ήταν ο αγώνας που σέβεται τα δικαιώματα των άλλων. Ανατροπή γι’ αυτήν τη χώρα θα ήταν να απεργούν οι δημόσιοι υπάλληλοι χωρίς να πληρώνονται. Και αυτό, διότι ένα ακόμη χαρακτηριστικό της επανάστασης είναι το κόστος. Ολοι οι επαναστάτες πριν δικαιωθούν κάτι πλήρωσαν. Μόνο στην Ελλάδα ακόμη και η «επανάσταση» είναι τσάμπα. Επανάσταση θα είχαμε επίσης αν στον ελεύθερο χρόνο τους (Γεννάρη - Μάρτη) οι αγρότες δεν ταλαιπωρούσαν τους υπόλοιπους με κλείσιμο των εθνικών οδών. Αν τον αξιοποιούσαν κάνοντας συνελεύσεις για το πώς θα συνεταιρισθούν και πώς θα αυξήσουν την παραγωγή χρήσιμων προϊόντων αντί να εκβιάζουν διαρκώς για την επιδότηση των άχρηστων (βαμβάκι κ.λπ.). Επανάσταση θα ήταν να λειτουργήσουν κάποια στιγμή τα πανεπιστήμια ως πανεπιστήμια και να διακόπτεται η συνέλευση για να γίνουν τα μαθήματα, αντί να διακόπτονται τα μαθήματα για να ανακοινωθεί μια συνέλευση. Επανάσταση θα ήταν να γλίτωναν κάποια αρχιτεκτονικά στολίδια -έστω η Αθηναϊκή Τριλογία, βρε αδελφέ!- από την επιδημία των γκράφιτι. Υπάρχει πολλή επανάσταση που πρέπει να γίνει στην Ελλάδα. Μόνο που δεν είναι το μπάχαλο το οποίο κάποιοι κηρύσσουν...