Πικρές αλήθειες για το Ναύπλιο....

ΝΑΥΠΛΙΟ ΟΠΩΣ ΠΑΛΙΑ; ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ..

Πεθύμησα την πόλη του Ναυπλίου και αποφάσισα ύστερα από αρκετούς μήνες να την επισκεφθώ για ΠΣΚ. Πρέπει να πω ότι υπήρξα φανατικός του Ναυπλίου τόσο από πολιτιστικής όσο και από πολεοδομικής άποψης και ακόμα και κάποια ψεγάδια που έβλεπα δεν έδινα βάση.
Ωστόσο, πλέον το κακό έχει παραγίνει και αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας την εκεί κατάσταση. Με απλά λόγια:

Είναι πλέον πανάκριβα. Δε θα μιλήσω για τα δωμάτια (λίγο-πολύ όλοι ξέρουν..). Ενδεικτικά σοκολατόπιτα: 2,60E, 1 μπάλλα παγωτού: 2,5E και άλλα...
Πλέον τα εστιατόρια και οι καφετέριες απευθύνονται σε Αμερικάνους, Γερμανούς, Άγγλους κλπ περισσότερο από ποτέ. Είναι πανάκριβα και η ποιότητα έχει πέσει. Μοιάζει με Πλάκα..
Συμπαθώ πολύ το Ναύπλιο αλλά δε νομίζω πλέον τα ερωτευμένα ζευγάρια και οι οι νέοι γονείς να συνεχίζουν να το επισκέπτονται. Υπάρχουν και άλλα ωραία μέρη: Άνδρος, Ορεινή Ευρυτανία κλπ.
Μαζευτείτε νεόπλουτοι...

ANAΓΝΩΣΤΗΣ

Έσμιξαν τ' αηδόνια !!!

Save the earth

Το αποφυλακιστηριο του Ανδρεα...

Η "παράγκα" ποτέ δεν πεθαίνει....μονο λιγο καιρό ξαποστάινει...

Χατζηαποστόλου υπέρ Μαρινάκη!

Ο Βασίλης Χατζηαποστόλου, αναπληρωτής πρόεδρος της ΕΠΟ, τάχθηκε εμμέσως πλην σαφώς υπέρ της πρότασης Μαρινάκη για ενεργοποίηση του Κύρου Βασσάρα ο οποίος όμως δηλώνει πως ο ρόλος του περιορίζεται στην εκπαίδευση-επιμόρφωση

Aντιμεταμοντερνισμοί

Ο αθλητισμός στην υπηρεσία της πολιτικής, ή αλλιώς ένα απαραίτητο εργαλείο για την οικοδόμηση του 4ου δρόμου του μεταμοντέρνου, νεοφιλελεύθερου, μπανανιότροπου, δουλόφρονου, ολίγον σοσιαλισμού. Στα πλαίσια του σεμιναρίου (γουόρκ-γκρουπ) «Πώς να πουλήσεις τη χώρα σου, διατηρώντας το χαμόγελο και την ψυχολογία ενός πλασιέ», η Σοσιαλιστική Διεθνής Α.Ε. παρουσιάζει το νέο πρόγραμμα επιμόρφωσης διευθυντικών στελεχών. Η «σοσιαλιστική γυμναστική» απευθύνεται σε πολιτικούς που θεωρούν ότι η παραδοσιακή πλύση εγκεφάλου μέσω των ΜΜΕ δεν επαρκεί για την αποτελεσματική διαφημιστική προώθηση ενός σοσιαλιστή ηγέτη. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει τα ακόλουθα αθλήματα:

Η ποδηλασία τονίζει το προφίλ του έξυπνου ηγέτη, που ξέρει να κρατάει την ισσοροπία του και να στέκει ορθός παρά τις εκάστοτε αντιξοότητες. Ο καλός ποδηλάτης είναι προπάντων εύστροφος - καταφέρνει να ξεπερνάει κάθε αναποδιά, διατηρώντας παράλληλα την πορεία του. Εκτός, βέβαια, κι αν του βγει η αλυσίδα...

Το κολύμπι ανοίγει το στέρνο, φουσκώνει το στήθος και κάνει γερές πλάτες. Αυξάνει δηλαδή την αρρενωπότητα (μασκουλίνιτι) του ηγέτη. Παράλληλα, η συχνή εμφάνιση με κολυμβητικό σκουφάκι προετοιμάζει την κοινή γνώμη για την σταδιακή υιοθέτιση και άλλων χαριτωμένων καπέλων, όπως φέσι, κιπά κ.λπ...

Το κανώ κάνει γερά μπράτσα, κάνοντας τον ηγέτη να φαίνεται αρκετά δυνατός ώστε να σηκώσει τα βάρη της πολιτικής. Επίσης, η πολύωρη κωπηλασία περνάει το μήνυμα ότι ο ηγέτης είναι ένας έμπειρος καπετάνιος που ξέρει να προσανατολίζεται και να βρίσκει τον δρόμο του μέσα στις φουρτούνες της πολιτικής. Αρκεί, βέβαια, να μη χαθεί...

Σε περίπτωση που το πόπολο συνειδητοποιήσει την εκποίηση της χώρας του και αντιδράσει, ο ηγέτης θα πρέπει να διαθέτει μία ακόμη αρετή: γερά πόδια! Με το τζόγκινγκ μαθαίνει ο πολιτικός να διαφεύγει με ταχύτητα από κάθε δυσάρεστο συναπάντημα. Όπως λέει και ο λαός: Του φευγάτου η Μάργκαρετ δεν έκλαψε ποτέ...

περιοδικό Άρδην, τ.81, Σεπτέμβριος 2010

Οι 10 μεγαλύτερες βιβλιοθήκες του κόσμου.

Η συνήθεια του διαβάσματος είναι η πιο φυσική συνήθεια που μπορεί να υιοθετήσει κανείς. Ένα καλό βιβλίο ή το διάβασμα ενός ενημερωτικού έργου είναι μια ιδανική συντροφιά. Είναι ενδιαφέρον, αυξάνει την υπομονή σας και σας επιτρέπει να αυξάνετε το σύνολο των γνώσεων σας χωρίς να το συνειδητοποιείτε. Έτσι για το λόγο αυτό βρίσκουμε βιβλιοθήκες οικοδομημένες από ανθρώπους, προκειμένου να ενισχυθούν και να κινητοποιηθούν τέτοιες υγιείς δραστηριότητες. Το goladas.blogspot σας παρουσιάζει τις 10 μεγαλύτερες βιβλιοθήκες απ' όλο τον κόσμο (H δικιά μας άραγε υπάρχει ακόμα? Κατι άκουσα ότι είναι υπό διάλυση και κατα-κλεμένη).

1. Η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου:

Η βιβλιοθήκη του Κογκρέσου βρίσκεται στην Washington των ΗΠΑ. Ιδρύθηκε το 1800 και έχει απόθεμα πάνω από 30 εκατομμύρια βιβλία. Η βιβλιοθήκη του Κογκρέσου παρουσιάστηκε στη ταινία National Treasure 2.

2. Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Κίνας:

Η Εθνική Βιβλιοθήκη της Κίνας βρίσκεται στο Πεκίνο. Ιδρύθηκε το 1909 και έχει απόθεμα πάνω από 22 εκατομμύρια βιβλία.

3. Η Βιβλιοθήκη της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών:

Η Βιβλιοθήκη της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών βρίσκεται στην Αγία Πετρούπολη. Ιδρύθηκε το 1714 και έχει απόθεμα πάνω από 20 εκατομμύρια βιβλία.

4. Η Εθνική Βιβλιοθήκη του Καναδά:

Η Εθνική Βιβλιοθήκη του Καναδά βρίσκεται στην Οττάβα. Ιδρύθηκε το 1953 και έχει απόθεμα πάνω από 18.8 εκατομμύρια βιβλία.

5. Η Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη:

Η Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη βρίσκεται στη Φρανκφούρτη. Ιδρύθηκε το 1990 και έχει απόθεμα πάνω από 18.5 εκατομμύρια βιβλία.

6. Η Βιβλιοθήκη της Βρετανίας:

Η Βρετανική Βιβλιοθήκη βρίσκεται στο Λονδίνο. Ιδρύθηκε το 1753 και έχει απόθεμα πάνω από 16 εκατομμύρια βιβλία.

7. Το Ινστιτούτο επιστημονικής πληροφορίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών:

Το Ινστιτούτο επιστημονικής πληροφορίας της Ρωσικής Ακαδημίας Επιστημών βρίσκεται στη Μόσχα. Ιδρύθηκε το 1969 και έχει απόθεμα πάνω από 13.5 εκατομμύρια βιβλία.

8. Η Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ:

Η Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ βρίσκεται στο Cambridge των ΗΠΑ. Ιδρύθηκε το 1638 και έχει απόθεμα πάνω από 13.1 εκατομμύρια βιβλία.

9. Η Εθνική Επιστημονική Βιβλιοθήκη Vernadsky της Ουκρανίας:

Η Εθνική Επιστημονική Βιβλιοθήκη Vernadsky της Ουκρανίας βρίσκεται στο Κίεβο. Ιδρύθηκε το 1919 και έχει απόθεμα πάνω από 13 εκατομμύρια βιβλία.

10. Η Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης:

Η Δημόσια Βιβλιοθήκη της Νέας Υόρκης βρίσκεται στη Νέα Υόρκη. Ιδρύθηκε το 1895 και έχει απόθεμα πάνω από 13 εκατομμύρια βιβλία.

Εωράκαμεν τους ληστάς?

Σχέδια «αυτονόμησης» των στρατιωτικών σχολών από τις Πανελλαδικές

Ξεχωριστές εξετάσεις για την εισαγωγή υποψηφίων στις στρατιωτικές σχολές μελετούν τα υπουργεία Παιδείας και Εθνικής Άμυνας.

Απαντώντας σε σχετικό αίτημα της βουλευτού του ΚΚΕ, Λιάνας Κανέλλη, ο Ευάγγελος Βενιζέλος εξέφρασε τη συμφωνία του με την πρόβλεψη ειδικής δέσμης εισαγωγής στις στρατιωτικές σχολές. "Το έχω συζητήσει με το υπουργείο Παιδείας και θα το επεξεργαστεί. Δεν μπορεί να μπαίνει κάποιος τυχαία στις στρατιωτικές σχολές", ανέφερε ο υπουργός Άμυνας. "Πρέπει να υπάρχει στοχευμένη επιλογή, πάντα με τις αδιάβλητες διαδικασίες του υπουργείου Παιδείας", πρόσθεσε.

ΕΡΩΤΗΣΗ:Ένα παιδί που θέλει να μπει σε στρατιωτική σχολή δεν θα μπορεί να δηλώσει και άλλες μη στρατιωτικές? Στην περίπτωση που δεν καταφέρει να εισαχθεί του κόβει την δυνατότητα να συμβιβαστεί με άλλο επαγγελματικό προσανατολισμό, τουλάχιστον προσωρινά, για να μην χάσει έναν χρόνο ώστε στις επόμενες εξετάσεις να ξαναπροσπαθήσει?

ΜΕ «ΕΝΣΤΟΛΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ» Η ΝΕΑ ΔΟΜΗ ΤΩΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ

Είναι πασιφανές πως το υπό ψήφιση νομοσχέδιο περί Ιεραρχίας και προαγωγών στις Ένοπλες Δυνάμεις, πέραν κάποιων ιδιαίτερα ώριμων θεμάτων τα οποία επιλύει, δεν κάνει τίποτε άλλο εκτός από το να προσαρμόζεται στον ασφαλιστικό Νόμο των στρατιωτικών, επιμηκύνοντας τους χρόνους παραμονής στον κάθε βαθμό, δημιουργώντας τις παράλληλες επετηρίδες εκτός οργανικών θέσεων, για να βγουν τα κατά παγκόσμια πρωτοτυπία 35-40 χρόνια υπηρεσίας του μέσου στρατιωτικού. Παράλληλα:

Ø Δεν γίνεται καμιά δημοκρατική μεταρρύθμιση στην επίσης παγκόσμια πρωτοτυπία της Ελλάδας να έχει Αξιωματικούς πολλών επετηρίδων (Όπλα, Σώματα, εξ Υπαξιωματικών κλπ), που σε συνδυασμό με την ανωτέρω παράλληλη επετηρίδα, διατηρεί και διευρύνει το «ρατσιστικό» φαινόμενο της ύπαρξης Αξιωματικών β’, γ’ και δ’ κατηγορίας που όπως είναι ήδη γνωστό και ευνόητο δημιουργεί διοικητικές στρεβλώσεις και σοβαρότατα καθημερινά διοικητικά και όχι μόνο προβλήματα.

Ø Η δημιουργία της παράλληλης επετηρίδας, λόγω της μη αποστρατείας των Συνταγματαρχών που δεν προάγονται σε Ταξίαρχο, θα προκαλέσει συνωστισμό δυσαρεστημένων Συνταγματαρχών οι οποίοι είναι αδύνατο να απορροφηθούν σε θέσεις ανάλογες του βαθμού τους με αποτέλεσμα:

o Να αναποδογυρίζει η διοικητική πυραμίδα, κάτι που επιστημονικά είναι αποδεδειγμένα καταστροφικό για τον Οργανισμό που το επιχειρεί.

o Ο μεγάλος όγκος των υψηλόβαθμων Συνταγματαρχών να εκφράζει τη δυσαρέσκεια του με κάθε τρόπο, όντας μέσα στη διοικητική μηχανή των Ενόπλων Δυνάμεων.

Ø Διατηρεί και ενισχύει, κατά παγκόσμια πρωτοτυπία, τον ήδη στρεβλό θεσμό των εξ υπαξιωματικών αξιωματικών, σε ξεχωριστή επετηρίδα, αντί να δίνει τη δυνατότητα στους υπαξιωματικούς που πληρούν συγκεκριμένες προϋποθέσεις και μόνο σε αυτούς, να εντάσσονται σε μία ενιαία επετηρίδα με τους αποφοίτους των Ανωτάτων Στρατιωτικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων και έχοντας τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις με αυτούς, να έχουν την ίδια δυνατότητα να εξαντλήσουν την ιεραρχία.

Ø Αποστρατικοποιεί την εκπαίδευση στα Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα.

Ø Δεν επιλύει κανένα από τα ουσιαστικά προβλήματα των στρατιωτικών, όπως ενδεικτικά:

o Τον εργασιακό μεσαίωνα με απίθανα απλήρωτα ωράρια εργασίας, κάτω από συνθήκες οι οποίες απλά χαρακτηρίζονται ως «ειδικές».

o Τη επίσημη στέρηση ευνόητων συνταγματικών και ανθρώπινων δικαιωμάτων που απολαμβάνει ο κάθε άλλος Έλληνας ή Ευρωπαίος πολίτης.

o Την αναμόρφωση του Στρατιωτικού ποινικού κώδικα.

o Την αναγνώριση της στρατιωτικής ταυτότητας ως ταξιδιωτικού εγγράφου.

o Την ελλιπή υγειονομική και φαρμακευτική περίθαλψη (ακόμη οι στρατιωτικοί πληρώνουν τα φάρμακά τους, λόγω της από μακρού καταγγελίας των συμβάσεων με το Υπουργείου Εθνικής Άμυνας από τους φαρμακευτικούς συλλόγους).

o Την ανύπαρκτη οικονομική και κοινωνική μέριμνα για τις οικογένειες των στρατιωτικών, λόγω των συχνών μετακινήσεων (μεταθέσεις, αποσπάσεις, διαθέσεις κλπ).

o Την κοινωνική απομόνωση των στρατιωτικών, με τη συντήρηση του μετεμφυλιακού και μεταπολιτευτικού συνδρόμου, που οδήγησε τους στρατιωτικούς ακόμη και να ντρέπονται να φορούν τη στολή της πατρίδας μας δημοσίως.

Ø Με σφήνα στο νομοσχέδιο, τροποποιούνται οι διαδικασίες παραχώρησης ακινήτων του ΤΕΣ και του ΤΑΑ. Θεωρώ πως είναι τουλάχιστον ανεπίτρεπτο και προκλητικό με ένα άρθρο 10 γραμμών να υπάρχει πρόβλεψη για παραχώρηση ακινήτων άνευ ανταλλάγματος σε φορείς του Δημοσίου, ΝΠΔΔ και ΟΤΑ (και ποιος ξέρει μετά που…;), τη στιγμή που υφίσταται σοβαρότατο θέμα βιωσιμότητας των Μετοχικών Ταμείων των στρατιωτικών.

Συναφώς, οδηγήθηκε προς ψήφιση στη Βουλή ένα τόσο σοβαρό νομοσχέδιο χωρίς να προηγηθεί καμία διαβούλευση, όπως συνέβη με τόσα άλλα ακόμα και ήσσονος σημασίας. Θα θέλαμε να μάθουμε ειλικρινά την επίσημη θέση της στρατιωτικής ηγεσίας για τις μεταρρυθμίσεις αυτού του νομοσχεδίου, αν υπάρχουν. Θα θέλαμε επίσης να μάθουμε ποιοι και πόσοι είναι αυτοί οι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί με τους οποίους είχε ο κ. Υπουργός ανοιχτό και συνεχή διάλογο και οι οποίοι υπερθεματίζουν αυτού του νομοσχεδίου, γιατί ανάμεσα στους εκατοντάδες γνωστούς από όλες τις βαθμίδες που ρώτησα δεν γνώριζε κανείς καν την ύπαρξη του! Το μόνο που ακούστηκε ήταν ότι κατά την εισήγηση ανώτατου επιτελούς για τα Ανώτατα Στρατιωτικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα, ο εισηγητής δέχθηκε «κριτική» περί αυτιστικής νοοτροπίας των στρατιωτικών.

Διαβάζοντας προσεκτικά την Ανακοίνωση Τύπου της 15-9-10 του Αναπληρωτή Υπουργού κ. Π. Μπεγλίτη, αναφορικά με την παρέμβασή του επί του Ν/Σ του ΥΠΕΘΑ περί Ιεραρχίας και προαγωγών στις Ένοπλες Δυνάμεις, νόμισα πως διάβαζα ομιλία χρονικά τοποθετημένη στο 1975, ή το πολύ 1980. Σαφώς, δεν με αφορούν οι διακομματικοί διαξιφισμοί, ούτε θα σταθώ στο τι του προείπαν στη Βουλή οι κομματικοί του αντίπαλοι, κάτι που βεβαίως δεν γνωρίζω για να είμαι ειλικρινής. Είμαι όμως υποχρεωμένος να σταθώ σε αυτά που ισχυρίζεται ο ίδιος για να υποστηρίξει το μεγαλείο του καινοτόμου και άξιου παγκόσμιας μίμησης νομοσχεδίου που υπέβαλε στη Βουλή.

Δεν μπορώ να διανοηθώ πως ο κ. Υπουργός δεν γνωρίζει πως βρισκόμαστε στο έτος 2010 και πως η συντριπτικότατη πλειοψηφία των στρατιωτικών προέρχεται αποκλειστικά από τα λαϊκά στρώματα, δεδομένα και κατά γενεά αποκομμένοι από οποιοδήποτε ομφάλιο λώρο μετεμφυλιακών ή και μεταπολιτευτικών ακόμη καταλοίπων. Δεν καταλαβαίνω για ποιο λόγο ο κ. Υπουργός, ακόμη και αν εμφορείται από σκοπιμότητες πολιτικής αντιπαράθεσης, αφήνει αιχμές για τις ένοπλες Δυνάμεις περί προνομιακού χώρου του συντηρητισμού, περί περίκλειστου χώρου ταμπού, περί αναγκαιότητας εκδημοκρατισμού τους κλπ,

Διαβάζοντας όμως τις επόμενες φράσεις του, βρίσκει κανείς το λόγο όλου του προλόγου του. Συγκεκριμένα λέει «Ασφαλώς έχουμε δημοκρατικές Ένοπλες Δυνάμεις. Ασφαλώς οι Ένοπλες Δυνάμεις κινούνται στο πλαίσιο των συνταγματικών και δημοκρατικών θεσμών. Εκδημοκρατισμός, όμως, σημαίνει να παρακολουθούν οι Ένοπλες Δυνάμεις τις εξελίξεις, την πορεία των δημοκρατικών και κοινωνικών θεσμών της ίδιας της κοινωνίας, της ίδιας ακόμα της σχέσης του κράτους με την οικονομία και την κοινωνία. Κάναμε το ασφαλιστικό και συνταξιοδοτικό όχι απλά για να εξορθολογήσουμε την λειτουργία των Ενόπλων Δυνάμεων και τις αμυντικές δαπάνες, αλλά γιατί πρέπει να δώσουμε ένα μήνυμα ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις μετέχουν αυτής της συλλογικής εθνικής προσπάθειας για την υπέρβαση της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης.». Δηλαδή κατά τον κ. Μπεγλίτη, εκδημοκρατισμός, εξορθολογισμός και πνεύμα δικαίου στις Ένοπλες Δυνάμεις σημαίνει διατήρηση όλων των στερήσεων των δικαιωμάτων τους, σε σχέση με τους υπόλοιπους Έλληνες πολίτες, με μικρότερες αποδοχές και περισσότερα χρόνια εργασίας. Αυτή είναι η ουσία όλου του νέου νομικού πλαισίου για τις Ένοπλες Δυνάμεις!

Σαν να μη έφτανε αυτό συνεχίζει λέγοντας «Δεν είναι οι ένστολοι πολίτες, χιλιάδες δημόσιοι λειτουργοί, οι οποίοι ενδιαφέρονται αποκλειστικά και μόνο για την αναπαραγωγή των συμφερόντων τους, του κορπορατισμού ή του συντεχνιακού πνεύματος, που διακρίνει και αυτό το χώρο.» Δηλαδή, η στολή του στρατιωτικού εξισώνεται με τη στολή του σεβαστού υπαλλήλου εταιρείας security, του υπαλλήλου Goody’s κλπ. Ξεχνά όμως ο κ. Υπουργός ότι αυτός ο «ένστολος πολίτης» είναι ο μόνος στην ελληνική επικράτεια που δεν έχει το δικαίωμα του εκλέγεσθαι, του συνδικαλισμού και της συλλογικής εκπροσώπησης, της κινητοποίησης και της απεργίας, κοινωνικά και εργασιακά αιχμάλωτος αφού είναι ο μόνος εργαζόμενος που εργάζεται αμισθί από 20 έως και 60 ώρες εβδομαδιαίως πέραν του ωραρίου! Από πότε οι στρατιωτικοί αποτελούν συντεχνία και λειτουργούν συντεχνιακά, αφού ούτε συνδικαλισμό έχουν, ούτε συλλογική εκπροσώπηση, ούτε μέσα διεκδικήσεων εργασιακών συμφερόντων! Πότε οι στρατιωτικοί απασχόλησαν τον ελληνικό Λαό με διεκδικήσεις και είδε ο κ. Υπουργός έντονη μάλιστα συντεχνιακή νοοτροπία;

Σε μία άλλη αποστροφή του λόγου του, ο κ. Μπεγλίτης αναφέρεται στους απόστρατους και μάλιστα στον «κλειστό κύκλο των αποστράτων», ως δήθεν πηγή συντηρητισμού. Προφανώς ο κ. Υπουργός παραβλέπει το γεγονός πως η πλειονότητα των αποστράτων είναι ικανότατα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων τα οποία είτε εξάντλησαν την ιεραρχία, είτε αποστρατεύθηκαν, όχι επειδή δεν ήταν εξίσου ικανοί με αυτούς που προήχθησαν στην κορυφή της ιεραρχίας, αλλά γιατί οι υψηλές θέσεις της ιεραρχίας είναι πάντα λιγότερες από τους ικανούς. Ας μην ξεχνάμε δε, ότι συγκεκριμένοι ανώτατοι αξιωματικοί επανήλθαν από τον κ. Υπουργό εκ των αποστράτων! Γιατί ότι λένε αυτοί οι απόστρατοι θα πρέπει να είναι απαραίτητα συντηρητικό; Γιατί και αυτοί θα πρέπει να είναι φιμωμένοι και να αντιμετωπίζονται σαν «στυμμένες λεμονόκουπες»; Γιατί απαραίτητα ο απόστρατος θα πρέπει να ταυτίζεται με τον απόμαχο; Ποιος είναι αυτός ο «κλειστός κύκλος των αποστράτων»; Μήπως εννοεί τις επίσημες Ενώσεις Αποστράτων Αξιωματικών; Γιατί, αυτές υπάγονται στο Υπουργείο Άμυνας! Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό να τις ανοίξει επιτέλους ο κ. Υπουργός!

Σε κάθε περίπτωση, το μεγάλο θέμα των Ενόπλων Δυνάμεων έχει να κάνει με τα μοναδικά και ευαίσθητα χαρακτηριστικά που ορίζουν και διέπουν τον χώρο και το γεγονός πως η αποτελεσματικότητα του όταν χρειασθεί να αποδειχθεί, δεν θα υπάρχουν περιθώρια για διορθωτικές κινήσεις. Είτε το θέλουμε, είτε όχι, δεν υπάρχει άλλος χώρος που να λειτουργεί επάνω σε τέτοια δεδομένα. Δυστυχώς ή ευτυχώς και στις δημοκρατίες δεν είναι όλοι ίδιοι! Η Πολιτεία και οι κυβερνήσεις που είναι υπεύθυνες για την ασφάλεια της χώρας θα πρέπει να αποφασίσουν αν αυτό το αναγνωρίζουν ή όχι, να το επικοινωνήσουν με το Λαό και να αναλάβουν πλήρως τις ευθύνες έναντι των επιλογών τους.

Στη παρούσα φάση, η Πολιτεία φαίνεται να έχει κάνει την επιλογή να αντιμετωπίζει τις Ένοπλες Δυνάμεις με το δόγμα του «ένστολου πολίτη – δημοσίου λειτουργού». Αφού όμως αυτή είναι η επιλογή της και ο στρατιωτικός αλλάζει τίτλο και υπόσταση, θα πρέπει να προσαρμοστούν τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις του στα αντίστοιχα των υπολοίπων πολιτών – δημοσίων λειτουργών. Γιατί εννοιολογικά αυτό που καθορίζει την υπόσταση, είναι το ουσιαστικό «πολίτης» και όχι το επίθετο ένστολος. Όπως και ο τίτλος «δημόσιος λειτουργός» εντάσσει σε μία κατηγορία με κοινά χαρακτηριστικά. Δεν μπορεί παραδείγματος χάρη να αποκαλείς κάποιον «δημόσιο λειτουργό» τη στιγμή που το μόνο κοινό που έχει με τους άλλους «δημόσιους λειτουργούς», είναι ότι πληρώνεται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Είναι σαν να βάζεις κάποιον να ισορροπήσει με το ένα πόδι σε ένα τάνκερ και το άλλο σε μία βάρκα. Είναι δεδομένο πως θα τον πνίξεις.

Αυτή τη στιγμή ο μέσος στρατιωτικός είναι ακριβώς υπό πνιγμό, σε σαφώς μακράν δυσχερέστερη θέση από τις κατηγορίες εργαζομένων με τις οποίες ο κ. Υπουργός προσπαθεί να τον εξομοιώσει.

Αν κάποιος μπορεί να αποδείξει πως η κατάσταση που διαμορφώνεται πλέον στις Ένοπλες Δυνάμεις εξυπηρετεί όντως τους δημοκρατικούς μας θεσμούς, είναι η θέληση του ελληνικού Λαού και βοηθά στην επίλυση των συνολικών προβλημάτων της χώρας μας, τότε είμαι πρόθυμος να ανακαλέσω όλες τις ενστάσεις μου και την κριτική μου.

Παναγιώτης Ασπροδίνης MSc

Αξιωματικός ΠΝ ε.α.

Ιδρυτικό Μέλος ΑΝ.Ε.Α.Ε.Δ.

Εγχειρίδιο του Υπ. Οικονομικών για φορολογικά και τελωνειακά θέματα

Δείτε το εγχειρίδιο του Υπουργείου Οικονομικών με χρήσιμες πληροφορίες για φορολογικά και τελωνειακά θέματα

Αντι για περαίωση, υπαρχει συστημα φοροδιαφυγής που δεν εφαρμόζεται .....

Ενώ η κυβέρνηση επέλεξε τον εύκολο αλλά ταυτόχρονο επικίνδυνο κι επιζήμιο για το μήνυμα που περνά στην κοινωνία μας δρόμο της περαίωσης, ένα από τα δαπανηρότερα projects του Γ’ ΚΠΣ, που κόστισε 10 εκατ. ευρώ και αποδεδειγμένα βοήθησε στην πάταξη της φοροδιαφυγής σε Νέα Υόρκη, Γαλλία, Αγγλία και Δανία, βρίσκεται πεταμένο στα υπόγεια της οδού Νίκης. Ο λόγος γίνεται για το ολοκληρωμένο πληροφοριακό σύστημα ελεγκτικών υπηρεσιών Elenxis. Ενα πρόγραμμα που ως στόχο αλλά και δυνατότητα είχε τη στοχοποίηση των φοροφυγάδων και ταυτόχρονα περιόριζε τυχόν διαπραγμάτευση επίορκων εφοριακών με ιδιώτες. Ενα πρό- γραμμα όμως το οποίο ενώ ήδη θα έπρεπε να λειτουργεί εδώ κι έναν χρόνο, για ανεξήγητους λόγους είτε παραμερίστηκε είτε σαπίζει μέχρι νεωτέρας στο ΥΠΕΘΟ Το Elenxis είναι ένα σύστημα που επιτρέπει τον online φορολογικό έλεγχο των επιχειρήσεων, μέσω της σχεδίασης και διενέργειας στοχευμένων ελέγχων. Κοινώς, υπάρχει ένα πρότυ- πο δαπανών κι εσόδων μιας εταιρείας και στην περίπτωση που κάποια μεγέθη παρουσιάζονται εκτός λογικής τότε άμεσα διενεργείται έλεγχος, έχοντας όμως δοθεί μήνυμα και σε κεντρικό επίπεδο. Αυτό συμβαίνει για να αποτραπεί η περίπτωση επίορκων εφοριακών να έλθουν σε διαπροσωπική συνδιαλλαγή με ιδιώτες. Το Elenxis από την αρχή πολεμήθηκε λυσσαλέα από τους εφοριακούς, οι οποίοι θεώρησαν πως θα τους περιορίσει σημαντικά τα «εξτρά» που λαμβάνουν από επιχειρήσεις. Το ίδιο όμως συνέβη και από τη νέα ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, η οποία δεν αποφάσισε να αξιοποιήσει το πιο προηγμένο όπλο παγκοσμίως κατά της φοροδιαφυγής - κι ας βυθίζεται η χώρα μας σε επίπεδο εσόδων. Αυτή τη στιγμή μέρος του υπολογιστικού και δικτυακού εξοπλισμού -για το οποίο σημειωτέ- ον ήδη έχει πληρώσει το κράτος (intracon γαρ)- βρίσκεται είτε πεταμένο στα υπόγεια των οδών Νίκης και Καραγιώργη Σερβίας είτε κατέληξε ως «δώρο» σε δημοσιογράφους και άλλους πολιτικούς φίλους συγκεκριμένων προσώπων. Ο συγκεκριμένος εξοπλισμός κάθε άλλο παρά αμελητέος είναι καθώς περιλάμβανε 3.310 PC, 1.848 λάπτοπ, 1.193 σταθερούς εκτυπωτές και 163 φορητούς εκτυπωτές. Πηγές από το υπουργείο Οικονομικών αναφέρουν πως πάνω από 70 υπολογιστές έχουν δωριστεί, περί τα 50 λάπτοπ λείπουν, ενώ αρκετά μηχανήματα βρίσκονται πλέον σε άσχε- τες υπηρεσίες από αυτές για τις οποίες αγοράστηκαν. Κι όλα αυτά σε μια περίοδο κατά την οποία υποτίθεται πως το κράτος… μηδενίζει τα κοντέρ για να προχωρήσει δυναμικά σε μια νέα εποχή διασταυρώσεων και ελέγχων της αγοράς.

Φτώχυναν κατά 30% φέτος οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο

Και θα χάσουν κι άλλα ως το 2012
Σοβαρές απώλειες στο εισόδημα τους έχουν όλοι οι μισθωτοί μέσα στο 2010 εξαιτίας του παγώματος των μισθών σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, της περικοπής επιδομάτων αλλά και της μεγάλης αύξησης βασικών υπηρεσιών και καταναλωτικών αγαθών.

Σύμφωνα με το ΙΝΕ-ΓΣΕΕ τις μεγαλύτερες απώλειες έχουν οι δημόσιοι υπάλληλοι που θα φτάσουν φέτος έως και το 30% του εισοδήματός τους ενώ μέχρι το 2012 οι απώλειες θα φτάσουν έως και το 40% του εισοδήματος τους.

Στην δραματική μείωση του εισοδήματος συμβάλλουν και οι μεγάλες αυξήσεις σε αγαθά και υπηρεσίες αφού σύμφωνα με την στατιστική υπηρεσία έχουμε τον φετινό Αύγουστο σε σύγκριση με τον περσινό αυξήσεις:

-στην βενζίνη 32,9%

-στα τέλη κυκλοφορίας 28,7%

-στα τιμολόγια της ΔΕΗ 7,2% και στη

-νοσοκομειακή περίθαλψη 6,9%.

Οι απώλειες εισοδήματος στον ιδιωτικό τομέα , σύμφωνα με την έρευνα του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ

είναι περίπου 4,5%.

Επιπλέον λόγω της ελαστικοποίησης της αγοράς εργασίας, 210.000 εργαζόμενοι με καθεστώς προσωρινής απασχόλησης, δηλαδή με συμβάσεις μικρότερες του 1 ετους παίρνουν μηνιαίο μισθό μικρότερο από 850 ευρώ καθαρά.

Και, βεβαίως, όπως επεσήμανε την προηγούμενη εβδομάδα το protothema gr., ο 1 στους 2 μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα αμείβεται με λιγότερο από 1550 ευρώ το μήνα .

Αντι να βάλουν φορο στο πετρέλαιο....

Τ α σενάρια για την αύξηση του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης, ώστε αυτός να εξισωθεί με εκείνον του πετρε λαίου κίνησης για να αντιμετωπιστεί η λαθρεμπορία, βρήκαν
την ουσιαστική τους επιβεβαίωση στα όσα είπε στη ΔΕΘ ο πρωθυπουργός, ο οποίος και μετέθεσε χρονικά την εφαρμογή του μέτρου έως ότου βρεθεί ο «μηχανισμός αναδιανομής».
Κι όμως, στα συρτάρια του υπουργού Οικονομικών -και όχι μόνο αυτού- υπάρχουν προτάσεις τουλάχιστον δύο μεγάλων ξένων (και ανταγωνιστριών μεταξύ τους) εται-
ρειών πιστοποίησης που προτείνουν συστήματα αντιμετώπισης της λαθρεμπορίας, τα οποία
δεν κοστίζουν τίποτε στο Δημόσιο και μπορεί να επιβαρύνουν τους καταναλωτές το πολύ με
2-5 λεπτά ανά λίτρο!
Οι λύσεις, που παραμένουν στα συρτάρια των υπουργείων, κινούνται στη λογική του μαρκαρίσματος των ποσοτήτων πετρελαίου που βγαίνουν από τα διυλιστήρια προς τις εταιρείες εμπορίας και προς τους πρατηριούχους, τα πλοία, την αεροπλοΐα κ.λπ.
Το μαρκάρισμα γίνεται όχι με... χρωματισμό όπως τώρα -είναι γνωστό ότι είναι πανεύκολο το ξέβαμμα των διακινούμενων ποσοτήτων από τους επιτήδειους-, αλλά με ειδική ουσία που εισά
γεται από το εξωτερικό, η οποία είναι διαφορετική για κάθε είδος προϊόντος και έως τώρα έχει αποδειχτεί ότι δεν αλλοιώνεται.
Εν συνεχεία, με τη χρήση ειδικών συσκευών κατά τη διάρκεια των ελέγχων ανιχνεύονται επί τόπου οι μαρκαρισμένες ποσότητες και διαπιστώνεται άμεσα το είδος του πετρελαίου που διακινείται από το κάθε σημείο πώλησης ή διακίνησης. Η επί τόπου διαπίστωση, δε, εκτιμάται ότι έχει μεγάλη σημασία, καθώς «προστατεύει» τον έλεγχο από τη μεσολάβηση του ανθρώπινου παράγοντα και της συναλλαγής.
Οι εταιρείες που είναι ανταγωνίστριες μεταξύ τους εκτιμούν ότι είναι δυνατό το μαρκάρισμα 4-5 εκατ. τόνων πετρελαιοειδών, δηλαδή περίπου του 1/3 των διακινούμενων ποσοτήτων που θα διασπαρθούν σε όλη τη χώρα. Το κόστος δε αυτής της διαδικασίας εκτιμάται μεταξύ 2-5 λεπτών ανά λίτρο, το οποίο δεν βαραίνει το Δημόσιο αλλά το πληρώνουν οι ίδιες
οι εταιρείες εμπορίας πετρελαιοειδών και το μετακυλίουν στον καταναλωτή. Προφανώς, τα
2-5 λεπτά ανά λίτρο δεν έχουν καμία σχέση με τα 60 λεπτά περίπου ανά λίτρο που θα μας
έρθουν... κατακέφαλα εφόσον ισοσκελιστεί ο φόρος του πετρελαίου κίνησης προς εκείνον
του θέρμανσης ακόμα κι αν μειωνόταν ο φόρος που ισχύει σήμερα στο κίνησης. Ολα αυτά, όταν όλος ο εξοπλισμός και οι όποιες απαιτούμενες υποδομές παρέχονται από τις εταιρείες και όταν δημιουργούνται περί τις 150 θέσεις εργασίας για την απασχόληση μηχανικών πετρελαίου.
Σε τρία χρόνια, 1 δισεκατομμύριο ευρώ!
Οι προτάσεις που έχουν υποβληθεί λαμβάνουν ως δεδομένο ότι η φοροδιαφυγή από τη λαθρε-
μπορία καυσίμων φτάνει το 1 δισ. ευρώ ετησίως και «υπόσχονται» εισροή αυτού του ποσού
στα δημόσια ταμεία μέσα σε τρία χρόνια!
Πρόκειται για συστήματα που εφαρμόζονται σε πολλές χώρες της Ευρώπης, στις ΗΠΑ, στη Βραζιλία, στην Τουρκία, στην Ινδία, σε χώρες της Αφρικής κ.α., αλλά που φαίνεται ότι στη χώρα μας πάλι έχουν «ξεχαστεί» από τους αρμόδιους. Ολα αυτά όταν το λαθρεμπόριο προφανέστατα οργιάζει, καθώς το μόνο καύσιμο του οποίου η χρήση φαίνεται να αυξάνεται με την Ελλάδα σε κρίση είναι ακριβώς το πετρέλαιο θέρμανσης και, μάλιστα, σε μια διετία
με πολύ ήπιους χειμώνες!

Εγκατάσταση φωτοβολταϊκών σε σπίτια και εταιρίες

1. Ποιους αφορά το πρόγραμμα εγκατάστασης φωτοβολταϊκών σε κτίρια;
Αφορά οικιακούς καταναλωτές και πολύ μικρές επιχειρήσεις που επιθυμούν να εγκαταστήσουν φωτοβολταϊκά ισχύος έως 10 κιλοβάτ (KWp) στο δώμα ή τη στέγη κτιρίου, συμπεριλαμβανομένων των στεγάστρων βεραντών. Για να ενταχθούν στο πρόγραμμα, θα πρέπει να έχουν στην κυριότητά τους τον χώρο στον οποίο εγκαθίσταται το φωτοβολταϊκό σύστημα.

2. Τι σημαίνει πρακτικά «πολύ μικρή επιχείρηση»;
Πολύ μικρή επιχείρηση είναι αυτή που απασχολεί έως 10 άτομα και έχει κύκλο εργασιών και σύνολο ενεργητικού έως 2 εκατ. ευρώ ετησίως. Το πρόγραμμα ισχύει σε όλη την επικράτεια; Δυστυχώς, η πρώτη φάση του προγράμματος ισχύει μόνο για το ηπειρωτικό δίκτυο και για τα νησιά εκείνα που είναι διασυνδεδεμένα στο δίκτυο αυτό (π.χ. Εύβοια, Ιόνια, Σποράδες, νησιά Αργοσαρωνικού). Εξαιρούνται προς το παρόν τα λεγόμενα μη διασυνδεδεμένα νησιά (Κρήτη, Δωδεκάνησα, Κυκλάδες, νησιά ΒΑ Αιγαίου), τα οποία θα ενταχθούν στο πρόγραμμα μόλις καθοριστεί πόση επιπλέον ισχύς φωτοβολταϊκών μπορεί να εγκατασταθεί σε κάθε νησί.

3. Μένω σε πολυκατοικία. Μπορώ να εγκαταστήσω φωτοβολταϊκό;
Ναι. Στην περίπτωση φωτοβολταϊκού συστήματος σε κοινόχρηστο ή κοινόκτητο χώρο κτιρίου (ταράτσα) επιτρέπεται η εγκατάσταση ενός και μόνο συστήματος και τότε πρέπει να πληρούνται οι παρακάτω όροι. Είτε να συμφωνήσουν εγγράφως οι υπόλοιποι ιδιοκτήτες, είτε το φωτοβολταϊκό να εγκατασταθεί εξ ονόματος όλων των ιδιοκτητών (τους οποίους στην περίπτωση αυτή εκπροσωπεί ο διαχειριστής). Αν η ταράτσα είναι κοινόκτητη και οι κύριοι του χώρου αυτού θέλουν να την παραχωρήσουν σε κάποιο άλλο ιδιοκτήτη του κτιρίου που δεν έχει δικαιώματα στην ταράτσα, μπορούν να το κάνουν. Αν το σύστημα μπει σε στέγαστρο βεράντας διαμερίσματος, προφανώς μπορούν να μπουν περισσότερα συστήματα σε μια πολυκατοικία.

4. Θα πουλάω όλο το ηλιακό ρεύμα που παράγω στη ΔΕΗ ή μόνο την περίσσεια;
Oλη η παραγόμενη από το φωτοβολταϊκό ηλεκτρική ενέργεια διοχετεύεται στο δίκτυο της ΔΕΗ και πληρώνεστε γι' αυτή με 55 λεπτά την κιλοβατώρα (0,55 ευρώ/kWh), τιμή που είναι εγγυημένη για 25 χρόνια. Εσείς συνεχίζετε να αγοράζετε ρεύμα από τη ΔΕΗ και να το πληρώνετε στην τιμή που το πληρώνετε και σήμερα (περίπου 10-12 λεπτά την κιλοβατώρα). Στην πράξη αυτό σημαίνει ότι η ΔΕΗ θα εγκαταστήσει ένα νέο μετρητή για να καταγράφει την παραγόμενη ενέργεια. Αν, για παράδειγμα, στο δίμηνο το φωτοβολταϊκό σας παράγει ηλεκτρική ενέργεια αξίας 250 ευρώ και καταναλώνετε ενέργεια αξίας 100 ευρώ, θα σας έρθει πιστωτικός λογαριασμός 150 ευρώ, ποσό που θα καταθέσει η ΔΕΗ στον τραπεζικό σας λογαριασμό.

5. Ποιες είναι οι προϋποθέσεις για να ενταχθώ στο καθεστώς κινήτρων;
Τρεις είναι οι προϋποθέσεις:

· Να έχετε μετρητή της ΔΕΗ στο όνομά σας (ή στον κοινόχρηστο λογαριασμό της πολυκατοικίας αν επιλεγεί η συλλογική εγκατάσταση).

· Αν είστε οικιακός καταναλωτής, να καλύπτετε μέρος των αναγκών σας σε ζεστό νερό από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (π.χ. ηλιακό θερμοσίφωνα, βιομάζα, γεωθερμική αντλία θερμότητας).

· Αν είστε επιχείρηση, να μην έχετε πάρει κάποια άλλη επιδότηση για το φωτοβολταϊκό από εθνικά ή κοινοτικά προγράμματα.

6. Αν είμαι οικιακός καταναλωτής, πρέπει να ανοίξω βιβλία στην εφορία;
Oχι. Ο οικιακός μικροπαραγωγός ηλιακού ηλεκτρισμού δεν θεωρείται πια επιτηδευματίας, με άλλα λόγια απαλλάσσεται από το άνοιγμα βιβλίων στην εφορία. Oπως αναφέρει η σχετική κοινή υπουργική απόφαση, «δεν υφίστανται για τον κύριο του φωτοβολταϊκού συστήματος φορολογικές υποχρεώσεις για τη διάθεση της ενέργειας αυτής στο δίκτυο». Με άλλα λόγια, τα όποια έσοδα έχετε από την πώληση της ενέργειας δεν φορολογούνται. Με βάση τον ισχύοντα φορολογικό νόμο, δικαιούστε επιπλέον και έκπτωση δαπανών από το εισόδημα (εκπίπτει 20% της δαπάνης για εγκατάσταση φωτοβολταϊκού και μέχρι 700 ευρώ ανά σύστημα).

7. Η απαλλαγή από τη φορολόγηση των εσόδων ισχύει και για τις πολύ μικρές επιχειρήσεις;
Ναι, με την προϋπόθεση ότι τα κέρδη εμφανίζονται σε ειδικό λογαριασμό αφορολόγητου αποθεματικού. Σε περίπτωση διανομής ή κεφαλαιοποίησής τους, ισχύει η τρέχουσα φορολογία για τα κέρδη που διανέμονται.

8. Χρειάζεται κάποια ειδική άδεια;
Η μόνη άδεια που χρειάζεται είναι η έγκριση εκτέλεσης εργασιών μικρής κλίμακας που την παίρνετε από την πολεοδομία.

9. Υπάρχουν πολεοδομικοί όροι που πρέπει να τηρούνται;
Δεν επιτρέπεται η τοποθέτηση των φωτοβολταϊκών πάνω από την απόληξη του κλιμακοστασίου, του φρεατίου ανελκυστήρα και οποιασδήποτε άλλης κατασκευής. Η διάταξη των φωτοβολταϊκών πλαισίων δεν θα πρέπει να δημιουργεί χώρο κύριας ή βοηθητικής χρήσης ή ημιυπαίθριο. Σε περίπτωση τοποθέτησης των φωτοβολταϊκών σε υπάρχουσες στέγες, θα πρέπει αυτή να γίνεται εντός του όγκου της στέγης ακολουθώντας την κλίση τους και να απέχει μισό μέτρο από τη περίγραμμά της. Αν τα φωτοβολταϊκά τοποθετούνται σε δώμα, θα πρέπει η απόσταση από το στηθαίο του δώματος να είναι ένα (1) μέτρο εσωτερικά αυτού για λόγους ασφαλείας.

10. Τι βήματα πρέπει να κάνω;
α. Ελάτε σε επαφή με μία εταιρία που θα σας προμηθεύσει τον εξοπλισμό και θα κάνει την εγκατάσταση για να αποφασίσετε τι σύστημα θα επιλέξετε τελικά και πώς θα εγκατασταθεί.

β. Με τη βοήθεια της εταιρίας-εγκαταστάτη, κάντε αίτηση στη ΔΕΗ για να σας δώσει μια προσφορά σύνδεσης (να σας πει, δηλαδή, πόσο κάνει ο νέος μετρητής και πόσο θα κοστίσει τελικά η σύνδεση).

γ. Πάτε στην πολεοδομία για την έγκριση εκτέλεσης εργασιών μικρής κλίμακας.

δ. Ξαναπάτε στη ΔΕΗ για να υπογράψετε την 25ετή σύμβαση βάσει της οποίας θα πουλάτε ηλεκτρική ενέργεια στο δίκτυο και στη συνέχεια συνδέεστε.

11. Μπορώ να εγκαταστήσω μόνος μου το φωτοβολταϊκό σύστημα;
Αν είστε επαγγελματίας ηλεκτρολόγος και έχετε εκπαιδευτεί κατάλληλα, ναι. Αλλιώς ούτε που να το σκέφτεστε! Mε βάση τις ισχύουσες ρυθμίσεις, απαιτείται υπεύθυνη δήλωση μηχανικού κατάλληλης ειδικότητας για τη συνολική εγκατάσταση και γι'Α αυτό άλλωστε απευθύνεστε και σε εξειδικευμένες εταιρίες.

12. Τι χώρο θα χρειαστώ;
Καταρχήν ο χώρος θα πρέπει να είναι ασκίαστος και, ει δυνατόν, τα φωτοβολταϊκά θα πρέπει να βλέπουν τον Nότο και να έχουν μια κλίση κοντά στις 30 μοίρες. Αν δεν συμβαίνει αυτό (αν δηλαδή η στέγη σας σκιάζεται ή ο προσανατολισμός της δεν είναι νότιος), το φωτοβολταϊκό σας θα έχει μειωμένη απόδοση, χωρίς αυτό να σημαίνει απαραίτητα ότι δεν είναι βιώσιμη οικονομικά η επένδυσή σας. Το πόσα τετραγωνικά μέτρα χρειάζεστε εξαρτάται από τον χώρο εγκατάστασης (δώμα ή κεκλιμένη στέγη) και από την τεχνολογία των φωτοβολταϊκών που θα επιλέξετε. Σε ένα δώμα, για παράδειγμα, θα χρειαστείτε χοντρικά περί τα 12-15 τετραγωνικά μέτρα για κάθε κιλοβάτ, ενώ σε μια κεραμοσκεπή 7-10 τ.μ. Η εταιρία που θα σας προμηθεύσει τον εξοπλισμό θα σας υπολογίσει ακριβώς τον χώρο που χρειάζεστε.

13. Ενδεικτική απόδοση φωτοβολταϊκών σε διάφορες κλίσεις και προσανατολισμούς
Με νότιο προσανατολισμό και στη βέλτιστη κλίση παίρνετε το 100% της απόδοσης, ενώ με οριζόντια τοποθέτηση το 90%

14. Θα αντέξει η στέγη μου το βάρος των φωτοβολταϊκών;
Το μέσο βάρος των φωτοβολταϊκών μαζί με τη βάση στήριξης είναι περί τα 20-25 κιλά ανά τετραγωνικό μέτρο. Συνεπώς, κατά τεκμήριο δεν υπάρχει πρόβλημα, ιδιαίτερα σε νεόδμητα κτίρια, αφού η στέγη σχεδιάζεται για να αντέχει πολύ μεγαλύτερα βάρη. Σε κάθε περίπτωση, πάντως, θα προηγηθεί έλεγχος για τη στατική επάρκεια της στέγης.

15. Θα χρειαστεί να πειράξω τη μόνωση της οροφής για να εγκαταστήσω το φωτοβολταϊκό;
Συνήθως όχι. Ακόμη όμως και αν χρειαστεί να τραυματιστεί η θερμομόνωση ή η υγρομόνωση της ταράτσας για να στηθούν οι βάσεις στήριξης του φωτοβολταϊκού, γίνονται πάντα εργασίες αποκατάστασης, οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα.

16. Υπάρχει περίπτωση να έχω υπερθέρμανση της ταράτσας μου λόγω των φωτοβολταϊκών;
Oχι, γιατί τα φωτοβολταϊκά δεν «ρουφάνε» την γύρω ακτινοβολία, αλλά αξιοποιούν την ακτινοβολία που ούτως ή άλλως θα έπεφτε στη συγκεκριμένη επιφάνεια. Προκειμένου να απορροφήσουν τη μέγιστη δυνατή ηλιακή ακτινοβολία, τα φωτοβολταϊκά πλαίσια έχουν σκουρόχρωμη επιφάνεια, η οποία μάλιστα καλύπτεται από μία αντιανακλαστική στρώση για να παγιδεύεται η ηλιακή ακτινοβολία. Χάρη σ'Α αυτή την αντιανακλαστική επιφάνεια άλλωστε, τα φωτοβολταϊκά δεν «γυαλίζουν» και έχουμε μειωμένα φαινόμενα αντανάκλασης που ορισμένες φορές θα μπορούσαν να είναι ενοχλητικά. Oπως έδειξαν σχετικές μετρήσεις, τα φωτοβολταϊκά «γυαλίζουν» λιγότερο από τα αυτοκίνητα όταν πέσει πάνω τους η ηλιακή ακτινοβολία. Συνέπεια της σκουρόχρωμης επιφάνειας είναι βέβαια ότι αυξάνεται η θερμοκρασία του φωτοβολταϊκού πλαισίου σε σχέση με τον περιβάλλοντα αέρα. Τι γίνεται λοιπόν αυτή η θερμότητα; Προφανώς διαχέεται στο περιβάλλον. Το αμέσως επόμενο ερώτημα είναι αν αυτή η θερμότητα που φεύγει από τα πλαίσια μπορεί να αυξήσει σημαντικά τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος ιδιαίτερα σε μία στέγη. Κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, για τον απλό λόγο ότι η μάζα του αέρα είναι πρακτικά άπειρη σε σχέση με τη μάζα των φωτοβολταϊκών και είναι αδύνατο να αυξηθεί η θερμοκρασία του αέρα σε κάποια απόσταση από τα πλαίσια. Για την ακρίβεια, μόλις 1-2 εκατοστά από την επιφάνεια των πλαισίων, η θερμοκρασία είναι αυτή του περιβάλλοντος. Aλλωστε, μεταξύ φωτοβολταϊκού και στέγης υπάρχει ένα κενό για να περνάει ο αέρας δροσίζοντας το φωτοβολταϊκό (κάτι που, συν τοις άλλοις, αυξάνει και την απόδοσή του). Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι η θερμοκρασία του δώματος κάτω ακριβώς από τα φωτοβολταϊκά πλαίσια είναι χαμηλότερη απ'Α ό,τι η θερμοκρασία του ακάλυπτου δώματος. Σε μια ζεστή καλοκαιρινή μέρα με άπνοια, η θερμοκρασία του δώματος κάτω από τα φωτοβολταϊκά μπορεί να είναι και 13 βαθμούς χαμηλότερη απ'Α ό,τι αν ο ήλιος χτυπούσε κατ'Α ευθείαν το δώμα, όπως φαίνεται και στο παρακάτω ενδεικτικό διάγραμμα. Με άλλα λόγια, ο τελευταίος όροφος ενός κτιρίου υποφέρει λιγότερο από τη ζέστη.

17. Θερμοκρασία στέγης χωρίς σκίαση
Θερμοκρασία στέγης με σκίαση από φωτοβολταϊκά Μπορώ να συνδυάσω το φωτοβολταϊκό με πράσινη στέγη; Ασφαλώς. Στην περίπτωση αυτή έχουμε πολλαπλά οφέλη. Η μεν πράσινη στέγη δροσίζει το φωτοβολταϊκό και αυξάνει την απόδοσή του, το δε φωτοβολταϊκό εμποδίζει τη γρήγορη εξάτμιση και απαιτείται λιγότερο νερό για την πράσινη στέγη. Επιπλέον, μετρήσεις έδειξαν ότι αυξάνει και η βιοποικιλότητα της πράσινης στέγης στα σημεία που σκιάζεται από τα φωτοβολταϊκά.

18. Μπορώ να εγκαταστήσω φωτοβολταϊκά σε πρόσοψη κτιρίου;
Aν είστε οικιακός καταναλωτής, όχι. Αν είστε επιχείρηση μπορείτε, μόνο που δεν θα ενταχθείτε στο ειδικό πρόγραμμα για τα κτίρια που περιγράφουμε, αλλά στο καθεστώς ενισχύσεων που προβλέπουν οι νόμοι 3468/06 και 3734/09. Με βάση τους νόμους αυτούς, ως τα 20 κιλοβάτ (KWp) δεν χρειάζεται αδειοδότηση, το δε παραγόμενο ηλεκτρικό ρεύμα μπορείτε να το πουλήσετε στον ΔΕΣΜΗΕ έναντι 0,45 ευρώ/kWh, τιμή που είναι εγγυημένη για μία εικοσαετία.

19. Τι εξοπλισμός χρειάζεται;
Eνα φωτοβολταϊκό σύστημα αποτελείται από τα φωτοβολταϊκά πλαίσια (φωτοβολταϊκή γεννήτρια που ακουμπά σε κάποια μεταλλική βάση στήριξης) και τον αντιστροφέα (inverter) που μετατρέπει το συνεχές ρεύμα που παράγουν τα φωτοβολταϊκά σε εναλλασσόμενο της ίδιας ποιότητας με το ρεύμα της ΔΕΗ. Το ρεύμα αυτό περνά από ένα μετρητή και διοχετεύεται στο δίκτυο.

20. Πόσα κιλοβάτ χρειάζομαι για το σπίτι μου;
Δεδομένου ότι πουλάτε όλη την παραγόμενη ενέργεια στο δίκτυο και συνεχίζετε να αγοράζετε από τη ΔΕΗ, η ερώτηση αυτή δεν έχει νόημα. Το πόσα κιλοβάτ θα βάλετε εξαρτάται μόνο από δύο παράγοντες:

· Πόσο χωράει η στέγη σας, και

· πόσα χρήματα θέλετε να ξοδέψετε.

21. Πόση ενέργεια παράγει ένα φωτοβολταϊκό;
Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από τον ήλιο είναι εξαιρετικά προβλέψιμη. Αυτό που ενδιαφέρει είναι πόσες κιλοβατώρες θα σας δώσει το σύστημά σας σε ετήσια βάση. Σε γενικές γραμμές, ένα φωτοβολταϊκό σύστημα στην Ελλάδα παράγει κατά μέσο όρο ετησίως περί τις 1.150-1.450 κιλοβατώρες ανά εγκατεστημένο κιλοβάτ (KWh/KWp ανά έτος). Προφανώς στις νότιες και πιο ηλιόλουστες περιοχές της χώρας ένα φωτοβολταϊκό παράγει περισσότερο ηλιακό ηλεκτρισμό από ό,τι στις βόρειες.

22. Πόσα χρήματα θα χρειαστώ;
Εξαρτάται από το τι σύστημα θα βάλετε και πού. Χοντρικά, ένα φωτοβολταϊκό κοστίζει όσο και ένα αυτοκίνητο (π.χ. ένα φωτοβολταϊκό ισχύος 2 κιλοβάτ κοστίζει όσο και ένα φθηνό αυτοκίνητο μικρού κυβισμού, ενώ ένα μεγαλύτερο σύστημα των 5- 10 κιλοβάτ όσο ένα αυτοκίνητο μεγάλου κυβισμού). Μόνο που ενώ το αυτοκίνητο έχει συνεχώς έξοδα για τα επόμενα χρόνια, το φωτοβολταϊκό, αντίθετα, έχει έσοδα και σας αποφέρει και κέρδη. Κι ενώ το αυτοκίνητο μετά βίας θα βγάλει τη δεκαετία, το φωτοβολταϊκό θα αντέξει και θα σας αποφέρει κέρδη για πάνω από 25 χρόνια. Σε αντίθεση με τα περισσότερα προϊόντα και υπηρεσίες που καταναλώνουμε, το κόστος των φωτοβολταϊκών πέφτει διαχρονικά. Η νέα νομοθεσία δίνει κίνητρα ώστε, σε κάθε περίπτωση, να κάνετε απόσβεση του συστήματός σας και να έχετε και ένα λογικό κέρδος. Δεν είναι ανάγκη να βάλετε όλο το ποσό από την τσέπη σας. Μπορείτε να καλύψετε ένα μικρό μόνο μέρος της δαπάνης και το υπόλοιπο να το καλύψετε με δάνειο από κάποια τράπεζα. Σε κάθε περίπτωση, οι αποδόσεις που θα έχετε από την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών θα είναι καλύτερες απ'Α ό,τι αν βάζατε αυτά τα χρήματα σε κάποιο προθεσμιακό λογαριασμό ή τα επενδύατε σε ομόλογα ή στο χρηματιστήριο. Και σκεφτείτε ότι οι αποδόσεις αυτές είναι σταθερές και εγγυημένες για μια 25ετία!

23. Ποιο είναι το περιβαλλοντικό όφελος;
Κάθε κιλοβατώρα που παράγεται από φωτοβολταϊκά, και άρα όχι από συμβατικά ρυπογόνα καύσιμα, συνεπάγεται την αποφυγή έκλυσης ενός περίπου κιλού διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Eνα τυπικό φωτοβολταϊκό σύστημα του ενός κιλοβάτ αποτρέπει κάθε χρόνο την έκλυση 1,3 τόνων διοξειδίου του άνθρακα, όσο δηλαδή θα απορροφούσαν δύο στρέμματα δάσους. Επιπλέον, συνεπάγεται λιγότερες εκπομπές άλλων επικίνδυνων ρύπων (όπως τα αιωρούμενα μικροσωματίδια, τα οξείδια του αζώτου, οι ενώσεις του θείου κ.λπ). Οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα πυροδοτούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και αλλάζουν το κλίμα της Γης, ενώ η ατμοσφαιρική ρύπανση έχει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία και το περιβάλλον.

Ελένη Φωκά: Η Δασκάλα των κατεχομένων της Κύπρου μιλάει για την "Οδύσσειά" της

Έδωσε μια σκληρή μάχη για 23 ολόκληρα χρόνια στην κατεχόμενη Βόρεια Κύπρο. Υπέμενε ακλόνητη και θαρραλέα τα πάνδεινα και υπέφερε όσο λίγοι άνθρωποι για να προσφέρει μόρφωση...
να διδάξει ελληνική παιδεία, ιστορία και χριστιανισμό στα λιγοστά φοβισμένα, εγκλωβισμένα Κυπριόπουλα και για να δίνει κουράγιο στους χιλιοταλαιπωρημένους συγχωριανούς της. Σήμερα, ζει με τις μνήμες της, σ' ένα προάστιο της Λευκωσίας όπου ακόμα και το προσφυγικό λιτό σπιτάκι της, το απαίτησε, ναι το απαίτησε, γιατί κυβερνητικοί παράγοντες της είπαν ότι δεν το δικαιούται!
Η Ελένη Φωκά, η ζωντανή ηρωίδα, μια πραγματική Κυρία, μεγάλωσε στην Αγία Τριάδα Γιαλούσας στο Ριζοκάρπασο. Ήταν η μεγαλύτερη από τα εννέα παιδιά της Λουκίας και του Λύσανδρου Φωκά (πέντε κορίτσια και τέσσερα αγόρια). Αγροτική οικογένεια, αγροτικές εργασίες, καπνά, ελιές, χαρούπια, σιτηρά. Τα παιδιά βοηθούσαν κάθε μέρα στις δουλειές αλλά ο πατέρας είχε μεγάλη επιθυμία να μορφώσει στα παιδιά του.

Μόνον η Ελένη και άλλη μια αδελφή της πρόλαβαν να σπουδάσουν . Όλα τα άλλα παιδιά τα πρόλαβε η εισβολή του 1974. Όταν οι τουρκικές βόμβες, όργωναν Αυγουστιάτικα το Ριζοκάρπασο, η Ελένη ήταν 24 ετών, πτυχιούχος οικιακής οικονομίας, Ελληνικού πανεπιστημίου. Από το 1973 είχε διοριστεί ως εκπαιδευτικός στο νησί.

Το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου και η εισβολή της 20ης Ιουλίου του 1974, την βρήκε στο σπίτι της στην Αγία Τριάδα.

Θυμάται για εκείνη τη μέρα: «Βλέπαμε τα πλοία και τα αεροπλάνα με φόβο και τρόμο. Στη 2η εισβολή στις 15 Αυγούστου, οι Τούρκοι ήρθαν και στην Γιαλούσα. Νωρίτερα, είχαν αποκόψει τη χερσόνησο της Καρπασίας και έτσι δεν μπορούσαμε να φύγουμε.

Ακούσαμε τα νέα για την αποκοπή του δρόμου από το ραδιόφωνο. Τρομάξαμε. Φώλιασε ο φόβος μέσα μας. Εκείνη τη μέρα, ο πατέρας μου ήταν στους αγρούς. Έτρεξα με το ποδήλατο να του πω ότι έπρεπε να γυρίσει αμέσως στο σπίτι. Στο δρόμο έβλεπα κόσμο να τρέχει και να κλαίει.

Μόλις μπήκαν οι Τούρκοι στο χωριό, έκαναν κέρφιου (σ.σ. περιορισμό στην κυκλοφορία των ατόμων). Ρήμαξαν όλα τα καταστήματα. Μας μάζεψαν στην εκκλησία λίγο μετά το μεσημέρι. Μπήκαν με τα τανκς και οι προπομποί τους φώναζα με ντουντούκες ό,τι έπρεπε να μαζευτούμε στην εκκλησία.

Μάζεψαν όλους τους άνδρες. Από τον πατέρα μου που ήταν ηλικιωμένος έως τον μικρότερο αδελφό μου που ήταν μαθητής γυμνασίου. Όλους τους πήγαν στα Άδανα. Μόνον ο ένας αδελφός μου που ήταν στρατιώτης σώθηκε.

Τους πήραν με τα λεωφορεία. Όλα ήταν βαμμένα με μαύρη μπογιά. Ακόμα και τα τζάμια των αυτοκινήτων. Τους πήγαν στον ξενοδοχείο Ντόουμ στην Κερύνεια. Εκεί απελευθέρωσαν τον πατέρα μου γιατί ήταν ηλικιωμένος. Τα αγόρια τα πήραν.

Τα κορίτσια τα βίασαν.. πολλά κορίτσια βίασαν... Μακάρι να μη ζούσαμε... Ζήσαμε όμως και ο πόνος του κάθε συγχωριανού ήταν πόνος όλων των υπολοίπων. Οι Τούρκοι χρησιμοποιούσαν του βιασμούς για να σκορπίσουν τον φόβο. Τελικά δεν άφησαν άνθρωπο χωρίς να τον βασανίσουν».

Εγκλωβισμένες στο φόβο ζωές

Η Μεγάλη Δασκάλα της Κύπρου, αφηγείται όσα έζησε με το βλέμμα βυθισμένο στις πολύπικρες μνήμες. Δεν μιλάει ποτέ στους δημοσιογράφους. Σήμερα κάνει μια εξαίρεση, εκείνη ξέρει μόνον τον λόγο. Αφηγείται, μιλάει, κλείνει τα μάτια σαν να πνίγει έναν πόνο. Αφήνει τον θρήνο της νιότης της να πλανηθεί στο φτωχικό της. Είναι Κυριακή πρωί και από τη πόρτα της ο ήλιος δρασκελά το κατώφλι, λες και προσπαθεί να της ζεστάνει την καρδιά. Και η κυρία Φωκά συνεχίζει:
«Οι άνδρες έπρεπε να παρουσιαστούν τρεις και τέσσερις φορές την ημέρα στο κέντρο του χωριού. Με τα μάτια ακίνητα σαν άγαλμα. Αν κοίταζε κάποιος αλλού, τον κτυπούσαν βάναυσα.

Δεν μπορούσες να βγεις έξω από το σπίτι σου. Αν κάποιος έπρεπε να κινηθεί όπως ο πατέρας μου που είχε ζώα και έπρεπε να τα ταΐσει, έπρεπε να πάρει άδεια. Σε 10-15 μήνες μας πήραν κ αι τα σιτηρά και τα καπνά και τα χαρούπια και τα ζώα. Έφεραν και τους εποίκους που μας κτυπούσαν κάθε φορά που προσπαθούσαμε να αντιδράσουμε στις κλοπές τους.
Κτύπησαν τον πατέρα μου τρεις φορές όταν πήγαν να του κλέψουν τα προϊόντα της σοδιάς. Και όταν πήγε να διαμαρτυρηθεί, βρέθηκε στη φυλακή».
Η φωνή της Κυρίας Ελένης ακούγεται ραγισμένη: «Περιουσία δεν είχαμε, ασφάλεια δεν είχαμε, διακινδυνεύαμε κάθε στιγμή. Βίαζαν τα κορίτσια και φυλάκιζαν και κτυπούσαν τα αγόρια για να μας υποχρεώσουν να φύγουμε. Αν και υπήρχε απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας που προέβλεπε ότι μπορούσαμε να αποφασίσουμε που θα ζήσουμε, ωστόσο εκδιώχθηκε ο κόσμος υπογράφοντας μάλιστα εκβιαστικά ότι «δια της ιδίας θελήσεως» έφευγε. Δεν ξέρουμε τα μαρτύρια του καθ ενός. Ξέρω τα δικά μου. Αναγκαστικά ο κόσμος έφευγε. Κυρίως για να προστατεύσουν τα μικρά παιδιά τους».

Κλείνει τα μάτια. Σταματά την αφήγηση. Τα τελευταία της λόγια με κτυπάνε σαν χιλιάδες σφυριά τα μηνίγγια. Πως είναι δυνατόν να πονάς με μιαν αφήγηση; Κι όμως πονάς. Η καρδιά σφίγγεται. Το μυαλό πάλλεται σαν να απειλεί το κεφάλι με έκρηξη. Ποιος μπορεί να ξέρει τι έζησε αυτός ο άνθρωπος, αυτή η γυναίκα, στα χέρια των Τούρκων, όταν νέα κοπέλα ακόμα, αποφάσισε με μοναδικό της όπλο τον «τσαμπουκά» της, να πολεμήσει τους βάρβαρους κατακτητές για να προστατέψει τους μαθητές της αλλά και για να κρατήσει, να διατηρήσει την ελληνικότητα της τουρκοπατημένης πατρίδα της, με την ελπίδα ότι κάποια μέρα θα έρθει βοήθεια. Μα όσο ο Λεωνίδας περίμενε τη βοήθεια από τους Αθηναίους, άλλο τόσο και η Ελένη Φωκά, περίμενε και περίμενε.
Η κυρία Ελένη, με μάτια χαμένα στο χρόνο, βουρκωμένη, συνεχίζει, περιγράφοντας τα γεγονότα που έμειναν ανεξίτηλα χαραγμένα στο μυαλό και τη ψυχή της: «Και οι βιασμοί που ακούγαμε, ήταν συγκλονισμός, αλλά και να κτυπούν κάθε νύχτα το σπίτι του άλλου ήταν τρόμος. Ξαφνικά να κτυπούν την πόρτα σου μες τη νύχτα.»

Το γαϊδούρι ήξερε.
«Οι έποικοι μας πήρα τα ζώα μας. Πέντε βόδια, κατσίκες, πρόβατα, όλα. Ο πατέρας μου κράτησε ένα ζώ ο γιατί ένας αστυνομικός του ζήτησε να του το μεγαλώσει. Ξέχασε όμως ο ντερβίσης να έρθει και ο πατέρας μου τα αύξησε τα ζώα. Ήρθαν όμως οι έποικοι και του πήραν έξι από αυτά. Κι όταν ο πατέρας μου το κατήγγειλε, ο Τούρκος αστυνομικός του είπε ότι «εγώ θα σου βρω τον ένοχο ακόμα κι αν χρειαστεί να βρω τα κόκαλα των ζώων». Ακόμα και το γαϊδούρι μας έκλεψαν. Και το καημένο αφού άλλαξε δώδεκα χέρια, ξέφυγε και ήρθε μόνον του στο σπίτι μας. Είναι αστείο αλλά ο τούρκος που υποστήριζε ότι ήταν το ζώο δικό του, έφερε δώδεκα άτομα για να βεβαιώσουν την κυριότητα του γαϊδουριού. Εκείνο όμως ήξερε, και είχε πάει στο στάβλο του χωρίς υπόδειξη!
Μας έλεγαν: βλέπεις τι έπαθε η κόρη του τάδε; Έτσι θα πάθει και η κόρη σου. Κυρίως βίαζαν παιδιά πολυμελών οικογενειών. Κι εμένα προσωπικά.».

Σταματά. Σκύβει το κεφάλι. Κρύβει το πρόσωπό της μέσα στις χούφτες της και οργισμένη φωνή, «Ότι θέλεις σκέψου», μου λέει. Δεν θέλει να ανακαλέσει στη μνήμη της ό,τι από τους εισβολείς υπέστη η ίδια. Βρίσκει όμως τη δύναμη και συνεχίζει: «Πέρα από το θάνατο και το ανάθεμα δεν υπάρχει άλλος θάνατος. Έτσι αποφάσισα να παραμείνω στο κατεχόμενο χωριό μου. Ήξερα πια τι με περίμενε. Και οι Τούρκοι φρόντιζαν κάθε μέρα να μας θυμίζουν ότι ήμασταν ανεπιθύμητοι. Τον πατέρα μου τον βασάνιζαν πολύ. Εκείνος φώναζε και φώναζε και μαζί μου γιατί εγώ δεν ήθελα να φύγω. Είχε αγανακτήσει.

Έκλεψαν όλα τα πράγματα του σχολείου. Επέβαλλαν φόρους στον πατέρα μου αν και μας εκμεταλλεύονταν την περιουσία. Εκείνος δεν πλήρωσε και του έβαλαν πρόστιμο. Το πλήρωσε τελικά ένας Κύπριος για να μην τον πάρουν φυλακή. Ήταν ο οδηγός του λεωφορείου του χωριού. Φυσικά του επέστρεψα του ανθρώπου τα χρήματα.

Οι Τούρκοι βρώμιζαν το σχολείο
Πέρασε ο Αύγουστος του 1974 και τον Σεπτέμβρη άρχισαν τα σχολεία. Είχαν μείνει στα κατεχόμενα της Β. Κύπρου κι άλλοι εκπαιδευτικοί αν και οι Τούρκοι τους υποχρέωσαν να κάνουν αίτηση να φύγουν.
Ηταν εκεί η οικογένεια της διευθύντριας του σχολείου Θάλειας Καουτζιάνη. Συνέλαβαν τον άντρα της και ήταν αγν οούμενος. Κακοποιούσαν τον γιό της κάθε μέρα. Έμεινε εκείνη. Άρχισαν άλλα προβλήματα και αναγκάστηκε η διευθύντρια να φύγει. Κι άλλες εκπαιδευτικοί που είχαν μείνει, αναγκάστηκαν να φύγουν εξ' αιτίας των καθημερινών προβλημάτων. Έφυγαν όλοι. Έμεινα εγώ. Δεν μπορούσα να ζητήσω από τους Τούρκους να μου επιτρέψουν να μείνω. Ήρθαν όμως κάποιοι γονείς και με παρακάλεσαν: «Δεν θέλουμε να μάθουν γράμματα αλλά να τα αφήνουμε στα χέρια σας για ασφάλεια». Έτσι, μου είπαν να γράψω στο υπουργείο. Εκεί ήταν δύο ακόμα δασκάλες. Έστειλα την επιστολή στο Υπουργείο Παιδείας και μετά από ένα ολόκληρο χρόνο έδωσαν την άδεια να λειτουργήσει το σχολείο.

Ζήσαμε πολύ σκληρές συνθήκες. Καθημερινά στο σχολείο έρχονταν οι Τούρκοι και λέρωναν με ακαθαρσίες στη βεράντα του σχολείου. Πετούσαν στην πόρτα τις ακαθαρσίες τους. Ή τις κρεμούσαν στο πόμολο της πόρτας μέσα σε νάιλον σακούλα. Φώναζα τους στρατιώτες των Ηνωμένων Εθνών να τα δουν. Αισθανόμουν ικανοποίηση όταν αποκαλούσαν ζώα, γαϊδούρια τους Τούρκους. Τις τουαλέτες τις καθάριζα νωρίς το πρωί πριν έρθουν τα παιδιά γιατί αυτά δεν έφταιγαν..

Αλλά φυσικά όσο τα καταγγέλλαμε, τόσο ποιο πολλά γίνονταν. Ακόμα και μέσα στην εκκλησία λέρωναν.
Όταν ζητούσαμε υλικά, χλωρίνες κλπ τα έφερναν τα παιδιά απ τα πράγματα που έστελλαν οι συγγενείς των εγκλωβισμένων στις οικογένειες.
Μας έκοβαν το νερό. Έβγαζα το νερό από το πηγάδι και το μεταφέραμε σε δοχεία και με αυτό καθαρίζαμε το σχολείο. Άλλοτε έριχναν ψόφια ζώα μέσα στο ντεπόζιτο του νερού για να μη μπορούν τα παιδιά να το χρησιμοποιήσουν. Τα έδειχνα αυτά όλα στα Ηνωμένα Έθνη και γι αυτό θεωρήθηκα ενοχλητική από τους Τούρκους.
Τα παιδιά τα εκφόβιζαν ότι θα τα σκοτώσουν, ότι θα τα βιάσουν. Και βίασαν παιδιά κάτω των 14 ετών. Ζήτησα από τους γονιούς να τα φέρουν κοντά μας. Όταν κάποιος γονιός δεν μπορούσε, πήγαινα εγώ να τα πάρω. Έξω από την πόρτα της τουαλέτας του σχολείου, στεκόμουν πάντα κάθε φορά που ένα παιδί έπρεπε να κάνει χρήση ή έστελλα τα παιδιά δύο- δύο. Γιατί τα κακοποιούσαν, τα έδερναν οι Τούρκοι στρα τιώτες και οι έποικοι.

Όσο για τα βιβλία δεν μας έδιναν. Έστελλε το Υπουργείο αλλά τα κρατούσαν τα κατοχικά στρατεύματα. Και όταν μας έδιναν κάποια γύρω στο Φλεβάρη, δεν μας έδιναν τον τρίτο ή τον τέταρτο τόμο. Έτσι δυσκόλευαν το έργο μου ακόμα πιο πολύ. Γι αυτό και χρησιμοποιούσαμε τα παλιά βιβλία. Ήταν ένας συνεχής πόνος. Μια διαρκής αγανάκτηση. Αισθανόμασταν μετέωροι. Δεν είχαμε που να πιαστούμε, που να κρατηθούμε και η κυπριακή κυβέρνηση δεν μπορούσε να μας βοηθήσει.

Ακόμα και τα τζάμια, μας τα έσπαζαν, τα κεραμίδια μας τα έπαιρναν και έτρεχαν τα νερά μέσα στις αίθουσες. Όταν ζητούσαμε τζάμια ή κεραμίδια, η κυπριακή κυβέρνηση μας έστελλε ακόμα και τουρκοκύπριους να μας τα φτιάξουν. Την επόμενη μέρα όμως πάλι τα τζάμια έσπαγαν και τα κεραμίδια .έφευγαν. Μέχρι και τις λάμπες μας έκλεβαν».
Αν και νεαρή κοπέλα και η ίδια, η κ. Ελένη Φωκά, διατήρησε τότε αυξημένο το αίσθημα της ευθύνης έναντι των αθώων παιδιών.

«Κάποια στιγμή τα περίπου 200 Κυπριόπουλλα μου, βρέθηκαν στο ίδιο σχολείο με 200 παιδιά εποίκων, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να συμβιώσουν στο ίδιο προαύλιο. Τα Τουρκάκια κτυπούσαν τα παιδιά μας. Έτσι φρόντιζα να μη βγαίνουμε διάλειμμα ταυτόχρονα. Διαμαρτυρήθηκα και στα Ηνωμένα Έθνη και στις τουρκικές δυνάμεις αλλά ποιος να με ακούσει.

Τελικά κατάφερα να απομακρύνουν τα Τουρκάκια με τη βοήθεια των Ην. Εθνών».
Έγραψε στον Κόφι Ανάν - την εξαπάτησε ο Πρόεδρος της Κύπρου
Η κυρία Φωκά, θυμάται κάποιες φορές όπου τα Ηνωμένα Έθνη ή και οι κατοχικές δυνάμεις δεν της επέτρεπαν να διακινηθεί στα κατεχόμενα: «Έπρεπε να με ελέγξουν σε τρία-τέσσερα σημεία όταν έπρεπε να φύγω από το χωριό. Όταν με πήγαιναν στο νοσοκομείο στην Βόρεια Κύπρο, με έβαζαν από τη πίσω πόρτα. Αλλά τα φάρμακα που μου έδιναν φοβόμουν να τα πάρω. Κάνει ευσυνείδητα τη δουλειά του ο γιατρός; Σκεφτόμουν. Αναγκαστικά έστελλα τη συνταγή στις ελεύθερες περιοχές.
Στη Γιαλούσα πέθαναν και άτομα από την «ιατρική περιποίηση». Έγραψα στον Κόφι Ανάν, στην Κυπριακή Δημοκρατία, στα Ηνωμέν α Έθνη, λέγοντας ότι ήταν δικαίωμά μου να έχω ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
Τέσσερις φορές μας ζήτησαν να βγάλω Τουρκική ταυτότητα. Έρχονταν μεσάνυχτα στα σπίτια μας. Το ρεύμα, μας το είχαν κόψει. Έβαζαν ένα πανί λευκό μέσα στο σκοτάδι για να μου βγάλουν φωτογραφία. Αυτό δεν το δέχθηκα ποτέ. Γι αυτό το λόγο δεν μου επέτρεπαν να έρθω στις ελεύθερες περιοχές.

Τελικά αφού είδαν οι τουρκικές Αρχές ότι δεν άλλαζα την απόφαση μου, ότι δεν ήθελα να βγάλω τουρκική ταυτότητα, μου έδωσαν μια επιστολή του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Γλαύκου Κληρίδη που μου έγραφε να έρθω στις ελεύθερες περιοχές και όταν αποθεραπευτώ να γυρίσω πίσω.

Ωστόσο από το 26 Μαΐου 1997 δεν μου επέτρεψαν να επιστρέψω στα κατεχόμενα. Έχασα έτσι το σπίτι μου, μου έκλεισαν και το σχολείο. Ήταν του Αγίου Συνεσίου, δεν θα το ξεχάσω. Πήγα στον Άγιο Συνέσιο στο Ριζοκάρπασο. Πήγα μαζί με τα παιδιά. Ήρθε Υπηρεσία των Ηνωμένων Εθνών γιατί πήρα τηλέφωνο στο ΡΙΚ και είπα ότι ζητούσα να έρθω στις ελεύθερες περιοχές για λόγους υγείας. Ήμουν τότε 46 ετών. Προηγουμένως ένας αξιωματικός των Ηνωμένων Εθνών είπε ότι η Φωκά δεν έχει κανένα πρόβλημα. Πήρα σβάρνα τα σπίτια των τουρκοκυπρίων και βρήκα τηλέφωνο και μίλησα στο ΡΙΚ. Έτσι όταν ήρθαν να μου πουν ότι θα πήγαινα στις ελεύθερες περιοχές χάρηκα πολύ. Μάλιστα ασπάστηκα και τους αξιωματικούς των Ηνωμένων Εθνών που τάχα με .βοήθησαν. Δεν είχα τότε αντιληφθεί το κρυφό παιχνίδι που έπαιξαν σε βάρος μου όλοι.
Όταν έφθασα στην ελεύθερη Κύπρο, ήρθε κάποιος αξιωματούχος και μου είπε: «Ε! μέχρι να ανοίξουν και τα σχολεία τον Σεπτέμβρη..»
Τότε κατάλαβα ότι υπήρξε συνέργεια των κυπριακών Αρχών και των Ηνωμένων. Εθνών για τον σιωπηλό εκτοπισμό μου.
Τέσσερις φορές προσπάθησα να επιστρέψω. Με κτύπησαν στο Λήδρα Πάλας (σ.σ. Ξενοδοχείο στην Πράσινη Γραμμή) οι Τουρκικές δυνάμεις. Επέμενα και για ένα μήνα πήγαινα κάθε μέρα στην «Πράσινη Γραμμή» αλλά δεν μου επέτρεπαν να συνεχίσω για τη Βόρεια Κύπρο. Με ταλαιπωρούσαν και καθυστερούσαν και τους εγκλωβισμένους που περίμεναν μέσα στα λεωφορεία για να γυρίσουν στα σπίτια τους. Κάποια μέρα με παρακάλεσαν και οι εγκλωβισμένοι : «Ελένη λυπήσου μας κατέβα από το λεωφορείο».

Το «ευχαριστώ» της Κυπριακής Δημοκρατίας
Η ηρωίδα δασκάλα, δίδαξε επί 23 χρόνια τα σκλαβωμένα Κυπριόπουλα στην κατεχόμενη Κύπρο. Πώς εκφράστηκε άραγε το «Ευχαριστώ» της Κυπριακής Κυβέρνησης»γι αυτή της την προσφορά;
«Καμία προσοχή, καμία επικοινωνία. Από την ημέρα που ήρθα αντιμετώπισα την αδιαφορία. Ούτε κάποια υπηρεσία, ούτε κάποιος Υπουργός, ή Βουλευτής, ή Διευθυντής του Υπουργείου Παιδείας δεν ενδιαφέρθηκαν να ρωτήσουν για την περίπτωσή μου. Μάλιστα όταν μου ήρθε διορισμός από το Υπουργείο Παιδείας μου είπαν ότι ήμουν «οκνηρή» και γι αυτό δεν ήθελα να εργαστώ εδώ. Ενώ αυτή ήταν η διαμαρτυρία μου για την απομάκρυνσή μου από το δικό μου σχολείο.
Όταν εκτοπίστηκα, δεν είχα φέρει μαζί μου τίποτα από τα πράγματά μου. Όλα έμειναν εκεί στο Ριζοκάρπασο και τα έκλεψαν. Μόνο μια καλή κυρία πήγε στο σπίτι μου και βρήκε μία σημαία από τις δύο τις ελληνικές που είχα σπίτι και μου την έφερε. Την είχε τυλίξει μέσα σε μια νυχτικιά για να μη τη δούνε .. (σ.σ. κλαίει). .Κανείς δεν ενδιαφέρθηκε για τίποτα.
- Κάποιο από τα παιδιά που διδάξατε εκεί, ήρθε να σας δει εδώ στην Αγλαντζιά;
- Δυστυχώς όχι.
- Κανένας;;
- Κανένας. Δεν έχω απαίτηση. Ξέρω ότι η ζωή είναι σκληρή για όλους όπως τη βιώνω κι εγώ. Εύχομαι βέβαια να είναι όλα τα παιδιά μου καλά.
Και από το σημείο αυτό, κάθε λέξη της Δασκάλας Ελένης Φωκά, κτυπάει προσβλητικά στην συνείδηση μας. Με μεγάλη δυσκολία προσθέτει: «Πρέπει να πω ότι ακόμα και τα μέλη της οικογένειάς μου δεν έτυχαν καμιάς βοήθειας. Και σήμερα, βιώνω τις χειρότερες καταστάσεις. (σ.σ. η φωνή της ηρωίδας κόβεται από λυγμούς) γιατί δεν θέλησα να προδώσω τις αρχές μου, τη πατρίδα μου.
Τη ρωτάμε γιατί η Κυπριακή Κυβέρνηση της γύρισε την πλάτη;
- Δεν θα ήθελα να τα βγάλω στα φόρα. Γι αυτό ζω έρημη.
Κάποτε λες «δεν αξίζει». Κάποτε πληγώνεσαι. Δεν είναι δυνατόν και δεν θέλω καμιά βοήθεια αλλά. (σ.σ. συνεχίζει να κλαίει σιωπηλά) .άμα τα θυμάσαι. Άφησαν την ευθύνη στους ανθρώπους που υπέφεραν, να ζουν μόνοι τους τις τραγικές συνέπειες της κατοχής. Εγώ τίποτε δεν θέλω. Εξάλλου βλέπεις και το ενδιαφέρον. Ξέρω ότι είναι απάνθρωπη κοινωνία που ζούμε.

Η κυπριακή κυβέρνηση εξάντλησε όλο το ευχαριστώ της μ' ένα σπίτι προσφυγικό. Και αυτό «κατά παραχώρηση» και με ευθύνη του Υπουργού, γιατί λένε ότι «δεν δικαιούμαι» διότι έπρεπε να ήμασταν δύο άτομα. Δεν μου δίνουν το δικαίωμα να ζήσω, έστω ακόμα δέκα χρόνια σαν άνθρωπος. Αυτοί που θησαυρίζουν σε βάρος του αδύναμου και απροστάτευτου λαού, που αγαπά τον τόπο του. Και η ευχή μας, η παράκλησή μας μία είναι προς τη διεθνή κοινωνία: Να βοηθήσουν τον τόπο μας. Και διερωτώμαι: πως δεν μας κατανόησε μέχρι σήμερα καμία χώρα. Ενταχθήκαμε στην ΕΕ και αντί να βοηθιέται η Κύπρος, επιβραβεύεται η Τουρκία. Φοβάμαι ότι στο τέλος θα αναζητούμε πατρίδα.
Όσα σας είπα είναι λόγια. Άλλη όμως η αίσθηση του βιώματος των 23 χρόνων. Τώρα μπορεί να μη ζω τον φόβο, αλλά ζω μακριά από τον παράδεισό μας. Η βεβήλωση των εκκλησιών μας φωνάζει, φωνάζουν οι πέτρες. αυτό δεν το αντέχω! Είναι ευθύνη των ηγετών μας, είναι ευθύνη δική μας.. .κάτι πρέπει να κάνουμε!»

Κρύβαμε το βιβλίο της ελληνικής ιστορίας

Οι μνήμες γυρίζουν πίσω στη διδασκαλική αίθουσα στο κατεχόμενο Ριζοκάρπασο: «Δεν μας επέτρεπαν οι Τούρκοι να χρησιμοποιούμε το βιβλίο της ιστορίας και των θρησκευτικών. Όμως επειδή τα παιδιά ζούσαν αυτές τις δύσκολες καταστάσεις ήθελαν να μάθουν. Γι αυτό κάποια βιβλία που βρήκαμε από τα προηγούμενα χρόνια, τα δίδασκα ψιθυριστά. Και είχαμε άλλα βιβλία αγγλικών, μαθηματικών πάνω στα θρανία για να σκεπάζουμε τα βιβλία της ιστορίας και των θρησκευτικών. Κάποιος που ήρθε από το Υπουργείο Παιδείας είπε ότι χρησιμοποιούμε το Αμερικάνικο σύστημα, προφανώς γιατί ήθελε να δείξει κάτι».

Έρχονταν τα παιδιά το πρωί και μου έλεγαν ότι έκλεψαν τον έναν ή τον άλλο και μου ζητούσαν να κάνω κάτι. Έτσι καλούσα τα Ην. Έθνη και όταν έκανα χειραψία, έδινα κρυφά χαρτί με αναφορά στο χέρι του αξι ωματικού. Έτσι μόνον περνούσα τα αιτήματα των κατοίκων στους ειρηνευτές. Τα έγραφα στα Ελληνικά γιατί δεν ήξερα πολύ καλά αγγλικά. Κάποιοι όμως πρόδιδαν τα χαρτάκια μου και τότε είχα επιπτώσεις από τους Τούρκους όπως και οι πολίτες που αφορούσαν.

Όταν θέλαμε να βγάλουμε καμιά φωτογραφία για πράγματα απαράδεκτα, κάναμε εξορμήσεις και τα ίδια τα παιδιά φωτογράφιζαν για να μην δουν εμένα οι Τούρκοι. Μου έλεγαν «μη φοβάσαι κυρία» δεν θα πούμε τίποτα.

Μια μέρα, ήρθαν Τούρκοι και αμερικάνοι δημοσιογράφοι. Ήθελαν για το λόγο αυτό να με απομακρύνουν. Μου είπαν ότι «πρέπει να σε πάμε στη Γιαλούσα». Τότε σηκώθηκαν όλα τα παιδιά και αντέδρασαν λέγοντας: «Θα πάμε μαζί με τη δασκάλα μας». Οι Τούρκοι άρχισαν αναγκαστικά τις διαπραγματεύσεις με τα παιδιά. Τελικά δέχθηκαν να έρθει μαζί μου ο μεγαλύτερος και ήρθε ο Παναγιώτης.

Και όπως μου είπαν μετά, οι δημοσιογράφοι πήραν συνέντευξη από τα παιδιά των εποίκων, τα οποία παρουσίασαν ως Κυπριόπουλλα που περνούσαν πολύ καλά στα κατεχόμενα.

Την ίδια ημέρα από εμένα που με πήγαν στον αστυνομικό σταθμό, μου έκαναν μια ψευτοανάκριση με περίεργες ερωτήσεις για τον καιρό, τις αποστάσεις και άλλες αδιάφορες ερωτήσεις. Κάποια στιγμή που ήμασταν μόνοι μας λέω στον Παναή: «Δεν φεύγουμε από εδώ»; «Όχι κυρία, που να πάμε, θα μας πιάσουν». Είχα όμως αγωνία για την ασφάλεια των παιδιών. Σκεφτόμουν αν θα περάσει κάποιος να δει ότι τα παιδιά ήσαν μόνα τους».

Είμαι εχθρός .

Η αφήγηση της Κυρίας Ελένης Φωκά, (σ.σ. Κυρία με κάπα κεφαλαίο πάντα) αναμφίβολα προβληματίζει κάθε Έλληνα και Ελληνίδα καθώς μόνον απορία για τη συμπεριφορά των Κυπριακών Αρχών και μια έντονη γεύση απογοήτευσης αφήνει.

«Δεν ζήτησα ποτέ τίποτα, από την κυπριακή κυβέρνηση. Για αυτό ζω τη δυστυχία μου. Εγώ σήμερα είμαι εχθρός της οικογένειάς μου, γιατί εξ αιτίας που ήμουν δασκάλα, κακοποιήθηκαν μέλη της οικογένειάς μου. Και αυτό μου το χρεώνουν. Και ότι συνέβη στα αδέλφια μου. που ψωμοζητούν., δεν έχουν βοήθεια από πουθενά. Ούτε υποστήριξη ούτε ψυχολογική βοήθεια. Οι πόρτες π ου κτύπησαν ήσαν όλες κλειστές. Είμαστε το μαύρο πρόβατο. Η μητέρα μου ζει στο Τσιακιλερό και είναι 88 ετών. Την βλέπω όσο πιο συχνά μπορώ. Είναι λίγο μακριά. Ζήτησα να μου δώσουν σπίτι εκεί. Δεν δικαιούμαι μου απάντησαν. Έζησα 23 χρόνια μακριά από τους δικούς μου και τώρα ζω και πάλι μακριά τους».

Μήπως είναι καλύτερα έτσι?????

Ο ΕΞΥΓΙΑΝΤΗΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΕΝ ΕΛΑΛΗΣΕ....

Ο Εξυγιαντης προέδρος της super league, αυτη τη φορά-που κέρδισε η ομαδα του- δεν εβγαλε μιλιά για τα "εγκληματα κατά της χώρας", που εγιναν αυτό το Σαβ/κο!!!!!!
Σφαγή ΑΕΚ-ΑΡΗ-ΛΑΡΙΣΑΣ αλλά και 2 ψιλοπέναλτυ και ενα άκυρο γκόλ στην Καβάλα, τα αποσιώπησε, γιατί έιπαμε......προέχει η εξυγίανση !!!!!!